Δύο τσιαττιστά για το Νικόλα!

Η ΧΑΡΑΥΓΗ δημοσίευσε στις 5 Ιουλίου 2010, στη σελίδα 38, μια έμμετρη πικρόχολη κακία για το Νικόλα Παπαδόπουλο (το ανησυχητικό θα ήταν αν έγραφε κάτι θετικό).

O Θεόφιλος και η Ερωφίλη, με τη βοήθεια του Αλωέος, απαντούν ανάλογα στο χαραυγίτη ακελοποιητάρη. Διαβάστε:


‘Εμμετρο δημοσίευμα της ΧΑΡΑΥΓΗΣ

Για το Νικόλα Παπαδόπουλο

(Δευτέρα, 5 Ιουλίου 2010)

Είδες τον τρόπους ρε Γιαννή, τον γιον του Αναστάση.

Αν δεν πει την κατζίαν του αλόπως εν να σπάσει.

Κάποτε αγαπούσεν τους, ούλλον καλά ελάλεν,

κακόν λόον για λλόου τους ποττέ του εν εφκάλεν


Εχούμιζεν τους τρόπους τους τζιαι την συνέπειάν τους

Που στήριζαν τον τζιύρην του, τον πρόεδρον του κράτους

Τότε που πέρνασι νερόν πάντα σε ξένον μύλο,

Που βάλλασιν την ράσιη τους τζιαι τρώασιν το ξύλον.


Τώρα που αποφάσισαν να γίνουν μυλωνάδες

Στο μύλον τους να γίνουνται νεροκουβαλητάδες,

Να πιάσουν εις τα σιέρκα τους του κράτους το τιμόνι

Να κάμουν μια πολιτική που τα ζαβά ισιώνει


Ανάδοξέν του του παιδκιού, που ήταν μαθημένον

Οι άλλοι να ακολουθούν «γιατ’ έτσι ήτουν γραμμένον»

Τούτο το πράμα που ‘κάμαν, τίποτε εν τζι άρεσέν του

Εθύμωσε, αγκρίστηκεν, εκακοφάνικέν του.


Πικρόχολα, πικράντερα ούλλον κακά τους τάσσει

Μέσα που τζιειν το στόμα του ούλλον χολήν ιστάζει.

‘Ηβρεν τζιαι κάποιους στην Βουλ΄ην, κάποιους που να του μοιάζουν

Τζιαι φκαίννουν στα μικρόφωνα, ολημερίς φωνάζουν.


Τζείνος τζιαι η παρέα του φκαίννουν συνονισμένα

Ούλλοι μαζί σαν μια φωνή καλά ορχηστρωμένα.

Θαρκέσαι εσυμφώνησαν τζιαι μοίρασαν τους ρόλους,

Τζιαι η γραμμή π’ ακολουθούν είναι κοινή για όλους.

‘Οπου σταθούν κακολοούν ούλλα τα μηδενίζουν,

Όμως εσυνηθίσαμεν τζιαι πιόν εν μας φοβίζουν.

Χαράλαμπος Τσουρής


'Εμμετρος σχολιασμός της "έμμετρης κατζιήας"
Με την υπογραφή Θεόφιλου-Ερωφίλης


Είδες τον γλώσσα, ρε Χαμπή, τούτο τον γιον του Τάσσου,

Επήρεν που τον τζιύρην του, πάντα εν φουλ του άσσου.

Εν ημπορεί να σας θωρεί, που τρώτε το ταμείον,

Που σύναεν ο τζιύρης του, τζι εκάμετε το μείον.


Ρωτάτε πρώτα τ’ όνομα, τζι ύστερα κάχρι φκάρτε,

Που μάθετε τα πίσκαλα, τυφλά να τα κλουθάτε.

Νερόν εκουβαλούσετε, για νάβρετε ροθέσι

Που σίουρα σας έβαλεν στου μυλωνά τη θέση.


Αλέθετε την κατοχή τζι εσβύσετε την τέλεια,

τζ’ η έννοια που σας έμεινεν ένει χοροί τζιαι γλέντια

Ακούτε Ελληνοκύπριους τζιαι βκάλλετε σπυρούδκια

Τζιαι θέλετ’ "επανένωση" με ούλλα τα εποικούδκια.


Επιάσετε στα σιέρκα σας του κράτους το τιμόνι

τζιαι κάμνετε πολιτική που τα καλά ζαώνει

Ανάδοξέν σας ρε παιδκιά, που ‘σασταν μαθημένοι

ούλλοι να σας χειροκροτούν τζιαι ναν ποθαυμασμένοι


Τωρά που ‘καταφέρετε τζιαι πιάσετε τιμόνι,

Τζιαι κάμνετε πολιτική, εκάμετέ τα σιόνι.


Η Κύπρος καταστρέφεται, εν παίρνετε χαπάρι

Τζιαι φταίει ο Νικόλας μας, που εν σας κάμνει χάρη;

Ψάχνετε συντονιστικά τζιαι για συνομωσίες

Τζιαι ούλον ονειρεύκεστε πραξικοπηματίες

Εν σας κανούν οι ρουσφεθκιές τζιαι τα βολέματά σας

Θέλετε να πιστέφκουμεν τζι' ούλα τα ψέματά σας!


Ανάδοξέν του του παιδκιού, που ‘μαστεν μαθημένοι,

του Τάσσου μας να μεν γελούν με Τούρτζοι με οι ξένοι

Τωρά θωρεί τον πρόεδρο, να του γελούσιν ούλοι,

γελούν του εκ περιτροπής, σαν να ναι κανάν πούλλιν,

Γελά του τζιαι ο Ντάουνερ τζι ο αρθρογράφος Γκόρντον

Τζιαι ο Ταλάτ τζιαι ο Έρογλου διούν του κουτοχόρτον


Θυμώνει ο Νικόλας μας, κάθε φοράν φωνάζει

Θωρεί τον πρόεδρο τωρά, γελούν του τζιαι γιορτάζει

Ενώ τον Τάσσον είχαν τον στου κανονιού την κάννη

Αλλά εν του γελούσασιν, την Κύπρο για να χάννει.


Τωρά έχουμεν πρόεδρον π’ αρέσκει τζιαι του Χάνι

Πικρόχολα, πικράντερα, ούλλον κακά μας κάμνει

Μέσα που τζιειν το στόμα του θέλει χολήν να στάξει,

Τζιούλον αποδεικνύεται πως εν είναι εντάξει

Θέλει την εκ περιτροπής του Τάσσου να φορτώσει

Εμείνεν άραγες τίποτες τους Τούρκους να μεν δώσει;


Φακκά σας τα ο Νικόλης, λαλεί σας τα σταράτα,

Λέει σας να γυρίσετε εις την σωστήν την στράταν

Η έγνοια του εν σταθερή, πέρκιμον μας γλυτώσει

Μα σεις αγκρίζεστε πολλά, η πίκκα σας καμπόση.


Πικρόχολα, πικράντερα, λαλείτε για τον Τάσσο

Τζιαι θέλετε ο γιόκκας του να πει «κανεί, 'ννα σκάσω».


Μα εμείναν μήνες τριαντα θκυο, τελειώνει η θητεία

Εκάμετε τα θάλασσα, ελείψαν τα ταμεία


Πιάστε τα jet σας τ' ακριβά, πάρτε τους μισταρκούς σας,

Πιάστε τον Μιλτιάδην σας, τους αστυνομικούς σας,

Να πάτε τζιει που ήσασταν, χαϊρι εν θωρούμε

Φύετε, να γλιτώσουμε, μέρα καλήν να δούμε.


Αφήστε το Νικόλα μας, να κάμει τη δουλειάν του

Γιατί αν ο Τάσσος έφυεν, ΕΜΕΙΝΑΝ ΤΑ ΠΑΙΘΚΙΑ ΤΟΥ!

Τζιαν θέλετε να μάθετε του Τάσσου μας το νάμιν,

Όνομαν που το τίμησεν, τζιαι είσιεν το χαλάλιν,

Γιατί μέσα στα δύσκολα, τζιείνος καλά εστάθην,

Εν τον λέαν Αναστασήν, μα ελέαν τον Ευ-στάθην.

Θεόφιλος ποιητάρης (με εισαγωγή της Ερωφίλης και προσθήκες του Αλωέος, για το Christofias-watch)