Λιλλήκας is back!!!

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Ο Γιώργος Λιλλήκας δηλώνει και πάλι παρών!!!

Μόνο ευφορία μπορεί να προκαλεί στο αντικατοχικό κίνημα η επιστροφή του Γιώργου Λιλλήκα στον πολιτικό στίβο. Η αριστερής προελεύσεως πατριωτική φωνή του Γιώργου Λιλλήκα, αποτελεί οξυγόνο για τους παραπλανημένους - από την προπαγάνδα του οδοστρωτήρα της ακελικής ηγεσίας - πολίτες.

Μετά την έκδοση του βιβλίου "ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ - πραγματικότητες, διλήμματα και επιλογές", που αποτελεί σταθμό στη βιβλιογραφία που πραγματεύεται το Κυπριακό, ο Γιώργος Λιλλήκας επανέρχεται για να υποδείξει με την εμπειρία του τις επικύνδυνες ατραπούς που μας οδηγεί οι αδέξιοι χειρισμοί και η "ευελυξία" του Προέδρου Χριστόφια.


Στο βιβλίο του ο Γιώργος Λιλλήκας επαναπροσδιορίζει τους στόχους και τις επιδιώξεις του Κυπριακού Ελληνισμού μέσα από την επιδιωκόμενη λύση

Η ίδρυση και λειτουργία του πολιτικού γραφείου του Γιώργου Λιλλήκα δίνει στον πολίτη την ευκαιρία να ακούσει την τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία από έναν πολιτικό που δε δεσμεύεται από πολιτικές συμμαχίες, ούτε ενδιαφέρεται για τις μετρήσεις των δημοσκόπων.

Η λυσσαλέα επίθεση των οργάνων του καθεστώτος (Χαραυγή, Πολίτης, Γνώμη, Άστρα) αποτελεί επιβεβαίωση ότι ο Γιώργος Λιλλήκας ήρθε για να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά... Όσο αυτοί θα απαντούν με λάσπη στα επιχειρήματα του Γιώργου Λιλλήκα, τόσο θα τον εξυψώνουν στα μάτια των πολιτών.

Εμείς το μόνο που έχουμε να πούμε είναι: Καλή επιτυχία στον Γιώργο Λιλλήκα.



Πολιτική Διακύρηξη

Το Κυπριακό ήταν και παραμένει πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Η φύση και ο χαρακτήρας του Κυπριακού πρέπει να αναδεικνύεται σε κάθε πολιτική και στρατηγική μας. Την αποκλειστική ευθύνη για τη δημιουργία του Κυπριακού και τη μη επίλυση του φέρει αποκλειστικά η Τουρκία.

Στόχος του αγώνα του Κυπριακού λαού είναι η ανατροπή των κατοχικών δεδομένων και η αποκατάσταση του δικαίου και της έννομης τάξης στην Κύπρο. Η λύση πρέπει να απελευθερώνει την Κύπρο από τα κατοχικά στρατεύματα, να αποκαθιστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες και να επιτρέπει στην Κυπριακή Δημοκρατία να λειτουργεί με δημοκρατικές δομές και διαδικασίες, ως ένα πλήρως Ανεξάρτητο και κυρίαρχο Κράτος, χωρίς εγγυήσεις, χωρίς ξένα στρατεύματα και χωρίς δικαιώματα στρατιωτικής ή όποιας άλλης μορφής επέμβασης από Τρίτη χώρα. Βασική προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων μας αλλά και για την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού μετά την επίτευξη λύσης, είναι η διατήρηση, η προάσπιση και ενίσχυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Δεν υπάρχουν καλά και κακά μοντέλα διακυβέρνησης και Πολιτειακά συστήματα. Την ποιότητα ενός Πολιτειακού συστήματος την καθορίζουν οι δομές του, οι διαδικασίες του και οι αρχές λειτουργίας του. Αυτά τα κορυφαίας σημασίας ζητήματα δεν είναι δεδομένα. Θα καθοριστούν στο περιεχόμενο της συμφωνίας λύσης. Τόσο το Ενιαίο όσο και το Ομόσπονδο Κράτος μπορούν να αποτελέσουν ένα καλό και λειτουργικό μοντέλο λύσης αρκεί οι δομές τους, οι διαδικασίες λήψης απόφασης, η εκπροσώπηση των κοινοτήτων στα όργανα του Κράτους, να στηρίζονται στις αρχές του Δικαίου και της Δημοκρατίας. Παραβίαση αυτών των αρχών δημιουργεί αδικία, οδηγεί σε δυσλειτουργία, αδιέξοδα, παράλυση του κράτους και νέα κρίση με όλα τα συνεπακόλουθα της.

Ρυθμίσεις που για να λειτουργήσουν απαιτούν μηχανισμούς επίλυσης αδιεξόδων δεν οδηγούν σε βιώσιμες λύσεις και δεν πρέπει να γίνουν αποδεκτές. Η αιτία των προβλεπόμενων αδιεξόδων είναι η παραβίαση των αρχών του Κράτους Δικαίου και της Δημοκρατίας. Ο σεβασμός αυτών των αρχών αποτελεί την μόνη θεραπεία για ένα λειτουργικό και βιώσιμο Κράτος. Η συζήτηση και η προσοχή όλων θα πρέπει να επικεντρωθούν στο περιεχόμενο της συμφωνίας λύσης και όχι στο όνομά της.
Δυστυχώς, οι Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται για τη λειτουργικότητα της λύσης. Δείχνουν να μην συνειδητοποιούν ότι ένα δυσλειτουργικό Κράτος θα είναι ανίκανο να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του συνόλου του λαού μας. Ότι μια νέα κρίση λόγω δυσλειτουργίας του Κράτους θα είναι καταστροφική τόσο για τους Ελληνοκύπριους όσο και για τους Τουρκοκύπριους.

Στην περίπτωση λύσης Ομοσπονδίας, που αποτελεί και τον ιστορικό συμβιβασμό της Ελληνοκυπριακής πλευράς, είναι υψίστης σημασίας να διασφαλίζεται, με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, ότι θα πρόκειται για μετεξέλιξη, μεταρρύθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία έχει αποδειχθεί η ισχυρότερη άμυνα μας έναντι του Τουρκικού επεκτατισμού. Η συνέχιση της παρουσίας μας στο νησί είναι απόλυτα συνυφασμένη με την διατήρηση της διεθνούς οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γι’ αυτό η προάσπιση και η διατήρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα στις διαπραγματεύσεις για λύση του Κυπριακού και αδιαπραγμάτευτη θέση. Οι εποικοδομητικές ασάφειες που κρύβονται σε όρους, όπως τα «συνιστώντα κράτη», ή που αφορούν πτυχές που άπτονται της μίας και αδιαίρετης κυριαρχίας, της μίας διεθνούς προσωπικότητας και της μίας ιθαγένειας, πρέπει να αποφευχθούν. Τυχόν αποδοχή εννοιών με διφορούμενο περιεχόμενο ή που επιτρέπουν διπλή ερμηνεία ή που θα μπορούσαν να ερμηνευτούν ως αποδοχή κατάλυσης της διεθνούς αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και μεταφορά της διεθνούς οντότητας σε ένα «νέο Συνεταιριστικό Κράτος», εμπεριέχει, σε περίπτωση κρίσης, τον κίνδυνο ο Κυπριακός Ελληνισμός να μείνει χωρίς διεθνώς αναγνωρισμένο Κράτος και να καταστεί όμηρος της Τουρκίας. Θα πρέπει ακόμη η Ομοσπονδιακή λύση να οδηγεί σε επανένωση των θεσμών, του λαού, της οικονομίας και του γεωγραφικού χώρου. Τα δικαιώματα ελεύθερης διακίνησης, εγκατάστασης και ιδιοκτησίας, τα πολιτικά δικαιώματα όλων των Κυπρίων πολιτών, ανεξάρτητα εθνικότητας και του χώρου εγκατάστασης τους, πρέπει να διασφαλίζονται απόλυτα χωρίς κατηγοριοποιήσεις και περιορισμούς. Χωρίς κατοχύρωση τους, το δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων και η επανένωση του λαού θα καταστούν ανέφικτοι στόχοι. Παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων και ελευθεριών θα οδηγήσει στην πραγματικότητα σε δύο χωριστά Κράτη, με χωριστές οικονομικές και εθνικά ομοιογενείς κοινωνίες. Αναιρεί την αξία και τη χρησιμότητα της ίδιας της λύσης.

Το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και οι μηχανισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσφέρουν ένα υγιές και αποτελεσματικό πλαίσιο για διασφάλιση των δικαιωμάτων και ελευθεριών όλων των κοινοτήτων, των εθνικών ή κοινωνικών μειονοτήτων. Γι’ αυτό και η λύση του Κυπριακού πρέπει να υιοθετεί αλλά και να εμπιστεύεται το Ευρωπαϊκό δίκαιο και μηχανισμούς. Μόνιμες ή μεγάλης διάρκειας παρεκκλίσεις από το Ευρωπαϊκό κεκτημένο οδηγούν σε αναίρεση της αρχής της επανένωσης και των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Δεν νομιμοποιείται η Τουρκία από την μια να απαιτεί ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που προϋποθέτει σεβασμό και υιοθέτηση του Ευρωπαϊκού κεκτημένου και από την άλλη, να απαιτεί την παραβίαση του στην Κύπρο.

Ασφαλώς η επίτευξη συμφωνίας θα είναι προϊόν συμβιβασμού. Ο συμβιβασμός, όμως, πρέπει να είναι αμοιβαίος και όχι μονομερής. Στα ζητήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, στις αρχές της Δημοκρατίας, στην υιοθέτηση του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, στο ζήτημα της μετεξέλιξης της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν μπορεί να γίνουν συμβιβασμοί.

Η λύση του Κυπριακού πρέπει να προϋποθέτει την αποχώρηση όλων, χωρίς εξαίρεση, των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο. Το Κυπριακό Κράτος, όμως, θα πρέπει να διαθέτει στρατιωτική αμυντική δύναμη. Δεν νοείται σοβαρό Κράτος που να μην διαθέτει στρατιωτικές δυνάμεις να υπερασπιστεί την εδαφική του ακεραιότητα και κυριαρχία από ξένες επιβουλές. Επιπρόσθετα, η Κύπρος θα πρέπει να είναι ενεργό μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετέχοντας σε όλες τις δράσεις, μηχανισμούς και θεσμούς της Ένωσης. Και αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη Κυπριακού στρατού.

Αμέσως μετά την Τουρκική εισβολή, ορθά, αποφασίστηκε ότι ο αγώνας μας θα διεξαχθεί με πολιτικά μέσα και η λύση θα επιδιωχθεί μέσα από διακοινοτικές συνομιλίες. Οι όποιες προηγούμενες προσπάθειες της Ελληνοκυπριακής πλευράς να φέρει την Τουρκία στο τραπέζι των συνομιλιών απέτυχαν λόγω της άρνησης της Άγκυρας αλλά και της αδυναμίας μας να την εξαναγκάσουμε. Αυτή η διαδικασία, όπως, και η πρόσφατη προβολή της θέσης «λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους», επέτρεψε στην Τουρκία να μετατραπεί από ένοχη χώρα, για εισβολή και κατοχή, σε ουδέτερο παρατηρητή.

Υπό την πίεση του χρόνου και ευελπιστώντας σε γρήγορη λύση, η πλευρά μας κατέγραψε διαχρονικά μια σειρά μονομερών υποχωρήσεων διολισθαίνοντας προς τις Τουρκικές απαιτήσεις. Αποκορύφωμα ήταν οι τελευταίες προτάσεις της πλευράς μας με τις οποίες υιοθετήθηκαν, ως δικές μας θέσεις, οι τουρκικές απαιτήσεις για εκ περιτροπής Προεδρία και παραμονή 50.000 εποίκων. Ταυτόχρονα, η Τουρκία αξιοποιεί τις δικές μας υποχωρήσεις υιοθετώντας πιο αδιάλλακτες θέσεις και νέες πιο ακραίες διεκδικήσεις. Είναι πλέον πασιφανές ότι αυτή η πολιτική απέτυχε. Η Τουρκία δεν πρόκειται να υιοθετήσει πιο μετριοπαθή πολιτική στο Κυπριακό για λόγους απλά ηθικής τάξης ή ηθικής συνείδησης. Αν δεν έχει τίμημα και σοβαρό πολιτικό κόστος για την συνεχιζόμενη κατοχή Κυπριακών εδαφών η Άγκυρα θα συνεχίσει την ίδια αδιάλλακτη στρατηγική.

Από το 1974 μέχρι σήμερα, πολλά έχουν αλλάξει. Η Τουρκία αξιοποιώντας τον χρόνο δημιουργεί νέα αρνητικά δεδομένα στα κατεχόμενα. Με τον μαζικό εποικισμό αλλοιώνει το δημογραφικό χαρακτήρα της Κύπρου. Με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους επιχειρεί να επιβάλει διχοτομική λύση Συνομοσπονδίας που θα προέλθει από «δύο νόμιμα και ισότιμα συνιστώντα κράτη». Σήμερα η Τουρκία διέρχεται μια φάση εσωτερικών πολιτικών μεταρρυθμίσεων και ενίσχυσης της διεθνούς θέσης της: εκλέγηκε ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, εξασφάλισε την Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρώπης και επιχειρεί να καταστεί ενεργειακός κόμβος για τις ανάγκες της Ευρώπης αλλά και ηγέτιδα περιφερειακή δύναμη. Αξιοποιώντας αυτήν την εικόνα και αυτές τις συγκυρίες, η Τουρκία εμφανίζεται έτοιμη για λύση χωρίς, όμως, να μετακινείται από τις διχοτομικές απαιτήσεις της. Αυτό αποδείχθηκε με τις τελευταίες προτάσεις που κατέθεσε τον περασμένο Γενάρη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Την ίδια περίοδο, ο Κυπριακός Ελληνισμός πέτυχε να ενισχύσει τη διεθνή οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας η οποία του επέτρεψε να αντισταθεί στις Τουρκικές επιδιώξεις, να συνεχίσει να προοδεύει και να αναπτύσσεται αλλά και να αγωνίζεται για την απελευθέρωση της Κύπρου. Η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ζώνη του Ευρώ, έχουν ενισχύσει την κρατική μας υπόσταση και μας προσφέρουν νέα βήματα αγώνα. Με δεδομένο ότι η Τουρκία έχει ως στρατηγικό στόχο την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Κυπριακή Δημοκρατία διαθέτει πλέον τον τρόπο και τα μέσα να πιέσει την Άγκυρα και να της δημιουργήσει ψηλό πολιτικό κόστος. Αυτό αποδείχθηκε τον Δεκέμβρη του 2006 όταν, με σωστή και διεκδικητική στρατηγική, πετύχαμε τις πρώτες ομόφωνες κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Τουρκίας. Αυτό βέβαια προϋποθέτει πολιτική βούληση και πνεύμα διεκδίκησης. Αποδεικνύεται ότι ο χρόνος από μόνος του δεν εργάζεται προς όφελος κανενός. Ο χρόνος είναι πολιτικό εργαλείο που οφείλουμε να εντάξουμε και να αξιοποιήσουμε σε μια ολοκληρωμένη στρατηγική.

Το 2004 για πρώτη φορά, ο Κυπριακός λαός κλήθηκε να αποφασίσει δια της ψήφου του για το μέλλον του. Δυστυχώς το Σχέδιο Ανάν που τέθηκε ενώπιον του όχι μόνο δεν ανταποκρινόταν στις προσδοκίες του αλλά αντίθετα κατέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και εδραίωνε ένα κράτος – προτεκτοράτο της Τουρκίας. Με την καθοδήγηση του αείμνηστου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου αλλά και με υψηλό αίσθημα ιστορικής ευθύνης, ο Κυπριακός Ελληνισμός απέρριψε το Σχέδιο Ανάν. Μεταξύ της Εθνικής αυτοχειρίας και της συνεχιζόμενης διχοτομικής κατάστασης επέλεξε το δεύτερο ως το λιγότερο κακό, ανανεώνοντας συνάμα την βούληση του για συνέχιση του αγώνα του για μια δίκαιη λύση.

Έχοντας την εμπειρία του Σχεδίου Ανάν, το οποίο ικανοποιούσε πλήρως τις απαιτήσεις της Τουρκίας, αλλά και με βάση τις προτάσεις που η Τουρκική πλευρά καταθέτει στο τραπέζι των συνομιλιών, αβίαστα εξάγεται το συμπέρασμα πως, η Άγκυρα μέσα από τη λύση, δεν ικανοποιείται με την νομιμοποίηση των όσων παράνομα κατέκτησε με την στρατιωτική εισβολή του 1974. Μέσα από τη λύση, επιδιώκει τη διεύρυνσή τους. Στρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι να εξασφαλίσει τον πλήρη έλεγχο επί ολόκληρης της Κύπρου. Η απαίτησή της για κατάλυση της διεθνούς οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και της δημιουργίας ενός «νέου Συνεταιριστικού Συνομοσπονδιακού Κράτους», η υποβολή προτάσεων με παραλυτικές πρόνοιες διακυβέρνησης και η απαίτηση της για νόμιμο εποικισμό και εγγυήσεις, δεν αφήνουν αμφιβολίες ως προς τις προθέσεις της. Ενδιάμεσος στρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η δημιουργία ενός θνησιγενούς νέου Κράτους. Η ωραιοποίηση της πραγματικότητας και των Τουρκικών επιδιώξεων δεν οδηγεί σε λύση αλλά σε νέες περιπέτειες και κινδύνους.

Η βεβιασμένη έναρξη των απευθείας διαπραγματεύσεων το Σεπτέμβρη του 2008, η εγκατάλειψη της Συμφωνίας της 8ης Ιουλίου, το Κοινό Ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου 2008 που προέβλεπε «Συνεταιρισμό από δύο Συνιστώντα Κράτη», οδήγησαν σε νέες πολύ σοβαρές διολισθήσεις και σε αναβίωση του Σχεδίου Ανάν σε χειρότερη έκδοση. Οι μονομερείς υποχωρήσεις της Ελληνοκυπριακής πλευράς, η δημιουργία και η προβολή ενός πλασματικού «καλού κλίματος» που έφερε «συγκλήσεις και πρόοδο» στο Κυπριακό, η πολιτική της αμφιταλάντευσης και του εξευμενισμού της Τουρκίας που ακολούθησε η Κυβέρνηση, ο πολιτικός εναγκαλισμός με τη Βρετανία, αξιοποιήθηκαν από την Άγκυρα για να περάσει αλώβητη από το κρίσιμο ραντεβού αξιολόγησης της από την Ευρωπαϊκή Ένωση το Δεκέμβρη του 2009. Οι ανεπαρκείς χειρισμοί και η πολιτική αδράνεια της Κυβέρνησης άφησαν, σε κρίσιμες ώρες την Κύπρο μόνη, χωρίς συμμάχους και στήριξη εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η επίτευξη λύσης δεν είναι δύσκολη υπόθεση. Δύσκολη είναι η επίτευξη μιας σωστής και δίκαιης λύσης. Μιας λύσης δημοκρατικής, λειτουργικής και βιώσιμης. Μιας λύσης που θα αντέξει στο χρόνο και δεν θα καταρρεύσει την επαύριον της υπογραφής της. Για τη μη επίτευξη, μέχρι τώρα, λύσης δεν ευθύνονται ούτε οι πρώην Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας, ούτε ο Κυπριακός Ελληνισμός. Κανένας δεν θέλει περισσότερο τη λύση από τους Ελληνοκύπριους που είναι και τα κύρια θύματα της Τουρκικής εισβολής και κατοχής. Είναι κοινή πεποίθηση ότι η υφιστάμενη κατάσταση, με την Κύπρο διχοτομημένη και την Τουρκία να διατηρεί στρατεύματα στο νησί, δεν αποτελεί λύση. Η συνέχιση του εποικισμού των κατεχομένων εδαφών μας αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή για το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού όπως και αυτού των Τουρκοκυπρίων συμπατριωτών μας. Από την άλλη, όμως, όπως αποδείχθηκε και με το Σχέδιο Ανάν, υπάρχουν και λύσεις που είναι χειρότερες από την άδικη και επικίνδυνη κατάσταση που σήμερα βιώνουμε. Υπάρχουν και λύσεις που προσφέρουν στην Τουρκία νόμιμη οδό εποικισμού. Ο Κυπριακός Ελληνισμός είναι έτοιμος για ένα έντιμο συμβιβασμό. Δεν είναι, όμως, διατεθειμένος να δεχθεί λύση που ισοδυναμεί με παράδοση του στην νεοοθωμανική Τουρκία. Η απόρριψη μιας κακής λύσης, η μη αποδοχή σχεδίων που αυτοβαφτίζονται Ομοσπονδιακά, τύπου Ανάν, δεν είναι απόρριψη της αναγκαιότητας για λύση ούτε και του μοντέλου της Ομοσπονδίας. Το μοντέλο της Ομοσπονδίας το δαιμονοποιούν σχέδια συγκεκαλυμμένης Συνομοσπονδίας που καταλύουν κάθε αρχή της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου. Με δεδομένη την ισχυροποίηση της Τουρκίας, την ανοχή που επιδεικνύει απέναντι της η διεθνής κοινότητα, το γεγονός ότι η κατοχή Κυπριακών εδαφών είναι άνευ κόστους, δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένεται επίδειξη πνεύματος συναίνεσης από την Άγκυρα και άρα άμεση ή σύντομη επίλυση του Κυπριακού. Μόνο με αποδοχή και ικανοποίηση των απαράδεκτων Τουρκικών αξιώσεων μπορεί σήμερα να επιτευχθεί συμφωνία λύσης.

Οι πολιτικές ηγεσίες και πρώτιστα ο Πρόεδρος του Κράτους οφείλουν να εμπνεύσουν στο λαό την διεκδικητικότητα και όχι την μοιρολατρία, την αυτοεγκατάλειψη και αισθήματα ενοχής. Οφείλουν να προσφέρουν στον λαό ελπίδα και όχι απαισιοδοξία. Χρειάζεται την ελπίδα ο λαός για να συνεχίσει να αγωνίζεται για τα δίκαια και την ελευθερία του. Την ελπίδα δικαίωσης πρέπει να εμπνεύσουν ο πολιτικός λόγος σε συνάρτηση με μια νέα δυναμική στρατηγική που θα προσφέρει προοπτική.

Σήμερα επιβάλλεται, όσο ποτέ άλλοτε, να σφυρηλατηθεί η ενότητα. Ενότητα όχι γύρω από πρόσωπα αλλά γύρω από μια αγωνιστική πολιτική. Αυτή είναι ευθύνη όλων των πολιτικών δυνάμεων αλλά πρώτιστα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η σωστή και αποτελεσματική λειτουργία του Εθνικού Συμβουλίου, η συλλογική διαχείριση του Κυπριακού και ο σεβασμός στην αντίθετη άποψη, αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία μπορεί να οικοδομηθεί η Ενότητα. Η σοφία και οι πλάτες του ενός δεν είναι επαρκείς για να πετύχουν μια δίκαιη λύση και να σηκώσουν το βάρος του αγώνα μας. Απαιτείται η χάραξη μιας νέας ολοκληρωμένης διεκδικητικής στρατηγικής η οποία να λαμβάνει υπόψη της τις νέες διεθνείς πραγματικότητες και να αξιοποιεί αποτελεσματικά και δημιουργικά την συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Απαιτείται η καθιέρωση στενότερης και κυρίως ουσιαστικότερης συνεργασίας με την Ελλάδα, που αποτελεί το πιο ανιδιοτελή στήριγμα μας, στα πλαίσια μιας κοινά διαμορφωμένης στρατηγικής.

Είναι καιρός το Εθνικό Συμβούλιο νηφάλια, με ειλικρίνεια, με ρεαλισμό και χωρίς διάθεση αυτοδικαίωσης να αξιολογήσει την πολιτική, τακτική και στρατηγική που ακολουθούμε από το 1974 μέχρι σήμερα και που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές, ως προς την προάσπιση και ενίσχυση της διεθνούς οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά αναποτελεσματικές ως προς τον εξαναγκασμό της Τουρκίας να υιοθετήσει μια πιο μετριοπαθή στάση, για να υπάρξει ο απαραίτητος αμοιβαίος συμβιβασμός.

Η πολιτική των μονομερών υποχωρήσεων και του εξευμενισμού της Τουρκίας, δεν οδηγεί ούτε σε αναίρεση των επεκτατικών της βλέψεων σε βάρος της Κύπρου, ούτε και σε αλλαγή της συμπεριφοράς της. Αντίθετα δημιουργεί στην Άγκυρα πολιτική βουλιμία που την οδηγεί σε νέες πιο ακραίες απαιτήσεις.

Επιπρόσθετα το Εθνικό Συμβούλιο θα πρέπει, έστω και τώρα, να συζητήσει και να καθορίσει τους στόχους που θέλουμε να πετύχουμε μέσα από την λύση, όπως αυτή κι’ αν αποκαλείται, όποιο κι αν είναι το περιεχόμενο που θα της προσδώσει μια συμφωνία. Από τον καθορισμό και ιεράρχηση αυτών των στόχων θα προκύψουν, αβίαστα και τεκμηριωμένα, οι κόκκινες γραμμές που πρέπει να έχουμε στις διαπραγματεύσεις. Είναι λάθος ο καθένας να ορίζει με ατεκμηρίωτο και αυθαίρετο τρόπο τις δικές του κόκκινες γραμμές. Χωρίς καθορισμό ξεκάθαρων στόχων είναι σαν να βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις χωρίς πολιτική πυξίδα που να μας δείχνει τη σωστή κατεύθυνση και να σηματοδοτεί τα ελάχιστα όρια ασφάλειας τα οποία δεν πρέπει να παραβιαστούν.

Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ενισχυθεί σημαντικά μετά την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα είμαστε σε θέση να ασκήσουμε πίεση και να δημιουργήσουμε πολιτικό κόστος στην Τουρκία για τη συνεχιζόμενη κατοχή Κυπριακών εδαφών. Χάσαμε μια σημαντική ευκαιρία του Δεκέμβρη του 2009 για να καταστήσουμε ασύμφορη για την Τουρκία την κατοχή εδαφών μας. Μπορούμε και πρέπει, αξιοποιώντας τις Ευρωπαϊκές διαδικασίες και μηχανισμούς, να φέρουμε την Τουρκία στο τραπέζι των συνομιλιών θέτοντας την ενώπιον των ευθυνών της αλλά και στη κρίση της διεθνούς κοινότητας. Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας αλλά και οι σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αξιοποιηθούν, για να εξαναγκαστεί η κατοχική Τουρκία να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου με την Κυπριακή Δημοκρατία. Άρνηση της Τουρκίας να συναινέσει πρέπει να οδηγήσει σε πλήρη αναστολή των ενταξιακών διαδικασιών. Αν δεν είναι εφικτή η λήψη ομόφωνης απόφασης των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε η Κυπριακή Κυβέρνηση πρέπει να την επιβάλει μονομερώς. Μόνο καθιστώντας το, στρατηγικής σημασίας, στόχο της Τουρκίας για ένταξη ανέφικτο, μπορούμε να ελπίζουμε σε αλλαγή της Τουρκικής πολιτικής.

Πολιτικό κόστος πρέπει να έχει και όποια άλλη χώρα ευθύνεται για την κατάσταση στην Κύπρο. Οι ευθύνες της Μεγάλης Βρετανίας για την Κυπριακή τραγωδία είναι πολύ μεγάλες. Η Βρετανία διατηρεί, με την παρουσία των στρατιωτικών της βάσεων, στρατηγικά συμφέροντα στην Κύπρο. Παρόλα αυτά η πολιτική του Λονδίνου είναι διαχρονικά ευθυγραμμισμένη με τα συμφέροντα της Τουρκίας. Διαχρονικά οι πολιτικές ηγεσίες της Κύπρου αρνούνται να εγείρουν το θέμα των βάσεων υπό το επιχείρημα ότι «δεν πρέπει ενόσω το Κυπριακό είναι άλυτο, να ανοίξουμε ένα δεύτερο μέτωπο με την Βρετανία». Η αλήθεια, όμως, είναι ότι το μέτωπο αυτό το έχει από καιρό ανοίξει η Βρετανία με την φιλοτουρκική πολιτική της. Παραγνώριση αυτής της αλήθειας ισοδυναμεί με πολιτικό στρουθοκαμηλισμό.

Η αντιμετώπιση της Βρετανίας με βάση τα σημερινά δεδομένα ως σύμμαχος χώρα αποτελεί πολιτική μυωπία. Η θέση ότι η αμφισβήτηση της νομιμότητας των Βρετανικών στρατιωτικών βάσεων στην Κύπρο θα επηρεάσει την νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στερείται πολιτικής και νομικής βάσης. Η Κυπριακή Κυβέρνηση έχει στα χέρια της γνωματεύσεις από διεθνούς εμβέλειας νομικούς εμπειρογνώμονες για το ζήτημα των Βρετανικών βάσεων, που ανατρέπουν αυτή τη λανθασμένη αντίληψη. Αυτό που απαιτείται είναι η πολιτική βούληση.

Για να υπάρξει αλλαγή της Τουρκικής και της Βρετανικής πολιτικής, πρέπει να αλλάξουμε τους κανόνες του παιχνιδιού. Ενόσω το παιχνίδι θέλει την Κύπρο να χάνει και την Τουρκία και Βρετανία να κερδίζουν, εξελίξεις δεν πρόκειται να καταστούν ποτέ ευνοϊκές για μας. Γι’ αυτό πρέπει εμείς να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν αυτές τις χώρες μπροστά από ένα νέο δίλλημα: είτε όλοι θα κερδίσουμε είτε όλοι θα χάσουμε. Και, ασφαλώς, η δική μας επιλογή την οποία θα επιδιώξουμε θα είναι εκείνη όπου όλοι θα κερδίσουμε, αποκλείοντας συνάμα την επιλογή να χάνει μόνο η Κύπρος.

Μόνο με διεκδικητική πολιτική μπορούμε να διασφαλίσουμε τα συμφέροντα μας τα οποία, σε καμία περίπτωση, δεν αφαιρούν δικαιώματα από τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας αλλά ούτε και συγκρούονται με τα καλώς νοούμενα δικά τους συμφέροντα. Δυστυχώς η Τουρκοκυπριακή πλευρά δεν επιδεικνύει την αντίστοιχη ευαισθησία αφού οι δικές της απαιτήσεις περιορίζουν ή και στερούν βασικά δικαιώματα και ελευθερίες των Ελληνοκυπρίων.

Βασική προϋπόθεση για την επιτυχία μιας τέτοιας διεκδικητικής πολιτικής είναι η διαμόρφωση, παράλληλα, μιας πολυεπίπεδης και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής. Επιβάλλεται να αναπτύξουμε στρατηγικές συμμαχίες με μεγάλες φίλες χώρες που μπορούν να συμβάλουν στην προάσπιση των Κυπριακών συμφερόντων και να στηρίξουν το δίκαιο του αγώνα μας τόσο εντός του Συμβουλίου Ασφαλείας όσο και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κι’ αυτές οι χώρες δεν είναι άλλες από εκείνες στις οποίες προσφεύγουμε για βοήθεια κάθε φορά που βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση.

Μόνο με εγκατάλειψη της αναποτελεσματικής πολιτικής που ακολουθούμε και υιοθέτηση μιας νέας στρατηγικής μπορούμε να αισιοδοξούμε σε μια δίκαιη, δημοκρατική, λειτουργική και βιώσιμη λύση.

Μια βιώσιμη λύση που θα επανενώνει πραγματικά την Κύπρο σε συνθήκες ασφάλειας και ειρήνης, θα επενεργήσει ευεργετικά και στην οικονομική ανάπτυξη του τόπου. Αντίθετα μια θνησιγενής λύση θα αποβεί μοιραία και για την οικονομία.

Η πολιτική ανεξαρτησία ενός Κράτους στη διαμόρφωση της πολιτικής του αλλά και των διεκδικήσεων του έναντι άλλων χωρών, προϋποθέτει την οικονομική του ανεξαρτησία. Μια οικονομία αδύνατη οδηγεί όχι μόνο σε οικονομική αλλά και πολιτική εξάρτηση. Είναι η οικοδόμηση ισχυρής οικονομίας που μας επέτρεψε να επουλώσουμε τις πληγές της Τουρκικής εισβολής, να οργανώσουμε την αμυντική μας θωράκιση, να αντισταθούμε στις εξωτερικές πιέσεις για την αποδοχή μιας κακής λύσης, να γίνουμε μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας και να ενταχθούμε στη ζώνη του Ευρώ.

Με το Κυπριακό πρόβλημα ανοικτό, δεν έχουμε τη πολυτέλεια μιας μακράς διάρκειας οικονομικής ύφεσης και μιας εξασθενημένης οικονομίας. Ο χρόνος επείγει, τόσο για τους ανέργους και τις οικογένειες που υποφέρουν όσο και για λόγους που άπτονται των συνθηκών διαπραγμάτευσης για την λύση του Κυπριακού.



Μόδεστος για το christofias-watch

96 Σχόλια:

Πλαστήρας είπε...

"Στρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι να εξασφαλίσει τον πλήρη έλεγχο επί ολόκληρης της Κύπρου."

Μπράβο Γιώργο Λιλλήκα.Αυτή είναι η όλη ουσία της υπόθεσης. Ελπίζω κάποτε να χωρέσει αυτό και στην κούτρα του Ευέλικτου.

Unknown είπε...

ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΧΑΛΑΡΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΕΚΤΡΩΣΗ

Unknown είπε...

Καταντια ειναι απο τις μανες του Ζαλογκου , απο τις Σπαρτιατισες μανες φτασαμε στις μανες του Χαλαρου, του Πατριωτη , του Lexi_Penitas, του Cyprus και του Anef-Oriwn, του Μεταξοπουλου και λοιπων ρουφκιανων

Unknown είπε...

Ούτε ο Μακάριος ούτε ο Σπύρος Κυπριανού είχαν αποδεχθεί ποτέ να συζητήσουν, με αντικείμενο την «ομοσπονδία», που συζητά σήμερα ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Μάλιστα, τα έγγραφα του Φόρεϊν Όφις αποκαλύπτουν ότι ολόκληροι γύροι διακοινοτικών συνομιλιών διακόπηκαν, διότι η ελληνοκυπριακή πλευρά απέρριπτε τη διζωνικότητα.

Στα βρετανικά έγγραφα αποκαλύπτεται ότι τα προβλήματα στις διακοινοτικές συνομιλίες παρουσιάστηκαν εξαιτίας της επιμονής της τουρκοκυπριακής πλευράς, όπως η αρχή της διζωνικότητας και το θέμα της ασφάλειας των Τουρκοκυπρίων υιοθετηθούν ως «αποφασισθέντα στοιχεία» της Συμφωνίας Μακαρίου-Ντενκτάς. Ο Ελληνοκύπριος συνομιλητής, Γεώργιος Ιωαννίδης, στη συνάντηση που είχε με τον Τουρκοκύπριο συνομιλητή Ονάν (18 Ιουνίου 1979), απέρριψε την τουρκική εκδοχή ότι στη συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς υπήρχε συμφωνία για διζωνικότητα. Όντως, στη συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς, σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται ο όρος «διζωνική». Γινόταν αναφορά μόνο σε διπεριφερειακή ομοσπονδία.

Τα έγγραφα του Φόρεϊν Όφις αναφέρονται, επίσης, σε δήλωση επισήμου εκπροσώπου της κυπριακής κυβέρνησης, ο οποίος αναγνώρισε ότι στη συνάντηση Μακαρίου-Ντενκτάς είχε εγερθεί θέμα διζωνικότητας, όπως είχαν εγερθεί και άλλα θέματα, αλλά ο Πρόεδρος Μακάριος απέρριψε τη διζωνικότητα, όπως και η τουρκοκυπριακή πλευρά είχε απορρίψει άλλα θέματα που είχαν εγερθεί.

Τότε, ο Ραούφ Ντενκτάς, για να δημιουργήσει ως συνήθως εντυπώσεις και καταφεύγοντας σε ψευδολογίες προκειμένου να δικαιολογήσει τη μη αναφορά στη συμφωνία του με το Μακάριο, στη διζωνική, ισχυρίστηκε ότι ναι μεν στο κείμενο της συμφωνίας δεν συμπεριελήφθη η ορολογία, διότι ο Αρχιεπίσκοπος ζήτησε «να αποφευχθούν λέξεις και όροι, που θα δημιουργούσαν μια δύσκολη κατάσταση στην κοινότητά του». Αλλά ο Ντενκτάς έπαιζε εκ του ασφαλούς, αφού ο Μακάριος δεν μπορούσε να απαντήσει: Είχε αποδημήσει.

Ένα άλλο ντοκουμέντο, που διαψεύδει το προπαγανδιστικό έντυπο της Κυβέρνησης Χριστόφια, ότι ο Μακάριος και ο Κυπριανού είχαν αποδεχθεί διζωνική ομοσπονδία, είναι το μνημόνιο της κυπριακής κυβέρνησης, ημερομηνίας 18 Ιουλίου, 1979, το οποίο, σύμφωνα με τα βρετανικά έγγραφα, επεδόθη στη βρετανική κυβέρνηση και στο οποίο διερωτάται πώς ύστερα από δυόμισι χρόνια, μετά τη συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς, ανακαλύφθηκε «μυστική συμφωνία» των δύο ηγετών, πέραν του επίσημου κειμένου. Το μνημόνιο της κυπριακής κυβέρνησης τονίζει ότι η επιμονή της τουρκοκυπριακής πλευράς στον όρο διζωνικότητα αποκαλύπτει τον πραγματικό στόχο της να προσδώσει στη διευθέτηση άλλο περιεχόμενο που να ακυρώνει την έννοια της ομοσπονδίας (ιδού ένα ισχυρότατο στοιχείο, που δικαιολογεί την εμμονή της τουρκικής πλευράς στη λύση της διζωνικής και το οποίο ακόμα να αντιληφθεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας).

Αλλά τα βρετανικά έγγραφα συνεχίζουν την κονιορτοποίηση του ακελικού εγγράφου: Αναφέρουν ότι ο Πρόεδρος Κυπριανού, στη συνάντηση που είχε με τη Μάργκαρετ Θάτσερ, στη Λουσάκα, στις 31 Ιουλίου 1979, στα πλαίσια της Διάσκεψης της Κοινοπολιτείας, της τόνισε ότι ο όρος διζωνικότητα δεν αναφέρεται και δεν χρησιμοποιείται σε κανένα σύνταγμα. «Η πρωθυπουργός συμφώνησε ότι δεν πρόκειται για όρο που χρησιμοποιείται στο Διεθνές Δίκαιο», τονίζει το βρετανικό έγγραφο. Μέσα, λοιπόν, από τα αδιάσειστα αυτά στοιχεία, αποδεικνύεται ότι το κυβερνητικό έγγραφο παραπλανεί σκοπίμως τον πολίτη και διαστρεβλώνει την ιστορική αλήθεια, προκειμένου διά της παραπληροφόρησης και της διαστρέβλωσης, να περάσει το μήνυμα ότι η διζωνική ομοσπονδία είναι η μορφή της λύσης που αποδέχθηκαν όλοι οι ηγέτες της Κύπρου. Πρόκειται για ψεύδος. Μακάριος και Σπύρος Κυπριανού, όχι μόνο δεν αποδέχοντο τη διζωνική ομοσπονδία, όπως την εννοεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ, αλλά ούτε καν αποδέχοντο να καταστεί βάση συνομιλιών.

Unknown είπε...

...της τελευταίας ομιλίας του Μακαρίου, στην Πλατεία Ελευθερίας, στην οποία διακήρυσσε ότι «ο διακοινοτικός διάλογος διέδραμε τη χρησιμότητά του», ότι οι υποχωρήσεις μας ξεπέρασαν το όριο ασφαλείας, και όποιος ενδιαφερόταν για λύση θα πρεπε να στραφεί με πιέσεις προς την Τουρκία. Όταν, λοιπόν, το 1977, ο Μακάριος διαπίστωνε ότι ο διακοινοτικός διάλογος έπαυσε να είναι χρήσιμος, πώς νομιμοποιείται ο Χριστόφιας να δηλώνει, 33 ολόκληρα χρόνια μετά, ότι ακολουθεί πολιτική των προκατόχων του; Και όταν ο Μακάριος το 1977 δήλωνε ότι οι υποχωρήσεις μας ξεπέρασαν το όριο ασφαλείας, πώς νομιμοποιείται και πάλιν ο Χριστόφιας να υποχωρεί πέραν του ορίου ασφαλείας;

ΠΑΟΛΑ είπε...

Ο Χριστόφιας και το AKEL Αίαντα έχουν μαγικές ιδιότητες, μην το ξεχνάς. Εδώ τους έποικους έκαναν αδελφούς μας, στο Μακάριο θα κολλήσουν;

ΕΔΕΚ Η.Β. είπε...

Πιστεύω ότι ο Γ. Λιλλήκας έχει πολλά να προσφέρει.

Καλό νέο ξεκίνημα και καλή αντίσταση στο φασισμό του Οδοστρωτήρα.

Unknown είπε...

ΠΑΟΛΑ καλημερα. Δυστηχως στην Κυπρο δεν εχουμε γνησια αριστερα για να διεκδικησει τα διακαι του λαου οπως γινεται σε ολες τις χωρες του κοσμου. Το καινουργιο φρουτο που μας προεκυψε με τους ρουφκιανους ψευτες ειναι οι προαγωγοι του Εθνοκομματισμου. Στοχος των Εθνοκομματιστων του Αακελ ειναι η αλλιωση της ιστοριας, της γλωσσας και του πολιτισμου ωστε ο Εθνοκοματισμος να υπερισχυσει της κρατικης οντοτητας και της εθνικης υποστασης. Απόλυτος στοχος ειναι να αντικαταστησουν την εθνικη συνειδηση του λαου με την κομματικη συνειδηση. Εδω ακριβως διαφενεται το χρονιο προβλημα της Κυπρου και η ριζα ολων των κακων που δεν ειναι αλλο απο τα ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΑ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΑ και κυριωτερα τα 2 ακρα που ειναι οτιδηποτε αλλο εκτος απο αυτο που διακηρυσουν. Αυτοι οι κυριοι ομως αγνωουν πως το παιχνιδι αυτο που παιζουν, για την εθνοκομματικη καθαρση, πως ειναι ακρως επικινδυνο με την Τουρκια γειτονα μια χωρα με σταθερη και ιμπεριαλιστικη πολιτικη σε βαθος χρονου. Αν ειναι ηλιθιοι καλως αν ομως δεν ειναι τοτε σημαινει πως τα περνουν χοντρα

arxiepiskopos είπε...

Παιδιά,το κίνημα του Λιλλήκκα σκέφτονται να το ονομάσουν Σ.Κ.Α.Τ.Α,που πάει να πει Συντονιστικό Κίνημα Ανένδοτων Τραμπούκων Αγωνιστών.Όμως ειναι ανοικτοί και σε άλλες απόψεις.Υποβάλετε,παρακαλώ,εισηγήσεις και για άλλες ονομασίες του κινήματος.

ΠΑΟΛΑ είπε...

Αρχιδομούρη

καλύτερα ΣΚΑΤΑ παρά το Ανορθωτικό Κόμμα ΕΜΠΑΙΖΟΜΕΝΟΥ Λαού, δηλ. ΑΚΕΛ.

ΚΗΡΥΚΑΣ είπε...

ΟΙ ΧΘΕΣΙΝΕΣ ΑΠΟΚΛΑΥΨΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΧΑΡΑΥΓΗ.
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΑΥΓΗ
ΑΠΟ ΤΗΝ "ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ" ,ΧΑΡΑΥΓΗ
"Πανικος προκληθηκε χθες σε χωριο της επαρχιας Αμμοχωστου. Συμφωνα με πληροφοριες o Χριστος , γνωστος στο διαδυκτιο με τα ψευδωνυμα arxiepiskopos, anef oriwn,patriotis και e.s.c, μεταβηκε στο πατρικο του σπιτι οπου προσπαθησε να πεισει την μητερα του οτι δεν ειναι προδοτης. Παρολη την γνωστη του δραση στο διαδυχτιο προς οφελως των εποικων και του κατοχικου στρατου. Γνωστο επισης το γεγονος, κατοπιν και δικων του παραδοχων ,οτι τα παιρνει απο ξενα κεντρα που εξυπηρετουν συμφεροντα της Τουρκιας. Ο Χριστος προσπαθησε να πεισει την μητερα του οτι δεν ειναι προδοτης. Με πολλα επιχειρηματα η μητερα του τον αντεκρουσε και του υπεδειξε με μητρικη συμβουλη την προδοτικη του σταση και ενεργειες. Μετα απο λιγο ,συμφωνα με πληροφοριες, η μητερα του ακουστηκε να του λεει, "ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΣΥ. ΚΑΠΟΙΟ ΛΑΘΟΣ ΕΚΑΜΑΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΣΚΟΜΕΙΟ. ΕΔΩΚΑΝ ΜΟΥ ΛΑΘΟΣ ΚΟΠΕΛΛΟΥΙΝ. ΕΣΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΥΡΚΟΣΠΟΡΟΣ. ΠΩΣ ΕΓΩ ΕΓΕΝΝΗΣΑ ΕΤΣΙ ΠΡΟΔΟΤΗ? ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΔΟΤΗ, ΝΑ ΜΕΝ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΕΙΣ".
Σημειωνεται επισης οτι τα παιδια του με επιστολη που εστειλαν στην "γνωμη" αποκηρυσουν τον Χριστο-arxiepiskopos, anef oriwn,patriotis και e.s.c. ,δεν επιθyμουν να εχουν καμια σχεση με τον κυριο ουτε να αποκαλειται πατερας τους."
Απο την ΧΑΡΑΥΓΗ

ΚΗΡΥΚΑΣ είπε...

ερωτηση "δημοσιογραφας" της χαραυγουλας στον Γιωργο Λιλλικα.
"βλεπω οτι φορατε πρασινη γραβατα, ειστε ακομα με την ομονοια?"
Φοβερο επιπεδο και νοημοσυνη η κυρατσα μιλαμε. Απο ολα που τις ειχε πει ο ευελιχτος οδοστρωτηρας να ρωτησει μπας και καταφερει να προσβαλει τον Γιωργο Λιλλικα, αυτο θυμηθηκε. Το γελιο που επεσε με την παρτυ της δεν περιγραφεται.
Εδω η κυπρος χανεται και η "δημοσιογραφα" χτενιζεται.

Mario είπε...

Αίαντα,

Πως δηλαδη θα είναι μια Ομοσπονδία στην Κύπρο που δεν θα ήταν Διζωνική ?

Μάριο

Anef_Oriwn είπε...

Για τον ΚΥΡΗΚΑ:
1. "διαδίκτυο" κι όχι "διαδυκτιο" ή διαδυχτιο
2. "με την πάρτη της" κι όχι "με την παρτυ της"

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα. Μάριο Η ορολογία «Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία» ΔΕΝ υπάρχει στο Διεθνή Νόμο. Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είναι διεθνώς άνομη, δεν καθορίζεται πουθενά, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ και δεν δοκιμάστηκε από ΚΑΝΕΝΑ…

Ανώνυμος είπε...

Και κάτι για τους Εποίκους

Malcolm Shaw*:
* Καθηγητής διεθνούς δικαίου του Πανεπιστημίου του Λέστερ, Μεγ. Βρετανία.

Συνδεδεμένο της μη επεμβάσεως και της ευθύνης του κράτους είναι το θέμα των βασικών χαρακτηριστικών του κράτους, στα οποία ερχόμαστε τώρα. Ο κάθε σπουδαστής του διεθνούς δικαίου γνωρίζει ότι ένα στοιχείο-κλειδί της κρατικής υποστάσεως είναι ο εγκατεστημένος πληθυσμός. Τι συμβαίνει όμως όταν οι εισβολείς και οι κατακτητές θέτουν ως στόχο την αλλαγή του πληθυσμού, που είναι βασικό στοιχείο του κράτους; Γνωρίζετε καλύτερα από μένα ποια είναι η κατάσταση στη βόρεια Κύπρο. Ανακύπτει επομένως το ερώτημα πώς θα αντιμετωπίσει αυτό το θέμα μια διευθέτηση του Κυπριακού. Δεν είναι θέμα να πει κανείς απλώς ότι εκεί είναι τώρα και εκεί θα μείνουν. Ο κανόνας του διεθνούς δικαίου δεν λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο. Εάν είναι βασική αρχή του διεθνούς δικαίου ότι ένας παράνομος κατακτητής δεν μπορεί να αλλάξει τη δημογραφία του κατεχομένου εδάφους και ότι η αρχή αυτή συνιστά πολύ σοβαρή παραβίαση, πώς είναι δυνατόν να έχεις μια διεθνή συμφωνία που να εξαιρεί την παραβίαση αυτή ή ακόμη να τη νομιμοποιεί;

Ανώνυμος είπε...

Στην ΕΕ επικρατούν θεμελιώδεις κανόνες που ρυθμίζουν την κρατική λειτουργία των μελών της. Οι κανόνες αυτοί βρίσκονται στις πρόνοιες της Συνθήκης της ΕΕ όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και στο κοινοτικό κεκτημένο και αναφέρονται στους εξής τομείς: α) Ελευθερία, β) Δημοκρατία, γ) Ανθρώπινα Δικαιώματα και δ) Κράτος Δικαίου (Rule of Law).

Τα πιο πάνω αποτελούν τον πυρήνα των κανόνων δικαίου που διέπουν τη λειτουργία των κρατών της ΕΕ και γι' αυτό πρέπει να θεωρούνται ως ο βασικός αδιαπραγμάτευτος κώδικας αρχών που θα διέπει τη λύση του κυπριακού προβλήματος. Έτσι αποκλείεται ο διαχωρισμός της Κύπρου σε επιμέρους αυτόνομες περιφέρειες με βάση φυλετικά κριτήρια και η διακυβέρνηση της Κύπρου με διαμοιρασμό των πολιτικών αξιωμάτων με τα ίδια κριτήρια. Άρα αποκλείεται η διζωνική και η δικοινοτική γεωγραφική ή άλλη διευθέτηση που έχει δυστυχώς εμπεδωθεί στην πολιτική αντιμετώπιση του κυπριακού προβλήματος. Παράλληλα επιβάλλεται το δημοκρατικό πολίτευμα, που αποκλείει ματαίωση των αποφάσεων της πλειοψηφίας με βάση αντιδημοκρατικά προνόμια οποιασδήποτε κοινότητας. Στα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη δεν επιτρέπεται ο διαχωρισμός της δομής, της διοίκησης ή των εξουσιών του κράτους και της άσκησής τους με βάση φυλετικά κριτήρια.

aperigraptos είπε...

Θα ήταν καλό, Γιώργο, να απολογηθείς, όπως και άλλοι, για τις μπαρούφες (σόρι) που μας πέταξες όταν έκλεψε ο Αλ Καπόνε το λείψανο του Τάσσου. Το ίδιο θα πρέπει να κάνει και η οικογένεια, η οποία, μέσα στον πόνο της, πολιτικοποίησε μια υπόθεση του ποινικού δικαίου, διχάζοντας τον λαό. Κάποτε η αλήθεια πρέπει να λέγεται, όσο σκληρή κι αν είναι. Κατά τ’ άλλα, οι φουσκωτοί γύρω από τις νύφες και κόρες καλό θα ήταν να μην εμφανίζονται στην TV.

Τηλέμαχος είπε...

Μπαρούφες ήταν επίσης ότι τον Τασσο τον έκλεψαν οι φίλοι του, ότι τον Τασσο τον έκλεψε η σέρβικη μαφία και ότι η κ. Φωτεινή πήγε στο εξωτερικό για να δώσει τα λύτρα.

Απερίγραπτε, γι αυτά ποιος θα απολογηθεί;

arxiepiskopos είπε...

Φίλε ΑΝΕΦ ΟΡΙΩΝ,αν έβαλες σκοπό να μάθεις στον ΚΗΡΥΚΑ ορθογραφια,χάνεις το χρόνο σου.Το δοκίμασα κι εγώ και τελικά δεν είναι δυσλεξικός.Είναι απλώς κάπως καθυστερημένος.Δεν είναι γι'αυτό που σταμάτησα να του απαντώ;

aperigraptos είπε...

όλα αυτά φίλε τηλέμαχε, δεν τα λεγαν πολιτικοί και "αξιολογοι" δημοσιογράφοι, και να σκορπούν τον πανικό...

ΚΗΡΥΚΑΣ είπε...

οχι αρχιμουφτη σταματησες να απαντας ,οπως και ο μιχαηλ, γιατι δεν μπορουσες να απαντησεις σε ερωτηματα. σε τοποθετησεις που εσυ ο ιδιος ειχες κανει και ειχες εκτεθει, οπως εκτεθιμενος παραμενεις, περα απο προδοτης που επισης παραμενεις. για αυτο σταματησες να απαντας. απλα επειδη εισαι δειλος. τα περι ορθογραφιας ειναι οσο γελοια εισαι και εσυ και ο αλλος χαραχτηρας που χρησιμοποιας ,ο ανεφ.
αληθεια, πες μας , τι γινεται στο χωριο μετα το ρεζιλικι και που σε αποκληρωσε η μανα σου?

Unknown είπε...

Έχει καταστεί απίστευτα κουραστικός ο Πρόεδρος Χριστόφιας, αφού για όλες τις πολιτικά εγκληματικές υποχωρήσεις του προσπαθεί να απαλλάξει τον εαυτό του και να μετακυλήσει ακέραια την ευθύνη σε προηγούμενους Προέδρους, χωρίς να ζητά συγγνώμη από τον λαό για το γεγονός πως πουθενά στο προεκλογικό του πρόγραμμα δεν μιλούσε για αποδοχή παραμονής εποίκων, εκ περιτροπής προεδρία, σταθμισμένη ψήφο, υλοποίηση πολιτικής του Γλαύκου Κληρίδη, ή άνευ όρων υποστήριξη του πολιτικού αττιλάρχη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.
Η αλήθεια είναι μια και μοναδική: το ΑΚΕΛ συνεχίζει ακάθεκτο την πολιτική που ακολούθησε από το μεταπραξικόπημα και εντεύθεν ο Γλαύκος Κληρίδης, και συνεπώς δεν θα μπορούσαν να μην το πράξουν και στο θέμα την εκ περιτροπής προεδρίας!
το ΑΚΕΛ είχε “συνωμοτήσει” με τον Γλαύκο Κληρίδη και τον βρετανικό Ιμπεριαλισμό, πίσω από την πλάτη του Μακαρίου, για αποδοχή της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας από τον Νοέμβριο του 1974!

ο Γλαύκος Κληρίδης είχε μεσολαβήσει με τους Βρετανούς, κατά τη διάρκεια του μεταπραξικοπήματος, όπως ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ Εζεκίας Παπαγεωργίου, και ο Βοηθός Γ.Γ. Ανδρέας Φάντης, μεταβούν στις 16 ή 17 Νοεμβρίου 1974, μέσω των Βρετανικών Βάσεων στο Λονδίνο, για να πείσουν τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο να αποδεχθεί την τουρκική απαίτηση για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία

Το ΑΚΕΛ σε συνεννόηση με τον Κληρίδη και τους Βρετανούς ιμπεριαλιστές, ενδιαφερόταν για αποδοχή μιας λύσης που απαίτησε ο σφαγέας Ραούφ Ντενκτάς, την στιγμή που στην Κύπρο οι φωτιές της εισβολής δεν είχαν σβήσει, οι πρόσφυγες φυτοζωούσαν οικογενειακώς σε αντίσκηνα, ολόκληρο το νησί μύριζε μπαρούτι και αίμα και οι παρακρατικοί της ΕΟΚΑ-Β’ αλώνιζαν υπό την υψηλή ανοχή του μεταπραξικοπηματικού καθεστώτος.

Mario είπε...

Εμερσον,

Ποιος είπε οτι στην Κύπρο θα είναι με βαση φυλετικών διακρίσεων ? ΕΚ μπορουνε να μενει στο ΤΚ κρατιδιο και αντιθετα. Στο Flanders δεν μενουνε και Walloons και ανάποδα?

Μάριο

Ανώνυμος είπε...

Τι λες ρε Μάριο!

Το Βέλγιο στο τσακ κατάφερε να μη διαλυθεί το 2008 ύστερα από εννέα μήνες ιδιαίτερα τεταμένων διαπραγματεύσεων που, προς στιγμήν, στις αρχές του φθινοπώρου δημιούργησαν την εντύπωση ότι η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης.

Το Βέλγιο μάλιστα είναι μεν ομόσπονδο κράτος άλλα παρά την εκ των πραγμάτων διαίρεση σε περιφέρειες που κατοικούνται από διαφορετικές εθνικές κοινότητες το Σύνταγμα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς φυλετικές διακρίσεις όπως ορισμένοι στην Κύπρο εκ του πονηρού διατείνονται.

Στο Βέλγιο υπάρχει ελευθερία εγκατάστασης και ιδιοκτησίας όλων των Βέλγων σε ολόκληρη την επικράτεια της χώρας.

Η Τσεχοσλοβακία ήταν διαμελισμένη σε δυο περιφέρειες που κατοικούντο από Τσέχους και Σλοβάκους αντιστοίχως. Η κατάρρευση επήλθε μόλις έφυγε το κομμουνιστικό σύστημα που επιβαλλόταν από τη Σοβιετική Ένωση δια της βίας και επενεργούσε σαν ενοποιητικό στοιχείο.

Δεν μπόρεσαν να τα βρουν Τσέχοι και Σλοβάκοι. Παλεύουν να διατηρήσουν το κράτος τους οι Βέλγοι και θα καταφέρουν οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι να συνεννοηθούν! Και μάλιστα μέσα από ένα ρατσιστικό σύστημα που εξισώνει το 80% με το 20%!

Φέξε μου και γλίστρησα!

Unknown είπε...

στις 25 Φεβρουαρίου 2004, η ‘Σημερινή’ αναφέρεται και πάλι στο θέμα με δηλώσεις του Δρος Βάσου Λυσσαρίδη, ο οποίος κατάγγειλλε τους Γιώργο Βασιλείου, Γλαύκο Κληρίδη και Αλέκο Μαρκίδη ότι μας οδήγησαν στο Σχέδιο Ανάν, και συγκεκριμένα ότι ο Αλέκος Μαρκίδης, επί προεδρίας Κληρίδη, σε συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου είχε παραδεχθεί ότι η πρόνοια για εκ περιτροπής προεδρία στο Σχέδιο Ανάν περιλήφθηκε στο Σχέδιο κατόπιν πρότασης της ελληνοκυπριακής πλευράς.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το αποχαρακτηρισμένο έγγραφο του Foreign Office FCO9/2547, στις 2 Φεβρουαρίου 1977, δέκα μέρες πριν από τις Κατευθυντήριες Γραμμές Μακαρίου-Ντενκτάς (και όχι “Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου” όπως έχει επικρατήσει να λέγονται), ο Γλαύκος Κληρίδης είχε συνάντηση στο Λονδίνο με τον τότε ΥΠΕΞ David Owen, όπου μεταξύ άλλων συζήτησαν και την εκ περιτροπής προεδρία! Ο Μακάριος, είπε ο Κληρίδης, δεν τη δεχόταν. Ο Κληρίδης εισηγήθηκε εναλλακτική λύση, να υπάρχει ένας Έλληνας πρόεδρος και ένας Τούρκος αντιπρόεδρος ή ένας πρόεδρος και ένας πρωθυπουργός…
Ε, λοιπόν, η εκ περιτροπής προεδρία δεν μας ήλθε ούτε το 1992 ούτε το 1994 ούτε το 1997. Ήταν τουρκική απαίτηση από το 1974 και μπήκε στους σχεδιασμούς του Foreign Office και του State Department από το 1975-76.
Τελικά, ο Κληρίδης και το Foreign Office μας επιβεβαιώνουν, μέσω των βρετανικών πρακτικών, ότι η εκ περιτροπής προεδρία μπήκε στο τραπέζι από το 1977 κατ’ απαίτησιν των Τούρκων, Βρετανών και Αμερικανών, και για την οποία ο ίδιος (Κληρίδης) προσπαθούσε να υποβοηθήσει και με… δικές του εναλλακτικές εισηγήσεις!!! Η ουσία όμως είναι πως η εκ περιτροπής μπήκε στους σχεδιασμούς του Foreign Office κατ’ απαίτηση των Τούρκων από το 1975. Ο Γλ. Κληρίδης ήταν πλήρως γνώστης των ζυμώσεων. Την εκ περιτροπής ο Γλ. Κληρίδης την είχαν υποδείξει στον Μακάριο, ο οποίος όμως, όπως και πολλά άλλα, την απέρριπτε. Το μόνο που είχε κατορθώσει ο Βάλτχαϊμ στις 12 Φεβρουαρίου 1977 ήταν τις τέσσερις Κατευθυντήριες Γραμμές, και αυτό μέρες πριν την κάθοδο του Αμερικανού απεσταλμένου στην Κύπρο Κλάρκ Κλίφορτ. Και αυτές ΔΙΧΩΣ να περιλαμβάνουν την λέξη ΔΙΖΩΝΙΚΗ και ΔΙΧΩΣ να φέρουν ΥΠΟΓΡΑΦΗ. Αν και αυτές από μόνες τους υπήρξαν βοηθητικές για την Τουρκία, το οποίο αργά κατάλαβε ο Μακάριος…
Αυτή είναι η όλη προϊστορία της τουρκικής απαίτησης για «εκ περιτροπής προεδρία». Μια ακόμη περίπτωση κληριδικής-ντενκτασικής πολιτικής που ακολουθεί και υλοποιεί πιστά το ΑΚΕΛ…Επομένως ούτε ο κ. Νίκος Αναστασιάδης, ούτε ο κ. Χρίστος Πουργουρίδης, που θυμήθηκαν εσχάτων να κάνουν “αντιπολίτευση” στο ΑΚΕΛ που στήριζαν ανελλιπώς δύο χρόνια , δικαιούνται να κάνουν την πάπια για την τουρκική αυτή απαίτηση. Ήταν ο Πρόεδρος και ιδρυτής του κόμματός τους Γλαύκος Κληρίδης που την πρωτοσυζήτησε με το Foreign Office όταν ακόμα δεν είχε στεγνώσει το αίμα των σφαγιασθέντων, από τους βάρβαρους Τούρκους Αττίλες, αδελφών μας. Και το ΑΚΕΛ συνεχίζει ακάθεκτο την πολιτική του μεταπραξικοπήματος για νομιμοποίηση των προϊόντων του πραξικοπήματος και της εισβολής…

aperigraptos είπε...

απορία, ο τάσσος γιατί δεσμεύτηκε για λύση με βάση το σχέδιο ανάν και σε αυτό διαπραγματεύτηκε?????

Mario είπε...

"Στο Βέλγιο υπάρχει ελευθερία εγκατάστασης και ιδιοκτησίας όλων των Βέλγων σε ολόκληρη την επικράτεια της χώρας."

Αν δεν υπάρχει αυτο στην Κύπρο τότε μάλιστα θα πω οχι. Δεν μιλω για πρόσφυγες που τις περιούσιες τους θα θελουνε ειδικο διακανανισμο λόγω του χρόνου που πέρασε. Αλλα περιμένω εγω σαν μη πρόσφυγας αν θέλω να πας να μινω στο ΤΚ κρατιδιο να έχω καθε δικαίωμα να το κάνω.

Μάριο

Unknown είπε...

Mario επιτέλους Καλοσώρισες. Καιρός ήταν

Unknown είπε...

Φτάσαμε στο σημείο το ΑΚΕΛ να πλασάρει στους ελληνοκύπριους τις πιο ακραίες πάγιες θέσεις του ίδιου του ακροδεξιού Ραούφ Ντενκτάς, και να έχει και την απαίτηση να μην υπάρχει καμία κριτική σε αυτό! Θα σκεφθεί κάποιος: Είναι δυνατόν ένα “αριστερό”, “δημοκρατικό” κόμμα να “πουλά” στον ίδιο το λαό του τις πιο ρατσιστικές θέσεις της εθνικιστικής ακροδεξιάς των κατεχομένων ως προοδευτικές; Φαίνεται πως στην Κύπρο αυτό είναι δυνατόν…

Στις 31 Ιανουαρίου 1998, η εφημερίδα ‘Χαραυγή’, εκφραστικό όργανο του ΑΚΕΛ, κατηγόρησε τον τότε Πρόεδρο Γλαύκο Κληρίδη, ότι από το 1994 είχε δεχθεί την τουρκική απαίτηση και δημοσίευσε και επιστολή του Εργατικού Robin Corbett, ο οποίος έγραφε σ’ αυτήν ότι η πρώτη φορά που έγινε εισήγηση για εκ περιτροπής προεδρία ήταν το 1994, όταν η κυπριακή κυβέρνηση του Γλαύκου Κληρίδη την εισηγήθηκε επίσημα. Δηλαδή, ο κ. Κληρίδης την εισηγήθηκε δύο χρόνια μετά που την απαιτούσαν οι Τούρκοι.

Unknown είπε...

Μετά την ανάληψη της εξουσίας, ο Δημήτρης Χριστόφιας βάλθηκε να μας προσγειώσει. Για να… «θέλουμε το εφικτό και να μην κυνηγούμε το ευκταίο», όπως λέγει. Σε μιαν από τις τελευταίες αγορεύσεις του, υπέρ του "εφικτού" συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, δήλωσε ότι... «θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι η ζωή μας θα αλλάξει…», και… «…εξαρτάται ποιοι Τουρκοκύπριοι θα κυβερνούν». Αν είναι ο "καλός σύντροφος Ταλάτ", δηλαδή, έχει καλώς, αν όχι… τη βάψαμε.
Είναι να αναρωτιέται κανείς: Τόσο χαμηλό θεωρεί το δείκτη νοημοσύνης του λαού; Ενώ οι υποχωρήσεις στις οποίες προέβη είναι γνωστές και αδιαμφισβήτητες, δεν παραλείπει να τονίζει ότι επιδιώκει… «λύση με αρχές, με βάση το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, λύση Δ.Δ.Ο. με πολιτική ισότητα». Ποια είναι η "λύση αρχών", "το εφικτό" που επιδιώκει; Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε την απίστευτη δήλωση που έκανε πέρσι, ανήμερα του Πάσχα σε στρατόπεδο της Εθνικής Φρουράς: «Η στασιμότητα κι η απραξία στο όνομα της ατόφιας λύσης και της ατόφιας ελευθερίας, οδηγεί τον τόπο μας στην τελική και ολοκληρωτική καταστροφή και τη διχοτόμηση». Ουσιαστικά ζητά από εμάς να μη θέλουμε "ατόφια ελευθερία" (το ευκταίο), γιατί θα… καταστραφούμε. Είναι τρομερό! Θεωρεί ότι είναι καλύτερα να γίνουμε κατώτεροι πολίτες, "μειωμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών", για να νικήσει "το εφικτό" της Δ.Δ.Ο.

Mario είπε...

Αίαντα,

Εικασίες κάνουμε. Ειδαμε τέτοιο σχέδιο? Γιαυτο λεω πάντα ας περιμένουμε να το δούμε πριν το κρίνουμε.

Μάριο

arxiepiskopos είπε...

Επίτροποι,για 5 χρόνια κυβερνούσε ο Τάσσος με το Λιλλήκκα.Πόσοι έποικοι έφυγαν;Πόσοι πρόσφυγες επέστρεψαν;Κατόρθωσαν τη συμφωνία του Μάρτη που στην πρώτη παράγραφο ομνύει πίστη στη ΔΔΟ.Αυτά ελπίζοντας πως πριν να κλάνετε, θα βάζετε το διακόπτη μνήμης στη θέση ΟΝ!

Ανώνυμος είπε...

Δεν έχω δει στον πλανήτη άλλους ανθρώπους να ζητάνε με επιμονή να τους μειώσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα!! Και μάλιστα να πολεμάνε με τέτοιο μίσος όσους επιμένουν ότι δεν πρέπει να δεχτούμε λύση που να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο!

Στα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη δεν επιτρέπεται ο διαχωρισμός της δομής, της διοίκησης ή των εξουσιών του κράτους και της άσκησής τους με βάση φυλετικά κριτήρια.

By the way αρχιεπίσκοπε να το ψάξεις αγόρι μου κάθε δεύτερη λέξη που λες εσύ και όλως τυχαίως και μερικοί άλλοι εδώ μέσα έχει σχέση με Κλανιές! Υπάρχει γραμμή μάλλον... ότι δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε με επιχειρήματα να το αντιμετωπίζεται με ειρωνεία. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς θα υπάρχει κάποιο manual μάλλον.

Mario είπε...

Emerson,

Στο Βέλγιο και Ελβετία δεν έχουμε Ομοσπονδίες ? Τα καντόνια δεν είναι με βάση την γλώσσα που μιλάνε?
Δεν μπορεί να γίνει κατι παρόμοιο στην Κύπρο ?

Μάριο

arxiepiskopos είπε...

ΕΜΕΡΣΟΝ,αυτά που λες είναι σωστά,όμως για κράτη που δημιουργούνται ομαλά κι όχι ύστερα από μακροχρόνιες εθνοτικές συγκρούσεις.Ό,τι και να πούμε,υπάρχει κάποια διαφορά μεταξύ Ελβετίας και Κύπρου! Όσο για τις "κλανιές", είναι μια πετυχεμένη λέξη που δηλοί τα εύηχα και ανεφάρμοστα συνθήματα που εκστομίζετε,νομίζοντας ότι είμαστε υπερδύναμη ή ότι παίζουμε μόνοι στο γήπεδο!

Ανώνυμος είπε...

Μαριο λέμε στο Βέλγιο διαπραγματεύονταν για 9 μήνες γιατί δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν οι Φλαμανδοί με τους Βαλόνους για τον πρωθυπουργό και παραλίγο να διαλύσουν την ένωση τους.

Εκ πρώτης όψεως υπάρχει έχει κεντρική κυβέρνηση , υπάρχει βασιλεύς και ομοσπονδιακή Βουλή, σημαία και εθνικός ύμνος, ακόμα και στρατός. Πολλοί όμως στο ίδιο το Βέλγιο έχουν αρχίσει να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι στην πραγματικότητα η χώρα είναι σήμερα περισσότερο μια ιδέα παρά μια πραγματικότητα.

Υπάρχει Φλάνδρα, υπάρχει η Βαλλονία και, στο μέσον υπάρχουν οι Βρυξέλλες και οι τρεις αυτές συνιστώσες ελάχιστα σημεία επαφής έχουν πια και είναι ενδεικτικό ότι οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό της πεντακομματικής κυβέρνησης δεν άγγιξαν καθόλου το θεσμικό σκέλος, την αναδιανομή των εξουσιών μεταξύ κέντρου και περιφερειών που προκάλεσε την όλη κρίση.

Στο κέντρο της Ευρώπης χωρίς κανέναν κίνδυνο γύρω τους.

Αν περιμένεις εσύ να λειτουργήσει ένα "Παρόμοιο" μοντέλο στην Κύπρο τότε μάλλον περιμένεις και το πασχαλινό κουνελάκι να σου φέρει αυγά!

Mario είπε...

Emerson,

Τότε πες μας εσυ μια λύση που θα μπορεί να γίνει αποδεκτή και απο ΕΚ και ΤΚ και θα είναι πιο λειτουργική.

Μάριο

Ανώνυμος είπε...

Μάριο μιλάμε για απλά πράγματα

Για μια λύση που να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και το ατομικό δικαίωμα του καθενός, και να βασίζεται στις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μια λύση που να συνάδει με τις αρχές και τις αξίες που επικρατούν στην ΕΕ ως θεμελιώδεις κανόνες. Οι κανόνες αυτοί βρίσκονται στις πρόνοιες της Συνθήκης της ΕΕ όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και στο κοινοτικό κεκτημένο και αναφέρονται στους εξής τομείς:
α)Ελευθερία,
β)Δημοκρατία,
γ)Ανθρώπινα Δικαιώματα και
δ)Κράτος Δικαίου (Rule of Law).

Λουκής Λουκαίδης*:
Δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.



Τόσο απλό

Θα μου πεις σιγά μη την δεχτεί η Τουρκία. Και τι να κάνουμε να δεχτούμε εμείς το απαρτχάιντ που απέρριψαν οι πολίτες της Ν. Αφρικής για να ικανοποιηθεί η Τουρκία;

Mario είπε...

Emerson,

Να δίνεις guidelines για την λύση είναι ωραίο και εύκολο. Μπορεις να το μεταφράσεις αυτο που είπες (που συμφωνώ) σε μια περιλιπτικά μορφή λύσης λαμβάνοντας υπόψη φυσικα την σημερινή κατάσταση και τις συμφωνίες μέχρι τώρα. Απο το 1960 μεχρι σήμερα.

Μάριο

Ανώνυμος είπε...

Δεν είμαι συνταγματολόγος Μαριο. Δεν χρειάζεται να εφεύρουμε εμείς τον τροχό και να δημιουργήσουμε συνταγματικά τερατουργήματα που δεν μπορούν να δουλέψουν.

Βασικές προϋποθέσεις σε κάθε ομοσπονδιακό κράτος είναι η ενότητα του μέσω του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρη την επικράτεια του(δικαίωμα εγκατάστασης ιδιοκτησίας, πολιτικά δικαιώματα κλπ), του κοινού νομίσματος, των κοινών βασικών αρχών δικαίου και της απαγόρευση φυλετικών διακρίσεων.

Στα ομοσπονδιακά κράτη δεν νοείται να διαχωρίζονται οι περιοχές που συνθέτουν το κράτος ή τα ανθρώπινα δικαιώματα με βάση φυλετικά κριτήρια ή, στην περίπτωση των ατομικών δικαιωμάτων, ανάλογα με την περιοχή που τυγχάνει να εισέρχεται ένας υπήκοος του κράτους.

Ανώνυμος είπε...

Εδώ δίνει guidelines η ίδια η Κυβέρνηση εκτός αν εσύ ξέρεις ακριβώς τι είναι η ΔΔΟ!

Ανώνυμος είπε...

Οποιαδήποτε προσπάθεια διαλόγου με τα γιουσουφάκια, τις πουτάνες και τους μπράβους του καθεστώτος αποτελεί ματαιοπονία.

Διάλογος θα πρέπει να υπάρξει με τα ΑΦΕΝΤΙΚΑ τους.

Πολύ ενδιαφέροντα τα στοιχεία για τον ρόλο του κατά το ΑΚΕΛ καλού καραβοκύρη Κληρίδη. Ευχαριστούμε Αίαντα.

Για να πειστούν ακόμα και οι πιο ρομαντικοί συναγερμικοί ότι ο Κληρίδης ήταν (και συνεχίζει να είναι) η πιο ύποπτη πολιτική φυσιογνωμία της Κυπριακής ιστορίας.

Ρ.

ΥΓ/ Αίαντα, γιατί έχω την εντύπωση ότι γνωριζόμαστε; Ότι εσύ ο ίδιος μου έδωσες το ψευδώνυμο που χρησιμοποιώ σήμερα;

aperigraptos είπε...

αγαπητέ Ρήγα, είναι όντως ύποπτη η φυσιογνωμία του Κληρίδη, γιατί οι κινήσεις του είναι πιο μπροστά από τα δικά σας μυαλουδάκια. μην ξεχνάς ότι μεγάλοι ηγέτες οι οποίοι γράφτηκαν στην ιστορία, την εποχή τους ήταν γεμάτοι εχθρούς, εν αντιθέση με τους δικούς μας "ηγέτες" του 97%, ή ηγέτες που αναδεικνύουν άλλοι οι οποίοι δεν τους πιστεύουν. εν πάσει περιπτώση, ο χριστόφιας στο μνημόσυνο του βενιζέλου, είπε ότι ήταν πολιτικός ο οποίος προχωρούσε αγνοόντας το πολιτικό κόστος (καλά αφού τα λέει γιατί δεν τα ακούει κιόλας ο δημητράκης?), αυτό ξέρεις τι σημαίνει αγαπητέ? ότι προχώρησε σε οδυνηρούς συμβιβασμούς την τότε εποχή για να λύσει προβλήματα τα οποία όσο δεν λύνονταν τόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα...αλλά δεν παραδειγματιζόμαστε...εν πάσει περιπτώσει, αυτά δεν τα λέω γιατί στηρίζω τις κινήσεις χριστόφια, απλώς για να κατανοήσετε αν μπορείτε λίγο την κρισιμότητα της κατάστασης

Mario είπε...

Ρήγας,

Μου άρεσε πολύ αυτο. Υποπτος ο Κληρίδης αλλα όχι ο Τασσος,Κυπριανού,Λυσσαρίδης.

Αυτο όντως μου άρεσε. Εναν πολιτικο κατάφερε να βγαλει η Κύπρος μεσα σε 50 χρόνια και τον βγάλαμε και ύποπτο.

Μάριο

aperigraptos είπε...

μα γι αυτό είναι ύποπτος αγαπητέ μάριε, αν ήταν στα κυβικά των άλλων θα ήταν ηγέτης μας...γιατί όπως λένε τέτοια μυαλά τέτοιο ξυράφι

Τηλέμαχος είπε...

Ερωτήματα τα οποία ως συνήθως … μένουν αναπάντητα.

• Αν ο Κληρίδης είναι ο μεγάλος ηγέτης κατά τον Μάριο και τον απερίγραπτο τότε γιατί αυτός ο μεγάλος ηγέτης δεν κατάφερε να λύσει το κυπριακό στα 10 ΧΡΟΝΙΑ που ήταν πρόεδρος;
• Ο Χριστόφιας διανύει τον 3 ΧΡΟΝΟ προεδρίας και η λύση φαντάζει ανέκδοτο. Γιατί ο ευέλικτος δεν μπορεί να λύσει το κυπριακό;

Άρα έχουμε και λέμε, 5 χρόνια βασιλειου και 10 χρόνια κληριδης και 3 χρόνια χριστοφιας μας κάνουν 18 ΧΡΟΝΙΑ.

18 ΧΡΟΝΙΑ” ΕΥΕΛΙΞΙΑΣ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ” ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΦΕΡΑΝ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΡΕ; Μάλλον ήταν 18 χρόνια φαγούρας!!!

Κατά τα άλλα φταίει η πενταετία του Τασσου που δεν λύθηκε το κυπριακό. Για όλα φταίει ο Τασσος!!!

Ε ε ρε γλέντια!!!

Ανώνυμος είπε...

Γιατί ο Χριστόφιας δεν δοκιμάζει να κυβερνήσει εκ περιτροπής με τον Κασουλίδη για να δούμε και εμείς πως λειτουργεί μια παράμετρος της ΔΔΟ?

Mario είπε...

Τηλέμαχος,

Ο Κληρίδης μας έφερε πολύ κοντά στην λύση με το σχέδιο Αναν. Ποτε δεν έγιναν δημοψηφίσματα για λύση. Οσο και αν δεν άρεσε το σχέδιο αυτο. Λιγα χρόνια πριν ειχαμε την Τουρκία να λεει το Κυπριακό είναι λυμένο. Με τον Κληρίδη και Ερτογκαν τουλαχιστο η Τουρκία είπε πως δεν ηταν λυμένο.

Αν δεν έβγενε ο Τάσσος να κλαιει να μωρο μπροστά στην κάμερα, και το ΑΚΕΛ δεν σκεφτόταν οτι δεν ήθελε να χάσει την εξουσία μόλις την επιασε το σχέδιο θα περνούσε.

Μάριο

Ανώνυμος είπε...

Όσοι νομίζετε ότι το σχέδιο Αναν απορρίφθηκε απο το 76% γιατί τάχα μου έκλαψε ο Τασσος είσαστε βαθιά νυχτωμένοι!

Ξαναρωτάω δέχεται ο Χριστόφιας να κυβερνήσει εκ περιτροπής με τον Κασουλίδη για να δούμε και εμείς πως λειτουργεί μια παράμετρος της ΔΔΟ?

Mario είπε...

Δεν είπα μονο για τα κλάματα του Τάσσου αλλα και για το οχι του ΑΚΕΛ.
Αν το ΑΚΕΛ ελεγε ναι θα ηταν διαφορετικά τα πράγματα.

Ανώνυμος είπε...

Δέχονται οι ψηφοφόροι του Ακελ στις επόμενες εκλογές να έχουμε σταθμισμένη ψήφο; Μια ψήφος της Εδεκ να μετράει για 4 ψήφους του Ακελ; Δέχεται το 31% να έχει την ίδια ισχύ με το 9%;

Mario είπε...

Magganopigado,

Eimai praktoras twn Xenwn Kentrwn.

Mario

ΠΑΟΛΑ είπε...

Ο Τάσσος έκλαψε μια φορά. Ο Χριστόφιας κλαίει συνέχεια ρε γαμώ το!

Ο Mario ψάχνει λέει λύση αποδεχτή και από του Τ/Κ. Για ποιούς Τ/Κ μιλάς Mario; Για τις 80.000 που απέμειναν ενώ οι Ε/Κ είναι 800.000; Εδώ ο ταλάτ ούτε 5 έποικους πραματευτάδες δεν μπορεί να διώξει από το μοναστήρι του Αποστόλου Αντρέα, θα σου λύσει το Κυπριακό;

Ξυπνάτε κι είσαστε κρίμα...

Mario είπε...

ΠΑΟΛΑ,

Τι εισηγήσε να κάνουμε?
Είναι ωραίο και εύκολο να κρίνουμε αλλα πες κατι πιο πρακτικό ?

Μάριο

Unknown είπε...

Εγώ πάντως δέχομαι εκ περιτροπής προεδρεία Κασουλίδη - Χριστόφια. Εμπιστεύμαι και τους δύο το ίδιο.

Μην ξεχνάτε ότι και ο Κασουλίδης μιλούσε για λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους. Απλά τότε το παρεξηγήσαν ορισμένοι απορριπτικοί και τον υποστήριξαν νομίζοντας πως εννοούσε μόνο τους Ε/Κ, χαχα πόμποι.

Ισως πάντως να είναι καλή ιδέα μια συγκυβέρνηση τέτοιων προσωπικοτήτων.

Κύπρος - Kibris - Cyprus

patriotis είπε...

χε χε χε είσαστε ενα όνειρο! τώρα έχετε 2 γραφεια απο τα οποια να γραφετε τις αρλουμπες σας, αυτο που γραφετε εως σημερα, δηλαδη της γυναικας του Λιληκα ....


έχω μια ερώτηση, απο που επεστρεψε ο Λιληκας? αυτος δεν ειταν κυπρο? απο που επεστρεψε??γιατι δεν βρισκετε σημερα σε κανενα κομμα??? γιατι δεν ήθελε κανενα κομμα μετα τον πρωτο γυρο?? τωρα γιατι δεν τον θελουν?? ουτε στο ΔΗΚΟ????? γιατι ρε παιδια? ουτε ο Νικωλακης δεν τον έβαλε διπλα του? α ρε αδικη κοινωνια......!!!!!!!!

patriotis είπε...

πως γινετε ρε παιδια εναν τοσο μεγάλο ηγετη να μην τον θελει κανενα κομμα???? μήπως τελικα εχουν δικιο??? για σκεφτηκε λιγακι...

patriotis είπε...

μάριε ρωτας τι ειδους ομοσπονδια θελουν οι πατριωτες της κλανιας????? ειναι ξεκαθαρο τι θελουν

θελουν ομοσπονδια, δηλαδη 2 κρατιδια, δηλαδη να υπαρχει θρησκευτικος και φυλετικος διαχωρισμος , αλλα προεδρος να ειναι παντα ελληνοκυπριος, ποτε τουρκοκυπριος διοτι οι τουρκοκυπριοι ηγετες ειναι λαμογια και θα ευνοουν μονον τουρκοκυπριους, ενω οι δικοι μας προεδροι θα αγαπανε τους τουρκοκυπριους και δεν θα τους αδικουνε. (οπως εκανε και ο Μακαριος τους, ο τατας του Τασου το 1960-1967)

με αλλα λογια συμφωνουν με την 8 ιουλιου που συμφωνησε ο Τασσος, δηλαδη την ομοσπονδια αλλα χωρις να εχουνε δικαιωμα να εκλεξουν προεδρο οι τουρκοκυπριοι ποτε, ! βασικα θελουν μια δικτατορικη ομοσπονδια στην οποια οι τουρκοκυπριοι να εχουνε λιγοτερα δικαιωματα απο τους ελληνοκυπριους.

Ανώνυμος είπε...

patrioti να το κοιτάξεις φαίνεται ότι είναι σοβαρό.

patriotis είπε...

εγώ να το κοιτάξω? να το κοιταξει ο Λιληκας που εμεινε μονος του....ενας καλος ποδοσφαιριστης παντα βρισκει ομαδα. Γινετε ο Κριστιαν Ροναλτο να μεινει χωρις ομαδα??

εαν ειταν καλος "παικτης" ο Λιληκας δεν θα εμενα χωρις ομαδα

Ανώνυμος είπε...

Να κοιτάξεις σε ποιο πλανήτη το 20% διοικεί το 80%.

Να κοιτάξεις επίσης πως συμπεριφέρεται η μητέρα όλων των δημοκρατιών Τουρκία στη δική της μειονότητα των Κούρδων που όλως τυχαίως είναι και αυτοί το 20%.

Και μετά να έρθεις εδώ να πετάξεις τις μαλακίες σου για δικτατορία.

δημοκρατία η [δimokratía] O25 : 1. πολιτικό σύστημα που στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και που λειτουργεί με βάση τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών

patriotis είπε...

καλο παραδειγμα η τουρκια που εδωσες, εσυ εχεις απολυτη εμπιστοσυνη των ηγετων μας οτι δεν θα κανουν οτι κανουν οι τουρκοι στους κουρδους σημερα???εαν προεδρος ολων των κυπριων ειταν ο Κουλιας , τι θα εκανε στους τουρκοκυπριους??? θα τους εριχνε στην θαλασσα στο εγγυουμε,,,,,

τους τα εκανε και ο Μακαριος και οι μπραβοι του την περιοδο 1960-1967,

patriotis είπε...

και για να τελειωνουμε με αυτο το θεμα, οσο υπαρχουν μυαλα σε αυτο τον τοπο οπως του αρχιεπισκοπου, του κουλια, του Νικωλακη, του Λιλληκα, του αγγελιδη,,του πορδικη,,,του χριστοδουλου,,η τουρκια ποτε μα ποτε δεν θα αφησει τους τουρκοκυπριους στην ελευθερη βουληση αυτων των αρρωστημενων μυαλων......αυτοι οι ανθρωποι ειναι επικυνδινοι.

εαν εισασταν τουρκοκυπριοι θα δεχοσασταν ποτε σας διοικουν αυτοι οι αρρωστοι???

Ανώνυμος είπε...

Εσύ αν ήσουν Ελληνοκύπριος θα ήθελες να σε διοικεί ο έρογλου ή ο Ταλατ;

patriotis είπε...

σε ποιο πλανητη ζητε?

οι τουρκοκυπιοι τωρα εχουν

1. δικαιωμα στις περιουσισες τους στις ελευθερες περιοχες

2. βαστανε και καρπουντε τις ελληνοκυπριακες περιουσιες στα κατεχομενα

3. εχουν δωρεαν ιατροφαρμακευτικη περιθαλψη


4. εχουν ευρωπαικο διαβατηριο

μαλακες ειναι να τα χασουνε ολα αυτα και να εχουνε τους Αρχιεπισκοπο, πορδικη , αγγελιδη, κουλια, νικωλακη, ομηρου της κλανιας, να τους εξουσιαζουν??

μα ποσο χαμηλο δεικτη νουμοσηνης εχετε ? ποσο υποτιματε την νουμοσυνη των τουρκων?????

patriotis είπε...

εγώ ειμαι ενας ελληνοκυπριος που αγαπα την πατριδα του και ο οποιος κουραστηκε να ακουει θεωριες και κλανιες οι οποιες εφεραν τους τουρκουν στο νησι το 1974,,,,,οι οποιες γεμισαν την κυπρο εποικους και οι οποιες δηλητηριασαν τους κατοικους αυτου του νησιου με μισος, αντιπαλοτητα και εχθρα


τουλαχιστον παραδεκτητε το γεγονος οτι θελετε διχωτομηση , δειλοι, δεν το κανετε επιδη δεν εχετε το θαρρος να κοιταξετε τους προσφυγες στα ματια......

Πλαστήρας είπε...

Επειδή η ανάρτηση αναφέρεται στο Γιώργο Λιλλήκα θέλω να πω ότι τυχαία διαβάζω το βιβλίο του και συμφωνώ σε πολύ μεγάλο βαθμό στα όσα γράφει.

Απλά αντιγράφω κάτι που κρ΄ύβει πιστεύω την πεμπτουσία του Κυπριακού:

"Μεταξύ της αυτοκτονίας και της αργότερα να πέσεις θύμα απόπειρας δολοφονίας, προτιμότερο είναι να πάρεις το ρίσκο της απόπειρας".

Και ο νοών νοείτο!

Πλαστήρας είπε...

Ρε ψευτοπατριώτη της κακιάς ώρας!

Τώρα έγινες και προστάτης των προσφύγων;

Λες και εμείς ευθυνόμαστε για τον εποικισμό και όχι η λατρευτή σας η Τουρκία.

Λες και μπροστά μας έχουμε ΛΥΣΗ, και όχι "λύση" που θα μετατρέπει την Κύπρο σε τουρκικό προτεκτοράτο.

Ουστ ρε που θα πεις και διχοτομικούς!

Ανώνυμος είπε...

Ελα όμως που και τα λουβκια και τα φασόλια είναι και τα 2 φασόλια!!

O ακατανόητος και εξευτελιστικός για τον Ελληνισμό της Κύπρου τρόπος ψηφίσματος - ονόματι σταθμισμένη ψήφος. Είναι μια φόρμουλα κατάφωρης παραβίασης της αρχής «ένας άνθρωπος μια ψήφος», με στόχο την επίτευξη τεχνητών αποτελεσμάτων υπέρ της τουρκικής πλευράς. Εδώ μιλάμε για παραβιάσεις δημοκρατικών κεκτημένων σαν να δίνουμε συνταγές για νηστίσιμα!

Πολύ ωραία η ανάλυση της περίπτωσης της Τσεχοσλοβακίας αλλά σήμερα το κράτος αυτό δεν υπάρχει πράμα που σημαίνει ότι δεν είναι και πολύ πετυχημένο παράδειγμα!


Ρε αδερφέ είμαστε διαχωρισμένοι 36 χρόνια με δουλεύεις; Και όταν δεν είμαστε διαχωρισμένοι υπήρχε πάντα ένας κατακτητής.

Kokoui είπε...

Ρε αρχιεπίσκοπε.Ποιο προτιμάς;
1)Κλ-αίαντας(δώκε έμφαση στα αρχικά)
2)'Εαρ-ντας(δώκε έμφαση στο Έαρ)
3)Αμολ-αίoντας(δώκε έμφαση στο ρήμα)

arxiepiskopos είπε...

ΕΜΕΡΣΟΝ,η θεωρία από την πράξη έχουν μια κάποια διαφορά,όπως και το "θέλω" με το "μπορώ".Όταν σας ρωτούμε με το "πώς" περιμένουμε το "έτσι" και όχι το "πρέπει".Κατά το Λυσσαρίδη:Τα "πρέπει αρμόζουν στους ιεροκήρυκες.Στους πολιτικούς αρμόζουν τα "πώς".Ξεχνάς ότι το ότι σήμερα αναγκαζόμαστε να συζητούμε για ομοσπονδία οφείλεται στην ήττα του 1974.Με τη λογική σου ο Βενιζέλος που υπέγραψε τη συνθήκη της Λωζάνης το 1923 θα έπρεπε να ήταν ο μεγαλύτερος εθνοπροδότης,γιατί ξερίζωσε 1,5 εκατομμύριο Έλληνες από τη Μ.Ασία.Γνωρίζεις παγκόσμια έστω και μια περίπτωση χώρας,που μετά από στρατιωτική ήττα και κατοχή να πέτυχε λύση δίκαιη;Μήπως η Γερμανία με τη συνθήκη των Παρισίων ή η Ιαπωνία με τη συνθήκη του Αγίου Φραγκίσκου;Προσγειωθείτε,γιατί το χαίδεμα των αυτιών είναι εύκολη,πλην ανεύθυνη πολιτική,Αν έχετε κάτι εφαρμόσιμο, μπορείτε να το καταθέσετε στο λαό κι αυτός θα εκφράσει την ετυμηγορία του.

Unknown είπε...

Emerson :
1. Να κοιτάξεις σε ποιο πλανήτη το 20% διοικεί το 80%.

2. Να κοιτάξεις επίσης πως συμπεριφέρεται η μητέρα όλων των δημοκρατιών Τουρκία στη δική της μειονότητα των Κούρδων που όλως τυχαίως είναι και αυτοί το 20%.

Apantisi:
1. ston planiti pou to 80% ehase polemo apo to 20%, halloou 74, praxikopima etc, ring a bell??? kai by the way empedwste epitelous oti den ehoun simasia ta noumera, apo ti stigmi pou milame gia 2 koinotites (se OLES tis diethneis simfwnies) to 20 kai to 80 einai gia anoisies eswterikis katanalwsis.
2. I Tourkia den ehase KANENA polemo me tous Kourdous, na pate eseis oi patriotes (pou ta ekamete shioni to 74) na polemisete me tous Kourdous mpas k doun hairi.
P.S. vasisteite ston Lillikka, bravo, to lepto pou tha dei megalitero simferon ine axios na stirixei kai Outopo.

Ανώνυμος είπε...

Τί έγινε ρε παιδιά; Ξεχύλισαν οι βόθροι και πλημμύρισε ο τόπος από νενέκια.

Βρε νενέκια,

* Αφού είμαστε ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ,

* Αφου οι ιδέες μας είναι περιθωριακές,

* Αφού δεν έχει σημασία τί λέμε και τί πιστεύουμε,

* Αφού είμαστε μια μικρή ομάδα φανατικών,

Γιατί τότε...

* Ανοίξατε τον βόθρο και πλημμύρισε ο τόπος από το σόι σας;

* Τόσα χρόνια με πρόεδρο τον Βασιλείου, τον Κληρίδη και τώρα με τον Χριστόφια δεν κάνατε "λύση";

Σχετικά τώρα με τον αρτηριοσκληρωτικό γερομεθύστακα που είχαμε πρόεδρο:

* Ας περιοριστεί στα σαχλά ανέκδοτα.

* Ως πολιτικός ήταν πάντα ο μεγάλος σφογγοκωλάριος των Βρεττανών.

* Ως πρόεδρος, αποδείκτηκε ΨΕΥΤΗΣ και ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ.

* Ήταν το μεγαλύτερο λάθος του Μακαρίου, που είχε τον σφογγοκωλάριο των Βρεττανών για διαπραγματευτή της Ελληνικής πλευράς. Και με την πρώτη ευκαιρία, ο σφογγοκωλάριος πήγε για μυστικές συμφωνίες, πού αλλού; Μα στο Λονδίνο φυσικά και με ποιούς άλλους; Μα με τα γιουσουφάκια των Βρεττανών, την ηγεσία του AKEL φυσικά... Και για όσους θυμούνται, ο σφογγοκωλάριος ζητούσε (ενώσο ο εκλελεγμένος πρόεδρος ήταν ακόμα εκτός Κύπρου) την διεξεγωγή προεδρικών εκλογών...

Ρ.

Unknown είπε...

Ρηγα καλημερα και στελω τα χαιρετισματα μου.

Πιστευω δεν ειμαι αυτος που νομιζεις αν και πιθανοτατα γνωριζόμαστε φατσικα απο καποιες συνευρεσεις σε σεμιναρια και παρουσιασεις(Κρινοντας απο της δημοκρατικες, αντιφασιστικες και αγωνιστικες σου πεποιθησεις ).
Θα ηταν μεγλαη μου χαρα αν ολοι εμεις που εχουμε τις αντιληψεις αυτες και την δημοκρατικη ανατροφη καταφερνα με να γνωριστουμε, να ‘συντονιστουμε ’ (οπως μας λεει και ο Αντρικος – που απο το 74 ακομα ψαχνει την μοναδα του να καταταχτει για να υπερασπιστει την Κυπρο) να ενωσουμε φωνες και τις ενέργειες μας ώστε να επιτυχουμε ακομα πιο δυναμικο και αποτελεσματικο αγωνα κατά του Εθνοκομματισμου που υπομονευει την ιδια την υπαρξη του Ελληνισμου στην Κύπρο.

proudgaros είπε...

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΡΗΓΑΣ:

........Σχετικά τώρα με τον αρτηριοσκληρωτικό γερομεθύστακα που είχαμε πρόεδρο..........


ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΑ ΕΠΙΤΡΟΠΑΚΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΟΥΝΕ ΤΟΝ "ΡΗΓΑ" ΓΙΑ ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΟ ΗΛΙΚΙΑΚΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ.

ΑΛΛΑ ΕΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΜΟΥΝ?????

ΟΧΙ!!!!!!

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ 10000000%

Anef_Oriwn είπε...

Emerson,
Τα λουβκιά εν νεν φασόλια αλλά όσπρια [όπως και τα φασόλια, αλλά και οι λουβάνες τζιαι τα ρουβίδκια] ...
Δείγμα για το πως κάποιοι αντιλαμβάνονται τι εστί διάλογος αποτελεί και η πιο πάνω “πεφωτισμένη” παρέμβαση του ακαταμάχητου Ρηγόπουλου!!! Εγώ πάντως θα κινηθώ σε διαφορετικά πλαίσια ...

Για τη δική μας κουβέντα όμως:

1. Έχω επεξηγήσει γιατί η Τσεχοσλοβακία δεν κατάφερε να συνεχίσει την ύπαρξη της ως ομοσπονδιακό [κι ως ένα] κράτος μετά την κατάρρευση του σοσιαλιστικού συστήματος [όπως ας πούμεν συνεχίζει να υπάρχει Ομοσπονδία στη Ρωσία]. Επαναλαμβανω πως η διάλυση της Ομοσπονδιακής Τσεχοσλοβακίας οφείλεται βασικά στην ανάπτυξη ανταγωνιστικών καπιταλιστικών σχέσεων μεταξύ των [νεο-δημιουργηθεισών] οικονομικών ελίτ των δύο [περιοχών [που οδήγησε και στην ανόδου του εθνικισμού – πρώτα και κύρια των Σλοβάκων], στη μη εδραίωση της τσεχοσλοβάκικης συνειδήσεις και τούτο βασικά γιατί ουδέποτε πιο πριν υπήρξε η Τσεχοσλοβακία ως ενιαίος γεωγραφικός χώρος και ούτε αναπτύχθηκε έτσι ως εθνικό αστικό κράτος.

2. Δεν απαντάς στο ερώτημα “… αν τελικά η συνοχή και η ενότητα χώρου και ανθρώπων στο Βέλγιο [και η αποφυγή της διάσπασης του] δεν θα μπορούσαν να αποφευχθούν με την Ομοσπονδία, θα το πετύχαιναν με την διατήρηση της ενιαίας μορφής του βελγικού κράτους [όταν μάλιστα εκδηλώνονται φυγόκεντρες τάσεις από τα εθνικιστικά κόμματα];”

3. Ο διαχωρισμός [ή η ντε φάκτο διχοτόμηση της Κύπρου] υπάρχει όντως εδώ και 36 χρόνια. Όμως πιο παλιά η Κύπρος έστω κι αν ήταν υπό την κατοχή ξένων ΟΥΔΕΠΟΤΕ ήταν διχοτομημένη [ο χώρος ήταν ενοποιημένος] – εκτός από την εποχή των αρχαίων κυπριακών Βασιλείων!

4. Γιατί ΔΕΝ επικρίνεις και τον Λιλήκκα [μια και το post αυτό είναι αφιερωμένο σε “τούτον”], μια και δέχεται τη σταθμισμένη ψήφο;

5. Κάπου ρωτάς [τον σχολιογράφο Patrioti, αν δεν κάμνω λάθος] αν “… θα ήθελε να τον διοικεί ο έρογλου ή ο Ταλατ ...”. Δηλ. αν θα ήταν ο Ιζετ Ιστζιάν ή ο Τσακιτζί, ΕΣΥ θα τους δεχόσουν; Ή αποκλείεις δια παντός την περίπτωση εκλογής τουρκοκύπριου ή κυπριοποιημένου εποίκου στην προεδρία της Δημοκρατίας, έστω και με καθολική ψηφοφορία; Από την άλλη ποιος ΣΟΥ είπε ότι οι τουρκοκύπριοι θα ήθελα στην προεδρία τον Συλλούρη, ή τον Σαμψών, ας πούμεν;

ΠΑΟΛΑ είπε...

@ Κατερίνα

Και εγώ τι φταίω αν έγινε πραξικόπημα το 74;

Αν εσύ βρίσκεις τόσο φυσικό το 80%=20% τότε εισηγούμαι να μεταναστεύσεις σε καμμιά ολοκληρωτική χώρα όπου κυβερνούν οι μειονότητες. π.χ. Κούβα.

arxiepiskopos είπε...

ΠΑΟΛΑ,φταις όσο φταίνε και οι Μικρασιάτες πρόσφυγες για τις μαλακίες του Γούναρη και του Κωνσταντίνου!

Ανώνυμος είπε...

Για κάποιο λόγο δεν μου επιτρέπει τα μεγάλα κείμενα οπότε το μοιράζω.

Η συζήτηση για τα όσπρια καταντά σουρεαλιστική αλλά, αν μιλάμε για το ίδιο προϊόν δηλ τα μαυρομάτικα φασόλια (αυτά δεν είναι τα λουβιά;) τότε επιστημονικά είναι φασόλια τουλάχιστον σύμφωνα με την ΕΕ.

Φασόλια (με το λοβό) | Phaseolus vulgaris | Πράσινα φασολάκια, φασόλια Ισπανίας (Phaseolus coccineus L.), φασολάκια για τεμαχισμό, κινέζικα φασολάκια (Vigna unguiculata ssp. sesquipedalis | |

0260020 | | Φασόλια (χωρίς λοβό) | Phaseolus vulgaris | Κουκιά, φλαμπεόλες (flageolets), φασόλια της Μαδαγασκάρης (jack bean), φασόλια lima, μαυρομάτικα φασόλια και άλλες συναφείς ποικιλίες | |


1)Δηλαδή η έννοια του εθνικισμού και από τις δύο πλευρές είναι κάτι άγνωστο στην Κύπρο; Αν ο εθνικισμός διέλυσε τη Τσεχοσλοβακία θα διαλύσει και την ΔΔΟ.Ουδέποτε στην Κύπρο έχει λειτουργήσει ομοσπονδιακό (ο θεος να το κάνει δηλ) σύστημα.
Επιπλέον σχεδόν σε όλη την ευρώπη επικρατούν τάσης διάσπασης τέτοιων τεχνητών κρατών.
Εκτός από τη Τσεχοσλοβακία που τουλάχιστον είχαμε ειρηνική διάσπαση υπάρχει και η περίπτωση της Γιουγκοσλαβία. Όπου επιβλήθηκε τεχνητή ένωση αυτό κατέληξε σε φιάσκο. Ποιος δεσμός θα κρατήσει ενωμένους τους κύπριους; Η Θρησκέια, η κοινή ιστορία; η γλώσσα; η κοινή εθνική καταγωγή ποιος;

Ανώνυμος είπε...

2)Να κρατάς κάποιο στη ζωή με μηχάνημα είναι ζωή; Είναι πιθανόν το ομόσπονδο κράτος να ενισχύει τις τάσεις φυγής. Για παράδειγμα είμαι σίγουρος ότι μια ομοσπονδία στα Σκόπια μεταξύ Σλάβων και Αλβανών θα είχε ήδη διαλυθεί.

3)Πόσα χρόνια χρειάστηκαν χωρίς τη παρουσία κατακτητή για να διαχωριστούν οι κοινότητες;
Ο διαχωρισμός δεν έχει να κάνει με το χώρο μόνο. Στην Κύπρο έχουμε και θρησκευτικό και γλωσσικό και εθνικό διαχωρισμό.

4)Επικρίνω όποιον δέχεται την σταθμισμένη ψήφο. Μάλιστα έχω επικρίνει και ΟΛΟΥΣ τους προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας για ανεπάρκεια και λανθασμένες κινήσεις κατά καιρούς. Δεν έχω εξαρτήσεις από κανένα, δεν είμαι κομματόσκυλο, είμαι ελεύθερος.

5) Δεν θα είχα πρόβλημα να διοικεί ο Τουρκοκύπριος πρόεδρος που θα είχε εκλεγεί ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ από Καθολική ψηφοφορία. Έχω μεγάλο πρόβλημα να διοικεί ο Τουρκοκύπριος ή Τούρκος πρόεδρος που θα εκλεγεί με σταθμισμένη ψήφο. Όπως θα είχε πρόβλημα και ο Τούρκος αν στη χώρα του εκλεγόταν πχ ο Οτσαλάν να διοικεί ολόκληρη την Τουρκία μέσω σταθμισμένης ψήφου των Κούρδων.

Είπα ΕΓΩ ποτέ ότι οι Τουρκοκύπριοι θέλουν στην προεδρία τον Συλλούρη;

Αυτά δεν έχω άλλο χρόνο

arxiepiskopos είπε...

ΕΜΕΡΣΟΝ,άσε τις φασολοφιλοσοφίες και απάντησε στην ανάρτηση των 12.01.

Ανώνυμος είπε...

Αρχιεπίσκοπε άλλος δεν απαντάει σχεδόν ποτέ και ζητάει συνεχώς τα ρέστα! Σε τι να απαντήσω; Δηλ αν τελείωνε ο παγκόσμιος πόλεμος το 1945 και ζητούσαν από τη Γερμανία να συνθηκολογήσει το 1981 τι θα έλεγε;!!

arxiepiskopos είπε...

ΕΜΕΡΣΟΝ,η Γερμανία συνθηκολόγησε το 1945 όχι γιατί το ήθελε,αλλά γιατί ηττήθηκε.Επαναλαμβάνω το ερώτημα και μη γλιστράς σαν χέλι:Ξέρεις καμιά χώρα που μετά από στρατιωτική ήττα (και κατοχή)πέτυχε δίκαιη λύση;Ήταν η Λωζάνη δίκαιη λύση ή ήταν ο Βενιζέλος προδότης;Απλή ερώτηση που ζητά απλή απάντηση!

Ανώνυμος είπε...

Αρχιεπίσκοπε δεν σκοπεύω να σε ξεπεράσω στο ξεγλίστρημα. Η Γερμανία συνθηκολόγησε το 1945 γιατί έχασε τον πόλεμο το 45 εμείς θα συνθηκολογήσουμε το 2010 γιατί χάσαμε τον πόλεμο το 1974;

Η Γερμανία έχασε τον πόλεμο και εδάφη της κατακτήθηκαν από τη Σοβιετική Ενωση. Σήμερα είναι ενωμένη ενώ έχασε τον πόλεμο. Δεν είδα κάποιον να προτείνει ομοσπονδία Αν Γερμανίας και Δυτικής.

Απαντήσε μου εσύ τώρα.

Υπάρχει διεθνώς άλλη χώρα με σταθμισμένη ψήφο
χωρισμένη βάσει γεωγραφικού διαχωρισμού και κοινοτικών/φυλετικών διακρίσεων.

Με αποκλεισμό των πολιτικών δικαιωμάτων και της πρόσβασης στις δημόσιες υπηρεσίες με ίση μεταχείριση των μελών κάθε κοινότητας στην περιοχή που θα διοικείται από την άλλη κοινότητα;

arxiepiskopos είπε...

ΕΜΕΡΣΟΝ, ξέρεις καμιά χώρα που μετά από στρατιωτική ήττα πέτυχε δίκαιη λύση;Μη γλιστράς,θα πέσεις και θα κτυπήσεις!

Ανώνυμος είπε...

η Γερμανία λέμε ρε κολλημένε!

Εσύ ξέρεις καμία χώρα με ΔΔΟ;

arxiepiskopos είπε...

Η δίκαιη λύση ήταν η τετραπλή κατοχή και η διαίρεση σε Ανατολική και Δυτική Γερμανία;

Ανώνυμος είπε...

Η Λύση είναι η ενοποιημένη Γερμανία ΣΗΜΕΡΑ χωρίς ομοσπονδίες και μαλακίες.

Για πες εσύ τώρα

arxiepiskopos είπε...

Τότε να κάνουμε ΔΔΟ και να περιμένουμε να καταρρεύσει η Τουρκία,όπως κατέρρευσε η Σοβ.Ένωση,για να πετύχουμε δίκαιη λύση!Αυτό είναι το αντίστοιχο σενάριο!

Ανώνυμος είπε...

Όχι μάγκα μου δεν δούλεψε έτσι το σύστημα. Εγώ σου απάντησα ΑΝ ΘΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ.

Anef_Oriwn είπε...

Emerson,

Κατ’ αρχάς ΣΕ ευχαριστώ γα τες πολύτιμες και ενδιαφέρουσες περί των φασίολων πληροφορίες που ΜΑΣ έδωσες! Πάμε ολοταχώς πλέον για φασολάδα αλλά ελπίζω να ΜΗΝ ΜΑΣ προκύψουν παρενέργειες! Πού πιθανόν να έχεις δίκιο και τα λουβκιά να είναι όντως τα μαυρομάτικα φασόλια, αλλά ΔΕΝ παύουν να τούτα να ‘ναι κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα φασόλια μια και μαγειρεύονται και διαφορετικά. [Κανένας ΔΕΝ κάμνει τα λουβκιά – είτε τα ξερά, είτε τα φρέσκα, τα πράσινα – γιαχνί!] ...

Αναφορικά με τα μεγάλα κείμενα [ως σχόλια] να ΣΕ πληροφορήσω [ως παλιά καραβάνα που την έχει πάθει και μερικές φορές] ότι πράγματι ο Blogger ΔΕΝ μπορεί να δεχτεί σχόλια πέραν το 4000 χαρακτήρων και κάτι [όπως βγαίνει σ’ ένα μήνυμα] γι’ αυτό και είναι απαραίτητο να διχοτομούνται και να τριχοτομούνται!

Για το θέμα συζήτησης ΜΑΣ [το ομοσπονδιακό σύστημα], επιφυλάσσομαι [λόγω έλλειψης χρόνου] για μια πιο συγκροτημένη απάντηση για αργότερα. Όμως να επισημάνω στα γρήγορα 2-3 σημεία:

1. Είναι πασιφανές πως είσαι γενικά ενάντια των Ομοσπονδιών, αλλά τα παραδείγματα που αναφέρεις είναι ατυχή, αδόκιμα και [μ’ όλο το σεβασμό] κι ανιστόρητα. Λόγου χάριν να πούμεν, παραγνωρίζεις το γεγονός ότι η Γερμανία ήταν και παραμένει χώρα ομοσπονδιακή, αλλά και το γεγονός ότι τούτη [παρ’ ότι ηττημένη] ήταν η ευνοημένη χώρα της Δυτικής [καπιταλιστικής] Ευρώπης αλλά και της Αμερικής στον “πόλεμο” της με το σοσιαλιστικό στρατόπεδο. Και η ενοποίηση της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία επιτεύχθηκε ΜΟΝΟ με την ήττα και την κατάρρευση του υπαρκτού “σοσιαλισμού”. Ατυχέστατη η σύγκριση που κάνεις μεταξύ Γερμανίας και Κύπρου, αλλά και οι αναφορές ΣΟΥ στην σημερινή Τουρκία και τον Οτσαλάν [αν και προσωπικά πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα κάποια μορφή αυτονομίας θα παραχωρηθεί στους Κούρδους εκεί]! Γενικά τα γραφόμενα ΣΟΥ τα χαρακτηρίζει μια φοβία για την Ομοσπονδία, αλλά ΔΕΝ προτείνεις και διεξόδους ή υπαλλακτικές λύσεις ...


2. ΟΛΕΣ οι ομοσπονδίες έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά αλλά κι ΟΛΕΣ διαφέρουν μεταξύ τους!!! ΔΕΝ υπάρχει συνταγή! ΣΕ παραπέμπω σε δυο κείμενα μου σχετικά με το θέμα της Ομοσπονδίας [το ένα] και τη διαδικασία των συνομιλιών [το άλλο]. Θα τα βρεις στα links:
i. http://www.epanenosi.com/index.php/archives/230
ii. http://aneforiwn.blogspot.com/2009/12/772009.html

3. Η Ομοσπονδίες στην Τσεχοσλοβακία ή την Γιουγκοσλαβία μπορεί να κατάρρευσαν [για τους δικούς τους λόγους] αλλά γιατί υπάρχουν ας πούμεν στη Ρωσσία, τον Καναδά η την Ινδία; Παρεμπιπτόντως για τη Γιουγκοσλαβία, μετά το Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι δημιουργηθεί το λεγόμενο Βασίλειο των Σέρβων, των Κροατών και των Σλοβένων!

4. Αυτονομιστικά και αποσχιστικά κινήματα υπάρχουν και σε ενιαία κράτη κι όχι μόνο στα ομοσπονδιακά! Στην Ευρώπη προβλήματα υπάρχουν ας πούμεν στην Κορσική [που ανήκει στη Γαλλία], στην βόρεια Ιρλανδία, στη χώρα των Βάσκων στην Ισπανία κι ακόμα και στη Βουλγαρία μες τους τουρκοβούλγαρους. Σε πολλές περιοχές η παραχώρηση αυτονομιστικών δικαιωμάτων καθίσταται αναγκαιότητα για να διατηρηθεί η ενότητα και η συνοχή της χώρας. [Έχω κάποια σχετική βιβλιογραφία στη χαώδη βιβλιοθήκη του σπιτιού μου – θα ανατρέξω σ’ αυτή για να φρεσκάρω τες γνώσεις μου].

5. Τέλος, μπορεί να λες “Δεν έχω εξαρτήσεις από κανένα, δεν είμαι κομματόσκυλο, είμαι ελεύθερος”, για να δείξεις ότι είσαι [ας πούμεν] ανεξάρτητος, αλλά τέτοια φρούτα ΔΕΝ υπάρχουν. ΌΛΟΙ έχουμε τους επηρεασμούς ΜΑΣ από το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναγιωθήκαμε και ζούμε!

Νομίζω πως τελικά τα κάλυψα όλα! Το ερώτημα μου [προς ΕΣΕΝΑ] για το Βέλγιο παραμένει!

Ανώνυμος είπε...

Χρόνος και χώρος λίγος. Και δυστυχώς στις μεγάλες εταιρίες έλεγχος της χρήσης του Internet!!

πως τριχοτομούνται τα κείμενα αφού οι περισσότεροι από εσάς γράφετε μεγάλα κείμενα τα οποία εμφανίζονται ολόκληρα ενώ σε μένα αυτό δεν γίνεται (πιθανόν βέβαια να παίζει ρόλο το ότι δεν είμαι μέλος του blogger)

Για το Βέλγιο απάντησα ότι κατά την άποψη μου είναι πιθανόν τελικά ένα ενιαίο κράτος να έχει λιγότερες τάσεις διάσπασης και ότι μια ομοσπονδία είναι πιθανόν να τις ενισχύει.

Για το θέμα των κομματικών εξαρτήσεων ο λόγος που έφυγα από την Κύπρο ήταν ακριβώς για να τις αποφύγω

Δεν είμαι κατά της ομοσπονδίας σαν πολίτευμα αλλά κατά της ΔΔΟ γιατί στα ομοσπονδιακά κράτη δεν νοείται να διαχωρίζονται οι περιοχές που συνθέτουν το κράτος ή τα ανθρώπινα δικαιώματα με βάση φυλετικά κριτήρια ή, στην περίπτωση των ατομικών δικαιωμάτων, ανάλογα με την περιοχή που τυγχάνει να εισέρχεται ένας υπήκοος του κράτους.

Τελος για σήμερα!

Anef_Oriwn είπε...

Emerson,

Μόνο μια μικρή σημείωση που δηλεί και την τεραστία διαφορά στες προσεγγίσεις Ημών και Υμών:
Λες: “Για το Βέλγιο απάντησα ότι κατά την άποψη μου είναι πιθανόν τελικά ένα ενιαίο κράτος να έχει λιγότερες τάσεις διάσπασης και ότι μια ομοσπονδία είναι πιθανόν να τις ενισχύει.” - Μα αγαπητέ μου, η Ομοσπονδία καθίσταται αναγκαία για να αποφευχθεί η διάσπαση ή/και η απόσχιση που ΔΕΝ κατάφερε να αποφύγει το ενιαίο κράτος!

Ανώνυμος είπε...

Η διαφορά μας είναι ότι εσύ μιλάς για περιόδους 20-30 χρόνων ενώ εγώ θέλω να μιλάω μακροπρόθεσμα. Ναι το 1980 η περιφερειοποίηση του ενιαίου κράτους οδήγησε στην εγκαθίδρυση ενός τριμερούς ομοσπονδιακού συστήματος αλλά 30 χρόνια μετά ακόμα και αυτό το μοντέλο φαίνεται μη λειτουργικό και αν δεν υπήρχε η ΕΕ είναι πιθανόν ότι θα είχε ήδη καταρρεύσει.

Βάλε τώρα και ότι εμείς και οι Τουρκοκύπριοι έχουμε πολλοί περισσότερα να μας χωρίζουν από τη Γλώσσα. Βάλε και την Τουρκία από δίπλα και πες μου πόσα χρόνια ζωής δίνεις σε μια ΔΔΟ;

arxiepiskopos είπε...

ΕΜΕΡΣΟΝ,αμφισβητείς ότι η Γερμανία μετά την ήττα της πέρασε από το στάδιο της κατοχής,της διαίρεσης σε δύο κράτη και μετά από 45 χρόνια επανενώθηκε ελέω πτώσης της ΕΣΣΔ;Ή μήπως ισχυρίζεσαι πως παρέμεινε ασυμβίβαστη περιμένοντας το πλήρωμα του χρόνου;