Το Έπος του ’40, η «ελληνομάθεια» του Τολστόι και ο Προέδρος Χριστόφιας

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010


Για σήμερα, επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, επιλέξαμε να αναδημοσιεύσουμε από το Φιλελεύθερο (κατ' ακρίβεια από το facebook, όπου το βρήκαμε σε ηλ.μορφή), το άρθρο του έντιμου ΔΗΚΟϊκού Χρίστου Σενέκη.

Το Έπος του ’40, η «ελληνομάθεια» του Τολστόι και ο Προέδρος Χριστόφιας
Χ.Σενέκης, Φιλελεύθερος 28/10/2010

Η φράση του ρώσου συγγραφέα Λέων Τολστόι ότι «χωρίς ελληνομάθεια δεν υπάρχει παιδεία» είναι επίκαιρη, όσο ποτέ, στην υπό κομουνιστική κυβέρνηση Κυπριακή Δημοκρατία. Το μεγαλείο που επέδειξε η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός, κατά το Έπος του ’40, αποτελεί τεράστια ευκαιρία για τον Πρόεδρο Χριστόφια για ν’ ανατρέψει τα ανθελληνικά αισθήματά του.

Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Φραγκλίνος Ρούσβελτ, σε ραδιοφωνικό λόγο που εξεφώνησε στις 10/6/1943, περιέγραψε με δέος την απάντηση της Ελλάδας στο ιταλικό τελεσίγραφο της 28ης Οκτωβρίου 1940: «Εις την Ελλάδα παρεσχέθη την 28ην Οκτωβρίου 1940 χρόνος τριών ωρών δια ν' αποφασίσει πόλεμον ή ειρήνην, αλλά και τριών ημερών ή τριών εβδομάδων ή και τριών ετών προθεσμία να παρείχετο, η απάντησις θα ήτο η ίδια. Οι Έλληνες εδίδαξαν δια μέσου των αιώνων την αξιοπρέπειαν. Όταν όλος ο κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ο Ελληνικός λαός ετόλμησε να αμφισβητήσει το αήττητον του γερμανικού τέρατος, αντιτάσσοντας το υπερήφανον πνεύμα της ελευθερίας».

Για την απαράμιλλη γενναιότητα, που επέδειξαν οι Έλληνες στρατιώτες κατά της πολεμικής μηχανής της ναζιστικής Γερμανίας, ο Ιωσήφ Στάλιν είπε αμέσως μετά την ταπείνωση του Χίτλερ στο (τότε) Στάλινγκραντ: «Λυπάμαι διότι γηράσκω και δεν θα ζήσω επί μακρόν δια να ευγνωμονώ τον Ελληνικόν Λαόν, του οποίου η αντίστασις έκρινε τον 2ον Παγκόσμιον Πόλεμον».

Τα λόγια του Στάλιν επιβεβαιώνει στα απομνημονεύματά του, ο σοβιετικός στρατάρχης Γκεόργκι Ζουκώφ (εμπνευστής της επιχείρησης «Ουρανός» που έκρινε τη μάχη του Στάλνιγκραντ): «Εάν ο Ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στις πόρτες της Μόσχας, να συγκρατήσει και να ανατρέψει τον Γερμανικό χείμαρρο, το οφείλει στον Ελληνικό Λαό, που καθυστέρησε τις Γερμανικές μεραρχίες όλον τον καιρό πού θα μπορούσαν να μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία της Κρήτης υπήρξε το κορύφωμα της Ελληνικής προσφοράς».

Ο δε ραδιοσταθμός της Μόσχας εξέπεμπε, και αυτός, ύμνους προς τους Έλληνες, μετά τη νίκη στο Στάλινγκραντ: «Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον ενόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήταν δυνατόν να γίνη αλλιώς γιατί είσθε Έλληνες. Ως Ρώσσοι και ως άνθρωποι σας είμαστε ευγνώμονες, γιατί χάρη στις δικές σας θυσίες κερδίσαμε τον απαιτούμενο καιρό νά προετοιμάσουμε την άμυνά μας. Έλληνες, σας ευγνωμονούμε».

Ακόμα και αυτό το αιμοσταγές τέρας, ο Αδόλφος Χίτλερ, αναγκάστηκε να πει στο Ράιχσταγκ (4/5/1941) ότι: «Χάριν της ιστορικής αληθείας οφείλω να διαπιστώσω ότι μόνον οι Έλληνες, εξ' όλων των αντιπάλων οι οποίοι με αντιμετώπισαν, επολέμησαν με παράτολμον θάρρος και υψίστην περιφρόνησιν προς τον θάνατον».

Ο αρχηγός της γαλλικής αντίστασης κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετέπειτα Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, Σαρλ Ντε Γκωλ, σχολίασε την αντίσταση των Ελλήνων κατά του φασισμού ως εξής: «Αδυνατώ να δώσω το δέον εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση του Λαού και των ηγετών της Ελλάδος».

Τα ανωτέρω αποτελούν ένα μικρό, μόνο, μέρος των διθυράμβων που λέχθηκαν ή γράφτηκαν για τη καθοριστική συμβολή της Ελλάδας (του «ξιπετσισμένου κουρκουτά» και «εισβολέα» της ιδιαίτερης πατρίδας μας, κατά τον Πρόεδρο Χριστόφια) στη συμμαχική νίκη κατά του ναζισμού και του φασισμού, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Βεβαίως, η «ελληνομάθεια» του Τολστόι πάει, πολύ, πιο πίσω στο χρόνο. Εξού και ο μεγάλος γάλλος μυθιστοριογράφος Βίκτωρ Ουγκώ χαρακτήρισε τον κόσμο ως «τη διαστελλόμενη Ελλάς», ενώ κατά τον νομπελίστα ιρλανδό θεατρικό συγγραφέα Τζορτζ Μπέρναρντ Σω «αν στην βιβλιοθήκη του σπιτιού σας δεν έχετε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, τότε μένετε σε ένα σπίτι δίχως φώς»...

Επιμέλεια: Αλωεύς για το christofias-watch