ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΙΟΠΑΧΑ, ΜΕΡΟΣ 6ο

Καθρέφτη καθρεφτάκι του Προέδρου της Δημοκρατίας, υπάρχει πιο άξιος και πιο όμορφος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;

Συνεχίζουμε με το 6ο μέρος της συνέντευξης του σκηνοθέτη Χρίστου Σιοπαχά, για το Δημήτρη Χριστόφια. Η ανάλυση του Δ.Χριστόφια και του ναρκισσιστικού και ωραιοπαθούς χαρακτήρα του, από τον πολύπειρο σκηνοθέτη, είναι όχι μόνο εύστοχη, αλλά και απολαυστική.

"Νάρκισσος, με τα δήθεν λαϊκά και λοιπά κατά φαντασίαν χαρακτηριστικά και χαρίσματά του, νάρκισσος με το ιδιότυπο χιούμορ του και προπαντός νάρκισσος με την υποτιθέμενη ευφυΐα του, βαθύτατα πεπεισμένος ότι είναι προικισμένος με τη στόφα του μεγάλου ηγέτη, ικανοποιημένος απίστευτα με τον εαυτό του και με ό,τι κατάφερε στη ζωή του, επιζητεί κάθε στιγμή τον έπαινο και τον θαυμασμό, εκλαμβάνει κάθε κριτική προς τις πράξεις του, όχι μόνον ως “υπόσκαψη” προς το άτομό του, αλλά και προς τον θεσμό(!) του προέδρου(!) και επιτρέπει στον εαυτό του επιδείξεις άκρατου εγωκεντρισμού, όπως να κυκλοφορεί, για μέρες, με ξινισμένα μούτρα, σαν παιδί. "

"Πείσμων ως χωριάτης, το μονό σκοινί δεν τον φτάνει, το διπλό φτάνει και περισσεύει, αδιαφορώντας αν τη μια στιγμή λέει κάτι και την αμέσως επομένη, ακριβώς το αντίθετο. Μόνον ο εαυτός του είναι άξιος να συνομιλεί και να διαλογίζεται μαζί του. Στην Αυτού Εξοχότητά του, αναφέρεται σε τρίτο πρόσωπο, με τον ανάλογο σοβαρό τόνο και σεβασμό, όπως θα ήθελε, να ομιλούν και οι άλλοι για τον Πρόεδρο, δηλαδή τον ίδιο! “Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας”, σε λούπα, συνέχεια, να τ’ ακούει συνεχώς και να μην χορταίνει."

"Δεν τον σέβομαι, αλλά τον λυπάμαι ως άνθρωπο. Όσο πιο γρήγορα φύγει, τόσο το καλύτερο για τον ίδιο και για τον ελληνισμό της Κύπρου."

Τί θα μπορούσε να κάνει η ηγεσία του Ακέλ;

Να ζητήσουν συγγνώμη από τον λαό για την καταστροφική τους πορεία στο εθνικό θέμα, να ψάξουν να βρουν μέσα στο κόμμα τους νέους άξιους, έλληνες κυπρίους, αδελφούς των ελλήνων της Κύπρου κι όχι ελληνόφωνους νεοκυπρίους, να τους παραδώσουν το κόμμα και να πάνε σπίτι τους.

Πιστεύετε πως η εποχή Χριστόφια έχει τελειώσει;

Όλο το πολιτικό σύστημα της Κύπρου, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, έχει τελειώσει. Μαζί της έχει τελειώσει και το Ακέλ ΑΕ και ο Δήσυ ΑΕ. Όπως και οι υπόλοιπες κομματικές ηγεσίες, μηδεμιάς εξαιρουμένης. Τα “ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα”, μετράνε ανάποδα και για τους ίδιους πλέον.

Ποιές είναι κατά τη γνώμη σας οι αιτίες της απομόνωσης του Χριστόφια;

Ο εαυτός του. Το 2004, ταπεινώθηκε άσχημα, όταν μέσα σε λίγες μόνο μέρες, αναγκάστηκε, απ’ τις αντιδράσεις των ακελικών ψηφοφόρων και κέντρων εξουσίας μέσα στον κομματικό μηχανισμό, ν’ αλλάξει, εκών άκων, απόφαση και να περάσει απ’ το “ναι”, στο “όχι για να τσιμεντώσουμε το ναι”! Αντί όμως να κατανοήσει πως δεν μπορείς επ’ άπειρον να αγνοείς τη θέληση του λαού, εκδίωξε όσους τότε του αντιστάθηκαν και συνέχισε ακάθεκτος το γιαλέλι του αράπη, περί “αδελφών τουρκοκυπρίων” και “συντρόφου Ταλάτ”!

Ως σκηνοθέτης, ποιό πιστεύετε ότι είναι το πλέον καταστροφικό στοιχείο του χαρακτήρα του;

Ο ναρκισσισμός του. Νάρκισσος με τα δήθεν λαϊκά και λοιπά κατά φαντασίαν χαρακτηριστικά και χαρίσματά του, νάρκισσος με το ιδιότυπο χιούμορ του και προπαντός νάρκισσος με την υποτιθέμενη ευφυΐα του, βαθύτατα πεπεισμένος ότι είναι προικισμένος με τη στόφα του μεγάλου ηγέτη, ικανοποιημένος απίστευτα με τον εαυτό του και με ό,τι κατάφερε στη ζωή του, επιζητεί κάθε στιγμή τον έπαινο και τον θαυμασμό, εκλαμβάνει κάθε κριτική προς τις πράξεις του, όχι μόνον ως “υπόσκαψη” προς το άτομό του, αλλά και προς τον θεσμό(!) του προέδρου(!) και επιτρέπει στον εαυτό του επιδείξεις άκρατου εγωκεντρισμού, όπως να κυκλοφορεί, για μέρες, με ξινισμένα μούτρα, σαν παιδί.


Πείσμων ως χωριάτης, το μονό σκοινί δεν τον φτάνει, το διπλό φτάνει και περισσεύει, αδιαφορώντας αν τη μια στιγμή λέει κάτι και την αμέσως επομένη, ακριβώς το αντίθετο. Μόνον ο εαυτός του είναι άξιος να συνομιλεί και να διαλογίζεται μαζί του. Στην Αυτού Εξοχότητά του, αναφέρεται σε τρίτο πρόσωπο, με τον ανάλογο σοβαρό τόνο και σεβασμό, όπως θα ήθελε, να ομιλούν και οι άλλοι για τον Πρόεδρο, δηλαδή τον ίδιο! “Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας”, σε λούπα, συνέχεια, να τ’ ακούει συνεχώς και να μην χορταίνει.

Τα φώτα απάνω του, τον απογειώνουν, η εικόνα που εκπέμπει απ’ τις συναντήσεις του με ξένους ηγέτες και τις συνομιλίες, είναι εικόνα ανθρώπου που εκλαμβάνει τη διαδικασία ως σπουδαίο γεγονός, ενώ οι άλλοι, κάνουν απλώς τη δουλειά τους, μεθοδικά, στιγμή προς στιγμή, εισπράττοντας και μεταφέρνοντας τα απρόσμενα δώρα, ακόμη και για τους ίδιους, στο ταμείο της νεοθωμανικής Τουρκίας και των μεγάλων προστατών της, ΗΠΑ και Βρετανίας. Γνωρίζοντας τα πάντα γι’ αυτόν, τον κολακεύουν και τον εκθέτουν ταυτόχρονα, ταΐζοντας συνεχώς τις αδυναμίες του. Ανίκανος για αυτοέλεγχο, δεν έχει πρόβλημα να ονομάσει τον Ταλάτ “σύντροφο”, τον Μπράουν “φίλο” του, τον Αναστασιάδη “Νίκο μου”.

Φανταστείτε να έκανε, έστω και το ένα εκατοστό απ’ αυτά που κάνει ο “κομμουνιστής” πρόεδρος της Κύπρου, η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα! Ή φανταστείτε ακόμη, ο “902 Αριστερά στα FM”, να υπέγραφε συμφωνία με το BBC, για αναμετάδοση των ειδήσεων του αγγλικού σταθμού, όπως έκανε η ακελική ραδιοφωνική ναυαρχίδα των ανανικών ΑΣΤΡΑ, με διευθυντή τον σπουδαίο δημοσιογράφο και σπουδαίο πολιτικό Τάκη Χατζηγεωργίου! Τα ίδιά τους τα μέλη, θα τους έπαιρναν στην κυριολεξία με τις πέτρες!..

Τί συναισθήματα σας προκαλεί σήμερα η πολιτική του παλιού σας φίλου;

Ντροπή και λύπη. Δεν χρειάζεται να είσαι προφήτης για να δεις το τέλος του ανδρός. Ο Χριστόφιας είναι ένας Φάουστ σε κωμική έκδοση! Πούλησε τη ψυχή του, για να γευθεί τη γλύκα της αναγνωρισιμότητας, που προσφέρει η εξουσία. Είναι ο μικρός μας Γκορμπατσώβ και Γιέλτσιν, δύο σε ένα! Στο τέλος της διαδρομής, αυτό που θα τον περιμένει δεν θα είναι ένα “νόμπελ ειρήνης”, αν αυτό ονειρευόταν, αλλά τραγωδίες για τον λαό, που τον εξέλεξε ως ηγέτη του. Και τότε θα εισπράξει πολύ ανάθεμα, τόσο ο ίδιος, όσο και η ηγετική κλίκα του Ακέλ.

Δεν τον σέβομαι, αλλά τον λυπάμαι ως άνθρωπο. Όσο πιο γρήγορα φύγει, τόσο το καλύτερο για τον ίδιο και για τον ελληνισμό της Κύπρου.

Υπάρχει και μία άλλη λύση: η μόνη που μπορεί να περιορίσει το μέγεθος της ζημιάς, που πρόλαβε να κάνει. Να βγει και να καταγγείλει, απ’ το βήμα των Ηνωμένων Εθνών, το έγκλημα του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού, εις βάρος του ελληνισμού της Κύπρου. Απ’ τη δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα. Και να κατονομάσει τους εγκληματίες. Αγγλία, ΗΠΑ, Τουρκία, ΝΑΤΟ και τις προδοτικές ελληνικές κυβερνήσεις. Εξάλλου, υπάρχουν σαφείς ομολογίες - δηλώσεις “συγγνώμης” απ’ τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπ. Κλίντον κι απ’ τον ειδικό συντονιστή για το κυπριακό Ρ. Χόλμπρουκ, για τη συμμετοχή των ΗΠΑ στην τραγωδία του κυπριακού ελληνισμού. Μ’ αυτές ν’ αρχίσει και μ’ αυτές να τελειώσει. Και να παραδώσει ολάνοιχτο τον Φάκελλο Προδοσίας της Κύπρου στον ΟΗΕ, πικρή κατάθεση μικρής καμένης πατρίδας, στους υπόλοιπους λαούς του κόσμου, για τα εγκλήματα τού παγκόσμιου ιμπεριαλισμού, ενάντια στην ανθρωπότητα.

Επιμέλεια: Αλωεύς για το christofias-watch