Ένας φίλος της Επιτροπής μας είπε ότι οπωσδήποτε πρέπει να δημοσιεύσουμε το χαιρετισμό του Μίκη στο συλλαλητήριο. Μετά από πολύ κόπο, τον εξασφαλίσαμε και σας τον παραθέτουμε πιο κάτω. Το κείμενο και η φωτογραφία του Μίκη με τον αείμνηστο μας Πρόεδρο, with our compliments στην Επαγρύπνηση.
Χαιρετίζω την σημερινή εκδήλωση που διοργανώνεται με την ευκαιρία της συμπλήρωσης πέντε χρόνων από το Δημοψήφισμα, κατά το οποίο ο Κυπριακός Λαός, βροντοφώναξε το δικό του «ΟΧΙ».
Μαζί του, ας μην το ξεχνάμε , κι εμείς εδώ στην Ελλάδα-η μεγάλη πλειοψηφία- φωνάξαμε το δικό μας «ΟΧΙ». Για πρώτη φορά, έπειτα από δεκαετίες, υπάρχει μιά τόσο μεγάλη ταύτιση γύρω από το μέλλον της Κύπρου. Αυτό δείχνει ότι η πορεία που ο λαός επέλεξε, είναι η ορθή και γι’ αυτό άλλωστε διαψεύσθηκαν οι Κασσάνδρες που προέβλεπάν σεισμούς και καταποντισμούς.
Τα πράγματα εξ άλλου είναι καθαρά για όσους φυσικά θέλουν να δουν την πραγματικότητα. Εμείς όλοι που βροντοφωνάξαμε το «ΟΧΙ», πιστεύουμε και θέλουμε τη δημιουργία ενός ενιαίου κράτους των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Όμως μέσα σε συνθήκες Δημοκρατίας , σεβασμού των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ισοτιμίας ανάμεσα στις δύο κοινότητες, ευημερίας για όλους και προ παντός Ανεξαρτησίας και Λαικής Κυριαρχίας. Θέλουμε η αυριανή Κύπρος που θα προκύψει να πάψει επι τέλους να έχει ξένους κηδεμόνες και επίσης να πάψει να έχει ξένα στρατεύματα και ξένες βάσεις. Μια απολύτως ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαικής Κοινότητας και τις εγγυήσεις που απορρέουν για όλους από αυτή τη συμμετοχή.
Μπροστα σ’ αυτές τις κρυστάλλινες θέσεις, δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου δύναμη στον κόσμο που θα μας αναγκάσει να υποχωρήσουμε ή –ακόμη χειρότερα- να νικηθούμε.
Προυπόθεση όμως είναι να υπάρχει ενότητα του Κυπριακού Λαού και αδελφική συνεργασία με τον Ελληνικό Λαό και τους εκπροσώπους του.
Έτσι ενωμένοι να δώσουμε τις καινούργιες μάχες που μας περιμένουν και θα νικήσουμε. Και όταν λέω «ΝΙΚΗ», εννοώ ΝΙΚΗ της ενιαίας –Ανεξάρτητης –Δημοκρατικής και ευημερούσας Κύπρου. Που αντί να φιλοξενεί στρατιωτικές βάσεις θανάτου, να γίνει παράγοντας Ειρήνης και συνεργασίας των Λαων της περιοχής.
Αθήνα , 24.4.2009
Μίκης Θεοδωράκης
5 Σχόλια:
Ο λόγος του Μίκη Θεοδωράκη σαφής.
Οι λέξεις του, εξαιρετικά επιλεγμένες αποδίδουν συγκεκριμένα νοήματα και τίποτα το αόριστο.
Από όλα όσα λέει, που πρέπει να διαβαστούν από όλους προσεχτικά ξεχωρίζω αυτό: "ΝΙΚΗ της ενιαίας –Ανεξάρτητης –Δημοκρατικής και ευημερούσας Κύπρου".
Και όταν ο Μ.Θ. γράφει και τονίζει τη λέξη ΕΝΙΑΙΑΣ μόνο κάποιος ανόητος δεν διαβάζει το τι εννοεί.
Είναι γνωστό, πως ο Μίκης Θεοδωράκης ήθελε να σταθεί ανοιχτά δίπλα στον Τάσσο Παπαδόπουλο στις τελευταίες εκλογές.
Είναι γνωστό πως στην κυριολεξία υφαρπάχθηκε μία "δήλωση" που "έκανε" και μαγειρεύτηκε καταλλήλως ώστε να παρουσιαστεί στη Χαραυγή ως στήριξη στον Δ.Χριστόφια.
Το μαγείρεμα και το μοντάρισμα είναι παλιά τέχνη στους σταλινίσκους της οδού Παπαϊωάννου.
Εμείς ελπίζουμε πως την υστάτη, μέλη του ΑΚΕΛ που μάλιστα είναι τοποθετημένα πολύ ψηλά στην κομματική ιεραρχία θα ακούσουν τη φωνή της συνείδησής τους και αν χρειαστεί θα διαχωρίσουν ως ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ τη θέση τους από το "πακέτο" που ίσως φέρει ο κος Χριστόφιας, και θα ενωθούν με τις δυνάμεις που μάχονται για το μέλλον της Κύπρου, έτσι όπως την περιγράφει και ο Άγιος της Ελληνικής Μουσικής ο Μίκης Θεοδωράκης.
Και να έχουν υπόψη τους, αυτά τα στελέχη πως αν υπακούσουν στη συνείδησή τους αλλά και στην φωνή της ιστορίας, ο λαός θα τους αγκαλιάσει. Ως αριστερούς πατριώτες. Όχι τίποτα άλλο, αλλά πραγματικά η Κύπρος έχει ανάγκη από μία αριστερά αναβαπτισμένη τόσο στον 21ο αιώνα όσο όμως και στην μακρά Ιστορία του τόπου.
Δεν χρειαζόμαστε άλλους αριστερούς στην Κύπρο. Έχουμε πολλούς. Μακάρι να μπορούσαμε να τους κάνουμε εξαγωγή. Το να λες την σήμερον ημέρα ότι είσαι αριστερός, είναι σαν να λες ότι είσαι Πράσινος ή Βένετος, Εικονομάχος ή Εικονολάτρης, με τον Φαραώ τον Ραμσή ή με την Κλεοπάτρα κλπ. Έλεος.
Λοιπόν, αφού πιάσαμε τις ...αφιερώσεις, να αφιερώσω κι'εγώ στην Επαγρύπνηση του Κόμματος (ένα είναι το Κόμμα) ένα κείμενο που έγραψε ο Λάζαρος Σκαλιστής, πρώην μέλος της ΚΕ του ΑΚΕΛ και --αν δεν κάνω λάθος-- πατέρας δύο αγνοουμένων και που κατά καιρούς έχει δημοσιευτεί σε διάφορες Κυπριακές εφημερίδες.
Καλή ανάγνωση.
Ρήγας
--
ΟΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΑΚΕΛ ΣΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΟΥ 1974
«το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 δεν ήτο ένα στιγμιαίο γεγονός. Προετοιμάζετο από καιρό, έχει τις ρίζες του από την πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας στην Ελλάδα από τους Συνταγματάρχες την 21η Απριλίου 1967. ένας από τους βασικούς στόχους που ανέθεσαν στους πραξικοπηματίες της Ελλάδας, οι Αμερικάνοι κατά κύριο λόγο, ήτο η λύση του κυπριακού να είναι τέτοια που να εξυπηρετεί τα στρατηγικά και οικονομικά τους συμφέροντα, όχι μόνο στην Κύπρο αλλά σε ολόκληρη την περιοχή. Με την άνοδο στην εξουσία των δικτατόρων της χούντας και με την καθοδήγηση και υποστήριξη των Αμερικανών άρχισαν να οργανώνονται, να ενισχύεται η δράση των χουντικών στοιχείων που στρέφονταν ενάντια στην νόμιμη κυβέρνηση του Μακαρίου, που ήτο το κύριο εμπόδιο για την εφαρμογή τέτοιας λύσης που θα ήταν αντίθετη με τα συμφέροντα του λαού.
Με πατριωτικά συνθήματα και με πολλές υποσχέσεις, κατόρθωσαν οι χουντικοί να ιδρύσουν την ΕΟΚΑ Β΄ που την χρησιμοποιούσαν σε παράνομες ενέργειες. Εκείνο το διάστημα πρέπει να αναφέρουμε ότι, παρόλο που το ΑΚΕΛ καταδίκαζε την παρανομία, εντούτοις περιοριζόταν, βασικά, φραστικά αυτή η καταγγελία, για το θεαθήναι, ενώ στην πραγματικότητα με τους υπέυθυνους της Αθήνας, της φασιστικής δικτατορίας, που ενεργούσαν, υποστήριζαν, οργάνωναν το ενδεχόμενο πραξικόπημα, τηρούσαν στάση ανοχής, που ήτο σε βάρος του αγώνα του λαού μας. Θυμούμαι πολύ καλά ότι το ΑΚΕΛ εμπόδιζε το δημοσιογραφικό του όργανο, την Χαραυγή, να μιλά και να γράφει για τους «μαύρους» συνταγματάρχες της Αθήνας, για να μην τους προκαλούν, όπως έλεγε ο μακαρίτης Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Παπαϊωάννου και ο υπεύθυνος της επαγρύπνησης, μακαρίτης Γιάννης Κατσουρίδης. Εκεί που θα έγραφε η Χαραυγή για τους πραξικοπηματίες της Ελλάδας, έπρεπε να ήταν αρκετά προσεκτική και, παρόλες τις οδηγίες του καθοδηγητικού πυρήνα του ΑΚΕΛ, εξαιτίας της ύπαρξης γνήσιων δημοκρατικών πατριωτών συντακτών της, παρέβαιναν τις εντολές του και δημοσίευαν κριτικές αυστηρές για τη χούντα των Αθηνών και το ρόλο της στην Κύπρο.
Ορισμένα άλλα βασικά δεδομένα αποδεικνύουν ότι το ΑΚΕΛ δεν αγωνίστηκε ενάντια στην κύρια αιτία για το πραξικόπημα στην Κύπρο, δηλαδή την χούντα των Αθηνών που τα πλοκάμια της έφταναν στην Κύπρο, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις συνεργάστηκε μαζί της.
Στο μητρώο της «Ομόνοιας», το πρώτο μέλος ήταν ο Ασλανίδης, ένας από τους πρωτεργάτες του πραξικοπήματος στην Ελλάδα. Η φωτογραφία του ήταν αναρτημένη στους τοίχους της Ομόνοιας. Όταν ήρθε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος στην Κύπρο, οι πρώτοι που πήγαν στη δεξίωση του Προεδρικού ήταν η ηγεσία του ΑΚΕΛ, ενώ άλλοι πολιτικοί παράγοντες απέφυγαν να πάρουν μέρος. Όταν εγίνοντο διαδηλώσεις από μέρους των ομάδων Λυσσαρίδη ενάντια στην χούντα, ο επαγρυπνητής του ΑΚΕΛ μακαρίτης Κατσουρίδης, από μέρους της ηγεσίας του ΑΚΕΛ έδιδε οδηγίες να παν τα στελέχη της επαγρύπνησης να διαλύσουν τη διαδήλωση, γιατί είναι προβοκάτσια που στήνει ο γιατρός, ενώ τότε οι αγωνιστές έτρωγαν ξύλο από χουντικούς, κι αυτό δείχνει ότι έπαιζαν οι επαγρυπνιστές του ΑΚΕΛ το παιχνίδι των χουντικών.
Το ΑΚΕΛ κατάγγελλε και προειδοποιούσε για το επερχόμενο πραξικόπημα, και ότι ήτο έτοιμο ν’ αγωνιστεί με το λαό για την ανατροπή του. Αυτό το έκανε για το θεαθήναι, για τα μάτια του κόσμου. Στην πραγματικότητα δεν πίστευε ότι θα γίνει πραξικόπημα, εξού και δεν πήρε τα κατάλληλα μέτρα, ούτε αγωνίστηκε ενάντια στο πραξικόπημα. Πιάστηκε στον ύπνο και δεν ήξερε τι έκανε. Άλλο πράγμα είναι ότι κάποιοι από το ΑΚΕΛ, ασύνδετα και ανοργάνωτα, αγωνίστηκαν με δική τους πρωτοβουλία ενάντια στο πραξικόπημα.
Σε συνεδρίες τότε της Κ.Ε. του ακέλ ο Γ.Γ. μας διαβεβαίωνε ότι ο Μακάριος ίδρυσε το εφεδρικό για να πολεμήσει την παρανομία και να προστατεύσει το κράτος. Καλούσε ο Μακάριος τότε το ΑΚΕΛ να δώσει άντρες, παιδιά, που θα κατατάσσονταν στο εφεδρικό για να υπερασπιστούν την δημοκρατία, όπως μας είπε ο γ.γ. του ακέλ, Παπαιωάννου.
Στις συνεδρίες μας τόνισε ότι πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα πρώτοι εμείς, τα στελέχη, στέλλοντας τα παιδιά μας στο εφεδρικό. Πιστεύω ότι είναι ζήτημα ηθικής τάξης, και όχι για τίποτε άλλο, εάν πω ότι το μέλος της κεντρικής επιτροπής που έστειλε τον γιο του στο Εφεδρικό, ήμουν εγώ.
Επανειλημμένα ρωτούσαμε πού είναι ο γιος των Κατσουρίδη, Πέτα, Χρίστου, του Μιχαηλίδη και άλλων στελεχών, που είναι μέλη του πολιτικού γραφείου. Δεν τους έστειλαν στο Εφεδρικό. Ούτε απαντούσαν. Ενώ σήμερα αυτοί, εννοούμε τα παιδιά τους, βρίσκονται στην καθοδήγηση του ΑΚΕΛ και μάλιστα φαίνονται ότι είναι μεγάλοι καθοδηγητές και πατριώτες.
Κατηγορούν άλλους και πραξικοπηματολογούν, ενώ δεν έδειξαν την παραμικρή γενναιότητα ν’ αντισταθούν την ώρα που τους καλούσε η πατρίδα.
Ο Ουμπέρτο Έκο είπε, και ταιριάζουν σ’ αυτούς και στην ηγεσία του ΑΚΕΛ, λόγια προφητικά που παραμένουν στην ιστορία: «εκνευρίζομαι να παίρνω μαθήματα πατριωτισμού από ανθρώπους, που οι ίδιοι δεν έχουν εκτελέσει τις υποχρεώσεις τους προς την πατρίδα».
Η ηγετική ομάδα του ΑΚΕΛ διέδιδαν ότι δε θα γίνει πραξικόπημα στην Κύπρο, γιατί η Αγγλία έχει συμφέροντα εδώ, το πραξικόπημα θα είναι αμερικανικής έμπνευσης και έχουν διαφορές μεταξύ τους και θα το εμποδίσει. Μετά την επιστολή Μακαρίου προς Γκιζίκη, λίγες μέρες πριν από το πραξικόπημα, η διαίσθηση του λαού έλεγε ότι ετοιμαζόταν πραξικόπημα ενώ το ΑΚΕΛ, η ηγεσία του, είχε άλλην άποψη.
Την Παρασκευή 12/07/1974, έγινε επαρχιακή σύσκεψη στελεχών με 300 παρόντες με θέμα το κυπριακό. Ομιλητής ήταν ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Εζεκίας Παπαιωάννου. Δήλωσε με στομφώδη τρόπο πως δεν θα γίνει πραξικόπημα, γιατί ο σοβιετικός στόλος είναι έξω από την Μεσόγειο. Και δεν θα αυτοκτονήσουν οι επίδοξοι πραξικοπηματίες.
Την Κυριακή ήρθαν τρία παιδιά του Εφεδρικού σώματος και μου είπαν ότι «το πρωί, 15 Ιουλίου, στις 8 και 20 θα γίνει πραξικόπημα, μας το είπαν αξιωματικοί της ΕΛΔΥΚ, και μας είπαν να ειδοποιήσουμε τον Μακάριο να παρθούν μέτρα, γιατί θα σας κόψουν να κοιμάστε». Πήγαμε, βρήκαμε τον Κατσουρίδη με τους εφεδρικούς και του είπαμε να ειδοποιηθεί ο Παπαιωάννου και ο Μακάριος για να πάρουν μέτρα. Μας είπε ότι δεν θα γίνει πραξικόπημα, και να διασκεδάσουμε στον χορό της ΠΟΓΟ, ήσυχα και χωρίς άγχος. Πήγα σπίτι και όλη νύχτα δεν έκλεισα μάτι. Πήγα νωρίς το πρωί στα γραφεία του ΑΚΕΛ και περίμενα να έρθουν τα μέλη της επαρχιακής γραμματείας για να τους ενημερώσω. Ήρθαν τα μέλη της, ο Πέτας (επαρχιακός γραμματέας), ο Σπύρου (βοηθός γραμματέας, ο Χρ. Τζιονής (υπεύθυνος της επαγρύπνησης) και ο Χαραλάμπους (υπεύθυνος της υπαίθρου). Άρχισα να τους κατατοπίζω τι έγινε τη νύχτα και ήρθε ο μακαρίτης ο Χαμπής, στέλεχος του ΑΚΕΛ Καιμακλίου, και μας είπε ότι έχει την πληροφορία από τον γιο του ότι τα τανκς του στρατοπέδου της Αθαλάσσας βγαίνουν τώρα για πραξικόπημα. Είπα ότι πρέπει πάει ο Πέτας να κατατοπίσει την Κεντρική Γραμματεία, και αυτός δεν πήγαινε, φοβόταν, ούτε οι άλλοι πήγαιναν. Πήγα εγώ, βρήκα τους Παπαιωάννου, Κατσουρίδη, Χαμπή Μιχαηλίδη και τους ανέφερα τις πληροφορίες, και της νύχτας και του πρωινού.
Ο Παπαιωάννου με έναν άξεστο τρόπο μου είπε «έννα κάτσουν πάνω, δεν θα κάνουν πραξικόπημα». Ο Κατσουρίδης είπε ότι είναι γελοίο να κάνουν μέρα πραξικόπημα, ο δε Χαμπής Μιχαηλίδης είπε να ειδοποιήσουμε τους Τομπάζο και Μακάριο. Με έδιωξαν και μου είπαν να πάω στη δουλειά μου, ενώ τους τόνιζα να ειδοποιηθεί ο Μακάριος για να κληθεί ο λαός να υπερασπίσει την Δημοκρατία από τους πραξικοπηματίες.
Έφυγα, πήγα στα γραφεία της επαρχιακής και άρχισα να κατατοπίζω την επαρχιακή γραμματεία. Σε λίγο, 8 και 20, άρχισαν οι εκρήξεις βομβών, το πραξικόπημα. «ορίστε» τους είπα, «τι κάνατε και δεν προλάβαμε το πραξικόπημα, έχετε ευθύνες. Τώρα πού θα πάμε;», ρωτώ τον Πέτα. «όπου νομίζετε, όπου θέλετε». «μα είπατε ότι υπάρχουν τόποι που εκ των προτέρων βρήκε η επαγρύπνηση». Όλα τα στελέχη-μέλη της Κεντρικής Γραμματείας πήγαν στις πρεσβείες σοσιαλιστικών χωρών και κρύφτηκαν.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι είναι μεγάλες οι ευθύνες της ηγεσίας του ΑΚΕΛ για το πραξικόπημα και ότι δεν πρέπει να πραξικοπηματολογεί για μικροκομματικούς λόγους.
Πρέπει να κάμει αυτοκριτική η ηγεσία του ΑΚΕΛ και να δει τις ευθύνες της για να αντλήσει διδάγματα. Μετά έγινε σε πέντε μέρες από το πραξικόπημα η τουρκική εισβολή με τα γνωστά επακόλουθα που έφεραν στον τόπο μας. Η ηγετική ομάδα του ΑΚΕΛ χάρηκε γιατί έγινε η τουρκική εισβολή, παρόλο που την καταδίκασε φραστικά με ανακοίνωσή της. Χάρηκε, και συχνά έκανε δεξιώσεις, γιατί γλίτωσαν την δολοφονία των στελεχών της από τους πραξικοπηματίες. Γι αυτό το ζήτημα θα μιλήσουμε προσεχώς».
Λάζαρος Σκαλιστής,
Πρώην μέλος της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ
12/07/1998
--
Προς τον ανώνυμο που μίλησε για εξαγωγή αριστερών. Αγαπητέ, η αριστερά αυτή καθ' εαυτή δεν είναι κάτι κακό, δεν είναι κάποια αρρώστια, δεν είναι κάποιο φάντασμα του παρελθόντος. Η αλληλεγγύη, η αγάπη προς τον συνάνθρωπο, ο αγώνας για διεκδίκηση των δικαίων και δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων απ'άκρη σ'άκρη του πλανήτη, είναι τα γνήσια χαρακτηριστικά του γνήσιου αριστερού. Ο πατριωτισμός και η αριστερά δεν είναι αντίθετες έννοιες και ταυτίστηκαν πολλές φορές στο παρελθόν.
Νομίζω ότι το σχόλιο σου αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στην κυπριακή αριστερά, την οποία εκπροσωπεί δήθεν το ΑΚΕΛ. Με αυτή την διασαφήνιση συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
Ναι, ναι. Μιλούσα για την ηγεσία κυρίως του ΑΚΕΛ (σοφούς, γκούρου, προύχοντες, εργατοπατέρες, φοιτητοπατέρες κλπ.)
Ο μέσος Ακελικός και Έλληνας νοιώθει και πατριώτης είναι.
Δημοσίευση σχολίου