ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ: ΠΑΕΙ ΠΟΛΥ ΠΙΣΩ ΤΟ ΔΗΣΑΚΕΛ!

Κάτσετε στις καρέκλες σας! Γιατί το σοκ από αυτή την αποκάλυψη είναι πολύ μεγάλο.

Για το ΔΗΣΑΚΕΛισμό ξέρουμε όλοι. Για την υπόγεια διαχρονική αλληλοπριμοδότηση ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, αλλά για την πραγματική ιδεολογική σύμπλευση των ηγεσιών τους στο Κυπριακό υπέρ μίας άδικης και διχοτομικής λύσης.

Αναδημοσιεύουμε από τους φίλους μας του Εμπροσθοφύλακα, μια απίστευτη αποκάλυψη: Κατά το μεταπραξικόπημα, τη μαύρη εκείνη περίοδο, που Κληρίδης και ΕΟΚΑ Β εμπόδιζαν το Μακάριο να επιστρέψει στην Κύπρο και που ΑΚΕΛ και Κληρίδης υποστήριζαν την προσυπογραφή των όρων του κατακτητή (ευτυχώς τους εμπόδισε η ΕΔΕΚ που με το μεγάλο Βάσο Λυσσαρίδη οδήγησε το λαό σε αντίσταση - γι' αυτό άλλωστε και η απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από τους φασίστες δωσίλογους του Αττίλα), η συνεργασία Κληρίδη-ΑΚΕΛ δεν ήταν μόνο υπόγεια. Ο ΔΗΣΑΚΕΛΙσμός έχει ρίζες που πάνε πολύ πίσω φίλες και φίλοι!



Εμπροσθοφύλακας

«Διζωνική συνωμοσία Κληρίδη-ΑΚΕΛ-Βρετανών: Εζεκίας-Φάντης στο Λονδίνο, μέσω Βάσεων, τη μεσολαβήσει Κληρίδη!»

03 Νοεμβρίου 2009

Φανούλα Αργυρού* & Συντακτική Ομάδα

Η πρόσφατη στημένη αποχώρηση του Τουμάζου Τσιελεπή από το στούντιο του ΑΝΤ1 απέδειξε, σε όσους γνωρίζουν, το αυτονόητο: Ο Τουμάζος Τσελεπής και το ΑΚΕΛ συνεχίζουν πιστά την πολιτική του εκλεκτού του Λονδίνου Γλαύκου Κληρίδη, του ανθρώπου που ποτέ δεν πίστεψε στα δίκαια της πατρίδας του, αλλά, αφιέρωσε όλα τα χρόνια της πολιτικής του ζωής στο να προσπαθεί να επιβάλει όσα του ζητούσαν οι Άγγλοι. Άλλωστε, ο ίδιος ο Τ. Τσιελεπής είχε παραδεχθεί (λίγο προτού αποχωρήσει , αφού τον είχαν στριμώξει οι συνομιλητές του) πως συνεχίζουμε να διαπραγματευόμαστε με βάση το απορριφθέν Σχέδιο Ανάν ['Εμπροσθοφύλακας' 25/10/2009, Συντακτική Ομάδα].

Σε τέτοιο βαθμό έφθασε η προσπάθειά του Γλ. Κληρίδη να εξυπηρετήσει τα ξένα συμφέροντα όπως του ζητούσε το Λονδίνο που, αφού το 1975 στη Βιέννη δέχθηκε δίχως εξουσιοδότηση την τουρκοβρετανική διζωνική, ζήτησε αμέσως άσυλο από τους Βρετανούς φοβούμενος για τη ζωή του και εκείνη της κόρης του. Πράγμα που υπογραμμίζει πόσο ενσυνείδητα προχώρησε στην μειοδοσία εκείνη εις βάρος της πατρίδας του. Ακριβώς όσο επίσης ενσυνείδητη ήταν και η έκκλησή του για την παράταση των 16 μηνών ίσως και κατόρθωνε (πρόφθανε) να επιβάλει το έκτρωμά τους ονόματι “Σχέδιο Ανάν” για το οποίο ο ίδιος είχε τεράστια διαχρονική προσφορά συγγραφής.

Επιτσιελεπομένος Κληριδισμός

Μετά το πέρας της παρέλασης για τους εορτασμούς της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο Πρόεδρος Χριστόφιας δήλωσε:

«Στόχος της Ελληνοκυπριακής πλευράς είναι ο τερματισμός της κατοχής και η εξεύρεση λύσης του Κυπριακού στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, η οποία δεν αποτελεί εφεύρεση της παρούσας κυβέρνησης αλλά περιλαμβάνεται στις δεσμεύσεις της Ελληνοκυπριακής πλευράς από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και τους άλλους πέντε προέδρους της Κυπριακής δημοκρατίας που ακολούθησαν» ['Astra 92.8' 28/10/2009].

Κάποιος θα ήλπιζε πως δύο εκλογικές ήττες του Γλαύκου Κληρίδη προσωπικά, και μια του Γιαννάκη Κασουλίδη (τρεις, δηλαδή, εκλογικές ήττες της νεοφιλελεύθερης-διζωνικής Δεξιάς) και ένα πελώριο 76% ΟΧΙ στο Δημοψήφισμα για το διζωνικό Σχέδιο Ανάν, θα σηματοδοτούσαν και τον οριστικό ενταφιασμό των αγγλοτουρκικών “δεσμεύσεων” του Γλαύκου Κληρίδη. Οι πιο πάνω δηλώσεις, όμως, του Προέδρου Χριστόφια δείχνουν πως όχι μόνο δεν σχεδιάζει να απεγκλωβιστεί από διχοτομικό, αγγλοτουρκικό πλαίσιο της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), που επέβαλε ο Γλαύκος Κληρίδης, αλλά αναλαμβάνει και ως συνεχιστής του. Λες και οι ΑΚΕΛικοί, ΔΗΚΟϊκοί, ΕΔΕΚίτες και Οικολόγοι που ψήφισαν Δημήτρη Χριστόφια στον δεύτερο γύρο των εκλογών ψήφισαν και πάλι Γλαύκο Κληρίδη!

Ο “επιτσιελεπομένος κληριδισμός” του ΑΚΕΛ όμως, και η εμμονή για διαπραγμάτευση στην βάση της “αφύσικης” ΔΔΟ (όπως παραδέχθηκε ο ίδιος ο Δημήτρης Χριστόφιας στις 27 Σεπτεμβρίου 2009) δεν είναι κάτι παράξενο, αλλόκοτο και πρόσφατο για όσους γνωρίζουν τα ύποπτα παρασκήνια του Κυπριακού. Οι σχέσεις ΑΚΕΛ-Κληρίδη-Βρετανών, και οι επαφές και διαβουλεύσεις για την επιβολή της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος διαφωνούσε), χρονολογούνται τουλάχιστον από την επαύριον της εισβολής! Βεβαίως, το κυβερνών κόμμα επιμένει να παρουσιάζεται ως η μόνη «εθνική πατριωτική δύναμη» και πως «οι συνωμοσίες, οι αιματοχυσίες, οι προδοσίες και οι εθνικά ζημιογόνες υποχωρήσεις δεν αφορούν το ΑΚΕΛ, αλλά αυτούς που καπηλεύτηκαν και έπραξαν εγκλήματα στο όνομα της εθνικοφροσύνης» ['Χαραυγή' 30/10/2009, Νεόφυτος Νεοφύτου]. Αν είναι όμως έτσι τα πράγματα, πως δικαιολογούνται οι αποκαλύψεις για επαφές ΑΚΕΛ-Κληρίδη με τους Βρετανούς, για επιβολή της ντενκτασικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο; Ας δούμε την πραγματική ιστορία, όπως την πιστοποιούν τα αποδεσμευμένα έγγραφα του Foreign Office…

Εζεκίας-Φάντης στο Λονδίνο, μέσω Βρετανικών Βάσεων, με την μεσολάβηση του Κληρίδη!
Στις 30 Νοεμβρίου 1974 πραγματοποιείται σύσκεψη στην Αθήνα στην παρουσία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του Πρωθυπουργού της Ελλάδας Κωνσταντίνου Καραμανλή. Στις 17 Νοεμβρίου όμως, ο Γενικός Γραμματέας και ο Βοηθός Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ Εζεκίας Παπαϊωάννου και Ανδρέας Φάντης ταξίδεψαν, μέσω των Βρετανικών Βάσεων Ακρωτηρίου στο Λονδίνο και στις 18 Νοεμβρίου 1974 συναντήθηκαν με τον Μακάριο, στον οποίο ανεχείρησαν 9σελίδο υπόμνημα της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ, με τίτλο: “Αι απόψεις του ΑΚΕΛ διά το Κυπριακόν εις την σημερινή του φάσιν. Ποία η υπό τα σημερινάς συνθήκας δυνατή λύσις του Κυπριακού…”. Και επισήμανε το υπόμνημα:

«…Είναι γνωστόν, ότι η Τουρκία και κατ΄εντολήν της η τουρκοκυπριακή ηγεσία από την αρχήν της δημιουργίας της κυπριακής κρίσεως από το 1963 και εντεύθεν επανειλημμένως προέβαλε την αξίωσίν της δι΄ομοσπονδιακήν επί γεωγραφικής βάσεως λύσιν του Κυπριακού… Η Κ.Ε. του ΑΚΕΛ συνεζήτησε αυτό το θέμα και είναι της γνώμης, ότι θα ήτο χρήσιμον να δηλώσωμεν προς την τουρκικήν πλευράν, ότι είμεθα έτοιμοι να συζητήσωμεν οιανδήποτε πρότασιν και κατ΄αρχήν να αποδεχθώμεν την συζήτησιν και της γεωγραφικής ομοσπονδίας ως μιας πιθανής λύσεως του Κυπριακού… ότι πλέον συμφέρουσα λύσις διά την Κύπρον είναι η διοικητική ομοσπονδία…» ['Σημερινή' 24/08/2009, Σάββας Ιακωβίδης].

Η αναφορά αυτή του αγαπητού Σ. Ιακωβίδη είναι πολύ χρήσιμη για να δώσουμε το παρασκήνιο εκείνου του ταξιδίου των Παπαϊωάννου και Φάντη προς το Λονδίνο για να δούν τον Μακάριο. Και τι πράγματι υποστήριζε η τότε ηγεσία του ΑΚΕΛ σε συνεννόηση μεν με τον Γλαύκο Κληρίδη (εν γνώσει των Βρετανών) εν αγνοία δε των ΑΚΕΛικών οπαδών τους. Και γιατί ήταν τόσο επάναγκες να τους μεταφέρουν οι Άγγλοι από την αποικιοκρατική-στρατιωτική Bάση του Ακρωτηρίου!

Καταρχήν να πούμε ότι είχε προηγηθεί η “τολμηρή” δημόσια αποδοχή Γλ. Κληρίδη, για την τουρκική γεωγραφική, δικοινοτική ομοσπονδία στην διαβόητη ομιλία του στην “Γκαλερύ Αργώ” στις 6 Νοεμβρίου 1974 (και όχι το 1975 όπως ψευδώς υποστήριξε ο κ. Χρ. Στυλιανίδης του ΔΗΣΥ).

Για την οποία “τόλμη” του ο Γλ. Κληρίδης είχε αποσπάσει τα συγχαρητήρια του Βρετανού ΥΠΕΞ Τζέιμς Κάλλαχαν. Είχε, επίσης, προηγηθεί η απαίτηση του Ραούφ Ντενκτάς για δημόσια δήλωση αποδοχής της γεωγραφικής ομοσπονδίας (διζωνικής) πράγμα που προωθούσαν «και με τα 20 τους νύχια» οι Βρετανοί. Το έκανε το πρωτοπαλλήκαρο τους ο Γλ. Κληρίδης.

Προτού πάει στην Αθήνα, ο Κληρίδης είχε πει στους Βρετανούς πως αν ο Μακάριος, στην σύσκεψη της Αθήνας, δεν του έδιδε γραπτή δέσμευση να προχωρούσε με λύση που ήθελε ο ίδιος και η οποία συμβάδιζε με εκείνη των Τούρκων και των Βρετανών, ο ίδιος θα έβαζε πλώρη για πλήρη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.

Στην προσπάθειά τους λοιπόν (Κληρίδης-Βρετανοί) να βάλουν όσες πιέσεις μπορούσαν πάνω στον Μακάριο (οι Βρετανοί είχαν ήδη προβεί και σε υποδείξεις προς τον Κ. Καραμανλή) προτού ο τελευταίος πάει στην Αθήνα για την κρίσιμη εκείνη συνάντηση, ο Κληρίδης σε συνεργασία με την ηγεσία του ΑΚΕΛ προσπάθησαν να πιέσουν ακόμα περισσότερο τον Μακάριο. Προς αυτήν την κατεύθυνση, λοιπόν, ο Κληρίδης ζήτησε και την βοήθεια των Βρετανών.

Τηλεγράφημα από τον Βρετανό Ύπατο Αρμοστή στην Λευκωσία κ. Όλβερ ημερομηνίας 15 Νοεμβρίου 1974 προς το Foreign Office έλεγε:

«Ο Κληρίδης προσωπικά μου ζήτησε όπως διευθετήσουμε αεροπορική μετάβαση στις 16 ή 17 Νοεμβρίου για τους Παπαϊωάννου και Φάντη Γ.Γ. και Β.Γ.Γραμματέα αντίστοιχα του ΑΚΕΛ, να επισκεφθούν το Λονδίνο για συζητήσεις με τον Μακάριο. ΄Οταν του είπα ότι αυτό ξεφεύγει κάπως από τα συνηθισμένα και πρέπει να πάρω έγκριση από το Λονδίνο, μου είπε ότι ο ίδιος πιστεύει είναι μεγάλης σημασίας οι επισκέψεις αυτές γιατί είναι πεπεισμένος θα είναι βοηθητικές: Είχε πολύωρες συζητήσεις με τους δύο άνδρες, που υποστήριζαν τις απόψεις του για τη λύση του Κυπριακού και ήσαν διατεθειμένοι να τις συζητήσουν (argue) με τον Αρχιεπίσκοπο. Επομένως εισηγούμαι να συμφωνήσουμε και θα είμαι ευγνώμων για μια γρήγορη απάντηση, αν είναι δυνατόν εντός της ημέρας.

Ο Κληρίδης με προειδοποίησε ότι και ο ίδιος ίσως να επισκεφθεί το Λονδίνο και να μιλήσει στον Μακάριο προτού ο τελευταίος πάει στην Αθήνα, αλλά ακόμα δεν έχει αποφασίσει τελειωτικά.»

Στις 26 Νοεμβρίου 1974, ο Βρετανός Ύπατος Αρμοστής κ. Όλβερ ενημέρωσε τον Τζέιμς Κάλλαχαν ότι ο Κληρίδης το είχε ξεκαθαρίσει στον Μακάριο ότι στην Αθήνα θα επέμενε για ενυπόγραφο πρωτόκολλο που να τον δεσμεύει (Μακάριο) πάνω στην γραμμή που ακολουθούσε o ίδιος (Κληρίδης). Αν η γεωγραφική ομοσπονδία ήταν απαράδεκτη για τον Μακάριο, τότε ο Κληρίδης θα επιδίωκε να εξασφαλίσει την υπογραφή του Μακαρίου για μια φόρμουλα για πολυ-καντονοποίηση ομως αν δεν είχε πρόοδο, τότε να ήταν ελεύθερος (Κληρίδης) να έβαζε πλώρη για ΠΛΗΡΗ ΔΙΖΩΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ.

Στις 3 Δεκεμβρίου (μετά την συνάντηση) ο Κληρίδης έδωσε και πάλιν πλήρη αναφορά στους Βρετανούς. Έγραψε ο κ. Όλβερ προς το Λονδίνο:

«Ο Κληρίδης μου έδωσε την πιο κάτω αναφορά για την συνάντηση της Αθήνας. Ο Μακάριος και ο Κυπριανού εξαπέλυσαν μια προσεκτικά ορχηστρωμένη επίθεση στην ιδέα της γεωγραφικής ομοσπονδίας. Ο Κληρίδης έφερε ως αντίβαρο την ανάγκη ρεαλιστικής διαπραγμάτευσης και απείλησε να παραιτηθεί (άκουσα από άλλες πηγές ότι απείλησε μάλιστα να μην επιστρέψει στην Κύπρο αλλά αντίθετα να έλθει στο Λονδίνο) αν δεν έφθαναν σε συμφωνία. Ο Καραμανλής τον υποστήριξε πλήρως. Ο Μακάριος τελικά υποχώρησε αλλά αρνήθηκε να υπογράψει πρωτόκολλο προτού μετρήσει την κοινή γνώμη στην Κύπρο…

Ο Κληρίδης είναι ικανοποιημένος με την βάση των συνομιλιών εφόσον αυτή δέχεται ως αναπόφευκτη την γεωγραφική ομοσπονδία βασισμένη σε μια μεγάλη τουρκική περιοχή στο βορρά, με πιθανά ένα ή δύο επιπρόσθετα καντόνια, όμως απορρίπτει την ιδέα της πολυκαντονοποίσης…΄Ομως δεν είναι σίγουρος ο Μακάριος δεν θα υπαναχωρήσει από την συμφωνία. Ο Κληρίδης ελπίζει εν πάση περιπτώσει ότι τον έχει δέσει κάτω αρκετά ικανοποιητικά γι΄αυτό στην δημόσια δήλωσή του ανέφερε ότι είχαν φθάσει σε συμφωνία…»

1975

Πριν την συνάντηση Κληρίδη-Ντενκτάς της 3ης Βιέννης το 1975, το Foreign Office μέσω του κ. Όλβερ είχε ζητήσει όπως πεισθεί ο Κληρίδης στην Βιέννη, να πάρει το θάρρος και με τα δύο του χέρια και να διαπραγματευθεί πέραν των οδηγιών που είχε (από την κυπριακή κυβέρνηση) και να τα παίξει όλα για όλα. Αλλά οι ίδιοι οι Βρετανοί θα έπρεπε να κρατήσουν πίσω (low profile) και να μην φανεί καθόλου η ανάμιξή τους. Θα μπορούσαν να επέμβουν μετά…

Υπακούει τους Βρετανούς - και ζητεί άσυλο από το Λονδίνο!

Στην Βιέννη ο Κληρίδης υπάκουσε πλήρως στις βρετανικές απαιτήσεις. Αποδέχθηκε την διζωνική ομοσπονδία όπως απαιτούσε ο Ντενκτάς, δίχως την εξουσιοδότηση της Κυπριακής Κυβέρνησης και δίχως να πάρει τίποτα από τον Ντενκτάς. Φοβούμενος όμως για τις συνέπειες της μειοδοσίας του ζήτησε αμέσως από την Δίδα Φόρτ του Foreign Office (που επιτηρούσε διακριτικά τις συνομιλίες) ΑΣΥΛΟ για τον ίδιο και την οικογένειά του… Του το παραχώρησαν αμέσως αλλά μέχρι σήμερα δεν το χρειάστηκε…

Επιβεβαίωση γι΄αυτά ήλθε τον Νοέμβριο του 1975 όταν ο στενός συνεργάτης του Γλ. Κληρίδη μ. Λέανδρος Ζαχαριάδης είπε στον Βρετανό Ύπατο Αρμοστή κ. Όλβερ ότι «ο Κληρίδης ήταν πολύ ενοχλημένος με τις κάτω από τη μέση τουρκικές τακτικές, γιατί όταν ο Κληρίδης είχε δεχθεί τη διζωνικότητα και μια αδύνατη κεντρική κυβέρνηση στη Βιέννη, με αντάλλαγμα τουρκικές υποχωρήσεις στο εδαφικό, στην πραγματικότητα δεν είχε εξουσιοδότηση να πάει τόσο μακριά σε υποχωρήσεις στη γραπτή οδηγία που είχε από την κυπριακή κυβέρνηση. Οι εχθροί του Κληρίδη μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν εναντίον του. Η γραπτή οδηγία που είχε ήταν για πολυπεριφεριακή, αλλά ενδεικτικά όχι για διπεριφερεαική ομοσπονδία…».

Μετά τις προσπάθειες του Τζέιμς Κάλλαχαν να προωθήσει όσο μπορούσε τις τουρκικές θέσεις Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας στις διαπραγματεύσεις της Γενεύης (μετά την πρώτη εισβολή) και αφού άφησαν την Τουρκία ανενόχλητη να εκτελέσει και την δεύτερη βάρβαρη εισβολή, ακολούθησαν:

27 Αυγούστου 1974

Ανώτεροι Αξιωματούχοι του Foreign Office, κατ΄εντολή του Τζέιμς Κάλλαχαν, έχουν συνάντηση με τον Δρ. Χένρυ Κίσσιγκερ στο Στέιτ Ντεπάρτμεντ με στόχο να του εξηγήσουν την βρετανική πολιτική διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και να εξασφαλίσουν την υποστήριξή του. Ο Κίσσιγκερ δεν ήταν μέχρι τότε υπέρ της λύσης ΔΔΟ και τους είπε ότι ο ίδιος πιστεύει θα αποτύχει ['Σημερινή' 03/08/2009, Φανούλα Αργυρού].

30 Αυγούστου 1974

Ο Τζέιμς Κάλλαχαν στέλνει οδηγία σε διάφορες διπλωματικές αποστολές προτρέποντας «υποστήριξη της δι-περιφερειακής ομοσπονδίας που ταυτίζεται πλήρως με τον τουρκικό στόχο, αν και θα είναι δύσκολο για την ελληνική πλευρά να την δεχθεί…».


30 Σεπτεμβρίου 1974

Ο Κάλλαχαν τονίζει στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο ότι θεωρεί τον διαχωρισμό της Κύπρου σε δύο ζώνες με μια ομοσπονδιακή δομή ως αναπόφεκτη, πράγμα που απέρριπτε ο Μακάριος.


Γλ. Κληρίδης - Γκαλερύ Αργώ 6 Νοεμβρίου 1974

Ο Γλ. Κληρίδης σε ομιλία του στην Γκαλερύ Αργώ στην Λευκωσία, ικανοποιεί τις τουρκικές και βρετανικές απαιτήσεις και υποστηρίζει δημόσια λύση γεωγραφικής ομοσπονδίας, όπου οι Τούρκοι θα είναι πλειοψηφία. Υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει πλέον πιθανότητα ενωμένης Κύπρου οπόταν η μόνη λύση είναι η γεωγραφική ομοσπονδία. Αποσπά τα… συγχαρητήρια του Τζέιμς Κάλλαχαν! Και αυτά ούτε 5 μήνες μετά την βάρβαρη τουρκική εισβολή και πριν την σύσκεψη στην Αθήνα αρχές Δεκεμβρίου. Υπόσχεται δε στους Βρετανούς αν δεν γίνει τίποτα να τραβούσε απευθείας για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.


Η Διζωνική ποτέ δεν πεθαίνει

Όσο για το ΑΚΕΛ, τον ΔΗΣΥ, και όσους επιμένουν πως ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ήταν αυτός που δήθεν αποδέχθηκε την λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, τους υπενθυμίζουμε τι είπε από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 02 Οκτωβρίου 1974:

«Ουδέν επιχείρημα δύναται να δικαιολογήση την απαίτησιν της Τουρκίας δια γεωγραφικήν ομοσπονδίαν, η οποία ουχί μόνον θα ήτο απάνθρωπος, αλλά, ωσαύτως, θα επέφερεν αλλαγήν του χαρακτήρος του Κύπρου. Αλλά ποία θα πρέπη να είναι η απάντησις, εάν η Τουρκία επιμείνη επί γεωγραφικής ομοσπονδίας και δια της στρατιωτικής της υπεροχής επιχειρήση να επιβάλη ταύτην δια της βίας; Μερικοί, οι οποίοι εμφανίζονται ως ρεαλισταί, δυνατόν να συμβουλεύσουν ότι πρέπει να διαπραγματευθώμεν επί τη βάσει γεωγραφικής ομοσπονδίας, υποδεικνύοντες ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν η Τουρκία δυνατόν να επιδείξη κάποιαν ελαστικότητα ως προς το μέγεθος της περιοχής, η οποία θα ευρίσκεται υπό τουρκικόν έλεγχον. Αναφέρεται ότι η κατεχόμενη περιοχή του 40% θα ηδύνατο να μειωθή εις ολιγώτερον του 30%. Δεν νομίζω ότι πρέπει να εκφράσω ευγνωμοσύνην δια την τοιαύτην γενναιοδωρίαν εκ μέρους της Τουρκίας. Υπό οιασδήποτε περιστάσεις δεν θα διαπραγματευθώμεν προς νομιμοποίησιν των παραβιάσεων των βασικοτέρων αρχών του Διεθνούς Δικαίου και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».

Αν και συνεχίζουν όλοι όσοι ζητούν άλλοθι για τον ενδοτισμό τους να επικαλούνται τις Κατευθυντήριες Γραμμές Μακαρίου-Ντενκτάς 1977, αρνούνται να πουν πως ο Μακάριος μετάνιωσε για αυτές και με ομιλία του στις 20 Ιουλίου 1977 τις αποκήρυξε δημόσια και οριστικά ['Σημερινή' 30/12/2008, Φανούλα Αργυρού]. Η πορεία επιβουλής της ΔΔΟ, λοιπόν, όπως την χάραξαν καταρχήν οι Τούρκοι και στην συνέχεια ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Τζέιμς Κάλλαχαν και το Foreign Office, συνεχίζεται, δυστυχώς, με τους ίδιους ρυθμούς μέχρι σήμερα.

Με την μόνη διαφορά πως το Λονδίνο σήμερα, μετά το ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων στις 24 Απριλίου 2004 (όταν και ΑΠΕΡΡΙΨΑΝ μαζί με το έκτρωμα Ανάν-Χάνεϊ και την όλη φιλοσοφία της ρατσιστικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας) για να βοηθήσει τον Δημήτρη Χριστόφια εφεύρε την ψευδεπίγραφη… “Λύση από τους Κύπριους για τους Κυπρίους”!

Ας παρατήσει λοιπόν το ΑΚΕΛ το παραμύθι του “οδυνηρού συμβιβασμού”, όπως επίσης και το παραμύθι της δήθεν “δέσμευσης” από τις αποφάσεις των προκατόχων του. Ας παρατήσει επίσης και τα παραμύθια περί «ελληνικού ή ελληνόφωνου νεοφασισμού» της Χούντας και της ΕΟΚΑ-Β’ ['ΚΥΠΕ' 28/10/2009], διότι αν πραγματικά τα είχε με τους νεοφασίστες της Χούντας και της ΕΟΚΑ-Β’ δεν θα συνωμοτούσε με τον Κληρίδη και τους Άγγλους για επιβολή στον Μακάριο της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

Ας αποκτήσει το ΑΚΕΛ τουλάχιστον το σθένος και την πολιτική ευθύτητα να πει ξεκάθαρα πως η αποδοχή της ντενκτασικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας δεν είναι “κληρονομιά” άλλων προέδρων σε αυτό, διότι την επίμαχη στιγμή, την επαύριον δηλαδή της τουρκικής εισβολής, αντί να σταθεί στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και να τον στηρίξει στην προσπάθεια του να αποκρούσει τα διχοτομικά σχέδια Άγγλων και Τούρκων, προτίμησε -πριν καν κρυώσουν οι κάννες της ΕΟΚΑ-Β’, των πραξικοπηματιών και των μεχμετζίκ- να συμπαραταχθεί με τον βρετανικό ιμπεριαλισμό, τον τουρκικό φασισμό, το μεταπραξικόπημα και τον Γλαύκο Κληρίδη!


* Η Φανούλα Αργυρού είναι ερευνήτρια - δημοσιογράφος, πρόσφυγας από την κατεχόμενη Λευκωσία και ζει στο Λονδίνο. Είναι συγγραφέας, μεταξύ άλλων, των βιβλίων “Από την Ένωση στην Κατοχή” και “Top Secret: Η βρετανική κηδεμόνευση του Κυπριακού” (εκδόσεις Γερμανός).


AYTO EINAI TO ΔΗΣΑΚΕΛ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ! ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΜΟΙΡΕΣ ΜΑΣ! ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΔΙΚΗ ΛΥΣΗ ΤΟ 1974 και το 2004 ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ!

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: ΑΓΗΣΙΣΤΡΑΤΗ και ΑΛΩΕΥΣ για το christofias-watch