Η τραγωδία του Λιμνίτη

Σάββατο 8 Αυγούστου 2009


Αναδημοσιεύουμε το σημερινό άρθρο του Άριστου Μιχαηλίδη, το οποίο παρουσιάζει με πολύ εύστοχο τρόπο, την τραγικότητα της κατάντιας στην οποία μας οδηγεί το καθεστώς Χριστόφια.

Αν ήταν στο Χόλιγουντ ίσως να έβαζαν τον Χριστόδουλο Χαραλάμπους να κάνει και δηλώσεις, σαν τον Νιλ Άρμστρονγκ, που πάτησε στη Σελήνη: «Ένα μικρό βήμα για τον ίδιο, ένα τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα». Ευτυχώς όμως ο κ. Χριστόδουλος, που έγινε ο πρώτος οδηγός ασθενοφόρου που πάτησε στη νεκρή ζώνη, ήταν πιο σεμνός από πολλούς άλλους και είπε απλώς ότι ήταν «μοναδική εμπειρία».

Η αλήθεια είναι ότι έγινε μια προσπάθεια να παρουσιαστεί αυτό το πειραματικό δρομολόγιο με ένα χολιγουντιανό τρόπο και η χρονομέτρησή του από το Λιμνίτη στη Λευκωσία μας έδωσε την εντύπωση ότι έγινε περισσότερο για το θεαθήναι.

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες, ακόμα και του μουχτάρη του Πύργου να εκδηλώσει τον ενθουσιασμό του για το μεγάλο βήμα που έγινε, πρέπει να πούμε κάτι πολύ πεζό υπό τις περιστάσεις: Σταματάτε να κοροϊδεύετε τον κοσμάκη. Διότι υποφέρει εγκλωβισμένος στην Τηλλυρία επί μισό αιώνα, δεν χρειάζεται να τον ταλαιπωρείτε άλλο με υποσχέσεις και θεατρινισμούς.

Εδώ και ένα χρόνο γίνονται συνομιλίες για το άνοιγμα του Λιμνίτη, τον περασμένο Αύγουστο μάλιστα ο Γιώργος Ιακώβου δήλωνε ότι δεν θα πάει διακοπές για να μείνει πάνω από το τηλέφωνο να περιμένει να του τηλεφωνήσει ο Ναμί για να τρέξουν χωρίς χρονοτριβή να ανοίξουν το οδόφραγμα. Αλλά δεν ήξεραν, ούτε συζήτησαν καθόλου την κατάσταση του δρόμου. Ούτε ρώτησαν τους Οηέδες να τους πουν πόση ώρα κάνουν τα δικά τους αυτοκίνητα και χρειαζόταν να τους το πει ο κ. Χριστόδουλος και η νοσοκόμα που ήταν στο ασθενοφόρο. (Αλήθεια γιατί χρειαζόταν η νοσοκόμα αφού δεν υπήρχε ασθενής στο ασθενοφόρο; Θα μπορούσε να πάει με τον οδηγό ο μουχτάρης αν ήθελε παρέα ο οδηγός…) Και τα λεωφορεία που πηγαινοέρχονται κάθε Αύγουστο γεμάτα Τουρκοκύπριους, δεν είδαν την κατάσταση του δρόμου; Δεν είναι από τον ίδιο δρόμο που πηγαίνουν τα λεωφορεία στα Κόκκινα; Όταν έκαναν όλοι δηλώσεις μετά από την υπογραφή της συμφωνίας ότι το οδόφραγμα θα ανοίξει σε τρεις-τέσσερις μήνες, δεν είχαν κάνει τις μελέτες τους όταν συνομιλούσαν ένα χρόνο και ανακάλυψαν ξαφνικά ότι χρειάζονται δέκα μήνες;

Πάντως, εντελώς συμπτωματικά η ιστορία του ασθενοφόρου έγινε δυο μέρες πριν περάσουν (σήμερα) οι Τουρκοκύπριοι στα Κόκκινα για να γιορτάσουν την αεροπορική επιδρομή της Τουρκίας εναντίον της Τηλλυρίας. Πέρσι, οι κάτοικοι του Πύργου είχαν ετοιμάσει εκδήλωση και θα ανέκοπταν τα λεωφορεία για να προβάλουν το αίτημα για άνοιγμα του Λιμνίτη. Μέχρι και ο μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας πήγε επί τόπου και τους ζήτησε να μην κάνουν την εκδήλωση και αν δεν ανοίξει το οδόφραγμα του χρόνου (δηλαδή φέτος) θα σταθεί ο ίδιος πρώτος διαμαρτυρόμενος μαζί τους. Φέτος έπρεπε να τους δώσουν κάτι χειροπιαστό, αφού το οδόφραγμα είναι ακόμα ανοικτό μόνο για τα λεωφορεία από τα κατεχόμενα. Και τους έδωσαν την πειραματική διαδρομή του ασθενοφόρου. Να έχουν κάτι να χαίρονται οι μουχταρέοι, οι δημοσιογράφοι και όλοι οι ονειροπαρμένοι χειροκροτητές κάθε βλακείας, που τους δίνει την ψευδαίσθηση ότι ο αγώνας της επανένωσης είναι στα τελικά στάδια της δικαίωσης.


Μας λυπεί η ανάμιξη του Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας, και τον καλούμε να μην αναμιγνύεται σε κόλπα του καθεστώτος, ή τουλάχιστον να τηρεί τις υποσχέσεις που δίνει. Τώρα αν μη τι άλλο ας απολογηθεί στους κατοίκους της περιοχής, τους οποίους εκ των πραγμάτων έχει κοροϊδέψει.

Εμείς οι υπόλοιποι, οι οποίοι θεωρούμαστε τα κορόϊδα του καθεστώτος, ή άτομα με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, που θα φάμε ότι μας σερβίρουν, ας αντιδράσουμε επιτέλους. Ξεκινώντας από το αυριανό μνημόσυνο των παλικαριών που δολοφονήθηκαν άνανδρα από λυσσασμένους και δειλούς τουρκόσπορους, με την παρουσία μας, ας στείλουμε ένα κρυστάλλινο μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις:
"Καμία συναλλαγή με τον κατακτητή της πατρίδας μας, το βιαστή των μανάδων μας, το δολοφόνο των αδερφών μας. Εδώ και τώρα, απομάκρυνση όλων των ξένων στρατών από το νησί μας, απομάκρυνση όλων των εποίκων και επιστροφή όλων των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες. Τέρμα πια στις αυταπάτες που σπέρνει το καθεστώς και οι γλύφτες του περίγυρου του. Για όσους θέλουν να ζήσουν με τους εποίκους και τα τουρκικά στρατεύματα, για ανθρωπιστικούς λόγους τα οδοφράγματα είναι ανοιχτά."

ΕΥΑΓΟΡΑΣ - για το Χριστόφιας - watch

7 Σχόλια:

nekatomenos είπε...

Θα προτιμούσατε ίσως να γίνει κρυφά η επιθεώρηση του οδοφράγματος; Επειδή η κυβέρνηση ίσως θα έπρεπε να αντρέπεται που οι Πυρκότες εν θα εν αποκλεισμένοι πλέον που την υπόλοιπη ελεύθερη Κύπρο;
Φυσικά τζαι πρόκειται για επικοινωνιακές κινήσεις. Εννοείται. Αν δεν εκάμμαν κάτι τέθκοιο φαντάζομαι η δικαιολογία- εεε, το πρόβλημα εννά ήταν πως μάχουνται να ανοίξουν το οδόφραγμα στα κρυφά.

nekatomenos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΞΙΝΕΚΑΤΩΘΟΥ είπε...

Ρε νεκατωμένε, για να καταλάβεις κάποια πράματα γιε μου, πρέπει να κόφκει νακκουρίν ο νους σου. Για να καταλάβεις ότι η περίπτωση του Λιμνίτη είναι το ξεβράκωμα του Χριστόφια και κατά συνέπεια της ε/κ πλευράς, πρέπει να μην είσαι αιγοπρόβατο του καθεστώτος.

nekatomenos είπε...

Έτσι να απαντούμε, με προσωπικές επιθέσεις τζαι λογοπαίγνια.
1. Να σου δείξω το πορτοφόλι μου άμα θέλεις, εν έχω κομματική ταυτότητα μέσα αννέν για τζείνο που μάσιεσαι.
2. Επαναλαμβάνω: προτιμούσες να μεν γίνει καμιά πρόοδος;
3. Επαναλαμβάνω: επειδή η πρόοδος τούτη εν ήταν μαγική τζαι γλήορη [εν εφυτρώσεν ζουμπούλια στον Λιμνίτη που την μια μέρα στην άλλη/ οι Ε/Κ τζαι οι Τ/Κ εν αγκαλιάζουνται στους δρόμους σαν σε ονείρωξη ΕΔΟΝΟπουλων τζαι της Καίτης Κληρίδου] πρέπει η κυβέρνηση να μεν την εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά;

Πε μου να δούμε πως "εξεβρακωθήκαμε" σαν πλευρά. Είμαι περίεργος. Επειδή είμαι σίουρος πως έσιεις το θάρρος της γνώμης σου μπορείς να μου πεις τζαι αν εξαναμιλήσαμε σε τούτο το μπλογκ; Ευχαριστώ.

ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ είπε...

Εγώ θα προτιμούσα να σταματήσει να εμπαίζει τον κόσμο το Καθεστώς και να πάψει την πολιτική της οσφυοκαμψίας έναντι των κατακτητών.

nekatomenos είπε...

Προτιμάς να σε περιπαίζουν οι κομματάρχες οτι ο χρόνος μπορεί να γυρίσει στο 1960; Ή να σε περιπαίζουν πως εννά διεξάγουν απελευθερωτικό αγώνα. Ο καθένας όπως την βρίσκει, τι να πω...

Ήταν μια φορά τζαι ενα τζαιρό μια πόλη όπου ο κόσμος είσιε τα μμάθκια του δημμένα. Οι άρκοντες της πόλης εβάλλαν φάρμακα στο νερό τους για να τους μαστουρώνουν τζαι να τους κάμουν να νιώθουν ευτυχισμένοι. Στα επίσημα ράδια επεριγράφαν την πόλη τους σαν έναν παράδεισο επι γης, τζαι ελαλούσαν τους πώς ήταν οι μόνοι που εμπορούσαν να τους προστατέψουν που τους εχθρούς που επαραμονεύκαν έξω που την πόλη, για αυτό εν έπρεπε να φκάλουν ποττέ το μαντήλι που τα μμάθκια. Οι κάτοικοι επιστεύκαν το τζαι εζούσαν ζωή χαρισάμενη. Ώσπου μια μέρα, κάτι άλλαξε τζαι αρκέψαν να αντιλαμβάνονται οτι τα μμάθκια τους ήταν δυμμένα τζαι εμπορούσαν να τα ανοίξουν. Εκάμαν το, τζαι ήβραν πως η πόλη τους ήταν ένα ξεροχώρι, χωρίς νερό τζαι δεντρά, τζαι οτι το νερό εφέρναν τους το οι άρκοντες τους που τα παλάθκια τους τζαι οτι είχαν το γεμάτο χημικά για να τους κρατούν χαρούμενους. Ανακαλύψαν πως το μισό σχεδόν χωρκό είσιε γεμώσει με κόσμο που εν είχαν ξαναδεί τζαι πως οι λλίοι συμπολίτες τους που είχαν απομείνει σε τζείνο το μέρος αποφασίζαν σιγά σιγά να τους αποδέχουνται αφού οι υπόλοιποι είχαν τους ξεγράψει.
Επίαν να αναρωτηθούν πώς εγίνηκε τουτό το κακό, τι εμπορούσαν να κάμουν, πως τζαι αν εμπορούσαν να αλλάξουν τα πράματα. Όμως ευτυχώς ανάμεσα τους υπήρχαν ήρωες οι οποίοι επιάαν τα όπλα τζαι τα πλακάτ τζαι επήαν τζαι απετείσαν που τους άρκοντες τους:
"Θέλουμε ξανά να βάλετε ναρκωτικά στο νερό μας. Θέλουμε πιο πασιά μαντήλια, να μεν μπαίνει φως που έξω. Εν μας αρέσκει ο κόσμος όπως ένει, για αυτό απαιτούμε που εσάς να μας προστατεύκετε που τούτην την ασίημια καλλύτερα".
Η επανάσταση επέτυχε. Οι χωρικοί εξαναβάλαν τα μαντήλια τους, αποχαυνωθήκαν πάλε που τα φάρμακα στο νερό τους, τζαι στο μυαλό τους εζούσαν ξανά στην πόλη των ονείρων τους. Δίπλα, το υπόλοιπο χωρκό εσυνέχισε να αλλάσσει, να γεμώνει ξένους τζαι εν ήταν ποττέ το ίδιο. Εν το ξαναείδαν ποττέ.

nekatomenos είπε...

Συγνώμη για το τεράστιο σχόλιο. Κάποτε έχω πολλά να πω. Όμως η ιστορία μου είναι πολύ σχετική με τον Λιμνίτη και με το σχόλιο του παλιού μου φίλου του Πλαστήρα [ελπίζω να με θυμάται που τες μέρες του apopsi.com].