ΑΠΟΕΝΟΧΟΠΟΙΕΙ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΑΤΤΙΛΑ Ο ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΑΣ!

Κάμε τόκαν σύντροφε Γριστόφκια.

Τζιαι γιόνι τζιαι Ερτντογάν τζιαι Ντενκτάς τζιαι Ετζεβίτ τζιαι χούλον το Αττιλλαρκόν συγχωρούμεν σας.

Αναδημοσιεύουμε από το Φιλελεύθερο, άρθρο του Χρύση Παντελίδη, στενόυ συνεργάτη του Προέδρου Παπαδόπουλου (όταν η Κύπρος είχε Πρόεδρο). Με τα συγχαρητήριά μας στον κ. Παντελίδη, γιατί τα λέει σταράτα και τεκημριωμένα.



Οι «ακρότητες Ελληνοκυπρίων σοβινιστών»

και τα εγκλήματα του Τουρκικού Στρατού

του Χρύση Παντελίδη

Διάβασα στο Φιλελεύθερο το παρακάτω δημοσίευμα σχετικά με τη συνέντευξη του Προέδρου της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια στην αθηναϊκή εφημερίδα «Πρώτο Θέμα».

«Στη συνέντευξη του στο «Πρώτο Θέμα», ο Πρόεδρος Χριστόφιας ρωτήθηκε αν η Κύπρος προτίθεται να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης μετά την αποκάλυψη της εν ψυχρώ δολοφονίας πέντε Ελληνοκυπρίων εθνοφρουρών από δυνάμεις του «Αττίλα». Είπε, μεταξύ άλλων, πως «η νομικίστικη αντιμετώπιση του Κυπριακού μόνο κακό μπορεί να κάνει». «Στις δικές μας προσφυγές», είπε, «έχουν απαντήσει 36 Τουρκοκύπριοι που ετοιμάζονται να κάνουν προσφυγές για ακρότητες Ελληνοκυπρίων σοβινιστών εναντίον τους» και συνέχισε: «Που θα πάει αυτή η ιστορία; Θα ξεκινήσει ένα μπαράζ προσφυγών για γεγονότα από τη δεκαετία του ’50 έως το 1974. Κατά συνέπεια, σωστά διακηρύσσουμε καταδίκη των ακροτήτων. Διερωτώμαι όμως κατά πόσο ύστερα από τέσσερις προσφυγές της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την καταδίκη της Τουρκίας χρειάζεται περαιτέρω προσφυγή».

Τίθενται εύλογα τα εξής ερωτήματα μετά από τα όσα δήλωσε ο κ. Χριστόφιας:

1. Εξισώνει τις «ακρότητες Ελληνοκυπρίων σοβινιστών» με τα εγκλήματα που διέπραξε κατά συρροή ο Τουρκικός Στρατός;
2. Από πότε είναι «νομικίστικη αντιμετώπιση» η προσφυγή και η διεκδίκηση των δικαιωμάτων του κάθε πολίτη ή του κάθε κράτους, είτε στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είτε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης το οποίο είναι ποινικό δικαστήριο αναγνωρισμένο από τα Ηνωμένα Έθνη;
3. Τι νόημα έχει η «διακήρυξη» -όπως ο ίδιος ο κ. Χριστόφιας αναφέρει- για «καταδίκη τέτοιων ακροτήτων» όταν θεωρεί ως «νομικίστικη αντιμετώπιση» την προσπάθεια καταδίκης τους από τα αρμόδια σώματα διεθνώς;

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων έχει απορρίψει και καταδικάσει τις «ακρότητες των Ελληνοκυπρίων σοβινιστών». Άλλωστε, από τέτοιες ακρότητες υπέφεραν και πολλοί Ελληνοκύπριοι. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν πρέπει οι ακρότητες μερικών προσώπων να εξισώνονται με τις ακρότητες ενός οργανωμένου και πειθαρχημένου στρατού –που στην περίπτωση του τουρκικού ταυτίζεται απολύτως με την έννοια του κράτους- ο οποίος, μάλιστα, κατέχει παράνομα τη μισή Κύπρο και ευθύνεται για το θάνατο εκατοντάδων Ελληνοκυπρίων, την ύπαρξη εκατοντάδων αγνοουμένων και την προσφυγοποίηση δεκάδων χιλιάδων Ελληνοκυπρίων, που ούτε σοβινιστές υπήρξαν ούτε ακρότητες διέπραξαν.

Η συστηματική προσπάθεια εξίσωσης των όσων συνέβησαν στην Κύπρο εις βάρος των Ελληνοκυπρίων με όσα υπέστησαν οι Τουρκοκύπριοι από μεμονωμένα σοβινιστικά στοιχεία, η απλοϊκή και με ύφος διαπίστωση πως «έκαναν και κάναμε πολλά...» και η υποβάθμιση των νομικών αποφάσεων και επιχειρημάτων μας, το μόνο που πετυχαίνουν είναι την αποδυνάμωση της διαχρονικής διαπραγματευτικής θέσης της πλευράς μας και την υπονόμευση του στόχου που ο ίδιος ο κ. Χριστόφιας πρόβαλε προεκλογικώς –και σκοπίμως προσθέτω- περί «δίκαιης λύσης». Εκτός και αν ο κ. Χριστόφιας θεωρεί ότι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι έχουμε αδικηθεί και αδικούμαστε εξίσου.

Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι το Κυπριακό πρόβλημα θα λυθεί στα δικαστήρια. Όμως, όταν το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται κατάφωρα, τότε η επίκληση του δικαίου και η καταδίκη των εγκλημάτων διά της νομικής οδού είναι τουλάχιστον υποχρεωτική και πρέπει να γίνεται παράλληλα με τον πολιτικό αγώνα που διεξάγουμε.

Η καταδίκη και τιμωρία ενός ένοχου δεν συνιστά και δεν συνιστούσε ποτέ πράξη εκδίκησης.

Ενδεχομένως, η καταδίκη και η τιμωρία του ένοχου Τουρκικού Στρατού και της ένοχης Τουρκίας να χαλά το «καλό κλίμα», το οποίο έχει γίνει η σημαία των προσπαθειών του κ. Χριστόφια. Όμως, το «καλό κλίμα» και η συντήρησή του, δεν μπορεί να είναι πιο σημαντικά από τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας, από την καταδίκη της Τουρκίας για τα εγκλήματα που διέπραξε και ασφαλώς από το περιεχόμενο της λύσης του Κυπριακού.

Η «νομικίστικη αντιμετώπιση» του Κυπριακού παράλληλα με την πολιτική αντιμετώπιση μόνο κακό δεν κάνει. Αντίθετα, κακό έκανε η εξ ολοκλήρου «κλιματολογική αντιμετώπιση» των τελευταίων δεκαοχτώ μηνών...