Ο Γ.ΗΛΙΑΔΗΣ ΞΕΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΟ Γ.ΙΑΚΩΒΟΥ

Εμέναν μιαν ζωήν εσάζαν με, ποιος ενόμισεν ότι ήταν ο Τάσσος να με ξε-σάσει;

Ο φίλος της Επιτροπής για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο, Γ. Ηλιάδης, αδελφικός φίλος του Προέδρου Παπαδόπουλου, ξεσκεπάζει το Γ. Ιακώβου, έναν εκ των στενότερων συνεργατών του Ευέλικτου. Από την πρόσφατη Κυριακάτικη Καθημερινή.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Η ανθρώπινη λογική είναι πεπερασμένη και άρα ανάξια να ερμηνεύσει το φαινόμενο Ιακώβου. Ασήμαντη συμβολή στην προσπάθεια ερμηνείας του το παρόν πονημάτιο.

Μας ήρθε από το κρύο της Αγγλίας και της Ελβετίας. Ασχολήθηκε με την αποκατάσταση των προσφύγων της Κύπρου. (Αυτά επί Μακαρίου). Έγινε Πρέσβυς στη Βόνη και μετά Γενικός Διευθυντής του ΥΠΕΞ. Διαδέχθηκε το Νίκο Ρολάνδη στη θέση του ΥΠΕΞ. (Αυτά επί Σπύρου). Όταν έχασε ο Σπύρος τις εκλογές έγινε ΥΠΕΞ του Βασιλείου! Έμεινε εκεί για πέντε χρόνια κι όταν κέρδισε ο Κληρίδης τις προεδρικές εκλογές προσπάθησε να εξασφαλίσει απ’ αυτόν το Υπουργείο Εξωτερικών λόγω πείρας. Δεν τα κατάφερε και έτσι χρησιμοποιώντας τις γνωριμίες του στην Ελλάδα εργοδοτήθηκε από την Κυβέρνηση της για να την εκπροσωπεί στους Έλληνες Ομογενείς της τέως Σοβιετικής Ένωσης, με παχυλές απολαβές, βεβαίως.

Έγινε υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας με την υποστήριξη του ΑΚΕΛ το 1998. Έχασε αφήνοντας τον Κληρίδη για δεύτερη πενταετία στην εξουσία. Όταν εξελέγη ο Παπαδόπουλος στις εκλογές του 2003, ο Χριστόφιας απαίτησε να δοθεί το ΥΠΕΞ στον Ιακώβου. (Ήξερε από τότε τι έκανε ο Χριστόφιας). Ο Τάσσος δεν δεχόταν. Ενέδωσε τελικά κι ο Ιακώβου πήρε τη θέση που αγαπούσε (ταξίδια, γόητρο, φιλοξενία, επιδόματα και άλλα ταξιδιωτικά γλυκιστικά). Πραγματικός ΥΠΕΞ του Τάσσου επί Ιακώβου ήταν ο ίδιος ο Τάσσος. Ο Ιακώβου ήταν ο άνθρωπός (και πληροφοριοδότης) του Χριστόφια στην κυβέρνηση Τάσσου. Όταν ο Τάσσος δεν τον άντεχε άλλον και αποφάσισε να τον διώξει για να βάλει το Λιλλήκα, ο Ιακώβου έκανε την πιο σκληρή διαπραγμάτευση στην μακρά (ακριβοπληρωμένη) θητεία του στην υπηρεσία της πατρίδας του. (Μεγάλες οι ανάγκες και της πατρίδας και του ιδίου.) Με τη βοήθεια του κ. Χριστόφια, πήρε το πιο ζηλευτό συμβόλαιο που δόθηκε ποτέ σε Πρέσβη και στάλθηκε στην Αγγλία ως Ύπατος Αρμοστής. Ήταν 70 ετών. Τότε οι άλλοι Πρέσβεις αφυπηρετούσαν στα 61!

Στο Λονδίνο περνούσε πλουσιοπάροχα κοντά στην απόδημη οικογένειά του και την ακελοκρατούμενη κυπριακή παροικία προετοιμάζοντας την αμειπτική επάνοδό του στο πολιτικό προσκήνιο. Παραιτήθηκε από Ύπατος Αρμοστής λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 2007 αλλά παρέμεινε στη θέση του έως τις αρχές του Ιανουαρίου 2008, παίρνοντας τα επιδόματα και των ημερών που δεν θα δούλευε, ενώ η παραίτηση του είχε ήδη ανακοινωθεί. Έφυγε από την Αγγλία με προσφορά άκρως… μυστική την οποία γνωρίζουν οι τέσσερις τοίχοι του Γραφείου του κι οι λειτουργοί Αρχείων και Επικοινωνιών του ΥΠΕΞ, που τους απασχολούσε με τις εκθέσεις του λιγότερο από όσο εγώ εσάς με τα δεκαπενθήμερα κείμενά μου.

Πήγε ως ξένος κι έφυγε ως ξένος. Επέστρεψε ως Εκδικητής του Τάσσου γιατί τον ευεργέτησε αλλά δεν μπορούσε να τον ευεργετήσει άλλο. Προσχωρώντας στο Εκλογικό Επιτελείο του Χριστόφια, άρχισε τη συστηματική υπονόμευσή του Τάσσου προς ανύψωση στην εξουσία εκείνου που θα του έδινε την ευκαιρία να συνεχίσει την επί πληρωμή (μισθό, αυτοκίνητο, οδηγό, τηλέφωνο, επιδόματα και άλλα γλυκιστικά) προσφορά του στην χειμαζόμενη πατρίδα του. Όταν εξελέγη ο κ. Χριστόφιας στην Προεδρία, τον έβαλε δίπλα του (καλά να πάθει). Έγινε ο πρωτοσύγκελος του Προεδρικού και … αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών, εκεί που ο Χριστόφιας δεν εμπιστεύεται τον βολικό Μάρκο.

Ενώ στο δημοψήφισμα ήταν κατά του Σχεδίου Αννάν, στις παρούσες συνομιλίες δουλεύει στη βάση του. Με το που ανέλαβε τα καθήκοντα παρέδωσε τη νεκρή ζώνη στην περιοχή Λήδρας στον έλεγχο του Τουρκικού Στρατού έναντι του ανοίγματός της Οδού Λήδρας κι εγκατέλειψε τη διασύνδεση που έκανε ο Τάσσος του ανοίγματος της Λήδρας με το άνοιγμα του Λιμνίτη αφήνοντας τους κατοίκους της ελεύθερης Τηλλυρίας επί ξύλου κρεμάμενους .

Κρεμάμενους άφησε κι εμάς.

Παραδίδουμε το φαινόμενο Γιώργου Ιακώβου, που υπηρέτησε όλες τις πολιτικές επί Κυπριακού, στην κρίση του ιστορικού του μέλλοντος και ευχόμαστε ο καλός Θεός να τον φωτίσει να το ερμηνεύσει . Αλλιώς ας μην αρχίσει.

Υ.Γ. Ζηλεύω αυτούς που ζουν όλη τους τη ζωή δημοσία δαπάνη και πού κηδεύονται και δημοσία δαπάνη. Πρέπει να το παραδεχτεί και ο ιστορικός του μέλλοντος. Χρειάζεται ταλέντο.

Γ. ΗΛΙΑΔΗΣ