Ο πιρανχ-akis!

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Εγώ προσέφερα στην πατρίδα από μόνιμη θέση Α16, συγγράφοντας έξι σπουδαία βιβλία νομικοπολιτικού περιεχομένου, βρίζοντας κάθετα και απόλυτα νομικοπολιτικά το Σόλωνα Νικήτα, τον Πέτρο Κληρίδη, τον Αλέκο Μαρκίδη, και τους άλλους προϊσταμένους μου! Μετά προσέφερα στην πατρίδα, βρίζοντας πατώκορφα τον άνθρωπο που την διέσωσε το 2004 από το "μωρό της Ρόζμαρι" - αλλά που δεν εκτιμούσε το ακαταμάχητο νομικοπολιτικό μου ανάστημα και δε δεχόταν να με βολέψει σε ανώτατο αξίωμα- και συμβάλλοντας στην πολιτική ανατροπή του και στην εκλογή του Δημήτρη μου (που έβλεπε θετικά το "μωρό της Ρόζμαρι") ο οποίος ξεπουλά τις περιουσίες σας και τον τόπο καταγωγής μου (την Κερύνεια) σε έποικους και Αττίλες. Μετά, προσέφερα στην πατρίδα λαμβάνοντας 100,000 και βάλε το χρόνο και κάνοντας ταυτόχρονα πράξη, τα όσα ο Αριστόβουλος Μάνεσης περιέγραψε κάποτε ως "χρυσοφόρο σκασμό". Και έκτοτε,συνεχίζω να προσφέρω, γιατί είμαι ο άνθρωπος του Δημήτρη Χριστόφια στην Εισαγγελία, όπου βγάζω όταν βρίσκω ευκαιρία κι εγώ τα προσωπικά απωθημένα μου (ρωτήστε το Σάββα Μάτσα) και όπου υποστήριξα την ποινική δίωξη του αντικαθεστωτικού Ξενή Ξενοφώντος για το κατά φαντασίαν αδίκημα της ρατσιστικής ύβρεως. Η τελευταία πράξη προσφοράς μου στην πατρίδα, ήταν να δώσω από το υστέρημά μου 17,000 ΕΥΡΩ, που μου είχαν δοθεί προηγουμένως για τα εμφυτεύματά μου. Ε πόσα παραπάνω να προσφέρω ο καημένος σε αυτό τον τόπο;


Ο Κ. Βενιζέλος του Φιλελευθέρου, είναι πιστεύουμε από τους σοβαρότερους -αν όχι ο σοβαρότερος- πολιτικούς συντάκτες στην Κύπρο. Δεν είναι τυχαία η επαγγελματική προτίμηση που δείχνει για συνεργασία μαζί του, ο Νο 1 ανά το παγκόσμιο Κύπριος ερευνητής και δημοσιογράφος, Μ.Ιγνατίου.

Ο κ. Βενιζέλος είναι χαμηλών τόνων. Κάποτε όμως, όχι συχνά, επιλέγει να εκφράσει την άποψή του με ιδιαίτερη ένταση και όταν το κάνει, τα συγκεκριμένα άρθρα του αφήνουν εποχή. Γιατί όταν ο Κ.Βενιζέλος θυμώνει, θυμώνει πολύ καλά!

Το χθεσινό του άρθρο ήταν θυμωμένο. Αλλά εξαιρετικά ακριβοδίκαιο, γιατί αποτυπώνει, με αφορμή τον αναιδέστατο Παπασάββα, μια συγκεκριμένη κατάσταση και ένα αθεράπευτο νόσημα της κυπριακής κοινωνίας.

Συνιστούμε σε όλους, να κυκλοφορήσουν παντού το άρθρο του κ. Βενιζέλου. Να το στείλουν με email σε φίλους και γνωστούς. Είναι καιρός να παλέψουμε για να απαλλαγούμε από κοινωνικά καρκινώματα τύπου Παπασάββα, αλλάζοντας δομές και ζητώντας ανάληψη ευθυνών.

Τα συγχαρητήριά μας κ. Βενιζέλο. Η Επιτροπή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο, υποκλίνεται σε ένα άρθρο σας που αποτελεί κόσμημα και σημείο αναφοράς στα ιστορικά της κυπριακής αρθρογραφίας.


Τα πιράνχας του κατεστημένου
Φιλελεύθερος 2/11/2010


ΠΟΣΕΣ φορές δεν ακούσαμε το γνωστό και αμίμητο «έχω προσφέρει πολλά στην πατρίδα». Ή από τους… υπερβολικούς, την τοποθέτηση ότι «μου χρωστά η Κύπρος». Ουδείς από όλους αυτούς είχε το θάρρος να αναφέρει πως εάν δεν ήταν η πατρίδα να τους δώσει αξίωμα και εργασία, ενδεχομένως δεν θα τους γνώριζε ούτε «ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους». Όλα σε αυτή τη χώρα, από δεκαετίες, γυρίζουν γύρω από τα ίδια σχεδόν πρόσωπα. Ανακυκλώνονται σε διάφορες θέσεις και όσοι δεν προλάβουν αναμένουν την… επόμενη φορά, προσφέροντας εαυτό ως την «χρυσή εφεδρεία». Όλοι «έχουν δικαιώματα» και τα διεκδικούν πάνω και πέρα από ηθικές αρχές και δεοντολογίες. Τι κι εάν οι παχυλοί μισθοί, τα επιδόματα, οι διευκολύνσεις, τα πληρωμένα ταξίδια φτάνουν και περισσεύουν για τρεις πολυμελείς οικογένειες; Αυτά είναι ψιλά γράμματα. Τα… δικαιούνται (εννοείται τρυπώνοντας από χίλια δυο παραθυράκια των νόμων και των κανονισμών) και θα τα πάρουν.

Γιατί «προσφέρουν στην πατρίδα». Κι όταν τύχει να δημοσιοποιηθεί μια περίπτωση αξιοποίησης των «δικαιωμάτων τους», αρχίζει το παραμύθι της γιαγιάς. «Εγώ τότε που χρειάσθηκε ήμουν εκεί»… Πού ήταν άραγε και ποιος θα το πιστοποιήσει είναι άλλο, πράγματι, παραμύθι.

Το σύστηματροφοδοτεί γενναιόδωρα και αυτοτροφοδοτείται από τους προνομιούχους του ταλαιπωρημένου αυτού κράτους. Αυτοί, τελικά, είναι μέρος του συστήματος και εν πολλοίς το βασικό γρανάζι του μηχανισμού. Στην πλειοψηφία μετριότητες, τεμπέληδες, που εάν τους έριχναν στη... ζούγκλα της «ελεύθερης αγοράς», θα χάνονταν. Θα τους εξαφάνιζε το άλλο σύστημα, αυτό που δεν χαρίζει, γιατί ο θεός είναι το κέρδος.

Τα πιράνχας του κατεστημένου είναι παρόντα σε κάθε… αγώνα και κάθε μάσα. Κάποιοι θέλουν να… προσφέρουν στην πατρίδα και δεν τους αφήνουν(!). Άλλοι, είναι πάντα εκεί. Ανεξαρτήτως κυβερνήσεων και ανεξαρτήτως προσώπων και καταστάσεων. Τα καταφέρνουν. Γιατί πάντα έχουν προστάτες, πολιτικούς και άλλους.

Και οι πολίτες;

Αγανακτούν, φωνάζουν, αντιδρούν. Και μετά ξεφουσκώνουν. Και ο καθένας γραμμή πίσω από τα κόμματα. Κι ας έλεγαν τις προάλλες «όλοι είναι οι ίδιοι». Είναι γι’ αυτό που δεν διορθώνονται καταστάσεις και παραδοξότητες. Είναι γι’ αυτό που ανοίγει η όρεξη των διαφόρων πιράνχας του κατεστημένου. Ανενόχλητα τα πιράνχας συνεχίζουν το έργο τους και θέλουν να τους χρωστάμε κιόλας.

Επιμέλεια ανάρτησης: Πράξανδρος και Αγησιστράτη για το christofias-watch