Σύντροβον Γρουστόφκια, πρέπει βοηθήσεις συντροφούιν σου αγαπημένον τζιαι να σινάξετε το εθνικιστές του Αδούλωτη Κερύνεια, γιατί χαλούν καλόν κλίμαν συνομιλιών.
Κάθε Κυριακή, το christofias-watch, θα αναδημοσιεύει αριθμό άρθρων, τον οποίο η Επιτροπή και θα ενημερώνει καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Ξεκινούμε με το χθεσινό άρθρο του Άριστου Μιχαηλίδη από το Φιλελεύθερο.
ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
"Ε φτάνει! Έχουμε και πιο σοβαρά προβλήματα"
Άριστος Μιχαηλίδης, Φιλελεύθερος 6/2/2010
ΕΔΩ και μια βδομάδα «κάποιοι» βγάζουν το παλούκι καθημερινά δίνοντας διαστάσεις εθνικής τραγωδίας σε ένα σύνθημα εναντίον του Δημήτρη Χριστόφια, που ακούστηκε στο περιθώριο εκδήλωσης της Αδούλωτης Κερύνειας. Το καταδίκασαν μια, το καταδίκασαν δυο, κατηγόρησαν βουλευτές που ήταν παρόντες, ζήτησαν εξηγήσεις, ξαναζήτησαν, έγιναν δεκάδες σχετικές συζητήσεις και τελικά δεν έμεινε κανένας στην Κύπρο που δεν έμαθε ότι «κάποιοι» έβρισαν τον Πρόεδρο και έπληξαν τον θεσμό. Το γεγονός όμως δεν είχε τις διαστάσεις που του έδωσε η κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα και είναι πια άξιο μελέτης γιατί με την παραμικρή αφορμή να δίνονται τόσες προεκτάσεις, που σε διαφορετική περίπτωση θα είχε περιοριστεί σε ένα περιβάλλον πενήντα ανθρώπων, που ήταν γύρω από τους φωνασκούντες. Είναι καταδικαστέα από όλους τα υβριστικά συνθήματα, αυτό είναι ξεκάθαρο. Αλλά, η επιμονή «κάποιων» να συνεχίζουν αυτή την ιστορία, όταν μπροστά μας βρίσκονται πολύ πιο σημαντικά ζητήματα που πρέπει να μας απασχολούν, είναι τουλάχιστον ύποπτη.
Χτες ακόμα, πέντε μέρες μετά το γεγονός και την ώρα που συνεδρίαζε το Εθνικό Συμβούλιο για να δει τι στο καλό θα γίνει με την επιβίωση του τόπου, ο Γιώργος Λουκαΐδης, εκ μέρους του ΑΚΕΛ έδωσε δημοσιογραφική διάσκεψη για να καλέσει τις ηγεσίες του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ να τοποθετηθούν δημόσια κατά πόσο υιοθετούν τις «υβριστικές επιθέσεις στελεχών τους απέναντι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το ΑΚΕΛ». Το είπαν βέβαια δεκάδες φορές και τα κόμματα και τα στελέχη τους και όλοι: Κανένας δεν τα υιοθετεί. Τι περιμένει όμως το ΑΚΕΛ και επανέρχεται; Ότι θα βγουν οι ηγεσίες των κομμάτων να δηλώσουν ότι υιοθετούν τις υβριστικές επιθέσεις; Ασφαλώς όχι. Κάτι άλλο εξυπηρετεί αυτή η κορύφωση στο κυνήγι αόρατων εχθρών. Το εσωτερικό μέτωπο πάντως, για το οποίο όλοι κόπτονται, δεν το εξυπηρετεί, αντίθετα το δηλητηριάζει, όλο και περισσότερο.
Αν δούμε την απλή και συνήθη λογική του πολιτικού παρασκηνίου, πρέπει να κάνουμε τις εξής διαπιστώσεις:
1. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από την υπερπροστασία προσωπικά του Δημήτρη Χριστόφια ως και είναι ο μοναδικός πρόεδρος στον πλανήτη, που δέχεται υβριστικές επιθέσεις. Άλλοι δέχονται και επιθέσεις με παπούτσια, ντομάτες, αυγά ή και μουστουνιές, όπως πρόσφατα ο Μπερλουσκόνι.
2. Είναι πολύ σοβαρές οι εξελίξεις στο Κυπριακό και η προσοχή του κόσμου πρέπει να είναι στραμένη σε αυτές, όχι στις ανοησίες πέντε-έξι ακραίων που καταφέρνουν να αμαυρώνουν κάθε υγιή αντικατοχική εκδήλωση.
3. Το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ σκέφτονται (πάλι) την έξοδο από την κυβέρνηση και η απόδοση σε αυτούς υβριστικών συμπεριφορών εναντίον του Προέδρου προσωποποιεί και αποδυναμώνει τους πραγματικούς λόγους της πιθανής εξόδου.
4. Η αποδοχή των χειρισμών της κυβέρνησης στο Κυπριακό, στην οικονομία και σε άλλους τομείς έχουν κατακόρυφη πτώση και η δημιουργία εντυπώσεων με στόχο την ηρωοποίηση του Προέδρου, που βρίζεται και υπονομεύεται την ώρα που μοχθεί τόσο πολύ για τον τόπο και κινδυνεύει ακόμα και από πραξικόπημα ή «φυσική εξόντωση», μπορεί να φανατίσει κλονιζόμενους οπαδούς.
Τι συμβαίνει λοιπόν από όλα αυτά και θυσιάζεται τόσο επιπόλαια η ηρεμία του κοσμάκη και της ηγεσίας; Ή μήπως όλα;
Ξεκινούμε με το χθεσινό άρθρο του Άριστου Μιχαηλίδη από το Φιλελεύθερο.
ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
"Ε φτάνει! Έχουμε και πιο σοβαρά προβλήματα"
Άριστος Μιχαηλίδης, Φιλελεύθερος 6/2/2010
ΕΔΩ και μια βδομάδα «κάποιοι» βγάζουν το παλούκι καθημερινά δίνοντας διαστάσεις εθνικής τραγωδίας σε ένα σύνθημα εναντίον του Δημήτρη Χριστόφια, που ακούστηκε στο περιθώριο εκδήλωσης της Αδούλωτης Κερύνειας. Το καταδίκασαν μια, το καταδίκασαν δυο, κατηγόρησαν βουλευτές που ήταν παρόντες, ζήτησαν εξηγήσεις, ξαναζήτησαν, έγιναν δεκάδες σχετικές συζητήσεις και τελικά δεν έμεινε κανένας στην Κύπρο που δεν έμαθε ότι «κάποιοι» έβρισαν τον Πρόεδρο και έπληξαν τον θεσμό. Το γεγονός όμως δεν είχε τις διαστάσεις που του έδωσε η κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα και είναι πια άξιο μελέτης γιατί με την παραμικρή αφορμή να δίνονται τόσες προεκτάσεις, που σε διαφορετική περίπτωση θα είχε περιοριστεί σε ένα περιβάλλον πενήντα ανθρώπων, που ήταν γύρω από τους φωνασκούντες. Είναι καταδικαστέα από όλους τα υβριστικά συνθήματα, αυτό είναι ξεκάθαρο. Αλλά, η επιμονή «κάποιων» να συνεχίζουν αυτή την ιστορία, όταν μπροστά μας βρίσκονται πολύ πιο σημαντικά ζητήματα που πρέπει να μας απασχολούν, είναι τουλάχιστον ύποπτη.
Χτες ακόμα, πέντε μέρες μετά το γεγονός και την ώρα που συνεδρίαζε το Εθνικό Συμβούλιο για να δει τι στο καλό θα γίνει με την επιβίωση του τόπου, ο Γιώργος Λουκαΐδης, εκ μέρους του ΑΚΕΛ έδωσε δημοσιογραφική διάσκεψη για να καλέσει τις ηγεσίες του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ να τοποθετηθούν δημόσια κατά πόσο υιοθετούν τις «υβριστικές επιθέσεις στελεχών τους απέναντι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το ΑΚΕΛ». Το είπαν βέβαια δεκάδες φορές και τα κόμματα και τα στελέχη τους και όλοι: Κανένας δεν τα υιοθετεί. Τι περιμένει όμως το ΑΚΕΛ και επανέρχεται; Ότι θα βγουν οι ηγεσίες των κομμάτων να δηλώσουν ότι υιοθετούν τις υβριστικές επιθέσεις; Ασφαλώς όχι. Κάτι άλλο εξυπηρετεί αυτή η κορύφωση στο κυνήγι αόρατων εχθρών. Το εσωτερικό μέτωπο πάντως, για το οποίο όλοι κόπτονται, δεν το εξυπηρετεί, αντίθετα το δηλητηριάζει, όλο και περισσότερο.
Αν δούμε την απλή και συνήθη λογική του πολιτικού παρασκηνίου, πρέπει να κάνουμε τις εξής διαπιστώσεις:
1. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από την υπερπροστασία προσωπικά του Δημήτρη Χριστόφια ως και είναι ο μοναδικός πρόεδρος στον πλανήτη, που δέχεται υβριστικές επιθέσεις. Άλλοι δέχονται και επιθέσεις με παπούτσια, ντομάτες, αυγά ή και μουστουνιές, όπως πρόσφατα ο Μπερλουσκόνι.
2. Είναι πολύ σοβαρές οι εξελίξεις στο Κυπριακό και η προσοχή του κόσμου πρέπει να είναι στραμένη σε αυτές, όχι στις ανοησίες πέντε-έξι ακραίων που καταφέρνουν να αμαυρώνουν κάθε υγιή αντικατοχική εκδήλωση.
3. Το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ σκέφτονται (πάλι) την έξοδο από την κυβέρνηση και η απόδοση σε αυτούς υβριστικών συμπεριφορών εναντίον του Προέδρου προσωποποιεί και αποδυναμώνει τους πραγματικούς λόγους της πιθανής εξόδου.
4. Η αποδοχή των χειρισμών της κυβέρνησης στο Κυπριακό, στην οικονομία και σε άλλους τομείς έχουν κατακόρυφη πτώση και η δημιουργία εντυπώσεων με στόχο την ηρωοποίηση του Προέδρου, που βρίζεται και υπονομεύεται την ώρα που μοχθεί τόσο πολύ για τον τόπο και κινδυνεύει ακόμα και από πραξικόπημα ή «φυσική εξόντωση», μπορεί να φανατίσει κλονιζόμενους οπαδούς.
Τι συμβαίνει λοιπόν από όλα αυτά και θυσιάζεται τόσο επιπόλαια η ηρεμία του κοσμάκη και της ηγεσίας; Ή μήπως όλα;
2 Σχόλια:
** Αντί η αστυνομία να κινήσει γη και ουρανό για να λύσει το μυστήριο με τον ΒΙΑΣΜΟ της αξιοπρέπειας ολόκληρου του Κυπριακού Ελληνισμού με την κλοπή της σορού του Τάσου Παπαδόπουλου, γυρίζει τα καφενεδάκια να δει αν καπνίζει κανένας.
** Αντί αστυνομία και ΚΥΠ να σταθούν στο ύψος τους και να προστατεύουν την πολιτεία από το έγκλημα, τα ναρκωτικά που έρχονται από τα κατεχόμενα, κλπ. παρακολουθούν, απειλούν, συλλαμβάνουν, καταδιώκουν όποιονδήποτε αντιπολιτευόμενο θεωρηθεί ότι προσβάλει τον πρόεδρο και το Κόμμα του.
** Η κυβέρνηση και το Κόμμα θα μπορούσαν ίσως να πείσουν, αν μαζί με το "Χριστόφια προδότη" τους ενοχλούσε και λάμβαναν πρακτικά μέτρα εναντίον των "Οι εθνικές γιορτές μας αηδιάζουν", "Έλληνες είστε και φαίνεστε", "Γαμώ το έθνος σας", κ.α. που εμφανίζονται στην κερκίδα των οπαδών του σωματείου που είναι σάρκα από την σάρκα του Κόμματος. Εκτός και αν το Έθνος είναι ασήμαντη έννοια. Για την ώρα, το καθεστώς δείχνει ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ.
** Αντί η κυβέρνηση να ζητούσε από τον Ντάουνερ να απολογηθεί, αντί να ζητά εξηγήσεις και να ζητήσει από τον ΙΔΙΟ τον ΓΓ του ΟΗΕ να σταθεί στο ΥΨΟΣ του, υποβαθμίζει τις ενέργειες τους (σαν πως και όλα αυτά γίνονται τυχαία) και ζητά από τους επικριτές της να απολογηθούν (π.χ. Κουλία), αγνοώντας την ίδια ώρα και τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των Κερυνειωτών.
** Ενώ ο εναλλακτικός τύπος στο εξωτερικό (όχι ο τάχα εναλλακτικός του μεγαλοβιομηχανικού λόμπι του Σόρος indymedia, αλλά ο πραγματικός εναλλακτικός π.χ. Inner City Press από το Bronx της Νέας Υόρκης) ξεγυμνώνει τον Ντάουνερ για τις προθέσεις του στην Κύπρο, το καθεστώς στην Κύπρο συμπεριφέρεται σαν δουλοπρεπής ιθαγενής μπροστά στον τάχα πολιτισμένο λευκό.
** Ο Ντάουνερ είναι απόγονος αυτών που (όχι πριν πολλά χρόνια) εξαφάνισαν τους αυτόχθονες πληθυσμούς στην Αυστραλία στο όνομα της "ειρήνης" (των νεκροταφείων) και του "δυτικού πολιτισμού" (των φεουδαρχών και του χρήματος. Αντί λοιπόν να δει τα προβλήματα της χώρας του, αποφάσισε να ιδρύσει εταιρεία για να μας ...διδάξει κανόνες συμπεριφοράς και πολιτισμού!
** Ο Χριστόφιας αποδεικνύεται ΨΕΥΤΗΣ και για τις προθέσεις του και για τις συμφωνίες που κάνει. Τον ξεγυμνώνει ο ίδιος ο "προοδευτικός αριστερός αδελφός" Ταλάτ. Μπροστά μας, ο Χριστόφιας επιμένει να αλλάζει την πραγματικότητα, θεωρώντας δεδομένο ότι είμαστε όλοι πιστά εδονοΠΟΥΛΛΑΚΙΑ που δεν θα τον αμφισβητήσουμε ποτέ.
** Μέσα σ'αυτό το χάος, οι ηγεσίες των ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ είναι χαμένες και εγκλωβισμένες στους απατεώνες τυχοδιώκτες Καρογιάν, Μάρκο (το επώνυμο ΔΕΝ το αξίζεις!), κ.ά.
** Η ιστορία όμως είναι αμείλικτη. Η ιστορία θα γράψει και ΠΟΙΟΙ λύγισαν και ΠΟΙΟΙ τα πήραν και ΠΟΙΟΙ αντέδρασαν και ΠΟΙΟΙ αντιστάθηκαν.
** Διότι αυτό που ούτε το καθεστώς Χριστόφια ούτε τα γιουσουφάκια του και οι μπράβοι του καταλαβαίνουν, είναι ότι ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ.
Ρήγας
ΡΗΓΑ,όσο πας καταντάς ΚΗΡΥΚΑΣ(σε πιο ορθογραφημένη έκδοση,με την ίδια,όμως,βλακεία).Βάλε και κανένα ΠΑΝΙΚΟΣ!
Δημοσίευση σχολίου