ΤΟ ΝΕΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Γ. ΗΛΙΑΔΗ

Το άρθρο δε με αφορά.

Είμαι Πρόεδρος της Βουλής, λόγω αξίας και προσόντων.

Ο Γ. Ηλιάδης "σκοράρει" με το νέο του άρθρο στην Καθημερινή. Τα λέει χύμα όπως πάντα και εκθέτει για μια ακόμη φορά του καθεστώς και τους κολαούζους του.

Συνέπεια, Κολακεία και ….Λίνκολν

Του Γιώργου Ηλιάδη



Η συνέπεια στον άνθρωπο αποτελεί αναμφισβήτητο προσόν. Η συνέπεια όμως που αφορά τις ιδέες, τα πιστεύω, τις πεποιθήσεις. Και το λέω αυτό γιατί στον τόπο μας η έννοια της συνέπειας έχει παρεξηγηθεί.


Αναφέρομαι κυρίως σε εκείνους που με στόμφο διακηρύττουν πως είναι: «με την εκάστοτε κυβέρνηση γιατί αυτό απαιτεί… το εθνικό συμφέρον». Και δεν είναι λίγοι. Το διακηρύττουν και θεωρούν τους εαυτούς τους συνεπέστατους, που υπήρξαν και είναι πάντα…κυβερνητικοί.


Με τον Μακάριο καταρχήν, με τον Κυπριανού μετά, ακολούθως με τον Βασιλείου, ύστερα με τον Κληρίδη, αργότερα με τον Παπαδόπουλο και σήμερα με τον Χριστόφια.


Όλοι αυτοί, οι εξ ιδιοσυγκρασίας δουλοπρεπείς ή συμφεροντολόγοι, εξωραΐζουν την συνειδητή ή υποσυνείδητη υστεροβουλία τους, με την λέξη «συνέπεια». Αλλά η μόνη τους συνέπεια εντοπίζεται στην επιθυμία τους να βρίσκονται πάντα στη φόρα του ανέμου και ποτέ κόντρα σ’ αυτόν.


Στην πραγματικότητα η συνέπεια αφορά τον εσωτερικό μας κόσμο. Την αρμονία και ταύτιση του πιστεύω μας με την τοποθέτηση μας, ανεξάρτητα από το που φυσά ο άνεμος.


Οι επιλογές μας να είναι βασισμένες στις ιδέες μας και όχι οι ιδέες μας να είναι βασισμένες στις επιλογές μας.


Θέλετε ονόματα; Τι να τα κάνετε; Αφού όλοι τους γνωρίζουμε.


Αλλά να συνεχίσουμε με κάτι άλλο.


Έγινε μεγάλο θέμα, πήρε διαστάσεις εθνικής συμφοράς το γεγονός ότι καμιά δεκαριά τρελοί φώναξαν τον Πρόεδρο «Χριστόφια, προδότη, καταδότη». Και ο μεν κ. Χριστόφιας το εκμεταλλεύτηκε παρομοιάζοντας τον εαυτό του με τον Μακάριο, κάποιοι δε άλλοι το ανήγαγαν σε μέγα εθνικό πρόβλημα.


Όταν ο Γλαύκος Κληρίδης αποκαλείτο από τους αριστερούς φασίστας, όταν ο πρώην Γενικός Εισαγγελέας Αλέκος Μαρκίδης καθυβριζόταν καθημερινά, (ξέρετε από ποιον), όταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος διάβαζε και άκουγε τέρατα για το πρόσωπο του και την οικογένεια του - και όχι από μερικούς τρελούς αλλά από «νούσιμους», – κανένας από αυτούς που αντιδρούν τώρα και συλλαμβάνουν δεν αντιδρούσε, αλλά ούτε και οι ίδιοι οι υβριζόμενοι διέταξαν ποτέ ανακρίσεις ή συλλήψεις ή έκαναν αγωγές για τις χιλιάδες λιβέλους που γράφτηκαν (και λέχθηκαν) εναντίον τους.


Η λεγόμενη «εξύβριση αρχής» είναι η αδυναμία του σημερινού κατεστημένου. Και η αρχή, που το γόητρο της χρειάζεται κατοχύρωση από τον ποινικό νόμο, είναι για να την κλαίς.


Πολύ πιο σωστό θα έβρισκα να θεσπιστεί σαν αδίκημα ποινικό ή κολακεία.


Συμφωνείς, Πρόεδρε Χριστόφια;


Αλλά, κύριε Πρόεδρε, επειδή τελευταία αισθάνθηκες και “ψηλός” σαν τον Μακάριο, έχε υπόψη σου ότι μπορεί κανείς να ξεγελά λίγους για πολύ καιρό ή πολλούς για λίγο καιρό, δεν μπορεί όμως να ξεγελά τους πάντες επ’ άπειρο.


Αυτή τη γνωστή φράση του Αβραάμ Λίνκολν, μας διδάσκει η Ιστορία και μας την επιβεβαιώνει η πείρα. Και πράγματι, μόνο εφήμερη μπορεί να είναι η διαστροφή της αλήθειας και πρόσκαιρα μόνο μπορεί να καλυφθεί η ανικανότητα και η ανεπάρκεια.


Και όσοι το σοφό αυτό δίδαγμα, δεν φρόντισαν ή δεν κατόρθωσαν να το αντλήσουν από το παρελθόν, είναι υποχρεωμένοι να το αντλήσουν από το μέλλον.


Πιάσατε το υπονοούμενο, κύριε Πρόεδρε;



Υ.Γ.: Για πέντε χρόνια κατηγορείτο από τον ΔΗΣΥ ο Τάσσος Παπαδόπουλος για "κουμπαροκρατία". Πέραν από το ανυπόστατο του ισχυρισμού, που δεν είναι του παρόντος, τι λέγει σήμερα ο κ. Αναστασιάδης για την βλακοκρατία; Σωπαίνει επειδή τον βολεύει, άραγε;

geeliades@gmail.com