Ρεζίλι ο Άκης! Τον κράζει και όλος ο Φιλελεύθερος!

Στη φωτογραφία, δύο νέα ειδικά εμφυτεύματα που έβαλε ο Άκης Παπασάββας, για να δαγκώνει ακόμη πιο δυνατά τους εχθρούς του Δημήτρη του και ειδικότερα τα μέλη της Επιτροπής για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο!

Μπορεί ο Άκης να ονειρεύεται ότι δεν προκαλεί το δημόσιο αίσθημα, αλλά σήμερα που τον κράζει σύσσωμη η μεγαλύτερη εφημερίδα της Κύπρου, τι άραγε έχει να μας πει;

Σήμερα που από τον Πιν μέχρι τον Άριστο Μιχαηλίδη και το Γιώργο Αγαπίου, όλοι στιγματίζουν την προκλητική ενέργεια του Παπασάββα να ζητήσει και να λάβει 17,000 ΕΥΡΩ από το δημόσιο για τα εμφυτεύματά του, από τη στιγμή που ουδείς δημόσιος υπάλληλος λαμβάνει τέτοια ποσά, τι έχει να μας πει ο Παπασάββας;

Όταν ο Φιλελεύθερος, η κατεξοχήν εφημερίδα που εκπροσωπεί το δημόσιο αίσθημα στην Κύπρο, σου την λέει τόσο άγρια, όταν (εκτός και αν μας διέφυγε κάτι τέτοιο και δεν το είδαμε) ΚΑΝΕΝΑΣ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΣ δημοσιογράφος δεν υπερασπίζεται την ενέργειά σου Άκη Παπασάββα, όταν μέχρι και η Χαραυγή και τα εκεί φιλαράκια σου δεν σε υπερασπίζονται, όταν μέχρι και ο Χριστόφιας (όπως αποκαλύπτει σήμερα ο Φιλελεύθερος) σου αποστέλνει επιστολές:

ΣΕ ΠΟΙΟ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΙΣΘΗΜΑ;

ΠΟΣΟ ΘΡΑΣΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΛΑ ΕΤΣΙ;

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
Περί οδόντων και κολασμών, 30/10/2010

ΜΠΟΡΕΙ τελικά, έτσι όπως εξελίσσεται αυτή η ιστορία με την οδοντοστοιχία του Άκη Παπασάββα, να γίνει ενοχλητικότερος ο τρόπος που αντιδρά (κι αυτός και άλλα δημόσια πρόσωπα, όποτε ελέγχονται) παρά η πράξη που καταγγέλλεται. Γιατί χτες, τον ακούσαμε να ειρωνεύεται ακόμα και ρεπορτάζ της δικής μας εφημερίδας, που κατέγραφε πληροφορίες από οδοντίατρους ότι αυξήθηκαν οι δημόσιοι υπάλληλοι, που ζητούν αποδείξεις για να διεκδικήσουν κι αυτοί χρήματα από το δημόσιο, όπως τα διεκδίκησε και τα πήρε ο Εισαγγελέας.

Ενέτασσε το ρεπορτάζ μας, που παρεμπιπτόντως, κατέγραφε γεγονότα μέσα από δηλώσεις επωνύμων εκπροσώπων του οδοντιατρικού συλλόγου, σε ένα μεγάλο συνωμοτικό σχέδιο εναντίον του. Αυτό το σχέδιο το πλασάρει από την πρώτη μέρα, πότε μιλώντας για την εκδίκηση της εφημερίδας, που έφερε το θέμα στη δημοσιότητα, διότι έχει εναντίον της 4-5 αγωγές, όπως έλεγε, πότε μιλώντας για τους πραξικοπηματίες που τον κυνηγούν και τώρα, κατηγορώντας άλλους ότι θέλουν να πλήξουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέσω των εμφυτευμάτων του. Αλλά, όλες αυτές οι συνωμοσιολογίες δεν έχουν σχέση με την ουσία της υπόθεσης και ο ίδιος, αφού αισθάνεται ότι δεν έκανε τίποτε παράδοξο ή παράνομο ή παράτυπο, θα έπρεπε να επιδιώκει να ξεκαθαριστεί η ουσία το γρηγορότερο, παρά να την συσκοτίζει με όλα αυτά τα σενάρια, που μοιάζουν περισσότερο με παραμύθια της Χαλιμάς και πάντως δεν έχουν καμία σχέση με την ατράνταχτη επιχειρηματολογία ενός έμπειρου νομικού, που υπερασπίζεται τον εαυτό του.

Είναι πολύ απλά τα γεγονότα: Ο Άκης Παπασάββας πήρε €17.000 για ιατρικά του έξοδα. Ο ίδιος θεωρεί ότι είχε αυτό το δικαίωμα και τα πήρε ακολουθώντας τη νενομισμένη διαδικασία. Άλλοι υποστηρίζουν πως δεν το είχε και πως η πληρωμή έγινε παράνομα και μέσα από διαδικασίες διαπλοκής. Εάν είχε το δικαίωμα, καλώς πήρε τα χρήματα κι αυτό δεν έχει καμιά σχέση με τις απολαβές του. Εξάλλου, στη δημόσια υπηρεσία, ως γνωστό, έχουν κάτι δικαιώματα, που στους υπόλοιπους φαίνονται αδιανόητα και προκλητικά αλλά τα έχουν. Και κανένας δεν τα αποποιείται μόνο και μόνο επειδή είναι ας πούμε, χουβαρντάς και μεγαλόψυχος.

Θα μπορούσε το Υπουργείο Υγείας με μια απλή ανακοίνωση να ξεκαθαρίσει την κατάσταση από την πρώτη μέρα. Πέρασαν όμως δέκα μέρες και δεν δόθηκε σαφής απάντηση. Μήπως φταίνε οι δημοσιογράφοι, που εξαφανίστηκαν στοιχεία από τον φάκελο της υπόθεσης;

Μήπως αυτό, το ότι εξαφανίστηκαν στοιχεία, δεν είναι λογικό να βάζει τους πάντες σε υποψίες; Τι είναι αυτό που δυσκολεύει το Υπουργείο Υγείας να ξεκαθαρίσει το ζήτημα; Δικαιούται αυτά τα χρήματα ο κ. Παπασάββας ή όχι; Κι αν τα δικαιούται, τα δικαιούνται όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, που έκαναν παρόμοιες θεραπείες και ήταν βλάκες τόσα χρόνια και δεν τα διεκδικούσαν;

Το ότι υπό το βάρος της δημόσιας κατακραυγής, αποφάσισε να επιστρέψει τις €17.000 στο δημόσιο ο κ. Παπασάββας, δεν έχει ουσιαστική σημασία. Πρέπει αμέσως να δοθούν απαντήσεις, τόσο για τη νομιμότητα της παραχώρησης αυτών των χρημάτων, όσο και για την εξαφάνιση στοιχείων από τον φάκελό του. Προπάντων επειδή αφορούν έναν από τους ανώτατους κρατικούς προασπιστές της νομιμότητας.

Τα κοφτερά δόντια της νομενκλατούρας
του Γιώργου Αγαπίου, Φιλελεύθερος 30/10/2010

Το ερώτημα είναι απλό και ξεκάθαρο: δικαιούταν ή όχι ο κ. Παπασάββας να λάβει χρήματα από το Υπ. Υγείας για τα δέκα εμφυτεύματα δοντιών; Εάν είχε αυτό το δικαίωμα, όπως εν τη σοφία της αποφάνθηκε η αφυπηρετήσα γενική διευθύντρια του Υπ. Υγείας κ. Ανδρούλλα Αγρότου, τότε, είναι κρίμα να διασύρεται ο άνθρωπος και ο θεσμός που εκπροσωπεί.

Σε μια τέτοια περίπτωση όμως, ισχύει αυτό που στη δικονομική γλώσσα θα βάφτιζαν ως… «νομολογία της Αγρότου». Εφόσον ο (αδρά αμειβόμενος) κ. Παπασάββας είχε το δικαίωμα να βάλει εμφυτεύματα με κρατική δαπάνη, το ίδιο δικαίωμα έχει οποιοσδήποτε άλλος δημόσιος υπάλληλος πληροί τα συγκεκριμένα κριτήρια. Το πρώτο κριτήριο, σύμφωνα με δηλώσεις της κ. Αγρότου, είναι να αποταθείτε στο υπουργείο Υγείας… μετά που θα βάλετε τα εμφυτεύματα. «Εσείς αν γνωρίζατε ότι μια θεραπεία δεν καλύπτεται από το δημόσιο, θα υποβάλλετε εκ των προτέρων αίτημα για έγκριση αποστολή σας σε ιδιώτη γιατρό;», διερωτάται η πρώην διευθύντρια. Άρα, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
Προχωρούμε. Στο δεύτερο κριτήριο.

Όσοι υποβάλλουν αίτηση προς το υπ. Υγείας, σύμφωνα με τη χειρόγραφη επιστολή Παπασάββα, πρέπει να ζητήσουν «το οφειλόμενο ποσό» επειδή «οι υπηρεσίες που μου παρασχέθηκαν ήταν απολύτως αναγκαίες για την υγεία μου και αδύνατο να παρασχεθούν στον δημόσιο τομέα». Απλά πράγματα.

Θα ήταν προτιμότερο βέβαια, για να γλυτώσουμε περιττά έξοδα και τη γραφειοκρατία, το δικαίωμα εμφύτευσης δοντιών και αφαίρεσης κύστης σε ιδιώτη οδοντίατρο να θεωρηθεί οιονεί επίδομα των δημοσίων υπαλλήλων. Και αντί για «οφειλόμενο ποσό» να μιλούμε για «κεκτημένο επίδομα». Τουλάχιστον θα βουλιάξουμε, χαμο-γελώντας. Αυτή είναι η πρώτη εκδοχή.

Εάν τώρα ο κ. Παπασάββας δεν δικαιούταν να λάβει τις 17.000 ευρώ για τα εμφυτεύματα δοντιών, (όχι επειδή έχει μεικτές απολαβές πέραν των 200.000 ευρώ, αλλά επειδή το αίτημά του απορρίφθηκε από την αρμόδια επιτροπή του υπ.
Υγείας), τότε η υπόθεση αποκτά άλλες διαστάσεις. Το βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται για οικονομικό θέμα. Όχι επειδή είναι ευτελές το ποσό (το οποίο εν τέλει αποφάσισε να επιστρέψει ο κ. Παπασάββας). Αλλά επειδή οι κρατικοί πόροι για την ιατρική βοήθεια είναι κουκιά μετρημένα. Και επειδή τα κουκιά είναι λίγα, ένας πολίτης άνευ τίτλων θα περάσει από ιατροσυμβούλια και γραφειοκρατία, προτού (και εάν κάποτε με τον σταυρό στο χέρι) λάβει το «οφειλόμενο ποσό». Διαδικασία επίπονη. Κατανοητή, αλλά όχι (πάντα) δικαιολογημένη. Στην υπόθεση Παπασάββα προκύπτουν βέβαια και άλλα ερωτήματα. Πρώτα-πρώτα, θα πρέπει να μας εξηγήσει η κ. Αγρότου γιατί «γνωμάτευσε» ότι ο βοηθός γενικός εισαγγελέας δικαιούται τις €17.000, τη στιγμή που οι δύο ειδικοί ιατροί του ιατροσυμβουλίου είχαν αποφανθεί το αντίθετο; Θα πρέπει να μάθουμε πως χειρίστηκε η κ. Αγρότου και το Υπ. Υγείας άλλες παρόμοιες ή σοβαρότερες υποθέσεις; Να μάθουμε τι απέγινε ο φάκελος της υπόθεσης που εξαφανίστηκε από το Υπουργείο; Να ακούσουμε και τις απόψεις της κυβέρνησης που κατάπιε τη γλώσσα της και ασχολείται με τα… πέριξ.

Σε αυτή την περίεργη και παράλογη υπόθεση προκύπτουν πολλά νομικο-πολιτικο-αστυνομικο-ιατρικά ζητήματα. Και ένα (παλιό, καλό και ανθεκτικό) συμπέρασμα: Αρχή Άνδρα Δείκνυσι.

Επιμέλεια ανάρτησης: Αγησιστράτη-Ρίμαχος-Αλωεύς-Πράξανδρος για το christofias-watch