Το πιο κάτω άρθρο του κ. Ανδρέα Φρυδά* δημοσιεύτηκε χθες (3 Ιουνίου 2009) στην εφημερίδα "Σημερινή".
Καλούμε όλους τους αναγνώστες μας να το διαβάσουν προσεκτικά πριν ασκήσουν το ιερό δικαίωμα της ψήφου στις επικείμενες ευρωεκλογές...
Βίσμαρκ και εκλογές
Του Ανδρέα Φρυδά*
Ο μεγαλύτερος πολιτικός της Πρωσίας Βίσμαρκ (1815-1898), ιδρυτής της γερμανικής αυτοκρατορίας και από τις πιο διακεκριμένες πολιτικές προσωπικότητες του 19ου αι. είχε πει το διαχρονικό πια πως: «ποτέ δεν λένε τόσα ψέματα, όσο στον καιρό του πολέμου, μετά από ένα κυνήγι και πριν από τις εκλογές».
Επί του ολοφάνερου λοιπόν ψεύδους -και των καταιγιστικών υποσχέσεων- καταφεύγουν σε κατασκευασμένα σχήματα φανατισμού, για να θεμελιώσουν οι διάφοροι πολιτικοί σχηματισμοί ένα «ισχυρό άλλοθι» και έναν ψευδοπατριωτικό μύθο περί της καιροσκοπικής συνθηκολόγησής τους με τον εύκολο δρόμο της συν-εξουσίας. Και κουλαούζος δεν χρειάζεται.
Εξέθεσαν και απεμπόλησαν αμελλητί, έναντι ωφελημάτων (που όζουν προσωπικών φιλοδοξιών και… ευρωεπιδιώξεων), ιδέες και αρχές ζυμωμένες με το μόχθο και την επιθανάτια, πολλές φορές, αγωνία συντρόφων τους με ιστορικές καταβολές. Και εγκαθίδρυσαν, στα μεγέθη της στάνης τους, μια νεότευκτη δικτατορία που τους αποφέρει -επί προσωπικής βάσεως πάντα- ψευδοκύρος και ψευδοδόξα, με έναν περίγυρο αρκετών κλακαδόρων της εποχής.
Πρόκειται για τη φινετσάτη φθορά της ιδεολογίας και της ιστορίας των κομμάτων τους που καταλήγει, αντικειμενικά, σε φθαρμένα ιδεολογήματα τύπου «είμαστε οι αυθεντικοί σοσιαλιστές και ευρωπαίοι…» κατά το … «εδώ ο αυθεντικός γύρος», που αποπειράται να διασώσει μια ρομαντική νοσταλγία αγωνιστών, αποκλειστικά όμως στα πλαίσια θεωρητικής… παραμυθίας!..
Αλλά: Μέσα σ’ αυτό το ψευδεπίγραφο πλαίσιο είναι αδύνατο να ευδοκιμήσει αγώνας με προοπτική ανατροπής του σημερινού συγκαθεστώτος. Όσοι, όμως, πράγματι αγωνίζονται και εξακολουθούν ανεπηρέαστοι να φυλάνε Θερμοπύλες, είναι άξιοι συγχαρητηρίων.
Το ευτύχημα είναι πως τα αντανακλαστικά του εμπαιζόμενου αντιλαμβάνονται τις τεκτονικές πολιτικές αλλαγής νοοτροπίας. Οι ιδεολογικές -καιροσκοπικές θα 'λεγε κάποιος αντικειμενικά σκεπτόμενος- μετατοπίσεις ή ζυμώσεις συνιστούν μια νέα τάξη πραγμάτων, που χρήζουν ανάλυσης.
Υ.Γ. Κοντολογίς δεν μπορεί να επαναστατεί κανείς όντας αγκυλωμένος και έμφορτος από ιδεοληψίες του παρελθόντος, και να αντιμάχεται το σύμμαχό του (του παρόντος) ως εχθρό του παρελθόντος, διότι απλώς σκιαμαχεί.
Και παραλλήλως, τινές εξ αυτών εναγωνίως αγκομαχούν για την υστεροφημία τους.
Την αντιγραφή επιμελήθηκε ο Μόδεστος για το Χριστόφιας - Watch
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου