ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010


Ευχόμαστε σε όλους Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση.

Θα είμαστε πίσω στις 7 Απριλίου (στα γενέθλιά μας). Για οτιδήποτε έκτακτο, θα δημοσιεύουμε κάτι μικρό στο πλάι.

Σας συνιστούμε στο μεταξύ, να παρακολουθείτε τις εξαιρετικές και στο πνεύμα των ημερών αναρτήσεις του Ερετικού Ιστολογίου.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Από τον Πρόεδρο στις cheerleaders!

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Τώρα και πάντα: ΤΑΛΑΤ-ΤΑΛΑΤ-ΤΑΛΑΤ!


Ως πριν δύο χρόνια είχαμε έναν άξιο Πρόεδρο. Έναν άνθρωπο στο τιμόνι του κράτους, ο οποίος -ακόμη και αν διαφωνούσαν πολλοί επί μέρους μαζί του- κρατούσε ψηλά τη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Έναν Πρόεδρο που αντιστεκόταν και που δεν έπεφτε σε παγίδες. Έναν άνθρωπο που μισούσε τη βλακεία όσο τίποτε άλλο στον κόσμο.


Από τον Τάσσο Παπαδόπουλο, καταλήξαμε στο Δημήτρη Χριστόφια. Το χειρότερο και τον πιο επικίνδυνο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Τον άνθρωπο που παραβιάζει το ψήφισμα 550 και που λαμβάνει επίσημα θέση στις μη αναγνωρισμένες παράνομες "εκλογές του ψευδοκράτους" (όπως ο φίλος της Επιτροπής Κ. Βενιζέλος γράφει σήμερα στο Φιλελεύθερο). Τον άνθρωπο που αδειάζει ελληνοκυπριακά κόμματα, μπροστά στο διεθνή παράγοντα και μπροστά στον εκπρόσωπο της κατοχής.

Τον άνθρωπο που, αντί να έχει πρόβλημα με το ότι ο "σύντροφος" Ταλάτ του ζητά επισημοποίηση των γενναίων προσφορών του, χωρίς αντάλλαγμα, με ένα κοινό ανακοινωθέν, παραπονιέται ότι δεν τον άφησαν άλλα κόμματα να προβεί στο κοινό ανακοινωθέν!

Σύντροβον Γρουστόφκια, σκάψε ολαν. Σκάψε θάψουμεν το ελπίδαν των Κυπρίων. Σκάψε θάψουμεν το απελευθέρωσην τζαι το επιστροφήν σας τζιαι το ελληνικόν ιστορίαν του Κύπρου. Σκάψε cheerleader μου. Σκάψε!

Τον άνθρωπο που επιδίδεται σε καραγκιοζιλίκια με τον κατακτητή (τσαπίσματα, φυτέματα κ.α.) λες και πέρασε πολύς καιρός που έθαβαν ζωντανούς οι Αττίλες τους συμπατριώτες μας και που φύτευαν σφαίρες στο κεφάλι των Ελληνοκυπρίων. Κάτι για το οποίο ΔΕΝ ζητούν καν συγνώμη.

Τον άνθρωπο που αντί να διεκδικεί την απελευθέρωση της πατρίδας μας, μετατρέπεται σε cheerleader του Ταλάτ (μαζί με την Άγκυρα και τους εποίκους).

Πως μπορούν οι διπλωμάτες μας ή οι ευρωβουλευτές μας ή όσοι διαμαρτύρονται για την ύπαρξη παράνομης κατοχής στην Κύπρο, όταν ο Δ. Χριστόφιας και υποβαθμίζει και διαστρεβλώνει το πρόβλημα;

Πως μπορέσαμε εμείς οι Κύπριοι να κάνουμε ένα τέτοιο έγκλημα εις βάρος της πατρίδας μας; Να αντικαταστήσουμε έναν Τάσσο με μία cheerleader;

Αλωεύς για το christofias-watch

Υ.Γ. Βεβαίως cheerleader, δε διαδέχτηκε τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο μόνo στην Προεδρία του κράτους, αλλά και στην ηγεσία του ΔΗΚΟ. Σας παρουσιάζουμε, την cheerleader του Ευέλικτου Χριστόφια, το Μάριο Κάρογιαν.


Τι είναι καλέ το πρόβλημά σας;
Γιατί να μην έχει και ο Χριστόφιας τη δική του cheerleader;

H cheerleader του κατοχικού εγκάθετου!

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010





Διαβάστε το χθεσινό ανακοινωθέν του ΚΥΠΕ. Και σας ζητούμε να σκεφθείτε:

Αντιλαμβάνεται ο Δ. Χριστόφιας ότι έχουμε κατοχή σε αυτό τον τόπο;

Αντιλαμβάνεται ότι χρειαζόμαστε έναν Πρόεδρο κράτους διεθνώς αναγνωρισμένου και όχι μια γελοία cheerleader του εγκάθετου της κατοχής, Μουτζαχίντ Ταλάτ;

Λευκωσία: Καλή επιτυχία με όλη του την καρδιά στην εκστρατεία και τις «εκλογές» - όπως είπε - ευχήθηκε στον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας, λέγοντας πως «θέλω να είναι μαζί μου και μετά την 18η Απριλίου». Στο περιθώριο της τελετής έναρξης των κατασκευαστικών έργων του δρόμου Λιμνίτη – Κάτω Πύργου, στην οποία παρέστη με τον Τ/κ ηγέτη, , ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέφρασε δημόσια την ευχή όπως κερδίσει τις «εκλογές» ο κ. Ταλάτ.

Μετά τη λήξη της τελετής, ο Πρόεδρος Χριστόφιας, σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους, συνεχάρη τους κατοίκους της περιοχής, με επικεφαλής τις κοινοτικές Αρχές, τις ομάδες αγώνα για τη διάνοιξη αυτού του οδοφράγματος και τόνισε ότι οι προσπάθειες που έκαναν δεν ήταν λίγες.

«Περάσαμε, είπε, πάρα πολλές δυσκολίες και είναι πολύ λανθασμένο να μηδενίζεται αυτό από οποιουσδήποτε. ''Λέμε στη γλώσσα μας ‘που στύλλον στύλλον άνεση’. Σιγά σιγά να πετύχουμε και αυτό το στόχο, του ανοίγματος του οδοφράγματος, να διευκολύνουμε τη ζωή των ανθρώπων του Πύργου, της περιοχής του Λιμνίτη. Για μένα, τουλάχιστον, είναι μια υπηρεσία προς αυτό τον κόσμο».

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ευχήθηκε σύντομα ο δρόμος αυτός να χρησιμοποιείται χωρίς οδοφράγματα, με τη λύση του Κυπριακού, με την επανένωση της πατρίδας μας. «Ακούω πολλά περί ‘ταλατοποίησης’ του Κυπριακού. Εγώ έχω εκφράσει και δημόσια την ευχή μου στον κ. Ταλάτ να κερδίσει τις εκλογές. Δεν ξέρω αυτοί που μιλούν για ‘ταλατοποίηση’ τι θέλουν. Μήπως θέλουν τον Ερογλου στο τέλος της ημέρας; Και αν έρθει ο κ. Ερογλου, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα δηλαδή; Το αποτέλεσμα είναι να συνεχιστεί η στασιμότητα. Το αποτέλεσμα είναι να συνεχιστούν τα αδιέξοδα».

Πρέπει, συνέχισε, να προβληματιστούμε αν θέλουμε πραγματικά να υπηρετήσουμε σωστά αυτή την πατρίδα. Κατά συνέπεια, είπε, ο ίδιος ''θα συνεχίσω να προσπαθώ και να εύχομαι να κερδίσει ο κ. Ταλάτ και να προσπαθώ για λύση στο κυπριακό πρόβλημα''.

Ερωτηθείς αν το θέμα του κοινού ανακοινωθέντος των δύο ηγετών θα συζητηθεί κατά την αυριανή του συνάντηση με τον κ. Ταλάτ, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είπε ότι «είναι φυσιολογικό να εγερθεί το θέμα. Θα το κουβεντιάσω με τον κ. Ταλάτ και όπως είπα θα κουβεντιάσω και με το Εθνικό Συμβούλιο. Τίποτα δεν προδικάζω ούτε και έχω προδικάσει προηγούμενα. Δεν υπάρχει δέσμευση από δικής μας πλευράς''.

Το να προσπαθήσεις, συνέχισε, να ενημερώσεις τον ηγέτη της αντιπολίτευσης για αυτή τη σκέψη «και να μην σε αφήσει να μιλήσεις σχεδόν μιάμιση ώρα που κράτησε η συνάντηση και να τον ενημερώσεις και να λέει τα δικά του και στο τέλος να βγαίνει σε συνεντεύξεις και να λέει ότι ‘βεβαίως μου είπε ο Χριστόφιας κάτι τέτοιο’, μόνο λύπη μπορώ να εκφράσω. Στο τέλος της μέρας δεν ξέρω τι θέλει ο ηγέτης της αντιπολίτευσης. Από τη μια μάς κατηγορεί ότι δεν αξιοποιήσαμε ορόσημα, όπως λέει, από την άλλη μας κατηγορεί ότι θέλουμε - και τα είπε δημόσια αυτά - να βοηθήσουμε το σύντροφό μας να επανεκλεγεί. Να διαλέξουμε και να πάρουμε;»

Λέγεται, ανέφερε ο Πρόεδρος Χριστόφιας, ότι μια ανακοίνωση θα βοηθήσει τον κ. Ταλάτ. Δεν είναι με αυτό τον τρόπο που κερδίζονται εκλογές, πρόσθεσε. «Ο κ. Ταλάτ θα κερδίσει τη μάχη μέσα από την κοινότητα του διότι είναι υπόθεση της τουρκοκυπριακής κοινότητας το ποιος θα την οδηγήσει στο μέλλον''. Κατά συνέπεια, είπε, είναι ώρα να μην μηδενίζουμε εκ των προτέρων. Το λέει, ανέφερε, για όλους, διότι παραπονιέται η αντιπολίτευση ότι μιλά για την αντιπολίτευση και δεν μιλά για τη συμπολίτευση. ''Ναι και η συμπολίτευση κακώς έπραξε εκ των προτέρων να τοποθετηθεί απόλυτα ενάντια στην οποιαδήποτε ανακοίνωση».

Τέλος, ο Πρόεδρος Χριστόφιας εξέφρασε την ευχή για καλύτερες μέρες. Είναι γιορτές του Πάσχα, είπε και ευχήθηκε την ώρα τούτη «που σταυρώνεται ο Χριστός, και εμείς να προβληματιστούμε, να γίνουμε πιο νηφάλιοι και πιο δημιουργικοί για να έρθει ανάσταση στον τόπο μας».
Πηγή: ΚΥΠΕ


Επιμέλεια ανάρτησης: Τερέντιος για το christofias-watch

Οι ήρωες κουράστηκαν στα πάρκα


Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες θυμόμαστε πως ξεκινήσαμε πριν 55 χρόνια. Και την ίδια στιγμή σκεφτόμαστε που καταντήσαμε.

Ας ξαναθυμηθούμε αυτές τις μέρες τα παλιά μας όνειρα, που σήμερα έγιναν εφιάλτες, τον τοτινό εαυτό μας, που σήμερα ξεθώριασε και τραγικά προδόθηκε. Ας ξαναζήσουμε τις ωραίες και συγκινητικές στιγμές του Μεγάλου Αγώνα, που σήμερα ξεχάστηκαν μέσα στις φοβερές και οδυνηρές ώρες της Μεγάλης Αγωνίας.

Ας ξαναφέρουμε στη μνήμη μας τους ήρωες μας, τον Αυξεντίου και τον Μάτση, τον Καραολή και τον Δημητρίου, τον Παλληκαρίδη, τον Πατάτσο, τον Μάρκο Δράκο και τους άλλους ωραίους έφηβους, που κουράστηκαν μαρμαρωμένοι να μας βλέπουν από τα πάρκα και τα ηρώα.

Αλήθεια, τι είναι ένας ήρωας; Είναι αυτός που ξεπερνάει τον εαυτό του, είναι αυτός που διαψεύδει την φύση του ανθρώπου. Είναι αυτός που πολεμά όχι γιατί τον διέταξαν (δεν υπήρχε υποχρεωτική θητεία το ’55), αλλά γιατί βάζει την ιδέα πάνω από την επιθυμία και τις ανάγκες του. Και δεν κάνει μόνο το καθήκον του – κάνει το παραπάνω: Ο Μαχαιράς. Ο Αχυρώνας. Το Δίκωμο…

Τι να πούμε σ’ όλους αυτούς σήμερα; Πώς να τους πούμε ότι στην Κύπρο αγωνιζόμαστε για την εκ περιτροπής προεδρία, για τη νομιμοποίηση των εποίκων, για την εξίσωση του 82% με το 18%;

Πώς θα τους πούμε ότι στην Κύπρο του σήμερα επιστρατεύτηκε και συσσωρεύτηκε ό,τι πιο ανίκανο και τυχαίο διαθέτει ο τόπος μας για να τεθεί επικεφαλής ενός αγώνα;

Βέβαια, οι καιροί αλλάζουν, ο αγώνας παίρνει κάθε φορά άλλο περιεχόμενο, αλλά ο ηρωισμός μένει ο ίδιος: Το ξεπέρασμα της αδυναμίας, η θυσία του συμφέροντος, σε κάτι πιο σημαντικό: στην ιδέα του χρέους.

Γιορτάσαμε αυτές τις μέρες το ξεκίνημα του Μεγάλου Αγώνα του ’55. Και ντρεπόμαστε να θυμηθούμε τους Μεγάλους Νεκρούς μας. Όπως ντρεπόμαστε να βλέπουμε και τους μικρούς επιζώντες.

Η επέτειος της 1ης Απριλίου δεν είναι μέρα χαράς και εορτασμού, όπως θα έπρεπε να ήταν. Μέσα σε συνθήκες κατοχής και τραγωδίας, είναι μόνο μέρα μνήμης και τιμής. Μέρα ένοχης συνείδησης απέναντι σ’ εκείνους που χάθηκαν και που οι θυσίες τους αναμένουν δικαίωση. Μέρα ανανέωσης της απόφασης, της δύναμης και της θέλησης να μην υποκύψουμε, να μην παραδοθούμε, να συνεχίσουμε τον αγώνα εκείνων «με την ψυχήν όρθιαν και το φρόνημα κατακόρυφον».

Γιατί, μόνο λαοί που είναι αποφασισμένοι να μάχονται περήφανα και να έχουν θάρρος και να θυσιάζονται, πρέπει να είναι σίγουροι ότι αργά ή γρήγορα θα δικαιωθούν από την Ιστορία.

Η 1η Απριλίου είναι μια μέρα μοναδική τον χρόνο, αλλιώτικη από τις άλλες. Ο καθένας μας ας συναντηθεί και ας ανταμωθεί με τον καλύτερο εαυτό του. Και ας προσπαθήσει να μείνει λίγο περισσότερο στην 1η Απριλίου…

Ευθύβολος

Εμφύλιος στο ΔΗΣΑΚΕΛ!

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010




Το ΔΗΣΑΚΕΛ ιδρύθηκε στις 23 Ιουλίου 1974 από το Γλαύκο Κληρίδη. Με κύριες συνισταμένες το ΔΗΣ(το μετέπειτα ΔΗΣΥ) και το ΑΚΕΛ.

Τότε που ο (κατά το ΑΚΕΛ) "καλός καραβοκύρης" Γλαύκος Κληρίδης αναλάμβανε με τις ευλογίες του ΑΚΕΛ και του έκπτωτου Μητροπολίτη Γεννάδιου, κατά τρόπο πραξικοπηματικό την εξουσία, ορκιζόμενος παράνομα ως Πρόεδρος.

Το ΑΚΕΛ με τον Κληρίδη, αγωνίστηκαν έκτοτε με πείσμα, για την επιβολή της διζωνικής λύσης στον Κυπριακό λαό. Όπως μάλιστα, οι συναγωνιστές του Εμπροσθοφύλακα απεκάλυψαν πρόσφατα,
το ΑΚΕΛ είχε συνωμοτήσει με τον Κληρίδη, από το 1974, για να πιέσουν το Μακάριο για αποδοχή της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας!

Όχι άδικα, αυτή η περίοδος ονομάστηκε μεταπραξικόπημα. Αυτή η μαύρη περίοδος στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας, σηματοδότησε την ίδρυση του μελανότερου κομματιού της πολιτικής μας ζωής, του ΔΗΣΑΚΕΛ.

Αυτού του πολιτικού καρκινώματος που εγκλώβισε τους πολίτες για δεκαετίες στα πλοκάμια του. Βεβαίως, για να μην είμαστε άδικοι, δεν μπορούμε να μη στιγματίσουμε και την πολιτική ανεπάρκεια των άλλων πολιτικών χώρων, να αντιμετωπίσουν με επάρκεια το ΔΗΣΑΚΕΛ.

Ο κομπλεξισμός της ΕΔΕΚ και ο καιροσκοπισμός και η εξουσιολαγνεία του ΔΗΚΟ, τα εμπόδισαν και τα εμποδίζουν ως σήμερα να γίνουν το αντίπαλο δέος στο ΔΗΣΑΚΕΛ.

Το ΔΗΣΑΚΕΛ πέρασε από πολλά κύματα. Εξέλεξε αρκετούς Προέδρους (Κληρίδης, Βασιλείου, Χριστόφιας), ενώ κατάφερε να νοθεύσει σε αρκετές περιπτώσεις την πολιτική άλλων Προέδρων (όπως του Σπύρου Κυπριανού με το Μίνιμουμ Πρόγραμμα και του Τάσσου Παπαδόπουλου κατά την περίοδο της Προεδρίας του, από τον οποίο απαιτούσε συνεχείς δημόσιες διαβεβαιώσεις πίστης στην κληριδική λύση της διζωνικής).

Ο κομματικός αυτός συνδυασμός υπήρχε ανεπίσημα για δεκαετίες, αλλά διατρανώθηκε κατηγορηματικά πρόσφατα, όταν κατά τις περασμένες προεδρικές εκλογές, το ενδοτικό φιλοδιζωνικό κίνημα του ΔΗΣΑΚΕΛ, αγωνίστηκε για την επιβολή στον κυπριακό λαό, ανανικού υποψηφίου.

Δημήτρη, σε κανονίσαμε να εκλεγείς για να διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία.
Όχι για να μας διαλύσεις το ΔΗΣΑΚΕΛ!


Σήμερα όμως το ΔΗΣΑΚΕΛ, αντιμετωπίζει κρίση. Τα δύο συστατικά μέρη του, το ΔΗΣ και το ΑΚΕΛ, έχουν ξεκινήσει ένα μπαράζ αλληλοκατηγοριών και μην παραξενευτείτε εάν θυμηθούν μέχρι και την ΕΟΚΑ και το πραξικόπημα, το Μακάριο και το Γρίβα, ή οτιδήποτε τεχνητό προέβαλλαν για να δείχνουν δήθεν ότι είναι δύο κόμματα, το ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ και όχι ένα, το ΔΗΣΑΚΕΛ, (όπως πραγματικά είναι).
Η σημερινή συνέντευξη Αναστασιάδη, όπου αδειάζει το Χριστόφια για το κοινό ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ (αρνείται ο Αναστασιάδης τυπικά να συναινέσει) και παραπονείται ότι ο Δημήτρης Χριστόφιας θέλει να τον διατάζει, είναι το αποκορύφωμα.

Υπαίτιος για την εμφύλια κρίση στο ΔΗΣΑΚΕΛ, είναι σχεδόν αποκλειστικά ο Δημήτρης Χριστόφιας.

Παρά την καλή θέληση που θέλησε να δείξει ο ένας εκ των ηγετών του ΔΗΣΑΚΕΛ, Ν. Αναστασιάδης, απέναντι στον Ευέλικτο, ο εκλεκτός του ΔΗΣΑΚΕΛ Δ. Χριστόφιας, κατάφερε με την αλαζονεία του και με το Μοναχοφαϊσμό του, να απομονώσει τους στενούς συμμάχους του, την ευέλικτη κληριδική κλίκα του Ν. Αναστασιάδη.

Με αποτέλεσμα σήμερα, ο κυπριακός λαός, να υποβάλλεται στα τηλεοπτικά καβγαδάκια της ηγεσίας του ΔΗΣΑΚΕΛ, με τους επίσημους μικρούς ηγέτες του ΔΗΣΑΚΕΛ Ν. Αναστασιάδη και Α. Κυπριανού να αλληλοκατηγορούνται και να αλληλοσπαράσσονται και με το Ν. Αναστασιάδη να τα βάζει ευθέως με τον επίσημο ηγέτη του κινήματος, το Δ. Χριστόφια.

Όπως είπαμε και πριν τη μεγάλη ευθύνη για το εσωτερικό ρήγμα στις τάξεις του ΔΗΣΑΚΕΛ, τη φέρει ο Δ. Χριστόφιας.

Αυτό γιατί:

α) φέρθηκε με αχαριστία, απέναντι στον ιδεολογικό του πατέρα, το Γλαύκο Κληρίδη. Ενώ δηλαδή ακολουθεί μια αμιγώς κληριδική πολιτική στο Κυπριακό, μια πολιτική υποχωρήσεων και παλινδρομήσεων, αρνήθηκε πλήρως ότι πιστεύει σε αυτήν, μεμφόμενος μάλιστα τον ίδιο τον ιδρυτή του ΔΗΣΑΚΕΛ , το Γλαύκο Κληρίδη, στον οποίο επιχείρησε να φορτώσει τις δικές του υποχωρήσεις. Αυτό ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, τόσο από τον ίδιο το Γλαύκο Κληρίδη, όσο και από το ιδεολογικό alter ego, του Δ. Χριστόφια, το Ν. Αναστασιάδη.

β) φέρθηκε επίσης με αλαζονεία, αρνούμενος τη συνδρομή του ΔΗΣ στην προσπάθεια επιβολής της διζωνικής προς το λαό. Ενώ κυριολεκτικά, ο ιδεολογικός του ομογάλακτος, Ν. Αναστασιάδης, τον ικέτευε να δεχτεί τη συνδρομή και τη στήριξή του από την εκλογή του μέχρι σήμερα, ο Δ. Χριστόφιας επέλεξε να τον απαρνείται. Ούτε καν σκέφθηκε επίσης να ζητήσει τη βοήθεια του ιδεολογικού του μέντορα, του ιστορικού ιδρυτή του ΔΗΣΑΚΕΛ, του Γλαύκου Κληρίδη. Κάτι που ανάγκασε το Γλ. Κληρίδη να διαμαρτυρηθεί δημόσια, πριν μία εβδομάδα, για την παντελή περιφρόνησή του από τον ευέλικτο Χριστόφια, τον πολιτικό του επίγονο.

γ) Ενώ το ΔΗΣ, στήριζε με πάθος τη συνέχιση του ΔΗΣΑΚΕΛ, ο Ευέλικτος και το κόμμα του συμπεριφέρθηκαν με μεγάλη αχαριστία, με μία πρωτόγνωρη και πρωτόγονη μαία άλωσης και εξακελισμού του δημόσιου τομέα. Έβαλαν το συμφέρον του ΑΚΕΛ, πάνω από το συμφέρον του ΔΗΣΑΚΕΛ και αυτό ενόχλησε πολλούς προσκείμενους στο πρώτο σκέλος του συνασπισμού.

δ) Ενώ είχε την πλήρη στήριξη του ΔΗΣΑΚΕΛ για επαναφορά του Σχεδίου Ανάν, ο Δ. Χριστόφιας, προσπάθησε να εξασφαλίσει τα μέγιστα οφέλη, για ένα συνασπισμό PTK- ΑΚΕΛ, προδίδοντας δηλαδή τον παλιό του συνεργάτη, δηλαδή το ΔΗΣ.

ε) Επιμένει να αντιμετωπίζει το Ν. Αναστασιάδη ως υποτακτικό του, ενώ σε μεγάλο βαθμό είναι στο Ν. Αναστασιάδη που οφείλει την εκλογή του (χάρη σε αυτόν κατέβηκε ως υποψήφιος εναντίον του Τ. Παπαδόπουλου).

Στη φωτογραφία, πιστοί οπαδοί του ΔΗΣΑΚΕΛ διαμαρτύρονται για την πιθανή διάλυση του κόμματός τους από το Δ. Χριστόφια, με σύνθημα "Το ΔΗΣΑΚΕΛ είν' εδώ ενωμένο-δυνατό!" Το μεγάλο πανό που γράφει "ΝΑΙ", βαστάζουν από κοινού οι Μ.Μιχαήλ, Ν. Συλικιώτης, Χ.Πουργουρίδης και Anef_Oriwn, ενώ ο Nazi_penitas ψήνει σιταροπούλλες στη γωνιά για τα υπόλοιπα νενέκια. Μαλλί της γριάς, σε χρώμα ροζ ετοιμάζει για τους νενεκοσυντρόφους διαδηλωτές ο Aceras Naziphoroum, μοιράζοντας δωρεάν και ελβετικά σοκολατάκια και τουρκικές κουφεττούες.

Όλα αυτά, εξόργισαν το ΔΗΣΥ και πυροδότησαν ένα εσωκομματικό εμφύλιο στις τάξεις του ΔΗΣΑΚΕΛ.

Δίκαιο το παράπονο των συναγερμικών κολαούζων του Ν. Αναστασιάδη. " Οι ακελικοί μας γύρισαν ξανά την πλάτη", αναφέρουν επανειλημμένα.

Προσπάθειες πάντως για αποπυροδότηση της κρίσης στο ΔΗΣΑΚΕΛ, όπως αυτή που έκανε ο Κόκκινος Ιαβέρης στην προπαγανδοφυλλάδα του, να παρουσιάσει το Ν. Αναστασιάδη ότι ουσιαστικά δε διαφωνεί με το Δ. Χριστόφια, φαίνεται ότι προς το παρόν δεν αποδίδουν.

Ο Ευέλικτος τα έχει κάνει τόσο θάλασσα, που ακόμη και οι φανατικότεροί του υποστηρικτές, τον εγκαταλείπουν.


Όταν μέχρι και ο ΔΗΣΥ δε σε εμπιστεύεται Δ. Χριστόφια, πως να σε εμπιστευτούν οι υπόλοιποι;

Τερέντιος για το christofias-watch


Y.Γ. Πληροφορίες πάντως που έχουμε (από τις ίδιες πηγές με αυτές του Μαγάριου Δρουσιώτη), αναφέρουν ότι, οι άλλοι υποστηρικτές του καθεστώτος, δηλαδή το ΔΗΚΟ και το ΦΑΣΙ.Κ.Κ., προς το παρόν δεν πρόκειται να άρουν την εμπιστοσύνη τους στο Δ. Χριστόφια. Άντε ακελοφασιστόπουλα, καλά κρασά!

Ο Γιώργος Θαλάσσης για ακόμη μια φορά τρομοκρατεί το φασισμό!

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010


Το καθεστώς Χριστόφια έχει εντείνει τις πρακτικές νεοναζιστικού social engineering.

Προσπαθεί να αναδιαμορφώσει την κυπριακή κοινωνία στα δικά του μέτρα.

Να απομυθοποιήσει οτιδήποτε στο οποίο οι Κύπριοι πολίτες πιστεύουν, ούτως ώστε να δημιουργήσει μια κουλτούρα η οποία θα βολεύει το ίδιο και θα κατευθύνει προς το ίδιο.

Την κουλτούρα του προσωπικού βολέματος, της ομονοιάκκας, των συναυλιών της ΕΔΟΝ, του "εγιώνι τη δουλειά μου τζιαι τα πολιτικά αήννω τα για άλλους"(δηλαδή στους φωστήρες του ΑΚΕΛ).

Θέλει πολίτες όχι μόνο άβουλους, αλλά και βλάκες.

Πολίτες χωρίς αξίες, χωρίς πίστη, χωρίς ιδανικά.

Έτσι, τα σύμβολά μας, αυτά στα οποία πιστεύουμε ως κοινωνία, αυτά τα οποία μας εμπνέουν και μπορεί να μας απελευθερώσουν, πρέπει -κατά το καθεστώς Χριστόφια- σιγά-σιγά να αρχίσουν να αποδομούνται. Έτσι κατά τους μηχανισμούς του ΑΚΕΛ, που αναπαράγουν κάθε μέρα ψιθύρους και προπαγάνδα"Ο Σολωμός Σολωμού ήταν πελλός", "η διζωνική είναι το χρέος μας προς τον Αυξεντίου και το Θεόφιλο", "εμείς φταίμε για την εισβολή και πρέπει να πληρώσουμε", "ήταν λάθος ο αγώνας του 55", και άλλα κουφά στα οποία υποβαλλόμαστε καθημερινά, σε μία προσπάθεια πλήρους πλύσης εγκεφάλου.

Μόνο ένας λαός χωρίς σύμβολα, χωρίς όραμα, μόνο ένα απονευρωμένο σύνολο πολιτών, μπορεί να καταπίνει χωρίς πρόβλημα τις καθημερινές αρλούμπες του Δ. Χριστόφια και της κλίκας του: τις μειώσεις του μισθού του Ευέλικτου που μεταφράζονται σε αύξηση, το ότι "η διζωνική είναι καλή" για εμάς, το ότι "για όλα φταίει ο Τάσσος", το ότι "η ΕΔΕΚ εξυπηρετεί συμφέροντα", το ότι "ο Κάρογιαν επιλέγει το δύσκολο δρόμο", το ότι "η προβληματική EUROCYPRIA, πρέπει να λάβει εκατομμύρια η καημενούλλα από τις δικές μας τσέπες", το ότι "ο Τσιελεπής είναι αυθεντία παγκόσμιου κύρους", το ότι "για τον καταποντισμό μαςστο ΕΔΑΔ φταίνε οι πρόσφυγες και οι δικηγόροι τους" και άλλα πολλά!


Αναμνηστική φωτογραφία από το blog nenekia.com. Καθισμένος είναι ο γνωστός ακελορατσιστής Anef_Oriwn, περιστοιχισμένος από τους Κόκκινο Ιαβέρη, Αceras Naziphorum, Nazipenitas και άλλους


Τα διαδικτυακά trolls του καθεστώτος, στρώθηκαν λοιπόν στη δουλειά.

Τυχαίο ήταν άραγε το ότι κάποια χαμηλού επιπέδου νενέκα blogger του καθεστώτος, μαζί με την παρέα της (aceras naziphorum, Nazi-penitas και άλλα trolls του nenekia.com), ειρωνεύονταν και χλεύαζαν το προσφυγόσημο και το συμβολισμό του;

Βεβαίως προεξάρχων στην όλη προσπάθεια των ακελοφασίστων στο διαδίκτυο, είναι ο ακελικός χαμηλόβαθμος και αποσπασμένος στο διαδίκτυο, ηλικιακός και κοινωνικός ρατσιστής Anef_Oriwn.

Ο οποίος, στις 25 Μαρτίου ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, δε δίστασε να προσβάλει την πίστη μας, προβαίνοντας σε ιερόσυλες και τραμπούκικες αναφορές για δήθεν σεξουαλικές δραστηριότητες της Θεοτόκου με τον Άγγελο που της έδωσε το κρίνο!!! ΄

"Χτυπώντας την πίστη τους, θα τους αφομοιώσω και θα τους κάνω δικούς μου" σκέφτεται το ΑΚΕΛ και τα παρακλάδια του. Όπως δηλαδή σκέφτεται η Τουρκία από τον καιρό του Κεμάλ!

Μετά τις ύβρεις του εναντίον της Παναγίας, ο Anef_Oriwn, με την ενθάρρυνση και την προστασία από τον αστρικό έμμισθο Γ.Πήττα, ο οποίος -παρά το ότι κάποτε έλαβε μεγάλη βοήθεια και στήριξη από εμάς - έχει βγει στη γύρα στα blogs και κατηγορεί την Επιτροπή-, βρήκε ένα νέο στόχο: το Γιώργο Θαλάσση. Το θρυλικό Παιδί Φάντασμα.

Κάποιος συναγωνιστής, από τα πολλά πλέον μέλη της Επιτροπής για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο, υιοθέτησε ως ψευδώνυμο το όνομα "Γιώργος Θαλάσσης". Βλέποντας το όνομα "Γιώργος Θαλάσσης", το καθεστώς τρόμαξε. Όπως τρόμαξε ένα άλλο καθεστώς 23 χρόνια πριν.

Κι έτσι, το γνωστό διαστροφικό καθεστωτικό bot, που φέρει το ψευδώνυμο Anef_Oriwn, επιχείρησε να παρουσιάσει το Μικρό Ήρωα ως δημιούργημα της χούντας!!!!!!!!!!!!!!





Ποιος ήταν ο Γιώργος Θαλάσσης, ο Μικρός Ήρωας;

Ο Γ. Θαλάσσης υπήρξε ένας χαρακτήρας νεανικού μυθιστορήματος με τίτλο "Μικρός Ήρωας", το οποίο έγραψε ο Στέλιος Ανεμοδούρας, με το ψευδώνυμο "Θάνος Αστρίτης".

Ο Γ. Θαλάσσης ήταν ένα νέο παιδί 15 χρονών, που μαζί με την παρέα του, την αγαπημένη του Κατερίνα και το Σπίθα, αντιμάχονταν τους Γερμανούς στην κατοχική Αθήνα.

Ο "Μικρός Ήρωας" άρχισε να κυκλοφορεί το 1952 και ό,τι πιο επανασταστικό και ό,τι πιο πατριωτικό για το είδος του στην εποχή του. Δημιουργήθηκε ακριβώς μετά τον εμφύλιο, όταν το δόγμα Τρούμαν και το Σχέδιο Μάρσαλ "επέβαλλε" αναπαραγωγή ξένων αμερικανικών κόμιξ και ηρώων στη σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ (στην οποία είχε στο μεταξύ περιληφθεί η Ελλάδα).

15 χρόνια κυκλοφόρησε ο "Μικρός Ήρωας". Γαλουχώντας ελληνόπουλλα σε κάθε γωνιά του ελληνισμού. Από τη βόρεια Ελλάδα μέχρι την Κύπρο. Για 15 χρόνια τα ελληνόπουλλα εμπνέονταν από τα ηρωϊκά κατορθώματα του Γιώργου Θαλάσση και της παρέας του, που έδιναν τη μάχη ενάντια στο φασισμό.

Ο Μικρός Ήρως είχε ιδιαίτερη σημασία για εμάς τους Κύπριους. Είχε δημιουργηθεί σε μία εποχή που η Κύπρος ζητούσε την ελευθερία της, την Ένωση με τη μητέρα Ελλάδα.

Ο Μικρός Ήρωας είχε την Κύπρο για αρκετό καιρό στο επίκεντρο. Κύπριοι μικροί ήρωες πέρασαν από τα τεύχη του, ενώ αρκετά γεγονότα στα τεύχη του διαδραματίζονταν στην Κύπρο.

Να τι θυμόταν ο ίδιος ο Στέλιος Ανεμοδούρας, ο οποίος σήμερα δεν είναι στη ζωή:

To 1954 αν θυμάμαι καλά , είχα βάλει το Γιώργο Θαλάσση να σώζει τον Ουίνστον Τσώρτσιλ και αυτός να ρωτάει : " Τι θέλεις να σου δώσω ; " και ο Γιώργος Θαλάσσης απαντάει "Την Κύπρο" ενώ ο Σπίθας θα θυσιαζόταν για την Κύπρο αλλά το φαΐ , φαΐ ! Πράγματι του έδωσε φαΐ , αν θυμάμαι καλά . Εδώ να πούμε και μία ιστορία για την Κύπρο . Με ειδοποιούν απ' το Πρακτορείο ότι απαγορεύτηκε η κυκλοφορία του Μικρού Ήρωα στην Κύπρο . Πήγα στον Παρασκευά , τον διευθυντή του Πρακτορείου , δεν ζει πια , ο οποίος ήταν πολύ οργανωμένος και σωστός . Πάω λοιπόν και μου λέει "Οι Άγγλοι δεν το επιτρέπουν". Τι να κάνω ; Που να πάω ; Γιατί ήταν πολύ σημαντικό , είχε μεγάλη κυκλοφορία στην Κύπρο , όλοι αυτοί που βγήκαν μετά το Γρίβα της ΕΟΚΑ , όλοι αυτοί ήταν αναγνώστες . Είχα συρτάρια ολόκληρα με τα γράμματά τους , και έκανα τη βλακεία και τα πέταξα . Μου λέει λοιπόν : " πήγαινε στην Πρεσβεία και προσπάθησε να τους πείσεις " . Πήγα λοιπόν στην πρεσβεία , εκεί βρήκα έναν που μιλούσε θαυμάσια ελληνικά , δεν καταλάβαινες αν είναι Έλληνας ή ξένος και ήταν ο υπ' αριθμόν ένα των τότε αγγλικών υπηρεσιών , της Μ16 , και του είπα έτσι και έτσι. " Γιατί ; ", μου λέει . " Επειδή είναι και η Τουρκία στη μέση , γράφεις πολλά κατά της Τουρκίας ". Του λέω : " Γράφω κατά της Τουρκίας αλλά γράφω πολλά υπέρ της Αγγλίας ". Και μου απαντάει : " Δυστυχώς , δεν γίνεται " . Εκεί εγώ λιγάκι εξάπτομαι , λέω ότι είναι αδικία , χάνω την ψυχραιμία μου και του φωνάζω : " Αν σας θίξω εσάς , τι θα γίνει ; " Μου απαντάει : " Πως μπορείς να μας θίξεις ; " Του λέω : " Υπάρχει τρόπος και είναι ο εξής : Eγώ κάθε τόσο παρουσιάζω κάποιον προδότη , ο οποίος έπαιζε σημαντικό ρόλο στη σχέση μεταξύ των αντιμαχομένων , είτε μεταξύ των Ελλήνων - Γερμανών , Γερμανών - Άγγλων . Κατά κανόνα οι προδότες είναι κάποια χαμένα κορμιά . Τι θα λέγατε αν από εδώ και πέρα οι προδότες είναι κάποιοι Άγγλοι , μέχρι και στο περιβάλλον του άγγλου Αρχιστράτηγου ; " Μου λέει : " Δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό " Τον ρωτάω λοιπόν : " Δεν μπορώ από ποια πλευρά ; Αν το γράψω θα τυπωθεί και θα κυκλοφορήσει " Μου λέει ότι δεν είναι σωστό και του λέω : "Είναι σωστό αυτό που κάνετε εσείς ; Μήπως μπορούμε να το κυκλοφορήσουμε το περιοδικό στην Κύπρο ; Tότε άρχισε να μου λέει ότι υπάρχει εντολή από πάνω , ότι είναι πολύ δύσκολο.

Ύστερα από αυτό για μερικές εβδομάδες δημοσιεύεται μια ιστορία όπου προδότης βρίσκεται ως και στο γραφείο του Αρχιστράτηγου . Μία φορά μάλιστα θεωρήθηκε ύποπτος και ο ίδιος ο Αρχιστράτηγος . Οπότε με ειδοποίησε το πρακτορείο , δεν με φώναξε ο Εγγλέζος αξιωματούχος , γιατί δεν μπορούσε να ρίξει τα μούτρα του , με ειδοποίησε το Πρακτορείο ότι επιτρέψανε την κυκλοφορία . Ήταν ένας εκβιασμός, ίσως δεν ήταν και πολύ θεμιτό αυτό που έκανα αλλά δεν ήταν δυνατόν να δεχτώ να μου απαγορεύει να κυκλοφορήσω χωρίς ν΄αντισταθώ .




1967: Το καθεστώς της Χούντας απαγορεύει την κυκλοφορία του "Μικρού Ήρωα"

Μετά το πραξικόπημα της Χούντας και την εγκαθίδρυση δικτατορικού καθεστώτος, μία από τις πρώτες πράξεις της χούντας, είναι να απαγορεύσει την κυκλοφορία του Μικρού Ήρωα, τον οποίο θεωρεί ανατρεπτικό. Αυτό είναι και το τέλος του "Μικρού Ήρωα", αυτού που μεγάλωσε μία γενιά πατριωτών στην Ελλάδα.

Στην Κύπρο, οι πραξικοπηματίες στις 15 Ιουλίου 1974 (αφού έπαιρναν ενέργεια από το γλυκό καρυδάκι που κάποιοι τους κερνούσαν), σε πολλές περιπτώσεις, όταν σε εφόδους τους σε σπίτια έβρισκαν το Μικρό Ήρωα, μάζευαν τα τεύχη και τα έκαιγαν.

Ο Μικρός Ήρωας επανέρχεται

Μετά από αρκετά χρόνια, ο Μικρός Ήρωας επανεκδόθηκε σε τόμους, που περιέχουν όλα τα τεύχη μέχρι το τελευταίο τεύχος 798, εκεί δηλαδή που το σταμάτησε η χούντα. Τους τόμους αυτούς, ακόμη μπορούμε να τους βρούμε σε περίπτερα και βιβλιοπωλεία.

Το 1995, το αριστερό περιοδικό "Αντί", είχε την πρωτοβουλία να ετοιμάσει ένα αφιέρωμα στο Γ. Θαλάσση και το Μικρό Ήρωα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να εκδοθούν ακόμη δύο τεύχη. Ένα τεύχος έγραψαν οι Σωτήρης Δημητρίου, Ξενοφών Μπρουντζάκης, Αλέξης Πανσέληνος, Ηλίας Λάγιος. Και ένα τεύχος, το τελευταίο, με αρ. 800, έγραψε ο ίδιος ο Στέλιος Ανεμοδούρας.


Γιατί στοχοποιήθηκε ο Γ. Θαλάσσης από το καθεστώς Χριστόφια;

Είναι προφανές ότι το καθεστώς Χριστόφια και τα bots του στο διαδίκτυο, πανικοβλήθηκαν μόνο με την εμφάνιση του ονόματος του Γ. Θαλάσση. Η λαϊκή αφύπνιση τρομάζει το καθεστώς όλο και περισσότερο.

Θα μας επιθυμούσαν να ασχολούμαστε με τις τζούλιες και με το διαζύγιο της Μενεγάκη και της Έλλης Κοκκίνου και με τις μπούρδες οι οποίες αποκοιμίζουν τους υπόλοιπους Έλληνες.

Η λαϊκή εγρήγορση και οι συνειδητοποιημένοι πολίτες, η ελεύθερη και η κριτική σκέψη, είναι κάτι το οποίο τρομάζει τα απολυταρχικά καθεστώτα. Έτσι, όπως η χούντα το 1967, η βαθύτατα αντιδημοκρατική κυβέρνηση Χριστόφια το 2010 και το ακελικό παρακράτος της, θέλουν τους πολίτες άβουλα πιόνια που αφήνουν ανενόχλητο το καθεστώς να προχωρεί στους δικούς του σχεδιασμούς.

Χαρακτηριστική ήταν η απαξίωση του κακοποιημένου bot του καθεστώτος Νίκου Κατσουρίδη προς τη λαϊκή αντίθεση στην εκ περιτροπής Προεδρία στο Βαρόμετρο του ΑΝΤ1. Εκεί, το μόνο που έλειψε ήταν να εξυβρίσει τους πολίτες που επιμένουν να έχουν άποψη, λέγοντας περίπου ότι "με τέτοια μυαλά δεν έχουμε λύση"!

Αντιστεκόμαστε


Εμείς, παραμένουμε εδώ. Σε πείσμα των καιρών και των προβοκατόρων του καθεστώτος Χριστόφια. Επιμένουμε να λέμε την εισβολή εισβολή και την κατοχή κατοχή. Να πονάμε για τον τόπο μας. Να έχουμε Ήρωες, να έχουμε σύμβολα και να ψάχνουμε για Ήρωες και για Μικρούς Ήρωες. Πραγματικούς και φανταστικούς. Να εμπνεόμαστε από ιστορίες, πραγματικές και φανταστικές, να έχουμε αξίες, να αγαπάμε τον τόπο μας.

Για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για την απελευθέρωση της πατρίδας μας και για την επαναφορά της δημοκρατίας στην Κύπρο!

Ο Γιώργος Θαλάσσης, ακόμη ζει! Μας εμπνέει, μας συνεπαίρνει, μας καθοδηγεί. Και τρομοκρατεί το Φασισμό!

Πράξανδρος για το christofias-watch

ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΤΣIΕΛΕΠΗ

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010


Αυτά που δε μας είπε το φυλλάδιο του ΑΚΕΛ για την Ομοσπονδία

Το δήθεν ενημερωτικό φυλλάδιο που κυκλοφόρησε η κυβέρνηση για τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είναι ανεπαρκές και παραπλανητικό. Σοβαρότατα γεγονότα που αφορούν την κυπριακή πραγματικότητα δεν αναφέρονται καν. Για παράδειγμα:

Τίποτα δε λέει για το ότι η ομοσπονδία ήταν τουρκική απαίτηση πριν το 1974.
Για την εκ περιτροπής προεδρία – μούγκα!
Για τη σταθμισμένη ψήφο – μούγκα!
Για τους 50.000 εποίκους - μούγκα!

Αλλά και σαν μια γενική ακαδημαϊκή ενημέρωση περί Ομοσπονδίας το κείμενο παραλείπει ζωτικότατες πληροφορίες, τις πιο κάτω:

Στον κόσμο υπάρχουν δύο κατηγορίες Ομοσπονδιών, όσον αφορά τη βάση του διαχωρισμού των Ομόσπονδων μερών:

Α) Οι ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ όπου ο διαχωρισμός γίνεται καθαρά με γεωγραφικά κριτήρια για λόγους αποκέντρωσης και καλύτερης διοίκησης και καμία σχέση δεν έχει με την εθνικότητα ή τη θρησκεία του πληθυσμού των καντονίων. (π.χ. ΗΠΑ, Γερμανία, Αυστραλία). Σ’ αυτή την περίπτωση το σύστημα δουλεύει κανονικά χωρίς πρόβλημα. Τέτοιου είδους ομοσπονδία στην Κύπρο δε θα είχε νόημα γιατί θα είχαμε δύο Ελληνικές συνιστώσες πολιτείες, αφού οι Έλληνες ήμασταν πλειοψηφία σε ολόκληρο το νησί.

Β) Οι ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ, στις οποίες τα ομόσπονδα μέρη καθορίζονται πάνω στη βάση της εθνικής ή θρησκευτικής σύστασης του πληθυσμού. Ενδεικτικά δείγματα αυτών των χωρών αποτελούν η τέως Γιουγκοσλαβία, η τέως Τσεχοσλοβακία, η τέως Σοβιετική Ένωση, το Βέλγιο. Στην δεύτερη κατηγορία δεν υπάρχει καμία περίπτωση στον κόσμο που να μην παρουσιάστηκαν προβλήματα. Αυτές οι ομοσπονδίες είτε κατάρρευσαν παταγωδώς ειρηνικά, (Τσεχοσλοβακία, Σοβιετική Ένωση), είτε με αιματηρούς πολέμους (Γιουγκοσλαβία), είτε αντιμετωπίζουν σοβαρά αποσχιστικά προβλήματα.

Ακόμα και σε Ευρωπαϊκές χώρες όπως το Βέλγιο παρουσιάζονται ισχυρές φυγόκεντρες τάσεις μεταξύ Φλαμανδών και Βαλόνων, παρά το ότι οι Βρυξέλλες είναι η πρωτεύουσα της ΕΕ.

Ακόμα και σ’ αυτόν τον προηγμένο Καναδά που αποτελείται από 13 πολιτείες, το φάσμα της απόσχισης ενός μέρους πλανάται συνεχώς απειλητικά. Ο Καναδάς αποτελεί «υβρίδιο» των δύο ειδών Ομοσπονδίας και ενδεικτικό παράδειγμα των διαφορών τους. Όσο αφορά τις 12 αγγλόφωνες επαρχίες για τις οποίες η ύπαρξη και ο διαχωρισμός μεταξύ τους υφίσταται πάνω σε γεωγραφική - διοικητική βάση, δεν παρουσιάζεται κανένα πρόβλημα. Όσον όμως αφορά το γαλλόφωνο ΚΕΜΠΕΚ, το οποίο διαχωρίζεται από τις άλλες επαρχίες, πάνω σε γλωσσικά – εθνολογικά κριτήρια, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Τέσσερις λέξεις του στρατηγού Ντε Γκωλ, Vive le Quebec libre, (ζήτω το ελεύθερο Κεμπέκ) ήταν αρκετές για ξεσπάσει μια θύελλα η οποία απειλεί σοβαρά τη συνοχή της χώρας μέχρι και σήμερα.

Ας σημειωθεί ότι πάνω από τις ομοσπονδίες που διαλύθηκαν δεν βρισκόταν καμιά επεκτατική Τουρκία με εκατονταπλάσιο πληθυσμό απ’ αυτές.

Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκει η διαβόητη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που ονειρεύεται να εγκαθιδρύσει ο Ευέλικτος στην Κύπρο!

Να υποθέσουμε ότι όλα τα πιο πάνω παραλείφθηκαν από το ενημερωτικό φυλλάδιο επειδή ο συγγραφέας του κειμένου είναι αμφισβητούμενων προσόντων ή γιατί το Καθεστώς θέλει να αποκρύψει την αλήθεια, να μας τυφλώσει και να μας παραπλανήσει;

Γιώργος Θαλάσσης για το christofias-watch


Υ.Γ. Ως συνταγματολόγος του ΑΚΕΛ στο διαδίκτυο, προσέξαμε ότι εμφανίζεται τελευταίως και ο γνωστός Ηλικιακός Ρατσιστής. Κρίμα που η Κυπριακή Δημοκρατία δεν απολαμβάνει τις υπηρεσίες του! Κρίμα που έχουμε μόνο ένα μέγα συνταγματολόγο, ενώ μπορούμε να έχουμε δύο! Ρε σεις εκεί στο ΑΚΕΛ, μήπως το αδικείτε το παιδί;

Ασέβεια στην 25η Μαρτίου και παιδομάζωμα από το καθεστώς!

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Εσέναν πουλλούιν μου εμάζεψεν σε η ΕΔΟΝ ή ακόμα;

Το είδαμε και αυτό.

Εδώ και χρόνια η ΠΣΕΜ, που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί τους μαθητές, είναι ένα μικρό παράρτημα της ΕΔΟΝ. Αποτελεί κορύφωση της επένδυσης του ΑΚΕΛ σε πολιτική χειραγώγηση των μαθητών μας.

Η ΠΣΕΜ έχει μετατραπεί σε ένα ακελοκρατούμενο όργανο, το οποίο μάλιστα υιοθετεί κατά καιρούς και πολιτικές λαϊκίστικες θέσεις της ΕΔΟΝ (όπως η υποχρεωτική συνταξιοδότηση καθηγητών στα 60, για να ανανεωθεί με περισσότερους ακελικούς ο κλάδος των καθηγητών, γιατί στους παλιούς καθηγητές το ΑΚΕΛ δεν είχε ιδιαίτερη εκπροσώπηση).

Αυτό που έγινε όμως χθες συνιστά κατάφορη πρόκληση. Το συνέδριο της ΠΣΕΜ, διοργανώθηκε την ίδια ώρα που στα ελληνικά σχολεία (ναι κύριοι του ΑΚΕΛ, είναι ελληνική η παιδεία μας, είτε το θέλετε είτε όχι), γίνονταν οι καθιερωμένοι εορτασμοί για τη μεγαλύτερη εθνική επέτειο του ελληνισμού, την 25η Μαρτίου.

Να πιστέψουμε ότι αδυνατούσαν να βρουν άλλη μέρα;

Και μάλιστα μαντέψτε ποιος παρίστατο κορδωτός καμαρωτός στο συνέδριο της ΠΣΕΜ: ο ηγέτης του καθεστώτος Χριστόφια, ο ίδιος ο Δημήτρης Χριστόφιας. Για να σφραγίσει και επισήμως το ιδεολογικό παιδωμάζωμα που κάνει το ΑΚΕΛ στους μαθητές εδώ και χρόνια. Μέσω των "αθώων" συναυλιών της ΕΔΟΝ, μέσω των οργανωμένων ακελικών στα σχολεία και μέσω της ομονοιάκκας.

Ούτε την 25η Μαρτίου δε σεβάστηκαν το καθεστώς και οι παραφυάδες του!

Πράξανδρος για το christofias-watch

Χάνουμε τον Ταλάτ; Ωιμέ!

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Στη φωτογραφία η καλη νεράιδα με τη φαλάκρα και τα γυαλιά.
Μοναδική κάτοχος του μαγικού ραβδιού για τη λύση του κυπριακού

Αναδημοσιεύουμε μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση που αποστάληκε από τους υπεύθυνους της ομάδας στο facebook με επωνυμία: 'Απελευθέρωση της Κύπρου από τα Τουρκικά κατοχικά στατεύματα και τους εποίκους της Άγκυρας'. Μια πρωτοβουλία που λαμβάνει χώρα διαδικτυακά από απλούς πολίτες, κυρίως νέους, έξω από όποιαδήποτε κομματικά, παραταξιακά ή άλλα πλαίσια. Αξίζει να αναφερθεί ότι η ομάδα αριθμεί περίπου 8500 μέλη τα οποία λαμβάνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα ανακοινώσεις σχετικά με το κυπριακό πρόβλημα.

Βεβαίως, επειδή στην κυπριακή κοινωνία, είμαστε αναγκασμένοι κάθε μέρα να παλεύουμε με τη βλακεία και την ηλιθιότητα, τονίζουμε από την αρχή -προτού πεταχτεί κάποιος νενέκος του ΔΗΣΑΚΕΛ για να πει την εξυπνάδα του- ότι δεν είμαστε υπέρ του Έρογλου. Γιατί για εμάς ναι "Τι Ταλάτ, Τι Έρογλου", πάλι εγκάθετος της Άγκυρας θα είναι ο λεγόμενος "εκπρόσωπος των Τ/Κ".

Η ουσία του σχολίου που αναδημοσιεύουμε, είναι να δείξουμε πόσο αλαφροΐσκιωτοι, και πόσο προβοκάτορες, είναι όσοι ισχυρίζονται ότι συμφέρει στους Ελληνοκύπριους η "εκλογή" Ταλάτ.



22/03/2010

"Αν χάσει τις εκλογές ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ θα έρθει η συντέλεια. Όχι του κόσμου, αλλά τουλάχιστον του Κυπριακού… Θα επικρατήσουν οι σκοτεινές δυνάμεις των εθνικιστών στα κατεχόμενα και θα χάσουμε κάθε ελπίδα για λύση."

Αυτά τουλάχιστον προοιωνίζονται όσοι πιστεύουν ακόμη στο παραμύθι της καλής νεράιδας με τη φαλάκρα και τα γυαλιά που θα φέρει ειρήνη και αγάπη στον τόπο μας... Τι ακριβώς θα χάσουμε, αλήθεια αν φύγει ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ από την τουρκοκυπριακή ηγεσία; Ποια ήταν η συμβολή του στο Κυπριακό;

Α) κατάφερε να αναβαθμίσει το ψευδοκράτος και να πλασάρει τον εαυτό του διεθνώς σαν ηγετική φυσιογνωμία. Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του, ήταν η υποδοχή του σαν «αρχηγού κράτους» από την αμερικανική ηγεσία και φυσικά η αλησμόνητη επίσκεψη Μπαν Κι Μουν στο «Προεδρικό» του.

Β) Επί της ουσίας στις διαπραγματεύσεις ο Ταλάτ κέρδισε το «λάφυρο» της εκ περιτροπής προεδρίας, της σταθμισμένης ψήφου και την παραμονή (τουλάχιστον) 50.000 εποίκων, όχι πια ως θέσεις υπό διαπραγμάτευση, αλλά ως επίσημα συμφωνημένα στοιχεία της λύσης.

Γ) Χωρίς να πετάξει ούτε ένα καρβέλι ψωμί στον συνομιλητή του στις διαπραγματεύσεις, κατάφερε να περνιέται για δημοκράτης και προοδευτικός, μετριοπαθής και επαναπροσεγγιστής. Ακόμη και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας τον στηρίζει σαν χαρούμενη cheerleader.

Και το έξτρα μπόνους, είναι που κατάφερε και αυτόν ακόμη τον Χριστόφια, να τον παρουσιάζει ως υπεύθυνο για την αποτυχία των συνομιλιών.

Η άλλη επιλογή είναι ο Έρογλου. Ένας άνθρωπος που δεν μιλάει αγγλικά, στηρίζεται από τους γκρίζους λύκους και αναμένεται να οδηγήσει το ψευδοκράτος στο σκοτάδι της διεθνούς απομόνωσης και της εσωστρέφειας. Στο Κυπριακό, αναμένεται απλά να συνεχίσει να εφαρμόζει την πολιτική της Άγκυρας ακριβώς όπως κι ο προκάτοχος του. Πείτε μας πάλι γιατί ο Ταλάτ είναι καλύτερη επιλογή;

Επιμέλεια

Ευρυβιάδης
Για το Χριστόφιας - Watch

Ε όχι κι έτσι Μακαριότατε!

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Αποκτήσαμε και κάτι κοινό Μακαριότατε!
Μας έπιασε και τους δύο το κολάνι του christofias-watch!


Με τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο, ομολογουμένως φανήκαμε πολύ επιεικείς μέχρι σήμερα.

Όχι βεβαίως γιατί πληρωνόμαστε από τον ίδιο, όπως τα διάφορα bots, trolls και orks του καθεστώτος διαδίδουν κακόβουλα για εμάς (δεν πληρώνονται όλοι για τις ιδέες τους ρε παιδιά, πως να το κάνουμε!), αλλά γιατί ο Αρχιεπίσκοπος, είχε υποστηρίξει δημόσια τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο (έστω και αν αυτή η προσφορά μπορεί να κατέληξε πολλές φορές να αφαιρεί, αντί να προσθέτει) και γιατί κάποιες από τις θέσεις που διατύπωνε κατά καιρούς στο Κυπριακό ήταν σωστές.

Γι' αυτό και κλείσαμε τα μάτια μπροστά σε αψυχολόγητες δηλώσεις του κατά καιρούς και μπροστά στον απωθητικό τρόπο που προέβαλλε σωστές θέσεις, τραυματίζοντας το ίδιο το περιεχόμενο των θέσεων αυτών. Γι' αυτό και δεν τον κατηγορήσαμε για το ότι συγκαλύπτει το Μ.Κάρογιαν τόσο καιρό.

Φανήκαμε υπέρμετρα επιεικείς. Και αν εσείς, οι καλόπιστοι αναγνώστες μας κρίνετε ότι ευθυνόμαστε γι' αυτό, απολογούμαστε δημόσια.

Ανάμεσα σε άλλα πολλά, παρακολουθήσαμε πρόσφατα (σιωπώντας) την επιστολή του Προκαθήμενου προς τον Ερντογάν, βρίσκοντάς του ως ελαφρυντικό ότι, εντάξει ρε αδελφέ, η Τουρκία είναι το πρόβλημα, με αυτήν να επικοινωνούμε και ότι, εντάξει ρε αδελφέ, τι θα γίνει, πρέπει να σωθεί κάπως το ιστορικό μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα.

Αυτά που έγιναν όμως χθες, μας έχουν προκαλέσει τόση αγανάκτηση και τόση αποστροφή, που, ΟΧΙ, δε θα σιωπήσουμε αυτή τη φορά.

Και δηλώνουμε ότι: η όποια περίοδος χάριτος απέναντι στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου εκ μέρους της Επιτροπής μας, έχει τελειώσει.

Συγνώμη Μακαριότατε, αλλά
επιείκεια τέλος.

Αυτή η σελίδα άλλωστε, δε δημιουργήθηκε για να συγκαλύπτει, αλλά για να βοηθήσει στην αναβάθμιση του νοητικού επιπέδου των πολιτών, με το να παραθέτει την αλήθεια.

Την αλήθεια υπηρετούμε, την αλήθεια υπηρετήσαμε και ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ.



Ο προηγούμενος Αρχιεπίσκοπος, είχε και φίλους και εχθρούς. Όλοι όμως του αναγνώριζαν την ποιότητα των θέσεών του στο Κυπριακό. Ο Κύπρου Χρυσόστομος, σε αντίθεση με το διάδοχό του, δεν έκανε ποτέ ματσαράγκες στο εθνικό ζήτημα!


Ρωτούμε λοιπόν τον Προκαθήμενο, Χρυσόστομο Β΄:

1) Από που ως που, δύο μόλις βδομάδες μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ και ενώ προσπαθούμε να δώσουμε το μήνυμα στους πολίτες να μην περνούν στα κατεχόμενα και να μη δίνουν υπόσταση στους θεσμούς του ψευδοκράτους, περνάς εσύ το οδόφραγμα (με εκείνο το υποτιμητικό της νοημοσύνης μας -"μα δεν έδειξα διαβατήριο, γιατί μου επέτρεψαν οι αρχές του ψευδοκράτους να μην δείξω"- δηλαδή έλαβα εξαίρεση κατόπιν αναγνώρισης στον κατακτητή το δικαίωμα να με εξαιρεί από τις παράνομες διατυπώσεις που ζητά) και γευματίζεις με το λεγόμενο "Υπουργό Τουρισμού" του ψευδοκράτους;

Καλά, είπαμε να σώσουμε το Μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα. Χρειαζόταν ο τόσος εξευτελισμός και τα τόσο λανθασμένα μηνύματα από τον Προκαθήμενο;

Πως τώρα θα μπορούμε να λέμε στον κόσμο "μην πας στις Επιτροπές", "μην αναγνωρίζεις όργανα του κατακτητή" κλπ, όταν εσύ Μακαριότατε δίνεις ένα τόσο κακό παράδειγμα;

2) Από που ως που, καλείς για επίσκεψη τον Έρογλου, τον ταλατικότερο του Ταλάτ, τον πρωτεργάτη της νομιμοποίησης της κατοχής και της διχοτόμησης, για επίσκεψη στην Αρχιεπισκοπή;

Τι μηνύματα στέλνει αυτή η συνδιαλλαγή με τον Έρογλου; Με δεδομένο ότι σου καταλογίζουν τα διάφορα νενέκια και τα τσογλάνια του καθεστώτος, ότι δεν επιθυμείς λύση του Κυπριακού και ότι θέλεις διχοτόμηση, το μήνυμα που αποστέλλεται -θέλουμε να πιστεύουμε αδίκως-, δεν είναι ότι από τη μία είναι οι Χριστόφιας-Ταλάτ που θέλουν τη "λύση" και από την άλλη εσύ και ο Έρογλου που θέλετε τη διχοτόμηση;

Και με ποια λογική μπορεί να εύχεται ο Προκαθήμενος καλή επιτυχία στον Έρογλου στις "εκλογές" των κατεχομένων;

You messed up, Μακαριότατε! Κι αν επιθυμείς να παρουσιάζεσαι και ως ηγήτωρ της απόρριψης του επανερχομένου Σχεδίου Ανάν, με τεράστια διαφημιστικά στις εφημερίδες κάθε εβδομάδα, αν θέλεις να ανακατεύεσαι με την πολιτική -που εμείς αναγνωρίζουμε στον εκάστοτε Προκαθήμενο και στον κάθε Ιεράρχη το δικαίωμα να το κάνει, λόγω του ιστορικού θεσμού της Εθναρχίας-, ΟΦΕΙΛΕΙΣ:

-> ΝΑ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΕΙΣ!

-> ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΙΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΣ

Από εμάς πάντως, στα μελλοντικά λάθη και αντιφάσεις σου, μην περιμένεις ούτε στήριξη, ούτε συγκάλυψη.

Γιατί η Επιτροπή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο, δε χαρίζεται σε κανέναν.

Αγησιστράτη για το christofias-watch


Σημείωση: Αναδημοσιεύουμε και το άρθρο του Γ. Σέρτη από το σημερινό Φιλελεύθερο. Μπράβο Γ. Σέρτη, για το θάρρος σας να ασκήσετε κριτική σήμερα, εν μέσω σιωπής όλων εμάς των υπολοίπων.


ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Προς Μακαριότατο

Του Γ. Σέρτη

Φωτογραφία

ΚΑΤΑ μέρος τα υπόλοιπα, ακόμα και η β' δημοσιογραφική του Προέδρου, και η ...έκπληξη από τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο και την είδηση μετάβασής του στα Κατεχόμενα.

Αν ήσουν ψάλτης θα κατέφευγες στην ψαλτική διαφυγή:

Απορία, ψάλτου, βηξ!

Πλην, για τον ταγμένο να υπηρετεί την καθημερινή καταγραφή, η σιωπή του βήχα μόνον απογοήτευση και απαρέσκεια θα προκαλέσει.

Κατευθείαν, λοιπόν στα βαθιά: —Είναι αποδεκτές οι δικαιολογίες του Αρχιεπισκόπου για τη μετάβασή του στα Κατεχόμενα; «μεταβαίνω χωρίς τις διατυπώσεις στο οδόφραγμα, για να διασωθεί η Μονή του Αποστόλου Αντρέα» (η αξιοποίηση της μετάβασης από τον “υπουργό” που τον υποδέκτηκε κάτω από τη “δικαιοδοσία” του ψευδοκράτους –και– στη Μονή;)

Τουλάχιστον, όταν αυτές τις δικαιολογίες είχε επικαλεστεί ο Μόρφου Νεόφυτος, δεν γνώριζε τη δήλωση του Ταλάτ που ακολούθησε: «Ούτε με πολλά εκατομμύρια δεν μπορούσαμε να έχουμε τόση διεθνή προβολή ότι ...προστατεύουμε –και τα θρησκευτικά δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων».

—Για να μην καταρρεύσει το ιστορικό Μοναστήρι!
είπε ο Αρχιεπίσκοπος, αλλά:

Δυο εβδομάδες ύστερα από την απόφαση του ΕΔΑΔ που ...παραπέμπει τους Ελληνοκυπρίους στην «Επιτροπή Αποζημιώσεων» με το ...επιχείρημα ότι «τώρα, τα “σύνορα” είναι ανοιχτά και η ...μετάβαση “ελεύθερη”», η διέλευση του Αρχιεπισκόπου στα Κατεχόμενα –ακόμη και αν γίνεται για να μην καταρρεύσει το Μοναστήρι– πόσο συντείνει στην ...κατάρρευση του Δικαίου μας;

Λοιπόν:

Αν οι υπόλοιποι –αλλοδαποί και ημεδαποί– συνειδητά ή από αφέλεια ...συστρατεύτηκαν στην “προεκλογική” εκστρατεία του Ταλάτ, ο –συνήθως ... υποψιασμένος – Αρχιεπίσκοπος έπρεπε να αντισταθεί!

Μπορούν να αρνηθούν την καρέκλα και να επιλέξουν αξιοπρέπεια;

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010



Η εκ περιτροπής προεδρία είναι πια τσιμεντωμένη. Το ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Την τσιμέντωσε, τελείωσε. Ούτε την διαφοροποιεί, ούτε την τροποποιεί, ούτε την αποσύρει. Αυτά που έγραψε στην επιστολή του προς το ΔΗΚΟ, ήταν φύκια, που ο Μάριος τα πλάσαρε για μεταξωτές κορδέλες. ‘Οσοι στηρίχτηκαν στην πιθανότητα τροποποίησης ή απόσυρσης της παραχώρησης για εκ περιτροπής προεδρία, έμειναν εκτεθειμένοι. Ο πρόεδρος Χριστόφιας απέδειξε ότι ξέρει να ξεγελά την ηγεσία του ΔΗΚΟ «στο δύσκολο δρόμο» που έχει επιλέξει.

Το ΔΗΚΟ δεν μπορεί να κρύβεται πια πίσω από ωραιολογίες και αερολογίες. Είτε το θέλει, είτε το αρνείται, ανήκει στις πολιτικές δυνάμεις, που υποστηρίζουν την εκ περιτροπής προεδρία και στηρίζουν τον πρόεδρο Χριστόφια στην επιβολή της. Διαφωνούν με το Χριστόφια και στηρίζουν το Χριστόφια. Διαφωνούν με τη βάση του κόμματος και στηρίζουν και πάλι το Χριστόφια. Τόση αξιοπρέπεια έχει η καρέκλα του Μάριου και του Μάρκου;

Η ηγεσία του ΔΗΚΟ έδειξε ότι η εξουσία ή η προσδοκία μιας καρέκλας και η δύναμη του ρουσφετιού την κάνει να αποδέχεται και Τούρκο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Φτάνει ο πρόεδρος της Βουλής και ο ΥΠΕΞ του συνιστώντος κρατιδίου να είναι ‘Ελληνες και το όνομα τους να αρχίζει από Μ και το επώνυμό του από Κ.

Η ηγεσία του ΔΗΚΟ έχει εξευτελιστεί. Ο πρόεδρος Χριστόφιας τους υπόσχεται, τους ξεγελά, τους εξευτελίζει και τους χρησιμοποιεί. Τους έχει δεμένους στις καρέκλες και τους εκμεταλλεύεται. Αυτούς φυσικά δεν τους νοιάζει. Δίνουν τα πάντα για μια καρέκλα. ‘Ομως πρέπει τώρα να ακολουθήσουν και λίγο «τον εύκολο δρόμο». Να σώσουν την τιμή και την αξιοπρέπεια του ΔΗΚΟ. Μπορούν; Μπορούν να νικήσουν την εξάρτησή τους από την καρέκλα και το ρουσφέτι της εξουσίας; Μπορούν να αρνηθούν την καρέκλα και να επιλέξουν αξιοπρέπεια;

Θεόφιλος για το christofias-watch

Λιλλήκας is back!!!

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Ο Γιώργος Λιλλήκας δηλώνει και πάλι παρών!!!

Μόνο ευφορία μπορεί να προκαλεί στο αντικατοχικό κίνημα η επιστροφή του Γιώργου Λιλλήκα στον πολιτικό στίβο. Η αριστερής προελεύσεως πατριωτική φωνή του Γιώργου Λιλλήκα, αποτελεί οξυγόνο για τους παραπλανημένους - από την προπαγάνδα του οδοστρωτήρα της ακελικής ηγεσίας - πολίτες.

Μετά την έκδοση του βιβλίου "ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ - πραγματικότητες, διλήμματα και επιλογές", που αποτελεί σταθμό στη βιβλιογραφία που πραγματεύεται το Κυπριακό, ο Γιώργος Λιλλήκας επανέρχεται για να υποδείξει με την εμπειρία του τις επικύνδυνες ατραπούς που μας οδηγεί οι αδέξιοι χειρισμοί και η "ευελυξία" του Προέδρου Χριστόφια.


Στο βιβλίο του ο Γιώργος Λιλλήκας επαναπροσδιορίζει τους στόχους και τις επιδιώξεις του Κυπριακού Ελληνισμού μέσα από την επιδιωκόμενη λύση

Η ίδρυση και λειτουργία του πολιτικού γραφείου του Γιώργου Λιλλήκα δίνει στον πολίτη την ευκαιρία να ακούσει την τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία από έναν πολιτικό που δε δεσμεύεται από πολιτικές συμμαχίες, ούτε ενδιαφέρεται για τις μετρήσεις των δημοσκόπων.

Η λυσσαλέα επίθεση των οργάνων του καθεστώτος (Χαραυγή, Πολίτης, Γνώμη, Άστρα) αποτελεί επιβεβαίωση ότι ο Γιώργος Λιλλήκας ήρθε για να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά... Όσο αυτοί θα απαντούν με λάσπη στα επιχειρήματα του Γιώργου Λιλλήκα, τόσο θα τον εξυψώνουν στα μάτια των πολιτών.

Εμείς το μόνο που έχουμε να πούμε είναι: Καλή επιτυχία στον Γιώργο Λιλλήκα.



Πολιτική Διακύρηξη

Το Κυπριακό ήταν και παραμένει πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Η φύση και ο χαρακτήρας του Κυπριακού πρέπει να αναδεικνύεται σε κάθε πολιτική και στρατηγική μας. Την αποκλειστική ευθύνη για τη δημιουργία του Κυπριακού και τη μη επίλυση του φέρει αποκλειστικά η Τουρκία.

Στόχος του αγώνα του Κυπριακού λαού είναι η ανατροπή των κατοχικών δεδομένων και η αποκατάσταση του δικαίου και της έννομης τάξης στην Κύπρο. Η λύση πρέπει να απελευθερώνει την Κύπρο από τα κατοχικά στρατεύματα, να αποκαθιστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες και να επιτρέπει στην Κυπριακή Δημοκρατία να λειτουργεί με δημοκρατικές δομές και διαδικασίες, ως ένα πλήρως Ανεξάρτητο και κυρίαρχο Κράτος, χωρίς εγγυήσεις, χωρίς ξένα στρατεύματα και χωρίς δικαιώματα στρατιωτικής ή όποιας άλλης μορφής επέμβασης από Τρίτη χώρα. Βασική προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων μας αλλά και για την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού μετά την επίτευξη λύσης, είναι η διατήρηση, η προάσπιση και ενίσχυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Δεν υπάρχουν καλά και κακά μοντέλα διακυβέρνησης και Πολιτειακά συστήματα. Την ποιότητα ενός Πολιτειακού συστήματος την καθορίζουν οι δομές του, οι διαδικασίες του και οι αρχές λειτουργίας του. Αυτά τα κορυφαίας σημασίας ζητήματα δεν είναι δεδομένα. Θα καθοριστούν στο περιεχόμενο της συμφωνίας λύσης. Τόσο το Ενιαίο όσο και το Ομόσπονδο Κράτος μπορούν να αποτελέσουν ένα καλό και λειτουργικό μοντέλο λύσης αρκεί οι δομές τους, οι διαδικασίες λήψης απόφασης, η εκπροσώπηση των κοινοτήτων στα όργανα του Κράτους, να στηρίζονται στις αρχές του Δικαίου και της Δημοκρατίας. Παραβίαση αυτών των αρχών δημιουργεί αδικία, οδηγεί σε δυσλειτουργία, αδιέξοδα, παράλυση του κράτους και νέα κρίση με όλα τα συνεπακόλουθα της.

Ρυθμίσεις που για να λειτουργήσουν απαιτούν μηχανισμούς επίλυσης αδιεξόδων δεν οδηγούν σε βιώσιμες λύσεις και δεν πρέπει να γίνουν αποδεκτές. Η αιτία των προβλεπόμενων αδιεξόδων είναι η παραβίαση των αρχών του Κράτους Δικαίου και της Δημοκρατίας. Ο σεβασμός αυτών των αρχών αποτελεί την μόνη θεραπεία για ένα λειτουργικό και βιώσιμο Κράτος. Η συζήτηση και η προσοχή όλων θα πρέπει να επικεντρωθούν στο περιεχόμενο της συμφωνίας λύσης και όχι στο όνομά της.
Δυστυχώς, οι Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται για τη λειτουργικότητα της λύσης. Δείχνουν να μην συνειδητοποιούν ότι ένα δυσλειτουργικό Κράτος θα είναι ανίκανο να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του συνόλου του λαού μας. Ότι μια νέα κρίση λόγω δυσλειτουργίας του Κράτους θα είναι καταστροφική τόσο για τους Ελληνοκύπριους όσο και για τους Τουρκοκύπριους.

Στην περίπτωση λύσης Ομοσπονδίας, που αποτελεί και τον ιστορικό συμβιβασμό της Ελληνοκυπριακής πλευράς, είναι υψίστης σημασίας να διασφαλίζεται, με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, ότι θα πρόκειται για μετεξέλιξη, μεταρρύθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία έχει αποδειχθεί η ισχυρότερη άμυνα μας έναντι του Τουρκικού επεκτατισμού. Η συνέχιση της παρουσίας μας στο νησί είναι απόλυτα συνυφασμένη με την διατήρηση της διεθνούς οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γι’ αυτό η προάσπιση και η διατήρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα στις διαπραγματεύσεις για λύση του Κυπριακού και αδιαπραγμάτευτη θέση. Οι εποικοδομητικές ασάφειες που κρύβονται σε όρους, όπως τα «συνιστώντα κράτη», ή που αφορούν πτυχές που άπτονται της μίας και αδιαίρετης κυριαρχίας, της μίας διεθνούς προσωπικότητας και της μίας ιθαγένειας, πρέπει να αποφευχθούν. Τυχόν αποδοχή εννοιών με διφορούμενο περιεχόμενο ή που επιτρέπουν διπλή ερμηνεία ή που θα μπορούσαν να ερμηνευτούν ως αποδοχή κατάλυσης της διεθνούς αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και μεταφορά της διεθνούς οντότητας σε ένα «νέο Συνεταιριστικό Κράτος», εμπεριέχει, σε περίπτωση κρίσης, τον κίνδυνο ο Κυπριακός Ελληνισμός να μείνει χωρίς διεθνώς αναγνωρισμένο Κράτος και να καταστεί όμηρος της Τουρκίας. Θα πρέπει ακόμη η Ομοσπονδιακή λύση να οδηγεί σε επανένωση των θεσμών, του λαού, της οικονομίας και του γεωγραφικού χώρου. Τα δικαιώματα ελεύθερης διακίνησης, εγκατάστασης και ιδιοκτησίας, τα πολιτικά δικαιώματα όλων των Κυπρίων πολιτών, ανεξάρτητα εθνικότητας και του χώρου εγκατάστασης τους, πρέπει να διασφαλίζονται απόλυτα χωρίς κατηγοριοποιήσεις και περιορισμούς. Χωρίς κατοχύρωση τους, το δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων και η επανένωση του λαού θα καταστούν ανέφικτοι στόχοι. Παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων και ελευθεριών θα οδηγήσει στην πραγματικότητα σε δύο χωριστά Κράτη, με χωριστές οικονομικές και εθνικά ομοιογενείς κοινωνίες. Αναιρεί την αξία και τη χρησιμότητα της ίδιας της λύσης.

Το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και οι μηχανισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσφέρουν ένα υγιές και αποτελεσματικό πλαίσιο για διασφάλιση των δικαιωμάτων και ελευθεριών όλων των κοινοτήτων, των εθνικών ή κοινωνικών μειονοτήτων. Γι’ αυτό και η λύση του Κυπριακού πρέπει να υιοθετεί αλλά και να εμπιστεύεται το Ευρωπαϊκό δίκαιο και μηχανισμούς. Μόνιμες ή μεγάλης διάρκειας παρεκκλίσεις από το Ευρωπαϊκό κεκτημένο οδηγούν σε αναίρεση της αρχής της επανένωσης και των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Δεν νομιμοποιείται η Τουρκία από την μια να απαιτεί ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που προϋποθέτει σεβασμό και υιοθέτηση του Ευρωπαϊκού κεκτημένου και από την άλλη, να απαιτεί την παραβίαση του στην Κύπρο.

Ασφαλώς η επίτευξη συμφωνίας θα είναι προϊόν συμβιβασμού. Ο συμβιβασμός, όμως, πρέπει να είναι αμοιβαίος και όχι μονομερής. Στα ζητήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, στις αρχές της Δημοκρατίας, στην υιοθέτηση του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, στο ζήτημα της μετεξέλιξης της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν μπορεί να γίνουν συμβιβασμοί.

Η λύση του Κυπριακού πρέπει να προϋποθέτει την αποχώρηση όλων, χωρίς εξαίρεση, των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο. Το Κυπριακό Κράτος, όμως, θα πρέπει να διαθέτει στρατιωτική αμυντική δύναμη. Δεν νοείται σοβαρό Κράτος που να μην διαθέτει στρατιωτικές δυνάμεις να υπερασπιστεί την εδαφική του ακεραιότητα και κυριαρχία από ξένες επιβουλές. Επιπρόσθετα, η Κύπρος θα πρέπει να είναι ενεργό μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετέχοντας σε όλες τις δράσεις, μηχανισμούς και θεσμούς της Ένωσης. Και αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη Κυπριακού στρατού.

Αμέσως μετά την Τουρκική εισβολή, ορθά, αποφασίστηκε ότι ο αγώνας μας θα διεξαχθεί με πολιτικά μέσα και η λύση θα επιδιωχθεί μέσα από διακοινοτικές συνομιλίες. Οι όποιες προηγούμενες προσπάθειες της Ελληνοκυπριακής πλευράς να φέρει την Τουρκία στο τραπέζι των συνομιλιών απέτυχαν λόγω της άρνησης της Άγκυρας αλλά και της αδυναμίας μας να την εξαναγκάσουμε. Αυτή η διαδικασία, όπως, και η πρόσφατη προβολή της θέσης «λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους», επέτρεψε στην Τουρκία να μετατραπεί από ένοχη χώρα, για εισβολή και κατοχή, σε ουδέτερο παρατηρητή.

Υπό την πίεση του χρόνου και ευελπιστώντας σε γρήγορη λύση, η πλευρά μας κατέγραψε διαχρονικά μια σειρά μονομερών υποχωρήσεων διολισθαίνοντας προς τις Τουρκικές απαιτήσεις. Αποκορύφωμα ήταν οι τελευταίες προτάσεις της πλευράς μας με τις οποίες υιοθετήθηκαν, ως δικές μας θέσεις, οι τουρκικές απαιτήσεις για εκ περιτροπής Προεδρία και παραμονή 50.000 εποίκων. Ταυτόχρονα, η Τουρκία αξιοποιεί τις δικές μας υποχωρήσεις υιοθετώντας πιο αδιάλλακτες θέσεις και νέες πιο ακραίες διεκδικήσεις. Είναι πλέον πασιφανές ότι αυτή η πολιτική απέτυχε. Η Τουρκία δεν πρόκειται να υιοθετήσει πιο μετριοπαθή πολιτική στο Κυπριακό για λόγους απλά ηθικής τάξης ή ηθικής συνείδησης. Αν δεν έχει τίμημα και σοβαρό πολιτικό κόστος για την συνεχιζόμενη κατοχή Κυπριακών εδαφών η Άγκυρα θα συνεχίσει την ίδια αδιάλλακτη στρατηγική.

Από το 1974 μέχρι σήμερα, πολλά έχουν αλλάξει. Η Τουρκία αξιοποιώντας τον χρόνο δημιουργεί νέα αρνητικά δεδομένα στα κατεχόμενα. Με τον μαζικό εποικισμό αλλοιώνει το δημογραφικό χαρακτήρα της Κύπρου. Με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους επιχειρεί να επιβάλει διχοτομική λύση Συνομοσπονδίας που θα προέλθει από «δύο νόμιμα και ισότιμα συνιστώντα κράτη». Σήμερα η Τουρκία διέρχεται μια φάση εσωτερικών πολιτικών μεταρρυθμίσεων και ενίσχυσης της διεθνούς θέσης της: εκλέγηκε ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, εξασφάλισε την Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρώπης και επιχειρεί να καταστεί ενεργειακός κόμβος για τις ανάγκες της Ευρώπης αλλά και ηγέτιδα περιφερειακή δύναμη. Αξιοποιώντας αυτήν την εικόνα και αυτές τις συγκυρίες, η Τουρκία εμφανίζεται έτοιμη για λύση χωρίς, όμως, να μετακινείται από τις διχοτομικές απαιτήσεις της. Αυτό αποδείχθηκε με τις τελευταίες προτάσεις που κατέθεσε τον περασμένο Γενάρη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Την ίδια περίοδο, ο Κυπριακός Ελληνισμός πέτυχε να ενισχύσει τη διεθνή οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας η οποία του επέτρεψε να αντισταθεί στις Τουρκικές επιδιώξεις, να συνεχίσει να προοδεύει και να αναπτύσσεται αλλά και να αγωνίζεται για την απελευθέρωση της Κύπρου. Η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ζώνη του Ευρώ, έχουν ενισχύσει την κρατική μας υπόσταση και μας προσφέρουν νέα βήματα αγώνα. Με δεδομένο ότι η Τουρκία έχει ως στρατηγικό στόχο την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Κυπριακή Δημοκρατία διαθέτει πλέον τον τρόπο και τα μέσα να πιέσει την Άγκυρα και να της δημιουργήσει ψηλό πολιτικό κόστος. Αυτό αποδείχθηκε τον Δεκέμβρη του 2006 όταν, με σωστή και διεκδικητική στρατηγική, πετύχαμε τις πρώτες ομόφωνες κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Τουρκίας. Αυτό βέβαια προϋποθέτει πολιτική βούληση και πνεύμα διεκδίκησης. Αποδεικνύεται ότι ο χρόνος από μόνος του δεν εργάζεται προς όφελος κανενός. Ο χρόνος είναι πολιτικό εργαλείο που οφείλουμε να εντάξουμε και να αξιοποιήσουμε σε μια ολοκληρωμένη στρατηγική.

Το 2004 για πρώτη φορά, ο Κυπριακός λαός κλήθηκε να αποφασίσει δια της ψήφου του για το μέλλον του. Δυστυχώς το Σχέδιο Ανάν που τέθηκε ενώπιον του όχι μόνο δεν ανταποκρινόταν στις προσδοκίες του αλλά αντίθετα κατέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και εδραίωνε ένα κράτος – προτεκτοράτο της Τουρκίας. Με την καθοδήγηση του αείμνηστου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου αλλά και με υψηλό αίσθημα ιστορικής ευθύνης, ο Κυπριακός Ελληνισμός απέρριψε το Σχέδιο Ανάν. Μεταξύ της Εθνικής αυτοχειρίας και της συνεχιζόμενης διχοτομικής κατάστασης επέλεξε το δεύτερο ως το λιγότερο κακό, ανανεώνοντας συνάμα την βούληση του για συνέχιση του αγώνα του για μια δίκαιη λύση.

Έχοντας την εμπειρία του Σχεδίου Ανάν, το οποίο ικανοποιούσε πλήρως τις απαιτήσεις της Τουρκίας, αλλά και με βάση τις προτάσεις που η Τουρκική πλευρά καταθέτει στο τραπέζι των συνομιλιών, αβίαστα εξάγεται το συμπέρασμα πως, η Άγκυρα μέσα από τη λύση, δεν ικανοποιείται με την νομιμοποίηση των όσων παράνομα κατέκτησε με την στρατιωτική εισβολή του 1974. Μέσα από τη λύση, επιδιώκει τη διεύρυνσή τους. Στρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι να εξασφαλίσει τον πλήρη έλεγχο επί ολόκληρης της Κύπρου. Η απαίτησή της για κατάλυση της διεθνούς οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και της δημιουργίας ενός «νέου Συνεταιριστικού Συνομοσπονδιακού Κράτους», η υποβολή προτάσεων με παραλυτικές πρόνοιες διακυβέρνησης και η απαίτηση της για νόμιμο εποικισμό και εγγυήσεις, δεν αφήνουν αμφιβολίες ως προς τις προθέσεις της. Ενδιάμεσος στρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η δημιουργία ενός θνησιγενούς νέου Κράτους. Η ωραιοποίηση της πραγματικότητας και των Τουρκικών επιδιώξεων δεν οδηγεί σε λύση αλλά σε νέες περιπέτειες και κινδύνους.

Η βεβιασμένη έναρξη των απευθείας διαπραγματεύσεων το Σεπτέμβρη του 2008, η εγκατάλειψη της Συμφωνίας της 8ης Ιουλίου, το Κοινό Ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου 2008 που προέβλεπε «Συνεταιρισμό από δύο Συνιστώντα Κράτη», οδήγησαν σε νέες πολύ σοβαρές διολισθήσεις και σε αναβίωση του Σχεδίου Ανάν σε χειρότερη έκδοση. Οι μονομερείς υποχωρήσεις της Ελληνοκυπριακής πλευράς, η δημιουργία και η προβολή ενός πλασματικού «καλού κλίματος» που έφερε «συγκλήσεις και πρόοδο» στο Κυπριακό, η πολιτική της αμφιταλάντευσης και του εξευμενισμού της Τουρκίας που ακολούθησε η Κυβέρνηση, ο πολιτικός εναγκαλισμός με τη Βρετανία, αξιοποιήθηκαν από την Άγκυρα για να περάσει αλώβητη από το κρίσιμο ραντεβού αξιολόγησης της από την Ευρωπαϊκή Ένωση το Δεκέμβρη του 2009. Οι ανεπαρκείς χειρισμοί και η πολιτική αδράνεια της Κυβέρνησης άφησαν, σε κρίσιμες ώρες την Κύπρο μόνη, χωρίς συμμάχους και στήριξη εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η επίτευξη λύσης δεν είναι δύσκολη υπόθεση. Δύσκολη είναι η επίτευξη μιας σωστής και δίκαιης λύσης. Μιας λύσης δημοκρατικής, λειτουργικής και βιώσιμης. Μιας λύσης που θα αντέξει στο χρόνο και δεν θα καταρρεύσει την επαύριον της υπογραφής της. Για τη μη επίτευξη, μέχρι τώρα, λύσης δεν ευθύνονται ούτε οι πρώην Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας, ούτε ο Κυπριακός Ελληνισμός. Κανένας δεν θέλει περισσότερο τη λύση από τους Ελληνοκύπριους που είναι και τα κύρια θύματα της Τουρκικής εισβολής και κατοχής. Είναι κοινή πεποίθηση ότι η υφιστάμενη κατάσταση, με την Κύπρο διχοτομημένη και την Τουρκία να διατηρεί στρατεύματα στο νησί, δεν αποτελεί λύση. Η συνέχιση του εποικισμού των κατεχομένων εδαφών μας αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή για το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού όπως και αυτού των Τουρκοκυπρίων συμπατριωτών μας. Από την άλλη, όμως, όπως αποδείχθηκε και με το Σχέδιο Ανάν, υπάρχουν και λύσεις που είναι χειρότερες από την άδικη και επικίνδυνη κατάσταση που σήμερα βιώνουμε. Υπάρχουν και λύσεις που προσφέρουν στην Τουρκία νόμιμη οδό εποικισμού. Ο Κυπριακός Ελληνισμός είναι έτοιμος για ένα έντιμο συμβιβασμό. Δεν είναι, όμως, διατεθειμένος να δεχθεί λύση που ισοδυναμεί με παράδοση του στην νεοοθωμανική Τουρκία. Η απόρριψη μιας κακής λύσης, η μη αποδοχή σχεδίων που αυτοβαφτίζονται Ομοσπονδιακά, τύπου Ανάν, δεν είναι απόρριψη της αναγκαιότητας για λύση ούτε και του μοντέλου της Ομοσπονδίας. Το μοντέλο της Ομοσπονδίας το δαιμονοποιούν σχέδια συγκεκαλυμμένης Συνομοσπονδίας που καταλύουν κάθε αρχή της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου. Με δεδομένη την ισχυροποίηση της Τουρκίας, την ανοχή που επιδεικνύει απέναντι της η διεθνής κοινότητα, το γεγονός ότι η κατοχή Κυπριακών εδαφών είναι άνευ κόστους, δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένεται επίδειξη πνεύματος συναίνεσης από την Άγκυρα και άρα άμεση ή σύντομη επίλυση του Κυπριακού. Μόνο με αποδοχή και ικανοποίηση των απαράδεκτων Τουρκικών αξιώσεων μπορεί σήμερα να επιτευχθεί συμφωνία λύσης.

Οι πολιτικές ηγεσίες και πρώτιστα ο Πρόεδρος του Κράτους οφείλουν να εμπνεύσουν στο λαό την διεκδικητικότητα και όχι την μοιρολατρία, την αυτοεγκατάλειψη και αισθήματα ενοχής. Οφείλουν να προσφέρουν στον λαό ελπίδα και όχι απαισιοδοξία. Χρειάζεται την ελπίδα ο λαός για να συνεχίσει να αγωνίζεται για τα δίκαια και την ελευθερία του. Την ελπίδα δικαίωσης πρέπει να εμπνεύσουν ο πολιτικός λόγος σε συνάρτηση με μια νέα δυναμική στρατηγική που θα προσφέρει προοπτική.

Σήμερα επιβάλλεται, όσο ποτέ άλλοτε, να σφυρηλατηθεί η ενότητα. Ενότητα όχι γύρω από πρόσωπα αλλά γύρω από μια αγωνιστική πολιτική. Αυτή είναι ευθύνη όλων των πολιτικών δυνάμεων αλλά πρώτιστα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η σωστή και αποτελεσματική λειτουργία του Εθνικού Συμβουλίου, η συλλογική διαχείριση του Κυπριακού και ο σεβασμός στην αντίθετη άποψη, αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία μπορεί να οικοδομηθεί η Ενότητα. Η σοφία και οι πλάτες του ενός δεν είναι επαρκείς για να πετύχουν μια δίκαιη λύση και να σηκώσουν το βάρος του αγώνα μας. Απαιτείται η χάραξη μιας νέας ολοκληρωμένης διεκδικητικής στρατηγικής η οποία να λαμβάνει υπόψη της τις νέες διεθνείς πραγματικότητες και να αξιοποιεί αποτελεσματικά και δημιουργικά την συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Απαιτείται η καθιέρωση στενότερης και κυρίως ουσιαστικότερης συνεργασίας με την Ελλάδα, που αποτελεί το πιο ανιδιοτελή στήριγμα μας, στα πλαίσια μιας κοινά διαμορφωμένης στρατηγικής.

Είναι καιρός το Εθνικό Συμβούλιο νηφάλια, με ειλικρίνεια, με ρεαλισμό και χωρίς διάθεση αυτοδικαίωσης να αξιολογήσει την πολιτική, τακτική και στρατηγική που ακολουθούμε από το 1974 μέχρι σήμερα και που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές, ως προς την προάσπιση και ενίσχυση της διεθνούς οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά αναποτελεσματικές ως προς τον εξαναγκασμό της Τουρκίας να υιοθετήσει μια πιο μετριοπαθή στάση, για να υπάρξει ο απαραίτητος αμοιβαίος συμβιβασμός.

Η πολιτική των μονομερών υποχωρήσεων και του εξευμενισμού της Τουρκίας, δεν οδηγεί ούτε σε αναίρεση των επεκτατικών της βλέψεων σε βάρος της Κύπρου, ούτε και σε αλλαγή της συμπεριφοράς της. Αντίθετα δημιουργεί στην Άγκυρα πολιτική βουλιμία που την οδηγεί σε νέες πιο ακραίες απαιτήσεις.

Επιπρόσθετα το Εθνικό Συμβούλιο θα πρέπει, έστω και τώρα, να συζητήσει και να καθορίσει τους στόχους που θέλουμε να πετύχουμε μέσα από την λύση, όπως αυτή κι’ αν αποκαλείται, όποιο κι αν είναι το περιεχόμενο που θα της προσδώσει μια συμφωνία. Από τον καθορισμό και ιεράρχηση αυτών των στόχων θα προκύψουν, αβίαστα και τεκμηριωμένα, οι κόκκινες γραμμές που πρέπει να έχουμε στις διαπραγματεύσεις. Είναι λάθος ο καθένας να ορίζει με ατεκμηρίωτο και αυθαίρετο τρόπο τις δικές του κόκκινες γραμμές. Χωρίς καθορισμό ξεκάθαρων στόχων είναι σαν να βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις χωρίς πολιτική πυξίδα που να μας δείχνει τη σωστή κατεύθυνση και να σηματοδοτεί τα ελάχιστα όρια ασφάλειας τα οποία δεν πρέπει να παραβιαστούν.

Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ενισχυθεί σημαντικά μετά την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα είμαστε σε θέση να ασκήσουμε πίεση και να δημιουργήσουμε πολιτικό κόστος στην Τουρκία για τη συνεχιζόμενη κατοχή Κυπριακών εδαφών. Χάσαμε μια σημαντική ευκαιρία του Δεκέμβρη του 2009 για να καταστήσουμε ασύμφορη για την Τουρκία την κατοχή εδαφών μας. Μπορούμε και πρέπει, αξιοποιώντας τις Ευρωπαϊκές διαδικασίες και μηχανισμούς, να φέρουμε την Τουρκία στο τραπέζι των συνομιλιών θέτοντας την ενώπιον των ευθυνών της αλλά και στη κρίση της διεθνούς κοινότητας. Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας αλλά και οι σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αξιοποιηθούν, για να εξαναγκαστεί η κατοχική Τουρκία να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου με την Κυπριακή Δημοκρατία. Άρνηση της Τουρκίας να συναινέσει πρέπει να οδηγήσει σε πλήρη αναστολή των ενταξιακών διαδικασιών. Αν δεν είναι εφικτή η λήψη ομόφωνης απόφασης των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε η Κυπριακή Κυβέρνηση πρέπει να την επιβάλει μονομερώς. Μόνο καθιστώντας το, στρατηγικής σημασίας, στόχο της Τουρκίας για ένταξη ανέφικτο, μπορούμε να ελπίζουμε σε αλλαγή της Τουρκικής πολιτικής.

Πολιτικό κόστος πρέπει να έχει και όποια άλλη χώρα ευθύνεται για την κατάσταση στην Κύπρο. Οι ευθύνες της Μεγάλης Βρετανίας για την Κυπριακή τραγωδία είναι πολύ μεγάλες. Η Βρετανία διατηρεί, με την παρουσία των στρατιωτικών της βάσεων, στρατηγικά συμφέροντα στην Κύπρο. Παρόλα αυτά η πολιτική του Λονδίνου είναι διαχρονικά ευθυγραμμισμένη με τα συμφέροντα της Τουρκίας. Διαχρονικά οι πολιτικές ηγεσίες της Κύπρου αρνούνται να εγείρουν το θέμα των βάσεων υπό το επιχείρημα ότι «δεν πρέπει ενόσω το Κυπριακό είναι άλυτο, να ανοίξουμε ένα δεύτερο μέτωπο με την Βρετανία». Η αλήθεια, όμως, είναι ότι το μέτωπο αυτό το έχει από καιρό ανοίξει η Βρετανία με την φιλοτουρκική πολιτική της. Παραγνώριση αυτής της αλήθειας ισοδυναμεί με πολιτικό στρουθοκαμηλισμό.

Η αντιμετώπιση της Βρετανίας με βάση τα σημερινά δεδομένα ως σύμμαχος χώρα αποτελεί πολιτική μυωπία. Η θέση ότι η αμφισβήτηση της νομιμότητας των Βρετανικών στρατιωτικών βάσεων στην Κύπρο θα επηρεάσει την νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στερείται πολιτικής και νομικής βάσης. Η Κυπριακή Κυβέρνηση έχει στα χέρια της γνωματεύσεις από διεθνούς εμβέλειας νομικούς εμπειρογνώμονες για το ζήτημα των Βρετανικών βάσεων, που ανατρέπουν αυτή τη λανθασμένη αντίληψη. Αυτό που απαιτείται είναι η πολιτική βούληση.

Για να υπάρξει αλλαγή της Τουρκικής και της Βρετανικής πολιτικής, πρέπει να αλλάξουμε τους κανόνες του παιχνιδιού. Ενόσω το παιχνίδι θέλει την Κύπρο να χάνει και την Τουρκία και Βρετανία να κερδίζουν, εξελίξεις δεν πρόκειται να καταστούν ποτέ ευνοϊκές για μας. Γι’ αυτό πρέπει εμείς να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν αυτές τις χώρες μπροστά από ένα νέο δίλλημα: είτε όλοι θα κερδίσουμε είτε όλοι θα χάσουμε. Και, ασφαλώς, η δική μας επιλογή την οποία θα επιδιώξουμε θα είναι εκείνη όπου όλοι θα κερδίσουμε, αποκλείοντας συνάμα την επιλογή να χάνει μόνο η Κύπρος.

Μόνο με διεκδικητική πολιτική μπορούμε να διασφαλίσουμε τα συμφέροντα μας τα οποία, σε καμία περίπτωση, δεν αφαιρούν δικαιώματα από τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας αλλά ούτε και συγκρούονται με τα καλώς νοούμενα δικά τους συμφέροντα. Δυστυχώς η Τουρκοκυπριακή πλευρά δεν επιδεικνύει την αντίστοιχη ευαισθησία αφού οι δικές της απαιτήσεις περιορίζουν ή και στερούν βασικά δικαιώματα και ελευθερίες των Ελληνοκυπρίων.

Βασική προϋπόθεση για την επιτυχία μιας τέτοιας διεκδικητικής πολιτικής είναι η διαμόρφωση, παράλληλα, μιας πολυεπίπεδης και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής. Επιβάλλεται να αναπτύξουμε στρατηγικές συμμαχίες με μεγάλες φίλες χώρες που μπορούν να συμβάλουν στην προάσπιση των Κυπριακών συμφερόντων και να στηρίξουν το δίκαιο του αγώνα μας τόσο εντός του Συμβουλίου Ασφαλείας όσο και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κι’ αυτές οι χώρες δεν είναι άλλες από εκείνες στις οποίες προσφεύγουμε για βοήθεια κάθε φορά που βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση.

Μόνο με εγκατάλειψη της αναποτελεσματικής πολιτικής που ακολουθούμε και υιοθέτηση μιας νέας στρατηγικής μπορούμε να αισιοδοξούμε σε μια δίκαιη, δημοκρατική, λειτουργική και βιώσιμη λύση.

Μια βιώσιμη λύση που θα επανενώνει πραγματικά την Κύπρο σε συνθήκες ασφάλειας και ειρήνης, θα επενεργήσει ευεργετικά και στην οικονομική ανάπτυξη του τόπου. Αντίθετα μια θνησιγενής λύση θα αποβεί μοιραία και για την οικονομία.

Η πολιτική ανεξαρτησία ενός Κράτους στη διαμόρφωση της πολιτικής του αλλά και των διεκδικήσεων του έναντι άλλων χωρών, προϋποθέτει την οικονομική του ανεξαρτησία. Μια οικονομία αδύνατη οδηγεί όχι μόνο σε οικονομική αλλά και πολιτική εξάρτηση. Είναι η οικοδόμηση ισχυρής οικονομίας που μας επέτρεψε να επουλώσουμε τις πληγές της Τουρκικής εισβολής, να οργανώσουμε την αμυντική μας θωράκιση, να αντισταθούμε στις εξωτερικές πιέσεις για την αποδοχή μιας κακής λύσης, να γίνουμε μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας και να ενταχθούμε στη ζώνη του Ευρώ.

Με το Κυπριακό πρόβλημα ανοικτό, δεν έχουμε τη πολυτέλεια μιας μακράς διάρκειας οικονομικής ύφεσης και μιας εξασθενημένης οικονομίας. Ο χρόνος επείγει, τόσο για τους ανέργους και τις οικογένειες που υποφέρουν όσο και για λόγους που άπτονται των συνθηκών διαπραγμάτευσης για την λύση του Κυπριακού.



Μόδεστος για το christofias-watch

Ο δημοσιογράφος-ταχυδακτυλουργός ξανακτυπά!

Στην φωτογραφία βλέπουμε το δημοσιογράφο-ταχυδακτυλουργό καθώς κάνει το άσπρο-μαύρο και καθώς προσπαθεί (ανεπιτυχώς) να πείσει πως ο ήλιος ξημερώνει από τη δύση!

Ο γνωστός δημοσιογράφος-ταχυδακτυλουργός, ο άνθρωπος που μπορεί να κάνει το άσπρο μαύρο στο πι και φι, ο "μπάτσος" της μπλογκόσφαιρας που εργολαβικά αναμεταδίδει την προπαγάνδα του ΑΚΕΛ στα μήκη και στα πλάτη του διαδικτύου ανέλαβε πάλι δουλειά.

Ο Κόκκινος Ιαβέρης, γνωστός και ως Μιχάλης Μιχαήλ, εκ των υπευθύνων της νέας εφημερίδας "ΓΝΩΜΗ" η οποία αποτελεί 'παρελκόμενο' της "ΧΑΡΑΥΓΗΣ", ξανακτυπά με την γνωστή μέθοδο "κόβω, ράβω, βάζω σχολιάκα, βγάζω αυθαίρετα συμπεράσματα".

Δεν ξέρουμε που εκπαιδεύτηκε, πάντως η προπαγάνδα που κάνει είναι τρισάθλια.

Τον είδαμε και στις αρχές Ιανουαρίου 2010 (http://christofias-watch.blogspot.com/2010/01/blog-post_07.html), όταν σε συζήτηση με άλλους μπλόγκερς σε ανάρτηση της Επιτροπής στο christofias-watch (την έχουμε αποθηκευμένη την συζήτηση σε περίπτωση που ο συγκεκριμένος ταχυδακτυλουργός διαγράψει "ως δια μαγείας" τις αναρτήσεις του), ο Μιχάλης Μιχαήλ πιάστηκε να τροποποιεί πρακτικά του Εθνικού Συμβουλίου παρουσιάζοντας τα κομμένα (συγκεκριμένα είχε κόψει δηλώσεις του Τάσσου), για να φταίξει τον Λυσσαρίδη διαβάζοντας με αλχημικές μεθόδους τις δηλώσεις του, και να καλύψει με την σιωπή του τον Κληρίδη στο καίριο ζήτημα της ανταλλαγής πληθυσμών. Όταν άλλοι μπλόγκερς παρέθεσαν τα πλήρη πρακτικά με παραπομπή (πράγμα που δεν έκανε ο Κόκκινος Ιαβέρης), αυτός απλώς εξαφανίστηκε! Τόση είναι η αξιοπιστία, το ήθος και η προσφορά του προς την αλήθεια!

Το νέο, χυδαίο προπαγανδιστικό βίντεο στην σελίδα του Κόκκινου Ιαβέρη

Ανήρτησε στο μπλογκ του ένα νέο χυδαίο βίντεο, όπου παρουσιάζει αποσπάσματα από δηλώσεις του Χρύση Παντελίδη (συνεργάτη του Τάσσου Παπαδόπουλου) και του Γιώργου Λιλλήκα, όπου αναφέρονται στην αποδοχή εποίκων από τον Τάσσο Παπαδόπουλο.

Και οι δύο, Χρύσης Παντελίδης και Γιώργος Λιλλήκας, το κάνουν ξεκάθαρο:

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος κληρονόμησε ένα Σχέδιο Ανάν όπου θα παρέμεναν ΟΛΟΙ οι έποικοι, ένα Σχέδιο Ανάν όπου ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ μηχανισμός να φύγουν οι έποικοι, ένα Σχέδιο Ανάν το οποίο στήριξαν, εκτός από τους έποικους και τον ΔΗΣΥ, και ο Μιχάλης Μιχαήλ.

Σε αυτό λοιπόν το απαράδεκτο Σχέδιο Ανάν, την υστάτη, ο Τάσσος Παπαδόπουλος έστειλε επιστολή προσπαθώντας να μειώσει την παραμονή εποίκων στους 45.000. Σε αυτή την επιστολή (η οποία παρατίθεται και στο ίδιο βίντεο!) ο Τάσσος Παπαδόπουλος είχε βάλει αρκετούς όρους, προσπαθώντας ουσιαστικά να απαλείψει όσο το δυνατόν περισσότερο τις πρόνοιες του επάρατου Σχεδίου Ανάν.

Το Σχέδιο Ανάν όμως, ΕΥΤΥΧΩΣ, απορρίφθηκε. Ο κυπριακός λαός δεν άκουσε τους όμοιους του Κόκκινου Ιαβέρη, και το καταψήφισε, και με αυτό τον τρόπο ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ την παραμονή ούτε όλων, ούτε 45 χιλιάδων εποίκων. Και θα υπενθυμίσουμε για ακόμα μια φορά τον Μάγο - 'Δημοσιογράφο' πως σύμφωνα με τις πρόνοιες του ίδιου του 'πολυπόθητου' Σχεδίου Ανάν, όποιεσδήποτε συζητήσεις, διαβουλεύσεις και αποφάσεις που είχαν σχέση με αυτό θεωρούνται νομικά άκυρες, και ως να μην υπηρξαν ποτέ, μετά την απόρριψη του.

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος ξαναξεκίνησε διαπραγματεύσεις με την 8η Ιουλίου. Στη 8η Ιουλίου, και με την επιστολή Γκαμπάρι, ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ πουθενά ο Τάσσος παραμονή εποίκων. ΟΥΔΕΠΟΤΕ μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν ο Τάσσος Παπαδόπουλος αποδέχτηκε εποίκους.

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ στο βίντεο του ο Μιχάλης Μιχαήλ. ΓΙΑΤΙ;;;

Τώρα βλέπετε γιατί του πάει γάντι ο χαρακτηρισμός "δημοσιογράφος-ταχυδακτυλουργός"!! Γιατί ο άνθρωπος δημιουργεί οφθαλμαπάτες! Δεν σου λέει 100% ψέματα! Οχι! Αυτά τα αναλαμβάνουν τα κουτοπόνηρα ανώνυμα κομματοσκυλάκια της Επαγρύπνησης που αμολύονται στην μπλογκόσφαιρα και στα κυπριακά καφενεία. Αυτός λέει την μισή αλήθεια. Και όταν δεν ξέρεις την άλλη μισή, ναι, σου δημιουργούνται ψεύτικες εντυπώσεις. Όπως ακριβώς κάνει ένας ταχυδακτυλουργός!

Στη φωτογραφία συνάδελφος του δημοσιογράφου-ταχυδακτυλουργού, προσπαθεί να πείσει πως ο Άντρος Κυπριανού είναι σοβαρός πολιτικός

Ερωτούμε λοιπόν τον Κόκκινο Ιαβέρη:

- Ο Χριστόφιας ΔΕΝ κληρονόμησε ένα Σχέδιο Ανάν όπου παρέμεναν ΟΛΟΙ οι έποικοι. Τι ανάγκη είχε να δεχθεί από πριν 50000, χωρίς καν ειδικές ρυθμίσεις, χωρίς καν να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις;

- Τι έλαβε ως αντάλλαγμα ο Χριστόφιας για τις 50000;

- Ας πούμε, για χάριν συζήτησης, πως ο Τάσσος δέχτηκε 45000 - ο Χριστόφιας λοιπόν γιατί συνεχίζει πολιτική Τάσσου; Γιατί συνεχίζει πολιτική Τάσσου ΜΟΝΟ στα σημεία που τον συμφέρει αυτόν και τον Ταλάτ;

- Ας δέχθουμε, για χάριν συζήτησης, πως ο Τάσσος αποδέχτηκε 45000 εποίκους. Ε και λοιπόν; Ο λαός ψήφισε Τάσσο ή Χριστόφια; Όπως και με την εκ περιτροπής που λέει πως την αποδέχτηκε ο Κληρίδης. Ωραία, την αποδέχτηκε ο Κληρίδης (όχι πως αυτός ήταν καλύτερος). Ο λαός ψήφισε Κληρίδη; Ο λαός ψήφισε Τάσσο; Όχι, ψήφισαν Χριστόφια, ο οποίος ΣΕ ΚΑΜΙΑ προεκλογική του δέσμευση, ή στο πρόγραμμα διακυβέρνησης, δεν είπε έντιμα στο λαό την πρόθεση του να αποδεχθεί τους εποίκους.

Αλλά όπως βλέπουμε μάλλον Ταλάτ, Σογιέρ ή Έρογλου ψηφίσαμε, αφού η δική τους πολιτική υλοποιείται...

Στη φωτογραφία, συνάδελφος του Κόκκινου Ιαβέρη προσπαθεί να πείσει ότι ο Τάσσος δέχθηκε 50,000 εποίκους ΜΕΤΑ την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν

Δημοσιογράφε-ταχυδακτυλουργέ, Δρουσιώτη-wannabe, ουφολόγε του Astra, σε καταλάβαμε. Δεν μπορείς να κάνεις ούτε ένα σωστό προπαγανδιστικό βίντεο ...βρε αδελφέ;;; Το να επιλέγεις αποσπάσματα, να παρεμβάλεις κείμενα χωρίς παραπομπές και αναφορές, να κόβεις και να ράβεις, να λες ότι σου συμφέρει, και να αποκρύβεις ό,τι δεν σου αρέσει δεν ονομάζεται δημοσιογραφία, ονομάζεται προπαγάνδα, ονομάζεται ψέμα, ονομάζεται 'μαγάρειος ντροπή'.

Ντροπή σου λοιπόν! Ντροπή σου, που αντί ως δημοσιογράφος να επικρίνεις τις απαράδεκτες υποχωρήσεις του Χριστόφια, τα ρίχνεις στον Τάσσο. Απέδειξες και πάλι ότι είσαι ένας άξιος κολαούζος και υποτακτικός του καθεστώτος Χριστόφια, ένα άβουλο όργανο της εξουσίας όπου αναλαμβάνεις να κάνεις τις βρωμοδουλειές της.

Δεν το καταλαβαίνεις ότι εκτίθεσαι με αυτά τα χονδροειδέστατα ψέματα; Δεν το καταλαβαίνεις πως καταστρέφεις μια για πάντα την δημοσιογραφική σου καριέρα με αυτή την αστεία, παλαιοσταλινικού τύπου προπαγάνδα; Θέλεις να γίνεις και 'συ δημοσιογραφικός περίγελος όπως τον Ερτογανικό Δρουσιώτη;

Δεν μπορείς από μόνος σου να αντιληφθείς πως σε μια κοινωνία όπου υπάρχει ελευθερία του λόγου, όση επιτρέπει φυσικά το καθεστώς, τα ψέματα σου θα καταρρεύσουν μόλις κάποιος αποφασίσει να ασχοληθεί μαζί τους;

Ντροπή σου!

ΟΝΗΣΙΛΟΣ για την Επιτροπή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο