ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ

Ο ηρωικός αγώνας του παλαιστινιακού λαού ενάντια σε ένα από τα πιο ιμπεριαλιστικά κράτη του κόσμου, το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ, είναι αγώνας για λευτεριά και ανεξαρτησία. Είναι ένας αγώνας δίκαιος που μπαίνει φραγμός στα ιμπεριαλιστικά σχέδια για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Είναι ένας αγώνας σύμβολο για τους λαούς της περιοχής.

Η φωνή του παλαιστινιακού λαού ενώνεται με όλα τα κινήματα αντίστασης , φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να ενεργοποιήσει φωνές που διαφοροποιούνται και κινήσεις αντιρρησιών στην κατοχή, στο συνεχή αποκλεισμό, καθώς και πρωτοβουλίες ενάντια στο Τείχος μέσα στο ίδιο το Ισραήλ. Οι τελευταίες προσπάθειες να «κλείσει» η υπόθεση της Παλαιστίνης κάνουν σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ τη στήριξη και την έκφραση μαζικής αλληλεγγύης.

• 3.000.000 περίπου Παλαιστίνιοι/ες ζουν υπό καθεστώς πολιορκίας, απαγόρευσης της κυκλοφορίας, συνεχούς απειλής επίθεσης

• 3.334 Παλαιστίνιοι/ες δολοφονήθηκαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια

• πάνω από 53.000 τραυματίστηκαν από τις οποίες 10.000 ήταν παιδιά, 1 στους 5 Παλαιστίνιους/ες που δολοφονείται είναι παιδί και 1 στα 4 παιδιά είναι ηλικίας κάτω από 12 χρόνων

• 28.000 Παλαιστίνιοι/ες έχουν συλληφθεί από τον Σεπτέμβρη του 2000

• 8.000 είναι σήμερα φυλακισμένοι από τους οποίους οι 1.000 περίπου κρατούνται χωρίς καμία κατηγορία και 3.700 δεν έχουν περάσει από δίκη

• το 20% του πληθυσμού έχει κρατηθεί ή φυλακιστεί αυθαίρετα τουλάχιστον μία φορά,μόνο το έτος 2002

• 12.737 Παλαιστίνιοι/ες, στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη, είδαν τα σπίτια τους να γκρεμίζονται, ενώ πλέον ο μέσος όρος κατεδάφισης σπιτιών φτάνει τα 74 ανά μήνα, με επιπτώσεις για περίπου 2.273 ανθρώπους

• η ανεργία φτάνει το 65% του πληθυσμού, με τις γυναίκες να πλήττονται περισσότερο

• το 75% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας (2 δολάρια τη μέρα)

• το 50% των νοικοκυριών εξαρτάται από την καθημερινή συνδρομή τροφής

• το 30% των παιδιών κάτω των 5 χρόνων πάσχει από χρόνιο υποσιτισμό

Εδώ και 61 χρόνια που υπάρχει το κράτος του Ισραήλ, η Παλαιστίνη αποτελεί το κατεξοχήν σύμβολο της σιωνιστικής βαρβαρότητας και θηριωδίας από τη μια, της ελπίδας, της αντίσταση και των ηρωικών αγώνων από την άλλη. Η αιματοβαμένη, πολυκύμαντη και βασανιστική πορεία του παλαιστινιακού λαού συνοψίζεται στους πιο κάτω σταθμούς:

• 1882: Πρώτη «αλιγιά», δηλαδή το πρώτο κύμα των σιωνιστών εβραίων που μετανάστευσαν στην Παλαιστίνη. Τότε κατοικούσαν στην περιοχή αυτή 25.000 εβραίοι και 500.000 Παλαιστίνιοι Αραβες.

• 1914: Ολοκληρώνεται η δεύτερη «αλιγιά». Σύμφωνα με τα οθωμανικά αρχεία, οι εβραίοι, τότε, ήταν μόνο 60.000, σε σύνολο 690.000.

• 1917: Διακήρυξη του Μπάλφουρ, με την οποία η Βρετανία υπόσχεται να δημιουργηθεί «εθνική εστία» στους εβραίους.

• 1920-21: Βρετανική «εντολή» στην Παλαιστίνη. Πρώτες συγκρούσεις Παλαιστινίων και εβραίων. Στην απογραφή του 1922 οι κάτοικοι είναι 664.000 Παλαιστίνιοι και 84.000 εβραίοι.

• 1936-39: Η τριετής αραβική εξέγερση.

• 1947: Η απόφαση 181 του ΟΗΕ προτείνει διαμελισμό της Παλαιστίνης ώστε να δημιουργηθεί ένα εβραϊκό κράτος (57% του εδάφους) και ένα αραβικό κράτος (43% του εδάφους). Τότε η Παλαιστίνη είχε συνολικά 1,9 εκατ. κατοίκους (1,3 Αραβες και 600.000 εβραίοι).

• 1948: Ανακηρύσσσεται το κράτος του Ισραήλ. Οι αραβικοί στρατοί μπαίνουν στην Παλαιστίνη και οι εβραίοι διώχνουν τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Η απόφαση 194 του ΟΗΕ ζητά τον επαναπατρισμό των προσφύγων.

• 1956: Βρετανο-γαλλο-ισραηλινή εκστρατεία κατά της Αιγύπτου.

• 1964-65: Ιδρύεται η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και η Φάταχ του Γιάσερ Αραφάτ.

• 1967: Πόλεμος των έξι ημερών. Το Ισραήλ καταλαμβάνει τη Δυτική Οχθη του Ιορδάνη, τη Λωρίδα της Γάζας, το Σινά και τα Υψώματα του Γκολάν. Με την απόφαση 242 ο ΟΗΕ ζητά την αποχώρηση του Ισραήλ από τα παλαιστινιακά εδάφη στα οποία έχει προωθηθεί.

• 1973: Πόλεμος του Οκτωβρίου με την Αίγυπτο και τη Συρία κατά του Ισραήλ.

• 1974-75: Η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης γίνεται δεκτή ως παρατηρητής στα Ηνωμένα Εθνη. Ο Αραφάτ εκφωνεί την ιστορική ομιλία του στη Γενική Συνέλευση.

• 1978: Συμφωνία ειρήνης Αιγύπτου-Ισραήλ.

• 1982: Το Ισραήλ εισβάλλει στον Λίβανο.

• 1987: Πρώτη «ιντιφάντα», η ειρηνική εξέγερση των Παλαιστινίων.

• 1988: Ιδρύεται το «Ισλαμικό κίνημα αντίστασης», η Χαμάς. Η ΟΑΠ ανακηρύσσει την ανεξαρτησία της Παλαιστίνης.

• 1993: Αναγνωρίζονται αμοιβαίως Ισραήλ και ΟΑΠ και υπογράφεται η Διακήρυξη Αρχών του Οσλο μεταξύ των δύο πλευρών.

• 1994: Συνθήκη ειρήνης Ιορδανίας-Ισραήλ. Ο Αραφάτ επιστρέφει στα κατεχόμενα ως πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής.

• 1995: Δολοφονείται ο Γιτζάκ Ράμπιν από ακραίο εβραίο στην Ιερουσαλήμ.

• 1998: Ο Μπιλ Κλίντον δηλώνει στη Γάζα ότι ο παλαιστινιακός λαός έχει «τη δυνατότητα να οικοδομήσει το μέλλον του στη δική του γη».

• 2000: Ο Αριέλ Σαρόν προκαλεί με την επίσκεψή του στο προαύλιο των τζαμιών στην Ιερουσαλήμ. Δεύτερη «ιντιφάντα».

• 2002: Η Αραβική Διάσκεψη Κορυφής προτείνει στο Ισραήλ πλήρη αναγνώριση με αντάλλαγμα την αποχώρηση από τα παλαιστινιακά εδάφη. Επειτα από πολύνεκρες επιθέσεις αυτοκτονίας, το Ισραήλ ανακαταλαμβάνει τη Δυτική Οχθη και αρχίζει να χτίζει το τείχος.

• 2003: Εξαγγέλλεται ο Οδικός Χάρτης, ενώ η Πρωτοβουλία της Γενεύης προτείνει συνολικό σχέδιο ειρηνικής διευθέτησης.

• 2004: Πεθαίνει ο Γιάσερ Αραφάτ.

• 2005: Ο Σαρόν εκκενώνει από εποίκους του Ισραή τη Λωρίδα της Γάζας.

• 2006: Η Χαμάς κερδίζει τις εκλογές. Μνημόνιο «εθνικής συνεννόησης» με τη Φάταχ. Το Ισραήλ βομβαρδίζει και εισβάλλει στον Λίβανο.

• 2007: Η Χαμάς διώχνει τη Φάταχ από τη Γάζα.

• Στη Διάσκεψη της Ανάπολης ο Μπους υπόσχεται λύση του Μεσανατολικού.

**Οι Παλαιστίνιοι θεωρούν την ημέρα που αποφασίστηκε ο διαμελισμός της Παλαιστίνης, το 1947, ως αποφράδα. Εκείνη η απόφαση, όμως, κρύβει τη μόνη βιώσιμη προοπτική: δύο ανεξάρτητα και κυρίαρχα κράτη, τα οποία συνυπάρχουν ειρηνικά.

Στόχος των ΗΠΑ και του Ισραήλ είναι να αφανίσουν το λαό της Παλαιστίνης, που παλεύει να αποκτήσει πατρίδα σε εδάφη που παίζονται χοντρά συμφέροντα για τις πολυεθνικές.


Μια είναι η αλήθεια:


Δεν χωρούν μαζί στην περιοχή τα κέρδη των πολυεθνικών και την ίδια ώρα δικαιώματα και ειρήνη για τους λαούς.


Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, είναι συνένοχοι και συνεργοί του Ισραήλ. Στηρίζουν και τροφοδοτούν την ιμπεριαλιστική πολιτική του στη Μέση Ανατολή. Στηρίζουν τη σφαγή , την οργανώνουν, την χρηματοδοτούν.

Δε φτάνει να αγανακτούμε με το έγκλημα. Η αγανάκτηση είναι αυτονόητη.


Οφείλουμε να παλέψουμε οργανωμένα γιατί ο ιμπεριαλισμός είναι θανάσιμος κίνδυνος και τον βρίσκουμε συνέχεια μπροστά μας. Στον Πενταδάχτυλο, στις διαπραγματεύσεις, στα φιλοτουρκικά λόμπυ, στην Παλαιστίνη.


Ότι γίνεται στην Παλαιστίνη δεν αφορά μόνο τους Παλαιστίνιους.


Αφορά κάθε λαό, που θέλει να κάνει κουμάντο στον τόπο του.

Κλείνουμε τα αυτιά μας σε όσους προωθούν τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια, σε όσους προωθούν το συμβιβασμό των θυμάτων με τους θύτες, σε όσους εξωραϊζουν τους κατακτητές, τους δολοφόνους και τους βιαστές.


Εκφράζουμε με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη μας.


Με διαδηλώσεις, μηνύματα καταδίκης, μάζεμα τροφίμων και φαρμάκων, συλλογή υπογραφών.

Τα αιτήματα μας ξεκάθαρα:

• Να αποσυρθούν τα Τουρκικά στρατεύματα κατοχής και οι έποικοι από την Κύπρο

• Να αποσυρθούν τα Ισραηλινά στρατεύματα κατοχής και οι έποικοι από τα παλαιστινιακά εδάφη

• Να δημιουργηθεί Παλαιστινιακό κράτος ελεύθερο και ανεξάρτητο με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ

• Να Απελευθερωθούν όλοι οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι από τις ισραηλινές φυλακές, χωρίς όρους

• Να επιστρέψουν όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους, χωρίς όρους

Όλοι γνωρίζετε τη συμπεριφορά της δήθεν αριστερής κυβέρνησης στα πλοία που μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στους Παλαιστινίους. Με πρόφαση τα ζωτικά συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας, η κυβέρνηση αποφάσισε να απαγορεύσει τον απόπλου πλοίων από την Κύπρο προς τη Γάζα, αλλά και τον κατάπλου στην Κύπρο πλοίων, που έχουν ως τελικό προορισμό τη Γάζα.


Σύμφωνα με πληροφορίες η απόφαση αυτή οφείλεται σε γεωστρατηγικούς λόγους. Η κυβέρνηση εκτιμά ότι θα ήταν λάθος μία σύγκρουση σε διπλωματικό επίπεδο με το Ισραήλ επειδή πολύ σύντομα η Κύπρος θα μπεί στο χάρτη των χωρών που εκμεταλεύονται κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου και το Ισραήλ στη συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί στρατηγικό σύμμαχο στην εξόρυξη εκμετάλλευση αλλά και προστασία τών κοιτασμάτων. Άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυβέρνηση θεωρεί ότι το Ισραήλ αποτελεί μια στρατιωτική περιφερειακή δύναμη και δεδομένου του ρίγματος που υπάρχει στις σχέσεις Τουρκίας και Ισραήλ θέλει να το εκμεταλευτεί.


Την ίδια ώρα το ψευδοκράτος έθεσε τα κατεχόμενα λιμάνια στη διάθεση των ανθρωπιστικών αποστολών. Σύμφωνα με την τ/κ εφημερίδα «Κίπρις», πλοίο υπό σημαία των ΗΠΑ και ιρλανδικό πλήρωμα, στους επιβάτες του οποίου συγκαταλέγονταν δύο Γερμανοί βουλευτές και ένας Σουηδός ευρωβουλευτής, παρουσίασε βλάβη στις μηχανές του ενώ βρισκόταν στα χωρικά ύδατα της Κύπρου και ζήτησε να ελλιμενιστεί. Λόγω της απαγόρευσης, δεν του επιτράπηκε από τις Αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας να φτάσει στη Λεμεσό, με αποτέλεσμα να αναζητήσει βοήθεια από τις κατοχικές «Αρχές» και να βρεθεί στην Αμμόχωστο. Το ψευδοκράτος φρόντισε να εφοδιάσει με φαγητό τους επιβαίνοντες, ενώ η ομάδα ακτιβιστών, κατέλυσε σε ξενοδοχείο των κατεχομένων. Υπό τον τίτλο «ανθρωπιστική βοήθεια», η Κίπρις γράφει ότι οι επιβαίνοντες του πλοίου ευχαρίστησαν τις «Αρχές» του ψευδοκράτους, επικρίνοντας παράλληλα τις νόμιμες Αρχές για τη στάση τους.



Ένα πλοίο, που παρουσίασε μηχανικά προβλήματα, κατέπλευσε τελικά στη Λεμεσό και βρισκόταν στο καρνάγιο, μετά από πολλές «φουρτούνες». Ο καπετάνιος του, Γιώργος Κλόντζας, περιέργαψε στους δημοσιογράφους το περιστατικό με το χαλασμένο πλοίο, διατυπώνοντας σοβαρές καταγγελίες.


«Είχε έρθει η λιμενική Αρχή της Κύπρου, μας συνόδευαν να μπούμε μέσα. Ήθελαν να ελέγξουν το σκάφος. Εγώ νομίζω δεν πιστεύανε, διότι γίνανε κάποια επεισόδια, φαντάζομαι, εδώ στην Κύπρο. Δεν το ήξερα εγώ τι ακριβώς είχε γίνει και στείλανε κάποιον επιθεωρητή να ελέγξει το σκάφος. Δηλαδή νόμιζαν ότι εγώ έλεγα ψέματα και ότι δεν είχα πρόβλημα και ότι μάλλον εγώ ήθελα να φορτώσω κόσμο, δεν ξέρω τι. Αυτό αντιλαμβάνομαι», τόνισε. «Ήρθε ο επιθεωρητής, μπαίνει μέσα στο σκάφος, του δείχνουμε τη ζημιά και λέει ότι δεν έχουμε τίποτα, δεν έχουμε κάποια ζημιά. Εγώ, λοιπόν, λέω στον επιθεωρητή σαν καπετάνιος του σκάφους, ''άμα νομίζεις ότι το σκάφος πρέπει να φύγει, να έρθεις μαζί να πάμε πίσω στην Κρήτη''».


Την εξιστόρηση συνεχίζει ο Ιάσονας Ντάβλας, δημοσιογράφος που συνοδεύει την αποστολή: «Προσπαθούσαμε να τον πείσουμε, γιατί αντιλήφθηκα εγώ ότι δεν ήθελε βασικά να μπει στο καρνάγιο και του εξήγησα και εγώ ότι ανά δέκα μίλια βάζει έναν τόνο περίπου νερό μέσα. Κάποια στιγμή φεύγοντας, μας είπε ''ας πηγαίνατε στην Αμμόχωστο'' και του είπα εγώ ότι είμαστε Έλληνες και ως Έλληνες δεν μπορούμε να πάμε σε ένα μέρος όπου είναι κατεχόμενο».


Καταγγελίες διατύπωσε και η Κυπριακή Πρωτοβουλία για τη Γάζα, στο πλαίσιο διάσκεψης. Σύμφωνα με το συντονιστή, σκηνοθέτη Λάμπρο Παπαδημητράκη, η απόφαση των υπουργών μάς προσέφερε «πολύ κακές υπηρεσίες στη δημοκρατία και τον κυπριακό λαό». Τη χαρακτήρισε, μάλιστα, «ανόητη, διπλωματικά απαράδεκτη και πολιτικά καταστροφική». Ο κ. Παπαδημητράκης κατήγγειλε ότι στείλαμε στην κατεχόμενη Αμμόχωστο βουλευτές ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίοι και ανοίχτηκαν στη θάλασσα και έφθασαν σε ένα από τα πλοία που πηγαίνουν στη Γάζα.


Τόνισε, μάλιστα, ότι η συμπεριφορά των κυπριακών Αρχών ήταν «ως να ήταν υπηρεσία του Ισραήλ», καθώς τους παρακολουθούσαν από αέρος, θαλάσσης και ξηράς, ενώ επιστρατεύτηκε και η ΚΥΠ. «Δημιούργησαν αρνητικές αντιδράσεις και αλγεινή εντύπωση στον αραβικό κόσμο, του οποίου την υποστήριξη έχουμε ανάγκη σε μελλοντική, πιθανή προσπάθεια της Τουρκίας για αναγνώριση του ψευδοκράτους», σημείωσε, λέγοντας ότι οι συμμετέχοντες είχαν την εντύπωση ότι βρίσκονταν στο έδαφος του Ισραήλ. Κατήγγειλε δε ότι ο Έλληνας βουλευτής του ΣΥΝ Τάσος Κουράκης απειλήθηκε με σύλληψη όταν δοκίμασε να ανέβει σε σκάφος στο λιμανάκι της Αλαμινού.


Ο Τάσος Κουράκης πρωτού αναχωρήσει από το αεροδρόμιο Λάρνακας για τη Θεσσαλονίκη, σε δηλώσεις του, εξέφρασε απογοήτευση για τη στάση της κυπριακής κυβέρνησης να αποτρέψει την επιβίβασή στα σκάφη, η οποία είπε, «ήταν στα όρια της νομιμότητας». Είπε, επίσης, ότι Έλληνες και Κύπριοι ακτιβιστές αρνήθηκαν να μεταβούν στο κατεχόμενο λιμάνι της Αμμοχώστου, όπως έπραξαν ξένοι ακτιβιστές, επισημαίνοντας ότι δεν μπορούσαν να προσδώσουν με τον τρόπο αυτό νομιμότητα σε λιμάνια, τα οποία τελούν υπό κατοχή.


Στο μεταξύ ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου, μιλώντας στις Τομές Στα Γεγονότα, τόνισε ότι οι ακτιβιστές δεν μπορούν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα ενός λαού βλάπτωντας τα δικαιώματα ενός άλλου, τονίζοντας ότι η Κυβέρνηση συνυπολόγισε όλους τους παράγοντες πριν εκδώσει το απαγορευτικό διάταγμα. Σημείωσε μάλιστα ότι ο τρόπος με τον οποίο οι ακτιβιστές κατηγορούν την Κυβέρνηση είναι προκλητικός και ότι οι ίδιοι προκαλούν προβλήματα στις σχέσεις της Κύπρου με το Ισραήλ. Απαντώντας σε κατηγορίες ακτιβιστών, υποστήριξε ότι «δε δέχεται μαθήματα αλληλεγγύης από τους όποιους όψιμους αγωνιστές για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων». Επίσης, χαρακτήρισε προκλητικές και απαράδεκτες τις δηλώσεις του συντονιστή της πρωτοβουλίας για τη Γάζα, Λάμπρου Παπαδημητράκη, τονίζοντας ότι «δεν μπορεί αυθαίρετα και ανεύθυνα να τοποθετείται, να κρίνει και να επικρίνει για ευαίσθητα θέματα που φορούν ζωτικά συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Η στάση αυτή της κυβέρνησης, αρχικά η απαγόρευση, εν συνεχεία η παρακολούθηση και εν τέλει η ειρωνεία και η εξύβριση των ακτιβιστών, μας προβληματίζει.

• Πως μπορεί ένα κράτος να ζητά από τη διεθνή κοινότητα να παραμείνει πιστή στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να παραμερίσει τα όποια γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα, όταν αυτό το κράτος ιεραρχεί τα δικά του συμφέροντα πάνω από αυτές τις Αρχές και Αξίες;

• Πως μπορούν οι οπαδοί του κυβερνητικού κόμματος να διοργανώνουν συνάξεις σε αίθουσες και σε πλατείες για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον παλιστινιακό λαό, όταν την ίδια ώρα η κυβέρνηση που στηρίζουν(;) δυσχεραίνει τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας από όλο τον κόσμο;

• Πόσο μπορεί να έχουν ζαλιστεί οι κυβερνώντες από την εξουσία;

• Γιατί ο Δημήτρης Χριστόφιας δεν αποσύρει τις απαράδεκτες μονομερείς υποχωρήσεις που έκανε και με τις οποίες διαφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού λαού, με την πρόφαση της προστασίας των ζωτικών συμφερόντων της Κυπριακής Δημοκρατίας;

a song for Gaza

Τρίτη Όχθη - Triti Oxthi | MySpace Music Videos

Υ.Γ. Απολογούμαστε στους ακτιβιστές για τα εμπόδια που πρόσθεσε στην ήδη δύσκολη αποστολή τους αλλά και για την ειρωνεία με την οποία απάντησε στις καταγγελίες τους, η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, για τη στάση της οποίας ντρεπόμαστε.


Υ.Γ. κ.Γιώργο Κλόντζα και κ.Ιάσωνα Ντάβλα, οι ελληνοκύπριοι δεν συμπεριφέρονται όπως τον επιθεωρητή που συναντήσατε. Κάποιοι σε αυτό τον τόπο είναι θύματα της μοιρολατρίας και του ενδοτισμού.


Υ.Γ. κΛάμπρο Παπαδημητράκη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν έχει κάτι προσωπικό μαζί σας. Έτσι έμαθε να αντιμετωπίζει την αντίθετη άποψη. Εμάς μας λέει ακόμα βαρύτερους χαρακτηρισμούς.


Υ.Γ. κ.Τάσο Κουράκη είναι αυτή αριστερή κυβέρνηση;

Σε ένα λαό που αγωνίζεται για την ελευθερία του...
κι έρχεται αντιμέτωπος με το θάνατο καθημερινά...
θα εκφράζουμε, πάντα και με κάθε μέσο, την αλληλεγγύη μας.

ΠΗΓΕΣ:

Φιλελεύθερος
Σημερινή
Ελευθεροτυπία 18/1/2009 - Κείμενο του Ν.Βουλέλη
Ελληνική Πρωτοβουλία Ενημέρωσης για τον Αγώνα του Παλαιστινιακού Λαού
Ένα Καράβι για τη Γάζα


ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ