Ο ρουφιάνος, του ρουφιάνου, τον ρουφιάνο, ω ρουφιάνε!

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Αν με αφήνουν μόνο μου με τον Ευέλικτο
και τον Ντάουνερ, φταίω εγώ;



Σήμερα ο Μ. Κάρογιαν, αυτή η φαύλη και αμετροεπής μαύρη σελίδα στην ιστορία του ΔΗΚΟ και της πολιτικής σκηνής της Κύπρου, συναντάται με το Δ. Χριστόφια.

Μάλλον, για να συνεχίσει την παράδοση του ΔΗΚΟ στον Ευέλικτο Οδοστρωτήρα.

Απορίας άξιο είναι πάντως, αυτό που καταλογίζει ο Φιλελεύθερος της Κυριακής στους υπόλοιπους της ηγεσίας του ΔΗΚΟ: γιατί δέχεστε να πηγαίνει μόνος του στον Ευέλικτο;

Συμφωνούμε και επαυξάνουμε: αφού τον ξέρετε ότι έχει προσωπικό συμφέρον προς ικανοποίηση, αφού τον έχετε δει πως δρα 2 χρόνια μέχρι σήμερα: ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΝΑ ΜΙΛΑ ΕΞ' ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΣΑΣ;

Αφιερώνουμε στον Κάρογιαν το ακόλουθο άρθρο του Κ. Βενιζέλου από το Φιλελεύθερο του Σαββάτου 13/2/2010

PUT THE CHAIR DOWN, NOW

Του Κώστα Βενιζέλου

Η ΕΔΕΚ έβαλε ένα τέλος στην πολιτική παραδοξότητα που επικρατούσε για δύο περίπου χρόνια και αποφάσισε την αποχώρησή της από την Κυβέρνηση. Η παραμονή στην Κυβέρνηση δεν εξυπηρετούσε ούτε τους Σοσιαλιστές αλλά ούτε και τον Πρόεδρο Χριστόφια, λόγω των συνεχών διαφωνιών και δημόσιων αντιπαραθέσεων. Όταν διαφωνεί κανείς με βασικά και σημαντικά ζητήματα πολιτικής και παραμένει σε ένα κυβερνητικό σχήμα, τότε χάνει το τρένο της πολιτικής αξιοπιστίας και κερδίζει την μπακαλίστικη λογική της συμμετοχής στη νομή της εξουσίας. Μικρά- μικρά ρουσφέτια και ενίσχυση του παραγοντισμού.

Η ΕΔΕΚ κινήθηκε για χρόνια ως ένα Κίνημα που βαθμηδόν μετατρεπόταν σε κόμμα της καθεστηκυίας τάξης (κυρίως με τον τρόπο που άσκησε τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση) και ενός Κινήματος μόνιμης διαμαρτυρίας. Στην πολιτική, ο ορθολογισμός μπορεί να οδηγήσει εύκολα και στον τυχοδιωκτισμό. Ο ορθολογισμός μπορεί να παράξει πολιτική όταν υπάρχουν θέσεις που προτάσσονται έναντι της μικροπολιτικής και των προσωπικών ατζέντων (που δύσκολα-ομολογουμένως- μπορούν να αντιμετωπισθούν).

Έκανε το βήμα έστω, μπορεί να πει κανείς, καθυστερημένα αλλά προχώρησε.

Για να μπορέσει, ωστόσο, να αξιοποιήσει την απόφασή της, θα πρέπει να ξεπεράσει το σύνδρομο του Κινήματος διαμαρτυρίας και να καταστεί δύναμη παραγωγής πολιτικής, πρωτοβουλιών και προτάσεων. Διαφορετικά η απόφαση θα ξεχασθεί, όπως ξεχάσθηκε και η προηγούμενη αποχώρηση και η ΕΔΕΚ θα παραμείνει εγκλωβισμένη στην εσωστρέφεια και του μικρομάγαζου. Έκανε το βήμα μπροστά, πρέπει να περπατήσει κιόλας.

Το ζητούμενο τώρα είναι τι θα γίνει με το ΔΗΚΟ. Έχει ενώπιον του, τους ίδιους λόγους που οδήγησαν την ΕΔΕΚ στην έξοδο. Τη στιγμή που οι θέσεις τους ταυτίζονται, λογικά θα ανέμενε κανείς ότι ανάλογη θα είναι και η απόφαση. Η εντύπωση που υπάρχει είναι πως το Δημοκρατικό Κόμμα θα παραμείνει στην Κυβέρνηση. Κι αυτό επειδή διαχρονικά διαμορφώθηκε η εντύπωση πως για το κόμμα η εξουσία είναι όπως το οξυγόνο. Όμως, οι εντυπώσεις και οι τακτικές ανατρέπονται. Ακόμη και στις περιπτώσεις που ενώ δεν αλλάζει η πολιτική προσέγγιση, που κυριαρχούν οι προσωπικές ατζέντες, οι τακτικές διαφοροποιούνται. Γιατί ενδεχομένως στο ζύγισμα των υπέρ και των κατά, των στενών προσωπικών ή άλλων συμφερόντων, να μετρήσει πως, για παράδειγμα, η παραμονή στην κυβέρνηση δεν εξυπηρετεί.

Το ΔΗΚΟ θα πρέπει να αποφασίσει με πολιτικούς όρους. Και θα κριθεί στη βάση αυτή. Θα κριθεί εάν αποχωρήσει, θα κριθεί εάν μείνει και ενισχύσει την εντύπωση πως «η εξουσία είναι το οξυγόνο του». Θα κριθεί εάν θα παραμείνει «για να δώσει τη μάχη εκ των έσω» (αυτό όσο κι εάν δεν το αντιλαμβάνονται είναι προσβλητικό για τον Πρόεδρο). Θα κριθεί ούτως ή άλλως.

Επιμέλεια: Πράξανδρος για το christofias-watch

5 Σχόλια:

Διεκδικητικός είπε...

Εξακολουθείτε να μιλάτε χωρίς στοιχεία.

Γιατί ο Πρόεδρος Κάρογιαν είναι μαύρη σελίδα στην ιστορία του ΔΗΚΟ; Είναι η πρώτη φορά που το ΔΗΚΟ μπαίνει σε μια συνεργασία;

Βγάζουμε μήπως Πρόεδρο μόνοι μας; Δοκιμάσαμε και δεν τα καταφέραμε. Τι θέλουμε επιτέλους; Να είμαστε στη γωνία, οι περιθωριακοί που φωνασκούν, όπως η ΕΔΕΚ;

Το ΔΗΚΟ δεν είναι ΕΔΕΚ. Είναι κόμμα που παράγει πολιτική και συμμετέχει στη διακυβέρνηση. Όποτε υιοθετήσαμε νοοτροπίες ΕΔΕΚ καήκαμε.

Πιστεύω ότι το ΔΗΚΟ θα ωφεληθεί πολιτικά αν φύγουμε, ιδίως τώρα που έφυγε η ΕΔΕΚ. Αν θα φύγουμε όμως, να το κάνουμε με προοπτική μίας συνεργασίας με το ΔΗΣΥ, με δικό μας υποψήφιο (όπως π.χ. με το Μ. Κυπριανού, τον οποίο το ΔΗΣΥ συμπαθεί) και όχι για να φωνάζουμε.

Η ΕΔΕΚ μάλιστα θα διστάσει να συμμετέχει σε μία τέτοια συνεργασία, με αποτέλεσμα, να συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο.

Πλαστήρας είπε...

Αν δεν το κατάλαβες "διεκδικητικέ" από την απόφαση του ΔΗΚΟ εξαρτάται η ίδια του η ύπαρξη. Αν παραμείνει σαν μικρομάγαζο του ΑΚΕΛ είναι καταδικασμένο σε συρρίκνωση και ανυπαρξία. Κι ας είναι ο Κάρογιαν Πρόεδρος της Βουλής και ο Μάρκος Υπεξ και η Αθηνούλλα ευτυχισμένη...

politis είπε...

ο μαλάκας,του μαλάκα,τον μαλάκα,
μαλακααά

ΚΗΡΥΚΑΣ είπε...

Η politis είπε...
ο μαλάκας,του μαλάκα,τον μαλάκα,
μαλακααά
16 Φεβρουαρίου 2010 2:54 μ.μ.


ARXIEPISKOPE- ANEF ORIWN
POU ISE RE? GIREFKI SE O politis? en ton akouhs pou sou fonazi?

Ανώνυμος είπε...

Ο Μάριος Καρογιάν αποτελεί την μαύρη σελίδα στην ιστορία του ΔΗΚΟ.

Να το θέσω διαφορετικά: Αν σήμερα είχαμε Μάριο Καρογιάν πρόεδρο του κράτους, ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ.

Ο δε Μάρκος, είναι ο Άντρος Κυπριανού του ΔΗΚΟ. Αν ήταν φαγητό θα ήταν ΤΟΦΟΥ. Άγευστο και άοσμο.

Όσο για την Αθηνούλλα, όπως και νάχουν τα πράγματα θάναι ευτυχισμένη, διότι ως γνωστόν ο καλός χωράει παντού. N'est pas?

Ρ.