Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΙΟΠΑΧΑΣ ΣΤΟ CHRISTOFIAS-WATCH!

"Ο νεοθωμανισμός έχει απόλυτη ανάγκη τον νεοραγιαδισμό, στον οποίο και μας εκπαιδεύουν, εδώ και 36 χρόνια ανελλιπώς, οι μεγάλοι διδάσκαλοι διπλωματίας στα χαννάτα της Λευκωσίας και των Αθηνών"

"Γιατί η σιωπή είναι ανήθικη σκλαβιά. Γιατί, “οι νύχτες είναι γκαστρωμένες” κι ο Χριστόφιας, με το εμβρυουλκό ανά χείρας, ετοιμάζεται να ξεγεννήσει το τέρας με τα δύο κεφάλια στέϊτς, κάτι ανάμεσα σε δικέφαλο αετό και το παραφύσιν δέντρο στο έμβλημα του Πανεπιστημίου Κύπρου."

Το christofias-watch, έχει τη μεγάλη τιμή, να φιλοξενεί, υπό μορφή συνέντευξης, έναν από τους μεγαλύτερους και πιο διακεκριμένους εν ζωή Κύπριους. Το διεθνώς διακεκριμένο Κύπριο σκηνοθέτη Χρίστο Σιοπαχά.

Έναν σεμνό συμπατριώτη μας, ο οποίος όμως, δεν έχει μάθει να σιωπά. Σε μια εποχή που το να εκφέρεις κριτική γνώμη ενάντια στο καθεστώς Χριστόφια και στα λογής λογής κατεστημένα έχει κόστος, ο Χρίστος Σιοπαχάς, τολμά με παρρησία να στηλιτεύει την παράνοια, την υποκρισία και την ανεπάρκεια των κρατούντων.

Μπορεί οι απόψεις του κ. Σιοπαχά να σοκάρουν. Να ιντριγκάρουν. Ακόμη και εμάς τους ίδιους που του ζητήσαμε τη συνέντευξη, υπήρξαν σημεία που μας σόκαραν. Όμως οι απόψεις του κ. Σιοπαχά, είναι προϊόν ελεύθερης σκέψης. Καλόπιστου προβληματισμού από έναν ελεύθερο άνθρωπο. Από έναν πραγματικό αριστερό, που αρνείται να αποδεχθεί τη σύμπλευση της ακελικής αυτοαποκαλούμενης ροζ "αριστεράς" με τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό.

Η συνέντευξη θα δημοσιευθεί σε πολλά μέρη. Αυτό είναι το πρώτο.


ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΙΟΠΑΧΑΣ
βιογραφικό σημείωμα

Γεννήθηκε το 1947. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών, Υποκριτική στις σχολές Π. Κατσέλη και Λ. Σταυράκου και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου – Τηλεόρασης στο Πανενωσιακό Κρατικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Μόσχας (M.A.). Έκανε πρακτική δίπλα στον σκηνοθέτη Μιχαήλ Σβέϊτσερ στη ΜΟΣΦΙΛΜ.

Εργάστηκε ως σκηνοθέτης στο ραδιόφωνο (ΕΡΤ), τηλεόραση, θέατρο και κινηματογράφο. Έχει γράψει κριτική θεάτρου και κινηματογράφου για εφημερίδες και σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Διετέλεσε Διευθυντής του ΘΟΚ.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ για την ταινία ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΟ ΑΣΠΡO στο 12ο Φεστιβάλ Φοιτητών Κινηματογράφου, Μόσχα 1978, ΧΡΥΣΗ ΣΦΑΙΡΑ για την ταινία Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΙΑ στο 14ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας, 1985, ΒΡΑΒΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ για την ταινία Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΙΑ στο Φεστιβάλ της Aix-A-Provance, 1985, ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ για την ταινία Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΙΑ στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, 1984, ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ για την ταινία ΤΟ ΦΤΕΡΟ ΤΗΣ ΜΥΓΑΣ στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, 1995.

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΚΟΥΚΟYΛΟΦΟΡΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ

Όταν σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι πνευματικοί άνθρωποι σιωπούν, εσείς γιατί βγαίνετε δημόσια και κάνετε κριτική στο καθεστώς;

Αυτό που κάνει τους ανθρώπους ελεύθερους, είναι η δυνατότητα να σκέφτονται και να εκφράζονται ελεύθερα. Ακόμη και σήμερα, ένα βήμα πριν την επιβολή, απ’ τη Νέα Τάξη, της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, την ανάγκη της οποίας τονίζει και ο ανανιστής πρωθυπουργός της κατεχόμενης Ελλάδας και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, οι ιδέες παραμένουν το μεγαλύτερο όπλο της ανθρωπότητας. Και οι συνεπακόλουθες εξ αυτών πράξεις. Απ’ τις οποίες, κρίνονται οι πάντες. Ομιλούντες και οι σιωπούντες.

Γιατί δεχόμαστε, ως λαός, γενική ιμπεριαλιστική επίθεση. Απ’ το εξωτερικό και το εσωτερικό.

Γιατί η σιωπή είναι ανήθικη σκλαβιά. Γιατί, “οι νύχτες είναι γκαστρωμένες” κι ο Χριστόφιας, με το εμβρυουλκό ανά χείρας, ετοιμάζεται να ξεγεννήσει το τέρας με τα δύο κεφάλια στέϊτς, κάτι ανάμεσα σε δικέφαλο αετό και το παραφύσιν δέντρο στο έμβλημα του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Και γιατί, αν δεν μιλήσει κανείς όταν κινδυνεύει η πατρίδα του, πότε θα μιλήσει;

Μερικοί βρίσκουν τα κείμενά σας επιθετικά. Πώς το σχολιάζετε;

Μιλάω μέσα από μια συνέντευξη ή ένα άρθρο, σημαίνει, συνομιλώ δημόσια με τους συμπολίτες μου. Σε ό,τι με αφορά, προσπαθώ να είμαι, στον τρόπο που αναπτύσσω και καταθέτω τα επιχειρήματά μου, καθαρός απέναντι στον συνομιλητή μου. Όσο μου επιτρέπει το πνευματικό μου επίπεδο, η αγωγή και η μόρφωσή μου. Δεν ζητώ τη δημόσια προσοχή για ν’ αποκρύψω, αλλά για να μοιραστώ, με τους συμπολίτες μου, σκέψεις πάνω στις όψεις των πραγμάτων. Ούτε δεσμεύσεις έχω απέναντι στον οποιονδήποτε, ούτε προσδοκώ τίποτα από κανέναν.

Τα συναισθήματα που προκαλεί ο τρόπος θεμελίωσης και σχολιασμού των επιχειρημάτων, το προσωπικό ύφος, ο τόνος γραφής και προπαντός οι οπτικές γωνίες, απ’ όπου παρατηρεί, κάθε φορά, κανείς, τα πράγματα, αποτελούν μέρος του όλου μηνύματος, που αποστέλλεται στον αναγνώστη – συνομιλητή.

Όταν χαρακτηρίζω την Κύπρο, “χώρα των κουκκουλοφόρων εννοιών”, εννοώ ότι οι ενδοτικές κομματικές ηγεσίες, έχουν εφεύρει με τη βοήθεια των άγγλων, ένα πολιτικό – εθνικό γλωσσάριο τύφλωσης κι όχι ανάβλεψης.

Η “επανένωση”, η οποία αντικατέστησε(!) την “ελευθερία”, είναι μια πολιτική έννοια “μπούργκα”, ένα εθνικό και πολιτικό συνειδητό ψέμα των ελληνοφώνων ηγεσιών της Κύπρου και της Ελλάδας, με αποκλειστικό σκοπό την εθνική και πολιτική τύφλωση των κυπρίων. Υπ’ αυτήν την έννοια, τα κείμενά μου προσπαθούν να είναι (αντ)επιθετικά κείμενα άμυνας απέναντι στο λυσσώδες ψέμα, τη λυσσώδη δημαγωγία, τη λυσσώδη τρομοκρατία και τη λυσσώδη βία της εξουσίας.

Ποια τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κύπρος στον τομέα του πολιτισμού;

Τα ίδια κι απαράλλαχτα μ’ αυτά που αντιμετωπίζει ο τόπος σ’ όλους τους τομείς παραγωγής, απ’ την παιδεία μέχρι το εθνικό μας θέμα: ο εσωτερικός Αττίλας ή βαθύ κομματικό κράτος αλά τούρκα· ο τυχοδιωκτισμός των ηγεσιών· οι διεφθαρμένοι· οι διαπλεκόμενοι· η απληστία των πολιτικών· ο καθημερινός φασισμός ή ρατσιστικός διαχωρισμός των πολιτών σε ημετέρους και μη· ο ερασιτεχνισμός· οι πρόθυμοι δούλοι· οι ευέλικτοι· οι αυλές και το εκμαυλιστικό τους έργο· τα γιουσουφάκια και οι εκπορνευτές τους· ο συνδικαλισμός – δικτατορία των μετριοτήτων· ο εξοστρακισμός των ταλαντούχων· ο αφελληνισμός και η δουλοπρέπεια απέναντι στους κατακτητές· και πάνω απ’ όλα, η ιδιωτεία, η μακαριότης και η ξεδιαντροπιά του χυλού με το ψευδώνυμο “κοινωνία”, που ενώ αναδεύεται διαρκώς από τις κομματικές κουτάλες στο ίδιο της το ζουμί, καμώνεται τον κεραμιδόγατο στη στέγη που περί άλλων σκούζει! Δυστυχώς, κάτω από ηγεσίες καθρέπτη του ιδίου, ο κύπριος έχει μεταλλαχθεί σε παχύδερμο πεζοδρομίου.

Κατά μάναν κατά κύρην, φθηνός απ’ τα γεννοφάσκια του, τρέχει στα κατεχόμενα ν’ αγοράσει φθηνά τρόφιμα να χλαπακιάσει με φθηνές τούρκικες μασέλες, φθηνά κρέατα, φθηνή ανθρώπινη σάρκα να νιώσει άντρακλας χωρίς να ξοδευτεί κι απαγορευμένα γεωργικά φάρμακα, να δηλητηριάσει αποτελεσματικότερα τους συμπατριώτες του. Για να ‘χει χρήμα, κάθε φορά που κάνει το ταξίδι της ντροπής, να τ’ ακουμπάει χοντρά στα καζίνα του Αττίλα. Απ’ τον “κόσμο”, περάσαμε στον “Υπό-κοσμο της Κύπρου”. Αναζητείται κατεπειγόντως ο νέος Διαμαντής για να τον μετουσιώσει από ανθρωπάριο, σε άνθρωπο.

Ποιά θα λέγατε ότι είναι η ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης σ’ αυτά τα προβλήματα;

Καθοριστική. Θυμίζω ότι ο Χριστόφιας, αποτελεί, μαζί με τον αρχιερέα της διαπλοκής αλήστου μνήμης Κυπριανού, το δίδυμο των τυχοδιωκτών που έκαναν το θέατρο σαν τα γούστα και τα μούτρα τους! Τα δικά τους και των κομμάτων τους! Δυστυχώς, σε αγαστή συνεργασία και με τους υπόλοιπους κομματικούς κοτζαμπάσηδες, έχουν κάνει σαν τα μούτρα τους και την κοινωνία. Την οποία έχουν εκμαυλίσει και εξαχρειώσει σε τέτοιο βαθμό, που ούτε οι ψυχίατροι δεν μπορούν να κάνουν πλέον τίποτα. Έχουν πράξει όμως και χειρότερα.

Οι συνεχείς υποχωρήσεις στο εθνικό θέμα, έχουν αποθηριώσει την Τουρκία και έχουν καλλιεργήσει ανάμεσα στους τουρκοκυπρίους, αισθήματα ανώτερης φυλής απέναντι στους έλληνες, καθιστώντας οποιαδήποτε λύση αδύνατη. Και πώς αλλιώς, αφού απολαμβάνουν, με σειρά προτεραιότητος μάλιστα, δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κι άλλα υψηλά προνόμια εκατομμυρίων, τα οποία πληρώνει ως κατοχικό φόρο υποτέλειας, το φτανόν αρνίν ή γκιαούρ πεζεβέγκ;! Πληρώνει μέχρι και το ρεύμα για τη σημαία του Αττίλα στον Πενταδάκτυλο! Να τη βλέπουν οι “αδελφοί τουρκοκύπριοι” και να είναι περήφανοι που η μητέρα Τουρκία κατέκτησε την Κύπρο. Να τη βλέπουμε κι εμείς και να μη ξεχνάμε τη δική μας μητέρα Ελλάδα, που μας παρέδωσε στους τούρκους για σφαγή.

Υπάρχει κράτος που μπορεί να λάβει αυτόν τον περίεργο λαό και τις ηγεσίες του, στα σοβαρά;! Ασχολείται κανείς με δούλους οι οποίοι σέρνονται στο έδαφος;! Ο νεοθωμανισμός έχει απόλυτη ανάγκη τον νεοραγιαδισμό, στον οποίο και μας εκπαιδεύουν, εδώ και 36 χρόνια ανελλιπώς, οι μεγάλοι διδάσκαλοι διπλωματίας στα χαννάτα της Λευκωσίας και των Αθηνών. Μόνον ο ζουρλομανδύας απομένει. Ως σημαία και επίσημος ενδυμασία του “έθνους των νεοκυπρίων”!

Συνεχίζεται

Επιμέλεια συνέντευξης: Αλωεύς-Αγησιστράτη-Πράξανδρος-Ρίμαχος-Θεόφιλος για το christofias-watch