ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΙΟΠΑΧΑ, ΜΕΡΟΣ 4o

Συνεχίζουμε με το 4ο μέρος της συνέντευξης του Χρίστου Σιοπαχά. Όπως έχουμε πληροφορηθεί, η συνέντευξη Σιοπαχά, κυκλοφορεί ήδη ευρέως ανά το πανελλήνιο, υπό τη μορφή email. Η ακελική ηγεσία δε, είναι σφόδρα ενοχλημένη και πιστεύουμε ότι η έκρηξη θυμού του κ. Χριστόφια στο συνέδριο των αποδήμων, δεν οφείλεται μόνο στη συνηθισμένη του εριστική και κυκλοθυμική ιδιοσυγκρασία, αλλά στα όσα, ο γνήσιος αριστερός και γνωστός του από τη Μόσχα Χρίστος Σιοπαχάς(όταν ο ένας σπούδαζε σκηνοθεσία και ο άλλος "σπούδαζε" σταλινισμό), του καταλογίζει μέσα από τη συνέντευξή του.

Ιδιαίτερα γιατί μέσα από τη συνέντευξη Σιοπαχά, αναδεικνύεται ο αθεράπευτος κληριδισμός του Δ.Χριστόφια. Συνιστούμε ψυχραιμία στο ΑΚΕΛ, γιατί ο Χ.Σιοπαχάς, έχει πολλά να πει ακόμα, όπως φαίνεται και από το 4ο αυτό μέρος της συνέντευξής του.

Συνιστούμε στον κ. Σιοπαχά, αν ακούσει το κουδούνι στις 6:00 το πρωί, να μην ανοίξει, καθότι το καθεστώς Χριστόφια, έχει αποδείξει την απόλυτη αλλεργία του και τη φασιστική του αντίδραση στις όποιες μορφές κριτικής (και μη μας πει κανείς ότι υπερβάλλουμε!).

"Θα μου ήταν αδιανόητο ν’ αλλάξω ξαφνικά ιδεολογία και να χάσω τον τρόπο που κοιτάζω τον κόσμο. Γι’ αυτό και στέκομαι απέναντι απ’ το δεξιό Ακέλ. Στην Αριστερά, του κακού η σκάλα, οδηγεί πάντα δεξιότερα της δεξιάς. "

"Απλώς οι ψηφοφόροι του Ακέλ, δεν ήταν έτοιμοι να συμπλεύσουν με την πολιτική πτέρυγα της εοκαβήτα. Έπρεπε να κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι της αποβλάκωσης, για να τολμήσει ο Α. Κυπριανού, με την περίεργη αριθμητική του, να ισχυρισθεί ότι Ακέλ + Δήσυ = 70% του λαού = υπερψήφιση της λύσης. Χέρι χέρι με τον Αναστασιάδη, όπως προέτρεψε ο σοφός Πουργουρίδης! Για το καλό της πατρίδας!"

"Το πρόβλημα βρίσκεται ακριβώς εδώ: στο παραλογισμό να υπόσχεται ο φονιάς κι ο δολοφονημένος, ενώπιον των αντιπροσώπων του ΟΗΕ, άρα ενώπιον ολόκληρης της ανθρωπότητας, ότι δεν θα ξαναπάρουν τα όπλα! Αυτό απεδέχθη ο εκπρόσωπός μας στις διαφημίσεις! Δεν είμαστε θύματα, αλλά θύτες, με ίσες πολιτικές και εθνικές ευθύνες."

"Μπροστά στον εχθρό, η ελεεινή ηγεσία μας, έκανε μεταβολή 360 μοιρών κι έδωσε διαταγή, “μεεεταβολήήή, εμπρόόόςς, μααρς”! Όπως σ’ εκείνο το ανέκδοτο με τον λαϊκό ήρωα της οκτωβριανής επανάστασης Ιβάν Ιβάνοβιτς Τσαπάεβ. “Μπροστά”, δεν υπάρχει στρατός κατοχής και κατοχική Τουρκία, παρά μόνον ένα ευτυχισμένο, διεθνιστικό, πολυπολιτιστικό μέλλον για όλους. Και οι νότιες θάλασσες “μας” για να φουντάρουμε μέσα."

Ως σκηνοθέτης, τί εξήγηση δίνετε για την αλλοπρόσαλλη εικόνα που εκπέμπει ο πρόεδρος μέσα από τα διάφορα δρώμενα εκτός συνομιλιών;

Πίσω απ’ τα δρώμενα με τους τίτλους, “Ειρήνη - οι ηγέτες φυτεύουν ελιές”, “Ειρήνη - οι ηγέτες γιορτάζουν την ημέρα της ειρήνης”, “Ειρήνη - οι ηγέτες εγκαινιάζουν τα έργα οδοποιίας στο Λιμνίτη”, υπάρχουν σεναριογράφοι, σκηνοθέτες, παραγωγοί. Είναι διαφημιστικά προϊόντα και σαν τέτοια, σχεδιάζονται με όρους διαφήμισης και μόνον, με αποκλειστικό σκοπό να πουλήσουν, μέσα από δυνατά και εύληπτα μηνύματα, προϊόντα που υπόσχονται όφελος στον αγοραστή. Ποιοί είναι οι σεναριογράφοι, σκηνοθέτες και παραγωγοί της διαφήμισης και τί κερδίζουν, γνωρίζουμε. Τί πουλά και τί κερδίζει η Τουρκία, επίσης γνωρίζουμε. Τί πουλάμε, αν πουλάμε και τί κερδίζουμε , αν κερδίζουμε, εμείς, συμμετέχοντας, ως ηθοποιοί, στη μακρά διαφημιστική καμπάνια, βρίσκεται στον πυρήνα του μηνύματος της διαφημιστικής εικόνας, όπου, με την παρουσία εκπροσώπων και των συμβόλων των Ηνωμένων Εθνών, οι δύο ηγέτες διατρανώνουν: Ποτέ πια πόλεμος! Ειρήνη! Συναδέλφωση λαών, ευτυχισμένο μέλλον για όλους, ελληνοκύπριους, τουρκοκύπριους!

Το πρόβλημα βρίσκεται ακριβώς εδώ: στο παραλογισμό να υπόσχεται ο φονιάς κι ο δολοφονημένος, ενώπιον των αντιπροσώπων του ΟΗΕ, άρα ενώπιον ολόκληρης της ανθρωπότητας, ότι δεν θα ξαναπάρουν τα όπλα! Αυτό απεδέχθη ο εκπρόσωπός μας στις διαφημίσεις! Δεν είμαστε θύματα, αλλά θύτες, με ίσες πολιτικές και εθνικές ευθύνες. Η διαστρεβλωμένη διαφημιστική πραγματικότητα, έγινε η μόνη επίσημη πραγματικότητα που αφορά στο θύμα. Έτσι αποφάσισε, γιατί έτσι πιστεύει, ή θέλει να πιστεύει, ή τον βολεύει να πιστεύει, ή τον συμφέρει να πιστεύει, ή εξυπηρετεί τους στρατηγικούς στόχους του κόμματός του να πιστεύει, ο δικός μας πρωταγωνιστής, ο οποίος, αφού υποβίβασε τον εαυτό του σε κομπάρσο, παίζει έναν ρόλο περίεργου εισαγόμενου σκιάχτρου, που δεν έχει συνείδηση τί πραγματικά συνέβη σ’ αυτόν τον τόπο!

Χωρίς αυτήν την ιστορική διαστρέβλωση – απάτη, το σύνολο των προτάσεων, καθορισμού στόχου και στρατηγικής για επίτευξή του, που δέχτηκε η πολιτική μας ηγεσία στα 36 χρόνια κατοχής, σε αγαστή συνεργασία με τις ελλαδικές νατοϊκές κυβερνήσεις και τον ακατονόμαστο “διεθνή παράγοντα”, ανήκει αποκλειστικά στη σφαίρα της εθνικής σχιζοφρένειας. Μαζί και το γλωσσάριο περιτύλιγμα της απάτης.

Έχουμε χάσει και το δίκαιό και την έδρα πάνω στην οποία στηριζόταν η υπόθεσή μας. Από δημιουργική ασάφεια, σε ασάφεια και σε ακόμη μεγαλύτερη και πιο δημιουργική ασάφεια, φτάσαμε στην παραφύσιν έδρα του “διεθνούς παράγοντα”, απέναντι στον οποίον, η ηγεσία μας, χωρίς να μάς ρωτήσει, έλαβε(!) υποχρεώσεις(!), όπως μας θυμίζει καθημερινά ο ακούραστος Γ. Γρ. του Ακέλ. Απέναντι σε ποίους;! Σ’ αυτούς που οργάνωσαν και εκτέλεσαν την καταστροφή μας! Τη Βρετανία(!) τις ΗΠΑ(!) και το ΝΑΤΟ(!). Οι οποίοι, μάλιστα, απαγόρευσαν στις ηγεσίες των δύο μπανανιών Ελλάδας και Κύπρου, να φέρουν στο φως τα αποδεικτικά στοιχεία, όχι μόνον της δικής τους συμμετοχής στο διεθνές έγκλημα, αλλά και των ελληνοφώνων συνεργών τους στην Ελλάδα και στην Κύπρο! Κλάδος ελαίας στους εισβολείς και στους προδότες, λήθη στα θύματα! Απ’ τον Κληρίδη των μεγάλων υποχωρήσεων, στον “εθνάρχη” Μακάριο και στον “αδελφό” των τουρκοκυπρίων Χριστόφια. Απ’ τον φιλόαγγλο “εθνάρχη” Καραμανλή, μέχρι τον ανανιστή, νεοταξίτη και οπαδό της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και των διεθνών τραπεζών, Γ. Α. Παπανδρέου.

Μπροστά στον εχθρό, η ελεεινή ηγεσία μας, έκανε μεταβολή 360 μοιρών κι έδωσε διαταγή, “μεεεταβολήήή, εμπρόόόςς, μααρς”! Όπως σ’ εκείνο το ανέκδοτο με τον λαϊκό ήρωα της οκτωβριανής επανάστασης Ιβάν Ιβάνοβιτς Τσαπάεβ. “Μπροστά”, δεν υπάρχει στρατός κατοχής και κατοχική Τουρκία, παρά μόνον ένα ευτυχισμένο, διεθνιστικό, πολυπολιτιστικό μέλλον για όλους. Και οι νότιες θάλασσες “μας” για να φουντάρουμε μέσα.

Η πολιτική "ενότητας και ανθρωπίας" του Δ.Χριστόφια, μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να ακούγεται πια! Όπως λέει και το ρητό "άλλην μας εδείξαν..."

Προέρχεστε από το χώρο της Αριστεράς. Θα λέγατε ότι η σημερινή κυβέρνηση του κ. Χριστόφια είναι αριστερή;

Δεν προσήλθα κάπου αλλού, εκεί που ήμουνα, έμεινα. Θα μου ήταν αδιανόητο ν’ αλλάξω ξαφνικά ιδεολογία και να χάσω τον τρόπο που κοιτάζω τον κόσμο. Γι’ αυτό και στέκομαι απέναντι απ’ το δεξιό Ακέλ. Στην Αριστερά, του κακού η σκάλα, οδηγεί πάντα δεξιότερα της δεξιάς. Οι υποτιθέμενες αρχές, αξίες κι όλα τα υπόλοιπα παχιά λόγια, απευθύνονται σε πρόβατα με το κόκκινο χρώμα της σφαγής ήδη στη ράχη τους. Δεν είναι, εξάλλου, τυχαίο το πολιτικό τέρμα ή τέλμα της περιπέτειας των ζιαρτιδικών επιγόνων. Αφού πήραν το πονηρό το μονοπάτι “που πάει ντουγρού στην κατηφόρα τη μεγάλη”, κατήντησαν να έχουν απολύτως ταυτόσημες πολιτικές απόψεις με τον φιλόαγγλο Κληρίδη, τον πολιτικό που έκανε τις μεγαλύτερες υποχωρήσεις στο εθνικό θέμα, απ’ την αποδοχή της εθνοκάθαρσης, μέχρι την αποδοχή της Διζωνικής Ομοσπονδίας. Πώς ο Χριστόφιας, μετά των ετέρων παπαϊωαννικών επιγόνων, οδήγησαν το Ακέλ, μέσω Βασιλείου, στην ίδια πολιτική πλατφόρμα Κληρίδη, Μητσοτάκη, Σημίτη, Καραμανλή – Ντόρας, ΓΑΠ και ξανασυναντήθηκαν με τους “εξωμότες” πρώην συντρόφους τους, αυτό αφορά, μάλλον, στο πιο (εκ)κεντρικό επεισόδιο της βρικολακιασμένης πολιτικής σαπουνόπερας ή τραγωδίας της Κύπρου. Τελικά, ο Ζιαρτίδης και νεκρός ενίκα! Η ακελική διάσπαση ήταν μια φούσκα. Κανείς και ποτέ δεν μετακινήθηκε. Ούτε άλλαξαν ιδέες. Κύκλους έκαναν, όπως το γαϊδούρι στ’ αλακάτιν. Οι παρωπίδες στα μάτια των ψηφοφόρων, έδιναν απλώς την αίσθηση της πορείας! Μπέκετ, αλλά σε παρωδία, με τοπικό χρώμα! Όπου Εστραγκόν και Βλαδίμηρος, είναι δύο χαζοκούμπαροι, που, περιμένοντας τον Γκοντό, ψαρεύουν κυπρίνους στον κατάστεγνο Πεδιαίο, καβγαδίζοντας για το αν, ο Κροίσος, που ό,τι αριστερό έπιανε, από αριστεροτίμονα κάρα, μέχρι αριστερά παιδία, το μετέτρεπε σε δεξιό, λεγόταν Ζιαρτίδης, Σέρβας ή Κληρίδης… Πριν (δεν) καταλήξουν στο όνομα, περνάει ένας πλασιέ του Γκοντό…

Πώς κρίνετε το γεγονός ότι και οι δύο ακελικές πολιτικές τάσεις, έχουν σήμερα ταυτόσημες απόψεις;

Πάντα είχαν. Απλώς οι ψηφοφόροι του Ακέλ, δεν ήταν έτοιμοι να συμπλεύσουν με την πολιτική πτέρυγα της εοκαβήτα. Έπρεπε να κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι της αποβλάκωσης, για να τολμήσει ο Α. Κυπριανού, με την περίεργη αριθμητική του, να ισχυρισθεί ότι Ακέλ + Δήσυ = 70% του λαού = υπερψήφιση της λύσης. Χέρι χέρι με τον Αναστασιάδη, όπως προέτρεψε ο σοφός Πουργουρίδης! Για το καλό της πατρίδας!

Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης τον παράγοντα άνθρωπο. Αν ο Παπαϊωάννου, έδειχνε περισσότερο συμπάθεια στον φερέλπιδα Μίχο, απ’ ότι στον φερέλπιδα Δημήτρη, η διάσπαση του κόμματος δεν θα γινόταν ποτέ και το Ακέλ θα είχε καταλάβει, θα του επέτρεπε ο “διεθνής παράγων” να καταλάβει, την εξουσία, τουλάχιστον μια εικοσαετία πριν. Ο Παπαπέτρου υπερτερούσε, καταφανώς, όλων των ακελικών υποψηφιοτήτων για την προεδρία. Και των πολιτικών υβριδίων, Βασιλείου και Ιακώβου και του ιδίου του Χριστόφια. Σε ηγετικά χαρίσματα, μόρφωση, ξένες γλώσσες, ευστροφία, πνευματική συγκρότηση, οξύνοια, ευρυμάθεια, καλλιέργεια, αστική φινέτσα. Και αίσθηση χιούμορ, αν αφήσει κανείς απ’ έξω, τα συχνά του χολερικά σαρκαστικά ξεστρατίσματα, με ό,τι αυτό μαρτυρεί για τον χαρακτήρα και για ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πολιτική του πορεία!


Το ερώτημα που τίθεται, είναι άλλο: αφού νυν ακελικοί, πρώην ακελικοί και Δήσυ, έχουν ταυτόσημες “εκσυγχρονιστικές”(!), “παραγωγικές”(!) και “ρεαλιστικές”(!) απόψεις επί του εθνικού θέματος, δεν θα ήταν πιο “παραγωγικό”(!) να είχαμε εξ αρχής ένα ενιαίο κληριδικό κόμμα της δεξιάς, πιστό απ’ την αρχή μέχρι το τέλος στη “συναγερμική ορθοδοξία”, όπως προέτρεψε και ο ευγενικός (σε σφάζει με το γάντι) Κασουλίδης; Και να τουρκεύαμε μια ώρα αρχύτερα;! Τις ίδιες ακριβώς πολιτικές απόψεις δεν έχουν; δεν χρησιμοποιούν το ίδιο, αγγλικής προέλευσης, πολιτικό γλωσσάριο, για να κρύψουν και όχι να αποκαλύψουν τη φύση των πραγμάτων; έχει σημασία αν αυτοί αποκαλούν τους εαυτούς τους, αριστερούς ή δεξιούς κι αν ο Κληρίδης ή ο Βασιλείου, μπορούν να συνεννοηθούν καλύτερα με τους Άγγλους, επειδή μιλούν καλύτερα αγγλικά απ’ τον Χριστόφια; τα ίδια θλιβερά πολιτικά ανέκδοτα δεν λένε και οι τρεις;

Και στο δικό μας, όπως και σε πολλά άλλα ιστολόγια, το Ακέλ και Δήσυ, ονομάζονται Δησακέλ. Γιατί αλήθεια τα δύο κόμματα δεν “έσονται εις σάρκαν μίαν”;

Τα δύο κόμματα δεν μπορούν να ενωθούν, όσο και να το ήθελαν. Ούτε και με την φανερή “συνοδοιπορία”, μπορούν να το παρακάνουν. Υπάρχει κίνδυνος, μπροστά στη θέα τόσων πολλών τσοπανόσκυλων, να αλαφιάσουν τα πρόβατα και να το σκάσουν προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Έτσι, ο καθένας προτιμά να λιβανίζει τους δικούς του “αγίους” στη δική του εκκλησία!

Επιμέλεια συνέντευξης: Ρίμαχος-Αλωεύς-Αγησιστράτη για το christofias-watch