Εξαιρετικό σκίτσο του Γ.Μιτίδη από το blog τουΤα τελευταία δυόμισυ χρόνια η πολιτική ανεπάρκεια του προέδρου της Δημοκρατίας Χριστόφια είναι συνεχής, επαναλαμβανόμενη και εμφανέστατη. Μέχρι το αξίωμα του προέδρου της Βουλής δεν έδειξε καμιά φανερή ανεπάρκεια. Αντίθετα και ως Γ.Γ. του ΑΚΕΛ και ως πρόεδρος της Βουλής παρουσίαζε ξεχωριστή επάρκεια. Τι είναι εκείνο, λοιπόν, που έφερε στο προσκήνιο την κραυγαλέα ανεπάρκειά του; Μια απλή ανάγνωση των σημαντικότερων σημείων του βιογραφικού του, δίνει την απάντηση.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας γεννήθηκε και ανδρώθηκε μέσα σε ένα λαϊκό περιβάλλον, όπου είχε τις λαϊκές οργανώσεις ως κέντρα εκπαίδευσης και τους ηγέτες του ΑΚΕΛ ως πρότυπα. Στα δεκαέξι του παρουσίασε μια εξαίρετη κομματική συμπεριφορά κι έγινε αγαπημένο παιδί του Εζεκία Παπαϊωάννου.
Ανδρώθηκε στα σεμινάρια της ΕΔΟΝ και σπούδασε στην Μόσχα, όπου γαλουχήθηκε με τις αρχές του σταλινικού κομμουνισμού και όπου δημιούργησε το ιδεολογικό του πιστεύω.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας γεννήθηκε και ανδρώθηκε μέσα σε ένα λαϊκό περιβάλλον, όπου είχε τις λαϊκές οργανώσεις ως κέντρα εκπαίδευσης και τους ηγέτες του ΑΚΕΛ ως πρότυπα. Στα δεκαέξι του παρουσίασε μια εξαίρετη κομματική συμπεριφορά κι έγινε αγαπημένο παιδί του Εζεκία Παπαϊωάννου.
Ανδρώθηκε στα σεμινάρια της ΕΔΟΝ και σπούδασε στην Μόσχα, όπου γαλουχήθηκε με τις αρχές του σταλινικού κομμουνισμού και όπου δημιούργησε το ιδεολογικό του πιστεύω.
Επανερχόμενος στην Κύπρο έγινε πρώτα στέλεχος και αργότερα Γραμματέας της ΕΔΟΝ. ‘Ετσι τσιμέντωσε τις αρχές που πήρε στη Μόσχα. ‘Εζησε μέσα στο κλίμα της συγκεντρωτικής δημοκρατίας και ακολούθησε τις αρχές και της αξίες της.
Ανδρώθηκε πολιτικά δίπλα στον Εζεκία Παπαϊωάννου. ‘Ετσι έμαθε στην πράξη και το εφάρμοσε και ως στέλεχος και ως Γ.Γ., ότι η άποψη του Γ.Γ. είναι αλάνθαστη και η απόφασή του απαράβατος νόμος. Η μόνη κριτική για τις αποφάσεις και τις σκέψεις του Γ.Γ. είναι να προλαβαίνεις και να υποθέτεις αυτό που επιθυμεί και να το υποβάλλεις πρώτος. ‘Ετσι γίνεσαι ακόμα πιο έμπιστος και ανέρχεσαι τα σκαλοπάτια της κομματικής ιεραρχίας με σιγουριά. Ο ίδιος δεν ένιωσε ποτέ τη διαφωνία ή έστω την αντίθετη άποψη μέσα στην κεντρική επιτροπή και το πολιτικό γραφείο. Εκεί όλοι προσπαθούσαν να μαντέψουν τι ήθελε να ακούσει ο Γ.Γ. και συναγωνίζονταν, ποιος να το διατυπώσει πρώτος. Ακολουθούσαν ακόμα και τον τρόπο ζωής, που εκείνος εγκρίνει. Και κάποιος που ακολουθούσε τρόπο ζωής διαφορετικό από εκείνο που ενέκρινε ο Γ.Γ., γνώρισε την άμεση επέμβαση του Γ.Γ. στην κρίσιμη ώρα της εκλογής του νέου Γ.Γ.
Οι αποφάσεις και οι ενέργειες των οργάνων του ΑΚΕΛ και του Γ.Γ. έχουν ως πρώτο στόχο το καλό του κόμματος και μετά κάθε άλλο στόχο. Και όταν έχουν να επιλέξουν μεταξύ κόμματος και πατρίδας, επιλέγουν φυσικά το κόμμα. Και έχουν δίκαιο. Γιατί στο κόμμα οφείλουν τα πάντα και ιδιαίτερα την παρουσία τους στην πολιτική ζωή.
‘Εχοντας αυτά τα εφόδια, καταλαβαίνει κανείς πόσο ανεπαρκής είναι ο πρόεδρος, που από Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, έγινε πρόεδρος της Δημοκρατίας και αρχηγός της ελληνικής κοινότητας. Τώρα δεν μπορεί πια να αποφασίζει και οι άλλοι να υμνολογούν την πανσοφία του. Τώρα ακούει κριτική, την οποία δεν μπορεί να ανεχθεί. Τώρα αμφισβητούν την ικανότητα, την επάρκεια και την ορθότητα της κρίσης του. Και αυτό είναι απαράδεκτη υπονόμευση. Τώρα κάνει προτάσεις και αντί να τον χειροκροτούν ιστάμενοι, να θαυμάζουν την πανσοφία του και να τον υποστηρίζουν μονολιθικά, αμφισβητούν την ορθότητα της σκέψης του και ανησυχούν για το αποτέλεσμα των ενεργειών και των προτάσεών του.
Βγάζει προς τα έξω τον οδοστρωτήρα και αυτός ανατρέπεται. Μάταια προσπαθούν οι προπαγανδιστές του να ανατρέψουν την αντίθετη άποψη. Τώρα δεν μπορούν να πείσουν ούτε τους χειροκροτητές του χθες.
"Το κόμμα είναι υπεράνω της Κύπρου". Αυτοί ονειρεύονται διακομματική κομματική επικράτηση μέσα από την «επανένωση» και ο λαός απαιτεί απελευθέρωση. Αυτός εργάζεται σκληρά για την ειρηνική συμβίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και οι αντίπαλοί του ενδιαφέρονται για την εθνική τους ταυτότητα και την επιβίωση του Ελληνισμού της Κύπρου. Ο λαός αγωνίζεται για την ανάσταση της Κύπρου και το Πάσχα των Ελλήνων και αυτός προσπαθεί να κάμει τους Ελληνοκύπριους να γιορτάζουν μαζί το Πάσχα και το Ραμαζάνι, που λεει ότι είναι αδέλφια δίδυμα. Θέλει τουλάχιστον να γιορτάζουμε εκ περιτροπής το Πάσχα με το Ραμαζάνι και η γιορτή να εναλλάσσεται κάθε χρόνο και οι Τούρκοι προσδοκούν να γιορτάζουμε πάντα ραμαζάνι, ανοίγοντας κι άλλα οδοφράγματα και επανενώνοντας τα «δύο κράτη» με τους «δύο ηγέτες».
ΟΜΩΣ: To ΟΧΙ θα αντιταχθεί και πάλι στα οράματα Χριστόφια – Ντάουνερ, όπως ο λαός αντιτάχθηκε με το ηχηρό του ΟΧΙ το 2004 στα οράματα των Κληρίδη – Χάνι – Ντεσότο.
Ηρόδοτος για το Christofias-watch