Μπορεί αυτή την ώρα ο κ.Κωνσταντίνος Καραμανλής να επιστρέφει στην Ελλάδα, αλλά σίγουρα θα του μείνει αξέχαστη η υποδοχή που του επεφύλαξε ο «ευέλικτος» στο αεροδρομιο της Λάρνακας. Ήταν όσο πιο εξευτελιστική μπορούσε να γίνει.
Σύμφωνα με το πρωτόκολλο της Κυπριακής Δημοκρατίας, όταν επισκέπτεται το νησί μας κάποιος αρχηγός κράτους, πρέπει να είναι παρούσα φιλαρμονική, σημαίες των δύο χωρών και στρατιωτικό άγημα. Πρέπει να ακουστούν οι εθνικοί ύμνοι των δύο χωρών από την φιλαρμονική, αλλά και το στρατιωτικό άγημα πρέπει να χαιρετίσει με τα όπλα του τον πρωθυπουργό – επισκέπτη.
Χθες όμως στο αεροδρόμιο Λάρνακας, δεν υπήρχαν ούτε σημαίες των δύο χωρών, ούτε φιλαρμονική, ούτε στρατιωτικό άγημα. Δεν ακούστηκε ο εθνικός ύμνος των δύο χωρών και φυσικά κανένας χαιρετισμός στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, αφού παρών ήταν μόνο μερικοί στρατιώτες της στρατονομίας άοπλοι.
Πιθανή δικαιολογία είναι ότι η επίσημη υποδοχή θα γινόταν στο Προεδρικό. Αλλά όλες τις προηγούμενες φορές που επισκέφθηκε την Κύπρο ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας γιατί γινόταν επίσημη υποδοχή και στο αεροδρόμιο;
Σύμφωνα με το πρωτόκολλο βέβαια, αυτά που προβλέπει μπορεί να παραβιαστούν εάν και εφόσον συμφωνήσουν για αυτό και οι δύο χώρες. Λέτε να ζήτησε ο Καραμανλής από τον Χριστόφια μια εξευτελιστική υποδοχή; Ή λέτε να επέβαλε ο "ευέλικτος" στον Καραμανλή μια υποδοχή ξιπετσισμένου κουρκουτά;
ΕΥΑΓΟΡΑΣ
7 Σχόλια:
Ενδεχομένως να υπάρχει μια λογική εξήγηση, που κάποια στιγμή και υπό την πιέση - εάν και εφόσον προκύψει - να δοθεί στον "λαό". Παρόλα αυτά τίθεται για άλλη μια φορά ένα απλό ερώτημα:
γιατί η κυβέρνηση Χριστόφια επιδιώκει με κάθε ευκαιρία - σημαντική ή και ασήμαντη - να διαφοροποιείται από όλα; Παρατηρείται μια έντονη ανάγκη του Προέδρου να περπατά σε "νέες" γραμμές. Να διαφεύγει από ότι περπάτησαν οι προκάτοχοι του - ακόμα κι αν αυτά έτυχαν καθολικής υποστήριξης. Τρομάζει η τάση "φυγής" του κ. Χριστόφια. Τρομάζει η τάση αλλοίωσης όσων κατεγράφησαν εκ των πραγμάτων σε μια δίκαια και αντικειμενική πραγματικότητα (όπως κι αν την βλέπει κανείς). Τρομάζει η παράλυσης της κοινωνικής νοημοσύνης και μοιάζει να δικαιώνεται εκείνος ο ακραίος φίλος που έλεγε πως: ο Χριστόφιας θα σε κάνει να ξεχάσεις πως σε λένε...
Ένα χρόνο μετά τον θυμάμαι με την θλίψη που τον κοίταξα και πέρσι. Μόνο που εφέτος η θλίψη γίνεται χαστούκι κι εγώ φτύνω στην αντικειμενικότητα της περσινής πραγματικότητας!
Υ.Γ:...η επίσκεψη Καραμαλλή μοιάζει νάναι το συγχωροχάρτι στην αντιεθνική θολούρα της κυβέρνησης. Ίσως αυτό και να επιδιώχθηκε, αλλά απλά δεν βγήκε!...Τι να πει κανείς, μ'ένα λευκαρίτικο και μια χειραψία δεν γίνεται η Ελλάδα ψυχή, ούτε η ψυχή πατρίδα.
αρεσε μου λόγω του ότι υπήρξε συνταύτηση απόψεων κάποιοι επροέτρεξαν να πουν ότι εν ήταν ειλικρινής.Ε, νομίζω εν έχουν τον Θεόν τους
Αγαπητή Μαρίνα,
Ο τρόπος που σκέφτεσαι είναι πολύ πρωτότυπος. Καλως όρισες στο blog.
ΡΙΜΑΧΟΣ
Αγαπητή Μαρίνα,
Στείλε μας στο christofias.watch@gmail.com, τη διεύθυνσή σου να σε προσθέσουμε αν θέλεις στη λίστα παραληπτών του ταχυδρομείου της Επιτροπής.
ΡΙΜΑΧΟΣ
Χθες όμως στο αεροδρόμιο Λάρνακας, δεν υπήρχαν ούτε σημαίες των δύο χωρών, ούτε φιλαρμονική, ούτε στρατιωτικό άγημα. Δεν ακούστηκε ο εθνικός ύμνος των δύο χωρών και φυσικά κανένας χαιρετισμός στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, αφού παρών ήταν μόνο μερικοί στρατιώτες της στρατονομίας άοπλοι.Λέτε ο κος Χριστόφιας να άρχισε να θεωρεί την Κύπρο μέρος της Ελληνικής Επικράτειας άρα ο κος Καραμανλής δεν ταξίδεψε στο "εξωτερικό" και κατά συνέπεια δεν συνέτρεχαν οι λόγοι τήρησης του τυπικού υποδοχής ξένου Αρχηγού Κράτους;
Συμφωνώ απολύτως με τη Μαρίνα Θαλασσινού. Ο Κουμπάρος-Κωστάκης δεν εξιλεώνεται με δκύο μουσκουρούθκια για την αδιαφορία και τον ενδοτισμό της ελλαδικής κυβέρνησης, όπως και της κυπριακής.
Έπρεπε να έρκετουν η Παπαρήγα να δείτε τι υποδοχή ήταν να της κάμναν.
Αγαπητέ Ρίμαχε,
Καλώς σας βρήκα!
Θα επικοινωνήσω
Δημοσίευση σχολίου