Παραπολιτικά ανάλεκτα στην τύχη (16)

•Ο Δημήτρης Χριστόφιας δεν είναι μόνο «σύντροφος», νεοεκλεγέντα Γ.Γ. του ΑΚΕΛ. Είναι πρώτα – πρώτα πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και μετά οτιδήποτε άλλο. Φυσικά ο ίδιος μπορεί να προτιμά το «σύντροφος Χριστόφιας», αλλά μέχρι το 2013 πρέπει να ενεργεί ως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, που κινδυνεύει με διάλυση από τα δικά του λάθη.

•Είδατε τον «σύντροφο» Χριστόφια πόση συγκίνηση ένιωθε και με πόση έκσταση και με κλειστά τα μάτια έψαλλε με όλους τους «συντρόφους» τον ύμνο του ΑΚΕΛ; Εκείνη την ώρα σκέφτηκα, πως θα ένιωθα πιο ασφαλής, αν μπορούσε να ψάλλει και τον Εθνικό ‘Υμνο με τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια συγκίνηση. Αλλά ξέχασα. Αυτός δεν είναι εθνικιστής, σαν εμάς που δεν θέλουμε λύση, αλλά διχοτόμηση.

•Ως τώρα είχαμε τους «δύο ηγέτες». Τώρα ο Γ.Γ. ή καλύτερα ο Ντάουνερ, του έδωσε και εδαφική υπόσταση. Ο ηγέτης του νότου και ο ηγέτης του βορρά. Πόσες προσβολές είναι έτοιμος να ανεχθεί ο ευέλικτος από τον κ. Ντάουνερ και μάλιστα με σφραγίδα του Γ.Γ. Αν οι βρισιές ήταν για «το σύντροφο Χριστόφια», δεν θα είχαμε λόγο να διαμαρτυρόμαστε. ‘Ομως τώρα βρίζουν τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, και την ίδια την Κυπριακή Δημοκρατία, που διασώσαμε με το δημοψήφισμα του 2004. ‘Ακου «νότος» η Κυπριακή Δημοκρατία!!!

•Ο πρόεδρος Χριστόφιας δεν πήγε ο ίδιος στο μνημόσυνο του Τάσου Παπαδόπουλου. Ούτε και πέρσι πήγε. Ενώ αν ήταν καμιά δικοινοτική εκδήλωση με Τουρκοκυπρίους, κανένα μνημόσυνο Τουρκοκύπριου, καμιά παρουσίαση βιβλίου κάποιου συντρόφου θα ήταν πρώτος εκεί. Φυσικά καλύτερα που δεν ήρθε. Εκεί ήμαστε μόνο «εθνικιστές, που δεν θέλουμε λύση, αλλά διχοτόμηση». Και στο τέλος ψάλλαμε και τον εθνικό ύμνο. Πού να γυρίσει η γλώσσα του να ψάλλει εθνικό ύμνο.

Το παρδαλό κατσίκι για το Christofias-watch