Πολιτική χαμένων ευκαιριών

'The party is over' δήλωσε ο δικηγόρος του Μελέτη Αποστολίδη μετά την απόφαση του βρετανικού εφετείου στην γνωστή υπόθεση του ελληνοκύπριου πρόσφυγα κατά των βρετανών σφετεριστών της περιουσίας του. The party is over για 14000 ευρωπαίους σφετεριστές καθώς πολλές νέες υποθέσεις παίρνουν το δρόμο της δικαιοσύνης.

Με δηλώσεις του οι Τσάρλι και Λίντα Όραμς αντιλαμβάνονται ότι το θέμα είναι πολιτικό και όχι προσωπικό. Επιπλέον πρέπει να απαντήσουν πως σκοπεύουν να εφαρμόσουν την απόφαση του δικαστηρίου. Και εδώ είναι που έγινε το μεγάλο βήμα. Καθώς πλέον δεν έχουν απλά να αντιμετωπίσουν τα Κυπριακά δικαστήρια και το Ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έχουν πλέον να αντιμετωπίσουν τα δικαστήρια του Ηνωμένου Βασιλείου, της ίδιας τους της πατρίδας. Παρόλο που είναι αδύνατο να επέμβει εντός των κατεχόμενων εδαφών το Ηνωμένο Βασίλειο, απαιτεί από την οικογένεια Όραμς να εκκενώσει την περιουσία του Μ.Αποστολίδη και να αποποιηθεί κάθε δικαιώματος που λανθασμένα και παράνομα - νόμιζε πως - είχε. Σε κίνδυνο βρίσκεται ακόμα και η περιπουσία του ζεύγους Όραμς στο Σάσσεξ.

Τριγμοί προκλήθηκαν στα κατεχόμενα. Σύσκεψη πραγματοποίησαν οι Ταλάτ και Έρογλου με σκοπό να παρθούν αποφάσεις για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της απόφασης, που κατά τον εκπρόσωπο του Αττίλα (Μ.Α.Ταλάτ) θα είναι πολιτικές και οικονομικές και ίσως πάρουν μεγάλες και ανεπιθύμητες διαστάσεις. Η Τουρκία όπως πάντα παρέχει στήριξη και συμβουλές.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση αρκέστηκε σε εθιμοτυπικές δηλώσεις οι οποίες μας επιτρέπουν να αμφιβάλλουμε για τον τρόπο με τον οποίο θα αξιοποιηθεί η απόφαση αυτή. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ.Στεφάνου δήλωσε πως "αυτές οι νομικές αποφάσεις είναι πολύ σημαντικές, μας δίνουν όπλα για διεκδίκηση των δικαιωμάτων των ιδιοκτητών και για επίλυση αυτών των προβλημάτων στη βάση αρχών. Θα αξιοποιήσουμε με διάφορους τρόπους αυτή την απόφαση, προς διάφορες κατευθύνσεις και στις ίδιες τις διαπραγματεύσεις".

Αν λοιπόν αξιοποιήσουμε μια τέτοια απόφαση, αντιλαμβάνεσθε πως πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τις θέσεις μας και να απαιτήσουμε το δίκαιο. Τίποτα λιγότερο από επιστροφή όλων των προσφύγων στις πατρογονικές του εστίες.

Πως θα το πετύχουμε όμως αυτό σ' ένα Διζωνικό-Δικοινοτικό Ομόσπονδο κράτος; Πουλώντας το δίκαιο με αντάλλαγμα τις αποζημιώσεις; Χαρίζοντας τα δικαιώματα μας στο νομιμοποιημένο, με την υπογραφή μας, ψευδοκράτος; Αποδεχόμενοι τα τετελεσμένα της εισβολής και ελπίζοντες στην επιστροφή μικρού αριθμού προσφύγων όταν και εφόσον η Τουρκία αποφασίσει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της;


Άλλη μια ευκαιρία φαίνεται να θυσιάζεται στο βωμό των γενναίων παραχωρήσεων.

Άλλη μια φορά οι πολίτες δείχνουν το δρόμο και το κράτος αρνείται να ακολουθήσει.

Παρακάτω άρθρο από το σημερινό 'Φιλελεύθερο'.

"ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Όταν θα μας ρωτήσει η Ιστορία
Του Άριστου Μιχαηλίδη

ΚΑΠΟΤΕβέβαια θα μας ρωτήσει η Ιστορία: Σας έδωσα τόσες ευκαιρίες, τι στο καλό κάνατε και τα θαλασσώσατε έτσι;

Σας έδωσα την απόφαση της Τιτίνας Λοϊζίδου και πανηγυρίζατε. Και μετά πολλές άλλες και πάντα πανηγυρίζατε. Αποφάσεις που καταδίκαζαν την Τουρκία, και έδειχναν την ευθύνη της για όσα συμβαίνουν στα κατεχόμενα και την καλούσαν να αποκαταστήσει τα δικαιώματα των ιδιοκτητών περιουσιών, που κατέχει και εκμεταλλεύεται παράνομα.


Θα μας πει, σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά την εισβολή, σας έδωσα την «πιο σημαντική υπόθεση που έχει απασχολήσει ώς τώρα τα δικαστικά όργανα του Συμβουλίου της Ευρώπης τα τελευταία 50 χρόνια», όπως έλεγε ο Εισαγγελέας Αλέκος Μαρκίδης. Κερδίσατε απόφαση «ιστορική για το διεθνές δίκαιο», όπως έλεγε, τη διακρατική προσφυγή, που καταδίκαζε την Τουρκία για μαζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προσφύγων και των συγγενών των αγνοουμένων, παραβίαζε δεκατέσσερα άρθρα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αποφάσιζε, το ανώτατο νομικό όργανο της Ευρώπης, ότι αυτή η χώρα έχει ευθύνη για την κατεχόμενη Κύπρο και όχι το ψευδοκράτος.



Σας έδωσα, θα μας πει η Ιστορία, έρευνες και εκθέσεις από το Συμβούλιο της Ευρώπης που κατέγραφαν τους έποικους με το όνομα τους και όχι ως «Τούρκους πολίτες που ζουν στην Κύπρο» ή «οικονομικούς μετανάστες» ή «μάναμου τους καημένους», τους ονόμαζαν παράνομους έποικους και τους θεωρούσαν αποτέλεσμα παραβίασης του διεθνούς δικαίου, που δεν παραγράφεται όσα χρόνια κι αν περάσουν.



Σας έδωσα αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ότι καμιά χώρα δεν μπορεί να παραβιάσει το διεθνές δίκαιο και να αναγνωρίσει τις δήθεν αρχές του ψευδοκράτους για σκοπούς εμπορίου και ότι μόνο η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να έχει στην Κύπρο εμπορικές συναλλαγές με άλλες χώρες.



Σας έδωσα, μόλις το 2008, απόφαση, που καταδικάζει την Τουρκία για τη δολοφονία του Τάσσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού. Αλλά και το 2009, σας έδωσα απόφαση βρετανικού δικαστηρίου, που απαγορεύει στην Πολιτική Αεροπορία της Βρετανίας να οργανώνει απευθείας πτήσεις της Βρετανίας με το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου.



Τώρα, ιδού ακόμα πιο σημαντικό όπλο: Την απόφαση του βρετανικού δικαστηρίου στην υπόθεση Αποστολίδη Όραμς, που 35 χρόνια μετά την εισβολή θεωρεί ότι τα δικαιώματα των προσφύγων στην περιουσία τους δεν παραγράφονται και, κυρίως, οι αποφάσεις των κυπριακών δικαστηρίων αναγνωρίζονται σε όλη την Ευρώπη και άρα οι σφετεριστές των ελληνοκυπριακών περιουσιών δεν μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι.



Θα μας ρωτήσει λοιπόν, κάποτε η Ιστορία και οι απόγονοι μας: Εσείς τι κάνατε; Γιατί κρύψατε στα συρτάρια όλα αυτά τα πανίσχυρα όπλα; Γιατί παραβιάζετε μόνοι σας το διεθνές δίκαιο; Αποδέχεστε τους εποίκους, συζητάτε τις περιουσίες, συζητάτε τα ανθρώπινα δικαιώματα, απαλλάσσετε την Τουρκία από τις ευθύνες που της αποδίδει και το Ευρωπαϊκό και το Βρετανικό Δικαστήριο, διακηρύσσετε αφελώς ότι το Κυπριακό δεν είναι νομικό ζήτημα λες και δεν αντιλαμβάνεστε ότι δεν έχετε άλλο τρόπο εκτός από το να προβάλλετε παντού το διεθνές δίκαιο.



Τι στο καλό θα πούμε, λοιπόν;


Ότι εμείς δεν θέλαμε να χαλάσουμε το κλίμα;"


Ευρυβιάδης για το Χριστόφιας Watch