ΝΕΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ ΚΥΠΡΙΩΤΗ

Ο πολύ καλός πλέον φίλος του christofias-watch Φάληρος Κυπριώτης, μας έδωσε για δημοσίευση το ακόλουθο κείμενο. Διαβάστε το, γιατί έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.





ΠΟΙΟΣ ΑΚΟΥΕΙ ΤΟ ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ;


Ο Σενέρ Λεβέντ, είναι γνωστός. Αγαπητός περισσότερο στην ελεύθερη Κύπρο παρά στα κατεχόμενα που οι απόψεις του ξεκάθαρα αντικατοχικές δεν ήταν ποτέ αρεστές. Ο Σενέρ Λεβέντ, ένας τουρκοκύπριος που τον τιμούμε τόσο σαν δημοσιογράφο όσο και άνθρωπο με συνέπεια έχει ένα χαρακτηριστικό. Τον διακρίνει η οξυδέρκεια, αλλά, και βαθειά γνώση για το πώς «δουλεύει ο ανατολίτης, ο τούρκος». Ο Λεβέντ, δεν είναι Τούρκος. Με κάθε ευκαιρία, το εκφράζει και διακηρύττει πως είναι σκέτα Κύπριος.



Γράφει τακτικά σε ελληνοκυπριακές εφημερίδες και, αναρωτιόμαστε αν τα όσα συνήθως πολύ ορθολογικά, τα παίρνει κανείς υπόψη του από τους φωστήρες που διοικούν τον τόπο. Στο τελευταίο του άρθρο, στην εφημερίδα Πολίτης, ουσιαστικά κλείνει το ζήτημα των συνομιλιών, ξεκαθαρίζει πως ο Ερντογάν δεν πρόκειται ποτέ να υποχωρήσει σε τίποτα, πως δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει για την Τουρκία η παραμικρή σκέψη για «λύση» χωρίς εγγυήσεις της Τουρκίας κλπ. Για να μη βάλω εδώ όλο το κείμενο του Λεβέντ, παραθέτω το λινκ

http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=871507&-V=archivecolumns

και απλά μεταφέρω κάποιες χαρακτηριστικές παραγράφους:


Αναφέρει ο εκλεκτός κος Λεβέντ: «Ο Έρντογαν βγήκε συχνά ενώπιόν μας και καυχήθηκε λέγοντας: «Πετύχαμε μεγάλα πράγματα στην Κύπρο, χωρίς να αποσύρουμε ούτε έναν στρατιώτη, χωρίς να δώσουμε ούτε σπιθαμή εδάφους. Κάναμε την ΤΔΒΚ γνωστή στον κόσμο. Τότε καταλάβαμε και εμείς τα πάντα.
Τη νέα στρατηγική της 'Αγκυρας.

Τον ελιγμό της και το νέο δρόμο που πήρε.

Ο Έρντογαν ούτε Αφρικανός είναι, ούτε Ευρωπαίος.

Είναι τυπικός ανατολίτης πολιτικός. Ισλαμιστής. Αντλεί τη δύναμή του από τρεις σημαντικούς παράγοντες.

Ο πρώτος είναι ότι απέναντί του δεν υπάρχει καμία σοβαρή εναλλακτική επιλογή.
Δεύτερον, τυγχάνει της υποστήριξης της Αμερικής και της Ευρώπης.

Και τρίτον, είναι τα αγαθά που του προσφέρουν τα δύο φασιστικά πραξικοπήματα. Ποια αγαθά;

Μετά από δύο απανωτά φασιστικά πραξικοπήματα στην Τουρκία, η αριστερά δεν μπόρεσε να σηκώσει ξανά κεφάλι. Τώρα παίζεται ακόμη ένα νέο παιχνίδι στην Κύπρο. Παρουσιάζονται σαν να είναι διαφορετικός ο Ταλάτ και διαφορετικός ο Έρογλου. Δηλαδή, από τη μια το μαστίγιο και από την άλλη το καρότο.

Είναι μήπως δυνατόν να είναι διαφορετικοί οι δύο;

Ο διευθυντής της ορχήστρας είναι ο ίδιος. Μήπως μπορεί να παίξει φλάουτο είτε ο Ταλάτ είτε ο Έρογλου χωρίς να πάρουν σήμα από αυτόν; Φαίνεται πως ακόμη περιμένει πολλά ο Χριστόφιας από τον Ταλάτ, τον οποίο αποκαλεί «ο παλιός μου φίλος». Συμφώνησαν, δήθεν, στην αποστρατικοποίηση του νησιού.

Και έχουν, λέει, κοινό όραμα. Ο καημένος ο Ταλάτ. Βρίσκεται ούτως ή άλλως κάτω από τα πυρά του μετώπου Ντενκτάς.

Αν ο Χριστόφιας πάει να φτιάξει τα πράγματα και τα κάνει χειρότερα, τότε θα καεί τελείως ο Ταλάτ. Δεν θα έχει καμία απολύτως πιθανότητα κατά τις προσεχείς εκλογές. Και για να δούμε, θα μείνει στη θέση του ο Χριστόφιας έτσι όπως πάνε τα πράγματα; ».


Αν τα γράφαμε εμείς αυτά, θα ήμασταν οι κακοί, οι απορριπτικοί, οι έτσι και οι αλλιώς.


Όμως τα λέει ο κος Σενέρ Λεβέντ. Ένας τουρκοκύπριος, γνωστός δημοσιογράφος και σεβαστός σε όλους, ένας άνθρωπος που όπως έγραφε πρόσφατα, ονειρεύεται μια Κύπρο χωρίς κατοχικό στρατό, ενιαία, με τους πολίτες της μαζί και όχι «δίπλα» ονειρεύεται δρόμους που θα μπερδεύονται οι μουσικές των ελλήνων με αυτές της ανατολής κλπ.
Ο κος Λεβέντ ονειρεύεται μία πραγματική επανένωση και γνωρίζει πως το παιχνίδι το κρατάει η Τουρκία.

Και όχι μόνο το κρατάει, αλλά δεν το αλλάζει εδώ και δεκαετίες.
Φοβάμαι πως η «ηγεσία» μας πάσχει από μια εγκληματική μωροφιλοδοξία συνδυασμένη με απίστευτη αφέλεια. Ας ξυπνήσουν πριν είναι αργά.


Ποιός ξέρει; Μπορεί να μη χρειαστεί καν να φτάσουμε σε δημοψήφισμα. Μπορεί το πράγμα να βυθιστεί στα ρηχά πιο γρήγορα από ότι νομίζαμε. Και οι Κυβερνώντες που...ονειρεύτηκαν πως θα καταφέρουν με το στανιό λύση εκεί που δεν το κατάφεραν άλλοι πιο έμπειροι, για να λάβουν δόξες και βραβεία, ίσως συνειδητοποιήσουν πως το ζήτημα είναι λίγο πιο περίπλοκο και δεν αρκεί η δήθεν χημεία των κάποτε "συντρόφων".


Ευτυχώς, η κοινωνία έχει γυρίσει την πλάτη της στον μικρόκοσμο των Δησακελικών στελεχών. Ακόμα και η συντριπτική πλειοψηφία των μελών και οπαδών τους, αδιαφορεί. Κόπτωνται μόνο όσοι νόμισαν πως σε μία Διχοτομική Ομοσπονδία θα γινόντουσαν αξιωματούχοι της "νέας Κύπρου".

Καλά θα κάνουν να αναθεωρήσουν τα σχέδια τους το συντομότερο και να βρουν καμιά χρήσιμη δουλειά να κάνουν.